-
1 πυκνόῤ-ῥαξ
πυκνόῤ-ῥαξ, ραγος, mit dichten Beeren, βότρυν πυκνοῤῥᾶγα steht Diod. Zon. 3 (VI, 22), v. l. - ῥῶγα.
-
2 περι-κνίζω
περι-κνίζω, ringsum od. von allen Seiten kratzen, kneipen, Poll. 9, 113; bei Plut. ed. lib. 14 M. l. d.; περικνίξασϑε, von den Vienen gesagt, Zon. 6 (IX, 226).
-
3 περι-κνίδιον
περι-κνίδιον, τό, ein Theil der Thymianstande, Diod. Zon. 6 (IX, 226), ῥικνόν genannt.
-
4 παλίουρος
παλίουρος, ἡ, eine Art Dornstrauch, rhamnus paliurus, Theophr. (auch masc.) u. A.; παλιούρου κλάδοι, Eur. Cycl. 393; Theocr. 24, 87; πολυστέλεχος, Zon. 5 (IX, 312).
-
5 ποταινί
-
6 πλαταμών
πλαταμών, ῶνος, ὁ, jeder platte, flache, breite Körper, bes. ein breiter, platter Stein; H. h. Merc. 128; Strab. u. Sp.; vom flachen Gestade, Ap. Rh. 1, 365 ( Phot. τὸ παραϑαλάσσιον πλατὺ χωρίον), u. so a. sp. D.; bei Arat. 993 ein breiter, platter, aus dem Meere hervorragender Felsen; vgl. Opp. Hal. 1, 121; bei Pol. 10. 48 breite Steine od. Felsen im Bette eines Flusses; vgl, Zon. 9 (VII, 401); a. sp. D.; Opp. Hal. 5, 650 steht πλαταμῶνες ϑαλάσσης für »Meer«.
-
7 πλάκινος
-
8 πάν-σπερμος
πάν-σπερμος, aus allerlei Saamen gemischt, ὄσπρια Zon. (VI, 98).
-
9 πάμ-φημος
πάμ-φημος, Erkl. von πανομφαῖος, Zon.
-
10 πέταλος
-
11 μόρος
μόρος, ὁ (μείρομαι), wie μοῖρα, das den Menschen von dem Schicksal Zugetheilte, das Loos, Ge schi ck; οἶδα, ὅ μοι μόρος ἐνϑάδ' ὀλέσϑαι, Il. 19, 421, daß es mein Loos ist; ὑπὲρ μόρον, über das Geschick hinaus, wider das Geschick (vgl. ὑπέρμορον). So auch Tragg.; ϑνητοὺς ἔπαυσα μὴ προδέρκεσϑαι μόρον, Aesch. Prom. 248; τοῦδε τοῦ μόρου τυχεῖν, Soph. Ant. 461, vgl. 1311. Bes. unglückliches Geschick; vom gewaltsamen Tode, oft Hom.; ὅτε μιν μόρος αἰνὸς ἱκάνοι, Il. 18, 465; οἷσιν ἐπὶ Ζεὺς ϑῆκε κακὸν μόρον, 6, 357; ὀλέεσϑε κακὸν μόρον, 21, 133; neben ϑάνατος, Od. 9, 61 u. öfter, wie τίη δὲ σὺ Τηλεμάχῳ ϑάνατον τε μόρον τε ῥάπτεις; 16, 421; ἐνέσκιμψεν μόρον, Pind. P. 3, 58; ἐχϑρότατον δώσειν μόρον, N. 1, 66; der Tod, oft bei Tragg., ἀπροςδόκητος δ' αὐτὸν αἰφνίδιος μόρος τοῦ ζῆν ἀπεστέρησεν, Aesch. Prom. 680; λευστήρ, der Steinigungstod, Spt. 181; τεϑνᾶσιν αἰσχρῶς δυςκλεεστάτῳ μόρῳ, Pers. 438, u. sehr oft; μόρον κοινὸν κατειργάσαντο, Soph. Ant. 56, öfter; ἐπὶ μόρῳ ϑανατόεντι, Eur. I. A. 1288; Bacch. 337 u. öfter; gewaltsamer Tod ist es auch bei Her. 1, 117; τούτῳ τῷ μόρῳ διεφϑάρησαν, 5, 21, wie διαφϑαρῆναι αἰσχίστῳ μόρῳ, 9, 17; sonst nur in späterer Prosa einzeln u. in der Anth.; bei Diod. Zon. 9 (VII, 404), οὐ γάρ σευ μήτηρ – εἶδεν ἁλίξαντον σὸν μόρον εἰνάλιον, scheint es geradezu für νέκυς zu stehen. – Als mythische Person ist Μόρος Sohn der Nacht, Hes. Th. 211. – Nach Eust. soll bei den Cypriern μόρος auch = ὀξύς gewesen sein, wovon einige Alte ἰόμωρος ableiteten.
-
12 κωμίδιον
-
13 καπνόω
καπνόω, in Rauch verwandeln, verbrennen, pass. in Rauch aufgehen, verbrannt werden; καπνωϑεῖσα πάτρα Pind. P. 5, 111; καπνοῠται πόλις, δέμας, Eur. Tr. 8 Suppl. 513; einräuchern, βλιστηρίδι χειρὶ καπνώσας Zon. 6 (IX, 226).
-
14 καρπο-φύλαξ
καρπο-φύλαξ, ακος, ὁ, Fruchtwächter, Zon. 3 (VI, 22).
-
15 κατα-δια-φθείρω
κατα-δια-φθείρω, verstärktes διαφϑείρω; Eupolis bei Zon.; Luc. Tim. 44, v. l.
-
16 κιφήν
-
17 καλαμ-ώδης
καλαμ-ώδης, ες, mit Rohr bewachsen; τὰ λιμνῶν καλαμώδη Arist. H. A. 6, 14; λίμνη Zon. 7 (VII, 365). Vgl. καλαμαδίας.
-
18 καλαῦροψ
-
19 κοκύαι
κοκύαι, οἱ, die Vorfahren, Zon. 5 (IX, 312), nach VLL. οἱ πρόγονοι, wird auf κυέω zurückgeführt; nach E. M. ionisch, σημαίνει δὲ τοὺς ἤδη κεκυμμένους (?). Bei Suid. aus cinem Dichter auch αἱ κ.
-
20 κλοπο-φορία
κλοπο-φορία, ἡ, Diebstahl, Zon.
См. также в других словарях:
zon — zon·al; zon·ate; zon·da; zon·ta; zon·ule; hiz·zon·er; men·a·zon; zon·ian; bla·zon; ho·ri·zon; hor·i·zon·tal; my·zon; am·a·zon·stone; em·bla·zon·er; hor·i·zon·tal·ly; pet·ro·my·zon·toid; zon·al·ly; zon·at·ed; … English syllables
zon — ⇒ZON, onomat. Fam., parfois vieilli. [Onomat. qui exprime le bruit d un coup, le son d un instrument à cordes, un bourdonnement répété] J entends chanter:Et flon flon flon et zon zon zon... C est la grosse voix de mon cousin Léonidas, qui chante… … Encyclopédie Universelle
zon´al|ly — zon|al «ZOH nuhl», adjective. 1. of a zone; having to do with zones. 2. divided into zones; characterized by or arranged in zones, circles, or rings. 3. of the nature of or forming a zone. 4. marked with zones or circular bands of color. Certain… … Useful english dictionary
zon|al — «ZOH nuhl», adjective. 1. of a zone; having to do with zones. 2. divided into zones; characterized by or arranged in zones, circles, or rings. 3. of the nature of or forming a zone. 4. marked with zones or circular bands of color. Certain… … Useful english dictionary
zon|da — «ZON duh; Spanish SAWN dah», noun. a wind of the foehn type in the Argentine pampas. ╂[< American Spanish zonda, perhaps < a native word] … Useful english dictionary
Zon|ti|an — «ZON tee uhn», noun. a member of Zonta International, a service club of executive business and professional women founded in 1919 to promote civic and social welfare, with emphasis on the advancement of girls and women … Useful english dictionary
-zón — Forma del sufijo « ción»: ‘comezón, desazón, ligazón’ … Enciclopedia Universal
zon|a|ry — «ZOH nuhr ee», adjective. 1. occurring in a zone or zones. 2. having the form of a zone or girdle … Useful english dictionary
Zon|i|an — «ZOH nee uhn», noun. an American citizen who was a native or inhabitant of the Panama Canal Zone … Useful english dictionary
zon — dial. form of son … Useful english dictionary
ZON TV — Logo de la ZON Multimédia Création 1994 Slogan « … Wikipédia en Français