ażeby

См. также в других словарях:

• ażeby — {{/stl 13}}{{stl 8}}spój., ofic. {{/stl 8}}{{stl 7}} łączy ze zdaniem nadrzędnym zdanie podrzędne określające cel lub skutek treści wyrażonych w zdaniu nadrzędnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyjechał do kraju, ażeby załatwić sprawy rodzinne. Ażeby… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ażeby — 1. «spójnik łączący ze zdaniem nadrzędnym zdanie podrzędne, wyrażające cel lub skutek tego, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym; aby» Chciałbym, ażeby nareszcie zrozumiał. 2. «partykuła wyrażająca życzenie, zwykle treści ujemnej; wzmocnione żeby»… …   Słownik języka polskiego

• Aisby, South Kesteven — Aisby is a village in the English county of Lincolnshire, known as Asebi in the Domesday Book.Aisby is a small hamlet within the parish of Heydour near Ancaster and Grantham. Once a small hamlet belonging to the nearby Culverthorpe Estate, the… …   Wikipedia

• apetyt — Wilczy apetyt «ogromny apetyt, silne uczucie głodu»: Mieliśmy w tych dniach wszyscy wilczy apetyt. Biegliśmy wysuszeni wiatrem do domu, ażeby spożywać w tępym zamyśleniu ogromne kawały chleba z masłem, kupowaliśmy na ulicy wielkie, trzeszczące od …   Słownik frazeologiczny

• mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… …   Słownik frazeologiczny

• serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… …   Słownik frazeologiczny

• zarodek — Zdusić, zdławić, stłumić, zniszczyć, zgasić itp. coś w zarodku «zniszczyć, unicestwić coś, zanim się zdąży rozwinąć»: Kiedy twój romans jest już sprawą publiczną, biurowe towarzystwo może uznać, że powinno wiedzieć wszystko na ten temat.… …   Słownik frazeologiczny

• batalia — ż I, DCMs. batalialii; lm D. batalialii (batalialij) przestarz. «walna bitwa» przen. dziś żywa «rozgrywka» Stoczyć batalię o coś, ażeby coś uzyskać. ‹wł., fr.› …   Słownik języka polskiego

• blanszować — ndk IV, blanszowaćszuję, blanszowaćszujesz, blanszowaćszuj, blanszowaćował, blanszowaćowany 1. «obgotowywać lub poddawać działaniu pary owoce i warzywa, ażeby zapobiec ich ciemnieniu, zmniejszyć ilość drobnoustrojów i tlenu, i zmiękczyć ich… …   Słownik języka polskiego

• bola — ż I, DCMs. bolali; lm D. bolali «długi rzemień zakończony owiniętymi w skórę kamieniami rzucany tak, ażeby owinął się dokoła nóg chwytanych zwierząt; broń myśliwska Indian Ameryki Płd.» ‹z hiszp.› …   Słownik języka polskiego

• nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… …   Słownik języka polskiego