-
1 quōquō
quōquō adv. [old dat. of quisquis], to whatever place, whithersoever: quoquo sese verterint Stoici: quoquo terrarum, whithersoever in the world, T.* * *Iwhoever; whatever, whatsoever; every one who; everything which; each one; eachIIwherever, in whatever place/direction; whatever; anywhere; in each direction -
2 incumbō
incumbō cubuī, cubitus, ere [CVB-], to lay oneself, lean, press, support oneself: in scuta, L.: in gladium, fall on: toro, V.: validis incumbere remis, bend to, V.: tecto incubuit bubo, perched on, O.: ferro, fall on, O.—To lean, incline, overhang: silex incumbebat ad amnem, V.: ad vos, O.: laurus Incumbens arae, V.—In war, to press upon, throw oneself: in hostem, L.: unum in locum totam periculi molem incubuisse, L.—Fig., to press upon, settle on, burden, oppress, weigh upon: Incubuere (venti) mari, V.: tempestas silvis Incubuit, V.: febrium Terris incubuit cohors, H.—To make an effort, apply oneself, exert oneself, take pains with, pay attention to: Tum Teucri incumbunt, V.: nunc, nunc incumbere tempus, O.: huc incumbe, attend to this: et animo et opibus in id bellum, Cs.: omni studio ad bellum: acrius ad ulciscendas rei p. iniurias: ut inclinato (iudici) incumbat oratio, influence: fato urguenti, i. e. accelerate, V.: sarcire ruinas, V.: suis viribus incubuit, ut, etc., L.—To incline, choose, be inclined to, lean towards: eos, quocumque incubuerit, impellere, whithersoever he may try: eodem incumbunt municipia, are inclined: inclinatio incubuit ad virum bonum: in cupiditatem.* * *incumbere, incumbui, incumbitus Vlean forward/over/on, press on; attack, apply force; fall on (one's sword) -
3 quō-cumque
quō-cumque adv., to whatever place, whithersoever: quocumque venerint: Ire, pedes quocumque ferent, H.: metus agit quocumque rudentīs Excutere, in any direction whatever, V.: oratio ita flexibilis, ut sequatur quocumque torqueas.—In tmesi: quo ea me cumque ducet: Quo res cumque cadent, V. -
4 quōquam
quōquam adv. [old dat. of quisquam], to any place, in any direction, whithersoever: Cave oculos a meis oculis quoquam demoveas tuos, T.: nec proficisci quoquam potes: priusquam inde quoquam procederet, L.* * *to any place, anywhere -
5 quocumque
wherever, to/in any place/quarter to which/whatever, whithersoever; anywhere -
6 quocunque
wherever, to/in any place/quarter to which/whatever, whithersoever; anywhere -
7 quolibet
-
8 quomcumque
wherever, to/in any place/quarter to which/whatever, whithersoever; anywhere -
9 incumbo
incumbo, cŭbŭi, cŭbĭtum, ĕre, v. n. [1. incubo], to lay one ' s self upon, to lean or recline upon a thing (cf. ingruo; class., partic. in the trop. sense).I.Lit., constr. with in, ad, super, or dat.; also with the simple acc.:B.olivae,
Verg. E. 8, 16:in parietem,
Dig. 39, 2, 28:densis ordinibus nunc alii in alios, nunc in scuta incumbentes sustinebant impetus Romanorum,
Liv. 35, 5, 7:toro,
Verg. A. 4, 650:materiae,
Curt. 8, 10, 25:terrae,
Tac. A. 2, 17:super praedam,
to lie upon, Petr. 80:in eum,
Curt. 6, 9: ad vos, Ov. M. 9, 385:cumulatis in aqua sarcinis insuper incumbebant,
Liv. 22, 2, 8:validis incumbere remis,
Verg. A. 5, 15; 10, 294; Curt. 9, 9, 4.—Of the heavens:cava in se convexitas vergit, et cardini suo, hoc est terrae, undique incumbit,
Plin. 2, 64, 64, § 160:mare,
to cast itself into the sea, id. 5, 32, 40, § 141: fessi arma sua, Sall. Fragm. ap. Serv. ad Verg. A. 9, 229:tecto incubuit bubo,
perched on, Ov. M. 6, 432:gladium faciam culcitam, camque incumbam,
Plaut. Cas. 2, 4, 29.—Transf., to lean or incline towards, to overhang; to rush towards:II.silex prona jugo laevum incumbebat ad amnem,
Verg. A. 8, 236:laurus incumbens arae,
id. ib. 2, 514: in gladium, to fall on one ' s sword, Cic. Inv. 2, 51, 154:gladio,
Auct. Her. 1, 11, 18:ferro,
Phaedr. 3, 10, 33:in hostem,
to press upon the enemy, Liv. 30, 34, 2; cf.:duo duces circumstare urbem... et unum in locum totam periculi molem, omne onus incubuisse,
id. 27, 40, 6.—Trop.A.To press upon, burden, oppress, weigh upon:B.incubuere (venti) mari,
Verg. A. 1, 84:tempestas a vertice silvis incubuit,
id. G. 2, 311:gravis incumbens scopulis aestas,
id. ib. 2, 377:febrium terris incubuit cohors,
Hor. C. 1, 3, 30:(aestus) incubuit populo,
Lucr. 6, 142. — Absol.:saevior armis Luxuria incubuit,
Just. 6, 292.—To bend one ' s attention to, to apply or devote one ' s self to, to exert one ' s self, or take pains with, pay attention to; constr. with in, ad, or dat.:C.rogandis legibus,
Flor. 3, 16:ceris et stilo,
Plin. Ep. 7, 27, 9:labori,
Sil. 4, 820:toto pectore novae cogitationi,
Tac. Or. 3:et animo et opibus in bellum,
Caes. B. G. 7, 76:ut jam inclinato (judici) reliqua incumbat oratio,
press upon, exert influence on, Cic. de Or. 2, 79, 324; cf.:invidia mihi incumbit,
Tac. A. 14, 54:in aliquod studium,
Cic. de Or. 1, 8, 34:in causam,
id. Phil. 4, 5, 12:acrius graviusque ad ulciscendas rei publicae injurias,
id. ib. 6, 1, 2:tota mente in aliquam curam et cogitationem,
id. Fam. 10, 3, 3:toto pectore ad laudem,
id. ib. 10, 12, 2:omni cogitatione curaque in rem publicam,
id. ib. 1, 2:fato urguenti incumbere,
to press on, hasten, Verg. A. 2, 653.—With inf.:sarcire ruinas,
Verg. G. 4, 249:delatorem pervertere,
Tac. H. 2, 10.—With ut and subj.:Appius Claudius... cum suis tum totius nobilitatis viribus incubuit, ut, etc.,
Liv. 10, 15, 8.— Absol.:nunc, nunc incumbere tempus,
Ov. M. 10, 657.—To incline, choose, be inclined to, lean towards:D.hoc servi esse officium reor,... non quo incumbat eum (i. e. erum) inpellere,
Plaut. Aul. 4, 1, 8:ut eos, qui audiunt, quocumque incubuerit, possit impellere,
whithersoever he may incline, choose, Cic. de Or. 3, 14, 55:eodem incumbunt municipia,
are inclined the same way, id. Phil. 6, 7, 18:ad voluntatem perferendae legis,
id. Att. 1, 19, 4:voluntatum inclinatio ad virum bonum,
to lean towards, turn to, id. Mur. 26, 53: in causam, Cael. ad Cic. Fam. 8, 11, 3:in cupiditatem,
Cic. Att. 5, 13, 3:in illo,
id. Q. Fr. 3, 8, 6.—To be incumbent upon one as a duty (post-class.):accusandi necessitas domino,
Dig. 48, 2, 5:ei probatio,
ib. 22, 3, 2:judici omnium rerum officium,
ib. 21, 1, 25. -
10 intendo
in-tendo, di, tum and sum, 3, v. a. ( part. intenditus, Fronto, Fer. Als. 3, 11 Mai.), to stretch out or forth, extend.I.Lit.A.In hunc intende digitum, hic lenost, point in scorn, Plaut. Ps. 4, 7, 45:B.dextram ad statuam,
Cic. Att. 16, 15:alicui manus,
Sen. Clem. 1, 25:bracchia,
Ov. M. 10, 58:manus,
id. ib. 8, 107:jubet intendi bracchia velis,
Verg. A. 5, 829:intenta bracchia remis, id. ib, 5, 136: ventis vela,
id. ib. 3, 683:nervos aut remittere,
Plin. 26, 10, 62, § 96:cutem,
id. 8, 35, 53, § 125:jamque manus Colchis crinemque intenderat astris,
Val. Fl. 8, 68.—To bend a bow, etc.:C.ballistam in aliquem,
Plaut. Bacch. 4, 4, 58:arcum,
Verg. A. 8, 704:intentus est arcus in me unum,
Cic. Sest. 7, 15.—To aim or direct at a thing:D.tela in patriam,
Cic. Prov. Cons. 9:tela intenta jugulis civitatis,
id. Pis. 2:sagittam,
Verg. A. 9, 590:telum in jugulum,
Plin. Ep. 3, 9.—To stretch or spread out; to stretch, lay or put upon a thing:II.tabernacula carbaseis intenta velis,
pitched, Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sella intenta loris,
Quint. 6, 3, 25:stuppea vincula collo Intendunt,
Verg. A. 2, 237:duro intendere bracchia tergo,
i. e. to bind with the cestus, id. ib. 5, 403:locum sertis,
encircled, surrounded, id. ib. 4, 506:vela secundi Intendunt Zephyri,
swell, fill, id. ib. 5, 33:intendentibus tenebris,
spreading, Liv. 1, 57, 8.—Trop.A.To strain or stretch towards, to extend:B.aciem acrem in omnes partes intendit,
turns keen looks on every side, Cic. Tusc. 4, 18, 38:aciem longius,
id. Ac. 2, 25, 80:quo intendisset oculos,
whithersoever he turns his eyes, Tac. A. 4, 70:aures ad verba,
Ov. P. 4, 4, 36: cum putaret licere senatui, et mitigare leges et intendere, to stretch, i. e. increase the rigor of, Plin. Ep. 4, 9, 17:numeros intendere nervis,
Verg. A. 9, 776 (per nervos intentos, Forbig.); cf.:strepitum fidis intendisse Latinae,
Pers. 6, 4.—Esp.1.To direct towards any thing, to turn or bend in any direction:2.digna est res ubi tu nervos intendas tuos,
Ter. Eun. 2, 3, 20:intendenda in senem est fallacia,
id. Heaut. 3, 2, 2:ut eo quo intendit, cum exercitu mature perveniat,
Cic. Mur. 9: iter, to direct one ' s course:ad explorandum quonam hostes iter intendissent,
Liv. 31, 33, 6:a porta ad praetorem iter intendit,
id. 36, 21:coeptum iter in Italiam,
id. 21, 29, 6; 27, 46, 9.— Absol.:quo nunc primum intendam,
whither shall I turn? Ter. And. 2, 2, 6.—Intendere animum, to direct one ' s thoughts or attention to any thing: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed, etc., Cic. Fragm. ap. Non. 329, 6:3.parum defigunt animos et intendunt in ea, quae, etc.,
id. Ac. 2, 15, 46:quo animum intendat, facile perspicio,
id. Verr. 1, 3;Liv. praef. 9: intentus animus tuus est ad fortissimum virum liberandum,
Cic. Phil. 11, 9:oculi mentesque ad pugnam intentae,
Caes. B. G. 3, 26:in ea re omnium nostrorum intentis animis,
id. ib. 3, 22:intendere animum in regnum Adherbalis,
Sall. J. 20, 1:ad bellum animum intendit,
id. ib. 43, 2:animum studiis et rebus honestis,
Hor. Ep. 1, 2, 36:considerationem in aliquam rem,
Cic. Inv. 2, 33:omnes cogitationes ad aliquid,
Liv. 40, 5:omnium eo curae sunt intentae,
Liv. 9, 31; id. 25, 9:ad scribendum animum, oculos, manum,
Plin. Ep. 7, 27, 7: ubi ingenium intenderis, valet, Sall. J. 51, 3:eruditionem tuam,
Plin. Ep. 7, 27, 14. —Hence, intendere alone, to urge on, incite:4.intenderant eum ad cavendi omnia curam tot auditae proditiones,
Liv. 24, 37:aliquem ad custodiae curam,
id. 21, 49:vis omnis intendenda rebus,
Quint. 10, 7, 21.—To enlarge, spread, extend, magnify:C.intendetur socordia, si nullus ex se metus aut spes,
Tac. A. 2, 38:amici accendendis offensionibus callidi, intendere vera. adgerere falsa,
exaggerated, id. ib. 2, 57;4, 11: gloriam,
id. ib. 4, 26;12, 35: tormentum,
Cels. 4, 15 init. —Absol., to turn one ' s attention to, exert one ' s self for, to purpose, endeavor, intend:(β).pergin, sceleste, intendere hanc arguere?
Plaut. Mil. 2, 4, 27 Brix:quod est tibi ante explicandum, quam illuc proficiscare, quo te dicis intendere,
Cic. de Or. 2, 42:quod ubi secus procedit, neque quod intenderat, efficere potest,
Sall. J. 25, 10:quocumque intenderat,
id. ib. 74, 2; cf. id. ib. 64, 1;102, 1: genera lectionum, quae praecipue convenire intendentibus, ut oratores fiant,
Quint. 10, 1, 45:ad nuptias,
Just. 13, 6.—With inf.:D.quo ire intenderant,
Sall. J. 107, 7:altum petere intendit,
Liv. 36, 44.—Intendere se, to exert one ' s self, prepare for any thing:E.se ad firmitatem,
Cic. Tusc. 2, 23:se in rem,
Quint. 4, 1, 39: qui se intenderunt adversarios in ejus tribunatum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2.—Intendere animo, to purpose in one ' s mind, to intend:F.si C. Antonius, quod animo intenderat, perficere potuisset,
Cic. Phil. 10, 4, 9.—To maintain, assert:G.eam sese intendit esse,
Ter. Eun. 3, 3, 19.—Esp., as leg. t. t., to aver, maintain, assert as a plaintiff in court:quo modo nunc intendit,
Cic. Quint. 29, 88: si quod intendit adversarius tuus, probationibus implere non possit, Vet. cujusd. Jurec. Consult. 6, 16 Huschke; Dig. 10, 4, 9, § 6. —To threaten with any thing, to seek to bring upon, to afflict with:H.alicui actionem perduellionis,
Cic. Mil. 14:alicui litem,
id. de Or. 1, 10:periculum in omnes,
id. Rosc. Am. 3:crimen in aliquem,
Liv. 9, 26:injuriarum formulam,
Suet. Vit. 7:probra et minas alicui,
Tac. A. 3, 36:metum intendere,
id. ib. 1, 28.—Intendere in se, to contemplate one ' s self: quid sit Deus: totus in se intendat, an ad nos aliquando respiciat, Sen. Q. N. praef. 1.—I.Intendere alicui, to be intended for a person, Stat. S. 3 praef.—K.In rhet., to premise, to state as the proposition of a syllogism, Quint. 5, 14, 10.—L.In gram., to make long, to use (a syllable) as long:1.primam syllabam intendit, tertiam corripuit,
Gell. 13, 22. 18. — Hence, P. a. in two forms.inten-tus, a, um.A. B. (α).With dat.:(β).quem pueri intenti ludo exercent,
Verg. A. 7, 380:intentus recipiendo exercitui esse,
Liv. 10, 42, 1.—With abl.:C.aliquo negotio intentus,
Sall. C. 2; id. ib. 4; 54.—Absol., eager, intent:D.at Romani domi militiaeque intenti festinare,
Sall. C. 6, 5:senatus nihil sane intentus,
id. ib. 16, 5:intenti exspectant signum,
Verg. A. 5, 137:intenti ora tenebant,
id. ib. 2, 1:totam causam quam maxime intentis, quod aiunt, oculis contemplari,
Cic. Fl. 11:intentaque tuis precibus se praebuit aure,
Tib. 4, 1, 132. — Comp.:intentiore custodia aliquem asservare,
Liv. 39, 19.— Sup.:cum intentissima conquisitione ad triginta milia peditum confecisset,
Liv. 29, 35:intentissima cura aliquid consequi,
Quint. 10, 1, 111:haec omnia intentissima cura acta,
Liv. 25, 22, 4. —Strict:E.intentum et magnis delictis inexorabilem scias,
Tac. A. 12, 42:intentius delectum habere,
Liv. 8, 17:intentiorem fore disciplinam,
Tac. A. 12, 42.—Raised:F.intento alimentorum pretio,
Tac. H. 1, 89. —Of speech and style, vigorous, nervous:2.sermo,
Cic. de Or. 1, 60, 255:pars orationis,
id. ib. 2, 52, 211. — Adv.: in-tentē, with earnestness, attentively, intently:pronuntiare,
Plin. Ep. 5, 19:audire,
Quint. 2, 2, 13.— Comp. (cf. intense):cum delectus intentius haberetur,
Liv. 8, 17:et quo intentius custodiae serventur,
id. 25, 30, 5:apparare proelium,
id. 8, 1:se excusare,
Tac. A. 3, 35:premere obsessos,
id. ib. 15, 13:adesse alicui rei,
id. ib. 11, 11.— Sup.:exspectans intentissime,
Lampr. Elag. 14. —intensus, a, um.A. B.Violent:C.intensior impetus,
Sen. Ira, 2, 35:virtus in mediocribus modice intensior,
Nazar. Pan. ad Const. 23, 2.—Attentive; sup., Aug. Ep. 56 al.— Adv.: intensē, violently; comp.: intensius, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.; Schol. Juv. 11, 15; sup.:intensissime,
Aug. Mor. Eccl. 19. -
11 intense
in-tendo, di, tum and sum, 3, v. a. ( part. intenditus, Fronto, Fer. Als. 3, 11 Mai.), to stretch out or forth, extend.I.Lit.A.In hunc intende digitum, hic lenost, point in scorn, Plaut. Ps. 4, 7, 45:B.dextram ad statuam,
Cic. Att. 16, 15:alicui manus,
Sen. Clem. 1, 25:bracchia,
Ov. M. 10, 58:manus,
id. ib. 8, 107:jubet intendi bracchia velis,
Verg. A. 5, 829:intenta bracchia remis, id. ib, 5, 136: ventis vela,
id. ib. 3, 683:nervos aut remittere,
Plin. 26, 10, 62, § 96:cutem,
id. 8, 35, 53, § 125:jamque manus Colchis crinemque intenderat astris,
Val. Fl. 8, 68.—To bend a bow, etc.:C.ballistam in aliquem,
Plaut. Bacch. 4, 4, 58:arcum,
Verg. A. 8, 704:intentus est arcus in me unum,
Cic. Sest. 7, 15.—To aim or direct at a thing:D.tela in patriam,
Cic. Prov. Cons. 9:tela intenta jugulis civitatis,
id. Pis. 2:sagittam,
Verg. A. 9, 590:telum in jugulum,
Plin. Ep. 3, 9.—To stretch or spread out; to stretch, lay or put upon a thing:II.tabernacula carbaseis intenta velis,
pitched, Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sella intenta loris,
Quint. 6, 3, 25:stuppea vincula collo Intendunt,
Verg. A. 2, 237:duro intendere bracchia tergo,
i. e. to bind with the cestus, id. ib. 5, 403:locum sertis,
encircled, surrounded, id. ib. 4, 506:vela secundi Intendunt Zephyri,
swell, fill, id. ib. 5, 33:intendentibus tenebris,
spreading, Liv. 1, 57, 8.—Trop.A.To strain or stretch towards, to extend:B.aciem acrem in omnes partes intendit,
turns keen looks on every side, Cic. Tusc. 4, 18, 38:aciem longius,
id. Ac. 2, 25, 80:quo intendisset oculos,
whithersoever he turns his eyes, Tac. A. 4, 70:aures ad verba,
Ov. P. 4, 4, 36: cum putaret licere senatui, et mitigare leges et intendere, to stretch, i. e. increase the rigor of, Plin. Ep. 4, 9, 17:numeros intendere nervis,
Verg. A. 9, 776 (per nervos intentos, Forbig.); cf.:strepitum fidis intendisse Latinae,
Pers. 6, 4.—Esp.1.To direct towards any thing, to turn or bend in any direction:2.digna est res ubi tu nervos intendas tuos,
Ter. Eun. 2, 3, 20:intendenda in senem est fallacia,
id. Heaut. 3, 2, 2:ut eo quo intendit, cum exercitu mature perveniat,
Cic. Mur. 9: iter, to direct one ' s course:ad explorandum quonam hostes iter intendissent,
Liv. 31, 33, 6:a porta ad praetorem iter intendit,
id. 36, 21:coeptum iter in Italiam,
id. 21, 29, 6; 27, 46, 9.— Absol.:quo nunc primum intendam,
whither shall I turn? Ter. And. 2, 2, 6.—Intendere animum, to direct one ' s thoughts or attention to any thing: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed, etc., Cic. Fragm. ap. Non. 329, 6:3.parum defigunt animos et intendunt in ea, quae, etc.,
id. Ac. 2, 15, 46:quo animum intendat, facile perspicio,
id. Verr. 1, 3;Liv. praef. 9: intentus animus tuus est ad fortissimum virum liberandum,
Cic. Phil. 11, 9:oculi mentesque ad pugnam intentae,
Caes. B. G. 3, 26:in ea re omnium nostrorum intentis animis,
id. ib. 3, 22:intendere animum in regnum Adherbalis,
Sall. J. 20, 1:ad bellum animum intendit,
id. ib. 43, 2:animum studiis et rebus honestis,
Hor. Ep. 1, 2, 36:considerationem in aliquam rem,
Cic. Inv. 2, 33:omnes cogitationes ad aliquid,
Liv. 40, 5:omnium eo curae sunt intentae,
Liv. 9, 31; id. 25, 9:ad scribendum animum, oculos, manum,
Plin. Ep. 7, 27, 7: ubi ingenium intenderis, valet, Sall. J. 51, 3:eruditionem tuam,
Plin. Ep. 7, 27, 14. —Hence, intendere alone, to urge on, incite:4.intenderant eum ad cavendi omnia curam tot auditae proditiones,
Liv. 24, 37:aliquem ad custodiae curam,
id. 21, 49:vis omnis intendenda rebus,
Quint. 10, 7, 21.—To enlarge, spread, extend, magnify:C.intendetur socordia, si nullus ex se metus aut spes,
Tac. A. 2, 38:amici accendendis offensionibus callidi, intendere vera. adgerere falsa,
exaggerated, id. ib. 2, 57;4, 11: gloriam,
id. ib. 4, 26;12, 35: tormentum,
Cels. 4, 15 init. —Absol., to turn one ' s attention to, exert one ' s self for, to purpose, endeavor, intend:(β).pergin, sceleste, intendere hanc arguere?
Plaut. Mil. 2, 4, 27 Brix:quod est tibi ante explicandum, quam illuc proficiscare, quo te dicis intendere,
Cic. de Or. 2, 42:quod ubi secus procedit, neque quod intenderat, efficere potest,
Sall. J. 25, 10:quocumque intenderat,
id. ib. 74, 2; cf. id. ib. 64, 1;102, 1: genera lectionum, quae praecipue convenire intendentibus, ut oratores fiant,
Quint. 10, 1, 45:ad nuptias,
Just. 13, 6.—With inf.:D.quo ire intenderant,
Sall. J. 107, 7:altum petere intendit,
Liv. 36, 44.—Intendere se, to exert one ' s self, prepare for any thing:E.se ad firmitatem,
Cic. Tusc. 2, 23:se in rem,
Quint. 4, 1, 39: qui se intenderunt adversarios in ejus tribunatum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2.—Intendere animo, to purpose in one ' s mind, to intend:F.si C. Antonius, quod animo intenderat, perficere potuisset,
Cic. Phil. 10, 4, 9.—To maintain, assert:G.eam sese intendit esse,
Ter. Eun. 3, 3, 19.—Esp., as leg. t. t., to aver, maintain, assert as a plaintiff in court:quo modo nunc intendit,
Cic. Quint. 29, 88: si quod intendit adversarius tuus, probationibus implere non possit, Vet. cujusd. Jurec. Consult. 6, 16 Huschke; Dig. 10, 4, 9, § 6. —To threaten with any thing, to seek to bring upon, to afflict with:H.alicui actionem perduellionis,
Cic. Mil. 14:alicui litem,
id. de Or. 1, 10:periculum in omnes,
id. Rosc. Am. 3:crimen in aliquem,
Liv. 9, 26:injuriarum formulam,
Suet. Vit. 7:probra et minas alicui,
Tac. A. 3, 36:metum intendere,
id. ib. 1, 28.—Intendere in se, to contemplate one ' s self: quid sit Deus: totus in se intendat, an ad nos aliquando respiciat, Sen. Q. N. praef. 1.—I.Intendere alicui, to be intended for a person, Stat. S. 3 praef.—K.In rhet., to premise, to state as the proposition of a syllogism, Quint. 5, 14, 10.—L.In gram., to make long, to use (a syllable) as long:1.primam syllabam intendit, tertiam corripuit,
Gell. 13, 22. 18. — Hence, P. a. in two forms.inten-tus, a, um.A. B. (α).With dat.:(β).quem pueri intenti ludo exercent,
Verg. A. 7, 380:intentus recipiendo exercitui esse,
Liv. 10, 42, 1.—With abl.:C.aliquo negotio intentus,
Sall. C. 2; id. ib. 4; 54.—Absol., eager, intent:D.at Romani domi militiaeque intenti festinare,
Sall. C. 6, 5:senatus nihil sane intentus,
id. ib. 16, 5:intenti exspectant signum,
Verg. A. 5, 137:intenti ora tenebant,
id. ib. 2, 1:totam causam quam maxime intentis, quod aiunt, oculis contemplari,
Cic. Fl. 11:intentaque tuis precibus se praebuit aure,
Tib. 4, 1, 132. — Comp.:intentiore custodia aliquem asservare,
Liv. 39, 19.— Sup.:cum intentissima conquisitione ad triginta milia peditum confecisset,
Liv. 29, 35:intentissima cura aliquid consequi,
Quint. 10, 1, 111:haec omnia intentissima cura acta,
Liv. 25, 22, 4. —Strict:E.intentum et magnis delictis inexorabilem scias,
Tac. A. 12, 42:intentius delectum habere,
Liv. 8, 17:intentiorem fore disciplinam,
Tac. A. 12, 42.—Raised:F.intento alimentorum pretio,
Tac. H. 1, 89. —Of speech and style, vigorous, nervous:2.sermo,
Cic. de Or. 1, 60, 255:pars orationis,
id. ib. 2, 52, 211. — Adv.: in-tentē, with earnestness, attentively, intently:pronuntiare,
Plin. Ep. 5, 19:audire,
Quint. 2, 2, 13.— Comp. (cf. intense):cum delectus intentius haberetur,
Liv. 8, 17:et quo intentius custodiae serventur,
id. 25, 30, 5:apparare proelium,
id. 8, 1:se excusare,
Tac. A. 3, 35:premere obsessos,
id. ib. 15, 13:adesse alicui rei,
id. ib. 11, 11.— Sup.:exspectans intentissime,
Lampr. Elag. 14. —intensus, a, um.A. B.Violent:C.intensior impetus,
Sen. Ira, 2, 35:virtus in mediocribus modice intensior,
Nazar. Pan. ad Const. 23, 2.—Attentive; sup., Aug. Ep. 56 al.— Adv.: intensē, violently; comp.: intensius, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.; Schol. Juv. 11, 15; sup.:intensissime,
Aug. Mor. Eccl. 19. -
12 intensus
in-tendo, di, tum and sum, 3, v. a. ( part. intenditus, Fronto, Fer. Als. 3, 11 Mai.), to stretch out or forth, extend.I.Lit.A.In hunc intende digitum, hic lenost, point in scorn, Plaut. Ps. 4, 7, 45:B.dextram ad statuam,
Cic. Att. 16, 15:alicui manus,
Sen. Clem. 1, 25:bracchia,
Ov. M. 10, 58:manus,
id. ib. 8, 107:jubet intendi bracchia velis,
Verg. A. 5, 829:intenta bracchia remis, id. ib, 5, 136: ventis vela,
id. ib. 3, 683:nervos aut remittere,
Plin. 26, 10, 62, § 96:cutem,
id. 8, 35, 53, § 125:jamque manus Colchis crinemque intenderat astris,
Val. Fl. 8, 68.—To bend a bow, etc.:C.ballistam in aliquem,
Plaut. Bacch. 4, 4, 58:arcum,
Verg. A. 8, 704:intentus est arcus in me unum,
Cic. Sest. 7, 15.—To aim or direct at a thing:D.tela in patriam,
Cic. Prov. Cons. 9:tela intenta jugulis civitatis,
id. Pis. 2:sagittam,
Verg. A. 9, 590:telum in jugulum,
Plin. Ep. 3, 9.—To stretch or spread out; to stretch, lay or put upon a thing:II.tabernacula carbaseis intenta velis,
pitched, Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sella intenta loris,
Quint. 6, 3, 25:stuppea vincula collo Intendunt,
Verg. A. 2, 237:duro intendere bracchia tergo,
i. e. to bind with the cestus, id. ib. 5, 403:locum sertis,
encircled, surrounded, id. ib. 4, 506:vela secundi Intendunt Zephyri,
swell, fill, id. ib. 5, 33:intendentibus tenebris,
spreading, Liv. 1, 57, 8.—Trop.A.To strain or stretch towards, to extend:B.aciem acrem in omnes partes intendit,
turns keen looks on every side, Cic. Tusc. 4, 18, 38:aciem longius,
id. Ac. 2, 25, 80:quo intendisset oculos,
whithersoever he turns his eyes, Tac. A. 4, 70:aures ad verba,
Ov. P. 4, 4, 36: cum putaret licere senatui, et mitigare leges et intendere, to stretch, i. e. increase the rigor of, Plin. Ep. 4, 9, 17:numeros intendere nervis,
Verg. A. 9, 776 (per nervos intentos, Forbig.); cf.:strepitum fidis intendisse Latinae,
Pers. 6, 4.—Esp.1.To direct towards any thing, to turn or bend in any direction:2.digna est res ubi tu nervos intendas tuos,
Ter. Eun. 2, 3, 20:intendenda in senem est fallacia,
id. Heaut. 3, 2, 2:ut eo quo intendit, cum exercitu mature perveniat,
Cic. Mur. 9: iter, to direct one ' s course:ad explorandum quonam hostes iter intendissent,
Liv. 31, 33, 6:a porta ad praetorem iter intendit,
id. 36, 21:coeptum iter in Italiam,
id. 21, 29, 6; 27, 46, 9.— Absol.:quo nunc primum intendam,
whither shall I turn? Ter. And. 2, 2, 6.—Intendere animum, to direct one ' s thoughts or attention to any thing: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed, etc., Cic. Fragm. ap. Non. 329, 6:3.parum defigunt animos et intendunt in ea, quae, etc.,
id. Ac. 2, 15, 46:quo animum intendat, facile perspicio,
id. Verr. 1, 3;Liv. praef. 9: intentus animus tuus est ad fortissimum virum liberandum,
Cic. Phil. 11, 9:oculi mentesque ad pugnam intentae,
Caes. B. G. 3, 26:in ea re omnium nostrorum intentis animis,
id. ib. 3, 22:intendere animum in regnum Adherbalis,
Sall. J. 20, 1:ad bellum animum intendit,
id. ib. 43, 2:animum studiis et rebus honestis,
Hor. Ep. 1, 2, 36:considerationem in aliquam rem,
Cic. Inv. 2, 33:omnes cogitationes ad aliquid,
Liv. 40, 5:omnium eo curae sunt intentae,
Liv. 9, 31; id. 25, 9:ad scribendum animum, oculos, manum,
Plin. Ep. 7, 27, 7: ubi ingenium intenderis, valet, Sall. J. 51, 3:eruditionem tuam,
Plin. Ep. 7, 27, 14. —Hence, intendere alone, to urge on, incite:4.intenderant eum ad cavendi omnia curam tot auditae proditiones,
Liv. 24, 37:aliquem ad custodiae curam,
id. 21, 49:vis omnis intendenda rebus,
Quint. 10, 7, 21.—To enlarge, spread, extend, magnify:C.intendetur socordia, si nullus ex se metus aut spes,
Tac. A. 2, 38:amici accendendis offensionibus callidi, intendere vera. adgerere falsa,
exaggerated, id. ib. 2, 57;4, 11: gloriam,
id. ib. 4, 26;12, 35: tormentum,
Cels. 4, 15 init. —Absol., to turn one ' s attention to, exert one ' s self for, to purpose, endeavor, intend:(β).pergin, sceleste, intendere hanc arguere?
Plaut. Mil. 2, 4, 27 Brix:quod est tibi ante explicandum, quam illuc proficiscare, quo te dicis intendere,
Cic. de Or. 2, 42:quod ubi secus procedit, neque quod intenderat, efficere potest,
Sall. J. 25, 10:quocumque intenderat,
id. ib. 74, 2; cf. id. ib. 64, 1;102, 1: genera lectionum, quae praecipue convenire intendentibus, ut oratores fiant,
Quint. 10, 1, 45:ad nuptias,
Just. 13, 6.—With inf.:D.quo ire intenderant,
Sall. J. 107, 7:altum petere intendit,
Liv. 36, 44.—Intendere se, to exert one ' s self, prepare for any thing:E.se ad firmitatem,
Cic. Tusc. 2, 23:se in rem,
Quint. 4, 1, 39: qui se intenderunt adversarios in ejus tribunatum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2.—Intendere animo, to purpose in one ' s mind, to intend:F.si C. Antonius, quod animo intenderat, perficere potuisset,
Cic. Phil. 10, 4, 9.—To maintain, assert:G.eam sese intendit esse,
Ter. Eun. 3, 3, 19.—Esp., as leg. t. t., to aver, maintain, assert as a plaintiff in court:quo modo nunc intendit,
Cic. Quint. 29, 88: si quod intendit adversarius tuus, probationibus implere non possit, Vet. cujusd. Jurec. Consult. 6, 16 Huschke; Dig. 10, 4, 9, § 6. —To threaten with any thing, to seek to bring upon, to afflict with:H.alicui actionem perduellionis,
Cic. Mil. 14:alicui litem,
id. de Or. 1, 10:periculum in omnes,
id. Rosc. Am. 3:crimen in aliquem,
Liv. 9, 26:injuriarum formulam,
Suet. Vit. 7:probra et minas alicui,
Tac. A. 3, 36:metum intendere,
id. ib. 1, 28.—Intendere in se, to contemplate one ' s self: quid sit Deus: totus in se intendat, an ad nos aliquando respiciat, Sen. Q. N. praef. 1.—I.Intendere alicui, to be intended for a person, Stat. S. 3 praef.—K.In rhet., to premise, to state as the proposition of a syllogism, Quint. 5, 14, 10.—L.In gram., to make long, to use (a syllable) as long:1.primam syllabam intendit, tertiam corripuit,
Gell. 13, 22. 18. — Hence, P. a. in two forms.inten-tus, a, um.A. B. (α).With dat.:(β).quem pueri intenti ludo exercent,
Verg. A. 7, 380:intentus recipiendo exercitui esse,
Liv. 10, 42, 1.—With abl.:C.aliquo negotio intentus,
Sall. C. 2; id. ib. 4; 54.—Absol., eager, intent:D.at Romani domi militiaeque intenti festinare,
Sall. C. 6, 5:senatus nihil sane intentus,
id. ib. 16, 5:intenti exspectant signum,
Verg. A. 5, 137:intenti ora tenebant,
id. ib. 2, 1:totam causam quam maxime intentis, quod aiunt, oculis contemplari,
Cic. Fl. 11:intentaque tuis precibus se praebuit aure,
Tib. 4, 1, 132. — Comp.:intentiore custodia aliquem asservare,
Liv. 39, 19.— Sup.:cum intentissima conquisitione ad triginta milia peditum confecisset,
Liv. 29, 35:intentissima cura aliquid consequi,
Quint. 10, 1, 111:haec omnia intentissima cura acta,
Liv. 25, 22, 4. —Strict:E.intentum et magnis delictis inexorabilem scias,
Tac. A. 12, 42:intentius delectum habere,
Liv. 8, 17:intentiorem fore disciplinam,
Tac. A. 12, 42.—Raised:F.intento alimentorum pretio,
Tac. H. 1, 89. —Of speech and style, vigorous, nervous:2.sermo,
Cic. de Or. 1, 60, 255:pars orationis,
id. ib. 2, 52, 211. — Adv.: in-tentē, with earnestness, attentively, intently:pronuntiare,
Plin. Ep. 5, 19:audire,
Quint. 2, 2, 13.— Comp. (cf. intense):cum delectus intentius haberetur,
Liv. 8, 17:et quo intentius custodiae serventur,
id. 25, 30, 5:apparare proelium,
id. 8, 1:se excusare,
Tac. A. 3, 35:premere obsessos,
id. ib. 15, 13:adesse alicui rei,
id. ib. 11, 11.— Sup.:exspectans intentissime,
Lampr. Elag. 14. —intensus, a, um.A. B.Violent:C.intensior impetus,
Sen. Ira, 2, 35:virtus in mediocribus modice intensior,
Nazar. Pan. ad Const. 23, 2.—Attentive; sup., Aug. Ep. 56 al.— Adv.: intensē, violently; comp.: intensius, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.; Schol. Juv. 11, 15; sup.:intensissime,
Aug. Mor. Eccl. 19. -
13 quacumque
quā-cumquē ( - cunque) (in tmesi:I.quā porro cumque,
Lucr. 1, 508:quā se cunque tulit,
Verg. A. 11, 762), adv.By whatever way, wherever, wheresoever (class.):II.quācumque iter fecit,
Cic. Verr. 2, 1, 16, § 44; id. Clu. 68, 193:quācunque ingredimur,
id. Fin. 5, 2, 5:quācumque custodiant,
Liv. 24, 2:quācumque equo invectus est,
Liv. 8, 9, 12.—Transf.A.Whencesoever, from what side soever:B.hujus erat Minerva spectantem aspectans, quācumque aspiceretur,
Plin. 35, 10, 37, § 120.—Whithersoever:C.quācumque nos commovimus, ad Caesaris acta revocamur,
Cic. Att. 14, 17, 6.—By whatsoever means, in whatever way:nisi me quācumque novas incidere lites monuisset cornix,
Verg. E. 9, 14. -
14 quacunque
quā-cumquē ( - cunque) (in tmesi:I.quā porro cumque,
Lucr. 1, 508:quā se cunque tulit,
Verg. A. 11, 762), adv.By whatever way, wherever, wheresoever (class.):II.quācumque iter fecit,
Cic. Verr. 2, 1, 16, § 44; id. Clu. 68, 193:quācunque ingredimur,
id. Fin. 5, 2, 5:quācumque custodiant,
Liv. 24, 2:quācumque equo invectus est,
Liv. 8, 9, 12.—Transf.A.Whencesoever, from what side soever:B.hujus erat Minerva spectantem aspectans, quācumque aspiceretur,
Plin. 35, 10, 37, § 120.—Whithersoever:C.quācumque nos commovimus, ad Caesaris acta revocamur,
Cic. Att. 14, 17, 6.—By whatsoever means, in whatever way:nisi me quācumque novas incidere lites monuisset cornix,
Verg. E. 9, 14. -
15 quaqua
quāquā, adv. [prop. abl. of quisquis], wheresoever, whithersoever (ante- and postclass.):quaqua incedit,
Plaut. Mil. 2, 1, 14:tangit,
id. Ep. 5, 2, 9; App. M. 2, p. 116, 2; cf. id. ib. 11, p. 258, 30:quaqua versus,
to all sides, id. ib. 4, p. 145, 6. -
16 quaque
quāquē, adv. [prop. abl. of quisque], wheresoever, whithersoever ( poet.):quaque iverit,
Manil. 5, 313. -
17 quisquis
quis-quis, quaeque, quodquod, and subst. quicquid, quidquid, pron. rel., whoever, whosoever, whatever, whatsoever, every one who, each, every, all: hostem qui feriet, mihi erit Carthaginiensis, Quisquis erit, Enn. ap. Cic. Balb. 22, 51 (Ann. v. 285 Vahl.):quisquis homo huc venerit, vapulabit,
Plaut. Am. 1, 1, 153:quisquis es, quicquid tibi nomen est,
id. Men. 5, 2, 60:quisquis ille est, qui adest,
id. Ps. 4, 1, 17:omnia mala ingerebat, quemquem aspexerat,
id. Men. 5, 1, 17:quemquem hominem attigerit,
id. Truc. 2, 1, 17:hoc ego in mari, quicquid inest, reperi,
id. Rud. 4, 2, 20:sed quicquid id est, jam sciam,
id. Men. 5, 2, 22:quicquid animo cernimus, id omne oritur a sensibus,
Cic. Fin. 1, 19, 64:sed quinam est iste epilogus? aveo enim audire, quicquid est,
id. Tusc. 1, 47, 112:esto ut hi sint, quiqui integri sunt, et sani,
id. Sest. 45, 97:liberos suos quibusquibus Romanis mancipio dabant,
to every Roman, without exception, Liv. 41, 8:quoquo consilio fecit,
with whatever design, Cic. Rab. Post. 8, 21:quoquo tempore fuerit,
at what time soever, id. Att. 9, 2, a, 2:quoquo modo se res habet,
however it may be, be it as it may, id. Fam. 1, 5, 2:quoquo modo accipitur,
id. Tusc. 1, 46, 110:si quid a quoquo eorum, quos, quasve ibi habebunt, furtum factum esse dicetur,
Dig. 47, 5, 1.— With plur. verb:quisquis ubique, viri, dociles advertite mentes,
Ov. A. A. 1, 267:quisquis amas, scabris hoc bustum caedito saxis,
Prop. 4 (5), 5, 77:tunc procul absitis, quisquis colis arte capillos,
Tib. 1, 7, 45 (1, 6, 39). — Quisquis, and esp. freq., quicquid, with gen.:deorum quisquis amicior Afris,
Hor. C. 2, 1, 25:at o deorum quicquid in caelo regit,
all ye gods who, id. Epod. 5, 1:per quidquid deorum est,
by all the gods, Liv. 23, 9:quidquid maleficii, sceleris, caedis erit,
Cic. Rosc. Am. 42, 122;but also adject. (rare): quisquis honos tumuli, quidquid solamen humandi est,
Verg. A. 10, 493:ille quicquid usquam concipitur nefas Tractavit,
Hor. C. 2, 13, 9:quidquid genus,
Cato, R. R. 48. — Quidquid, adv., how much soever:quicquid progredior,
whithersoever, the farther, the more, Liv. 31, 1:quicquid ab urbe longius proferrent arma, magis, etc.,
id. 7, 32:ride, quicquid amas, Cato, Catullum, i. e. quantum,
as much as, Cat. 56, 3:quicquid ita educati liberi patrem amare videntur,
Gell. 12, 1, 23.— Quisquis as fem., like quis (ante-class.):mulier, quisquis es,
Plaut. Cist. 2, 3, 66:quisquis es, quae, etc.,
id. Rud. 4, 4, 102. -
18 quo quo
quō-quō, or, separated, quō quō, adv. [quisquis], to whatever place, whithersoever (class.):quoquo ibo,
Plaut. Aul. 3, 3, 1:quoquo venias,
id. ib. 3, 5, 31; id. Curc. 5, 3, 22:quoquo hic spectabit, eo tu spectato simul,
id. Ps. 3, 2, 69:quoquo sese verterint Stoici,
Cic. Div. 2, 9, 24.— With gentium:quoquo hinc abducta est gentium,
to whatever place in the world she has been carried off, Plaut. Merc. 5, 2, 17; cf.:quoquo terrarum,
Ter. Phorm. 3, 3, 18. -
19 quocumque
quō-cumque (in tmesi:quo nos cumque feret,
Hor. C. 1, 7, 25:quo res cumque cadent,
Verg. A. 2, 709:quo ea me cumque ducet,
Cic. Tusc. 2, 5, 15), adv., to whatever place, whithersoever (class):quocumque venerint,
Cic. Verr. 2, 5, 65, § 167:oculi, quocumque inciderunt, veterem consuetudinem fori requirunt,
id. Mil. 1, 1:ire, pedes quocumque ferent, quocumque per undas Notus vocabit,
Hor. Epod. 16, 21; Verg. A. 3, 682:oratio ita flexibilis, ut sequatur quocumque torqueas,
Cic. Or. 16, 52:sequar te, quocumque ieris,
Vulg. Matt. 8, 19:quocumque me verto,
Sen. Ep. 12, 1. -
20 quopiam
quō-pĭam, adv. [quo], to any place, whithersoever ( poet.):quopiam devorti,
Plaut. Most. 4, 2, 50:iturane, Thais, quopiam es?
Ter. Eun. 3, 2, 9.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Whithersoever — Whith er*so*ev er, adv. [Whither + soever.] To whatever place; to what place soever; wheresoever; as, I will go whithersoever you lead. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
whithersoever — [hwith΄ər sō ev′ər, with΄ər sō ev′ər] adv., conj. Archaic to whatever place; wheresoever … English World dictionary
whithersoever — conjunction Date: 14th century to whatever place < will go whithersoever you lead > … New Collegiate Dictionary
whithersoever — /hwidh euhr soh ev euhr, widh /, conj. Archaic. to whatsoever place. [1200 50; ME, equiv. to whitherso whithersoever (OE swa hwider swa) + ever EVER] * * * … Universalium
whithersoever — adverb to any place whatsoever And a certain scribe came, and said unto him, Master, I will follow thee whithersoever thou goest … Wiktionary
whithersoever — to any place whatsoever Forthright s Forsoothery … Phrontistery dictionary
whithersoever — related adverb archaic wherever … English new terms dictionary
whithersoever — /wɪðəsoʊˈɛvə/ (say widhuhsoh evuh) adverb Archaic to whatsoever place …
whithersoever — adj. & conj. archaic to any place to which … Useful english dictionary
Isle of Man — Ellan Vannin … Wikipedia
Jane Leade — (1624–1704) was a Christian mystic born in Norfolk, England. Her spiritual visions, recorded in a series of publications, were central in the founding and philosophy of the Philadelphian Society in London at the time.Early lifeJane Leade came… … Wikipedia