-
1 venus
venus eris, f [VAN-], loveliness, attractiveness, beauty, grace, elegance, charm: Quo fugit venus? H.: Fabula nullius veneris sine pondere et arte, H.—As a proper name, Venus, goddess of love, C., V., H., O.—Love, sexual love: sine Cerere et Libero friget Venus, T., V., O., Ta.—A love, beloved object, beloved: mea, V.: quae te cumque domat venus, H.— The planet Venus.—Of dice, when each of four dice showed a different number, the best throw, Venus throw (poet. for iactus Venereus), H.* * *Venus, Roman goddess of sexual love and generation; planet Venus; charm/grace; sexual activity/appetite/intercourse -
2 venus
Venus Venus, eris f Венера -
3 venus
venus venus, eris f любовь -
4 venus
venus venus, eris f прелесть, красота -
5 venus [1]
1. venus, eris, f. (altindisch vánas, Lieblichkeit, ahd. wunnia, Wonne), I) appellat., die Anmut, die anmutige Schönheit, der Liebreiz, die Lieblichkeit, der Reiz, a) übh.: quo fugit venus? Hor.: bene nummatum decorat suadela venusque, Hor. – Plur., omnes veneres atque venustates, Plaut. Stich. 278. – b) in Werken der Kunst: fabula nullius veneris, Hor.: illa solis Atticis concessa venus, Quint.: deesse iis (pictoribus) illam suam venerem, quam Graeci charita vocant, Plin. – Plur., Isocrates omnes dicendi veneres sectatus est, Quint. 10, 1, 79. – II) nom. propr., Venus, A) Venus, die Göttin der Huld u. Liebe, nach der Sage Gattin Vulkans, Mutter des Kupido, Cic. de nat. deor. 3, 59 sq. Varro r.r. 1, 1, 6. Lucr. 1, 2. Hor. carm. 1, 30, 1: Venus caelestis (Ggstz. vulgaria), Apul. apol. 12: etiamne militaris Venus castrensibus flagitiis praesidet et puerorum stupris? Arnob. 4, 7. – Veneris puer, v. Kupido, Ov. am. 1, 10, 17: Veneris filius, v. Kupido, Ov. met. 1, 463, von Äneas (den Anchises mit der Venus gezeugt), Verg. Aen. 1, 325; u. scherzh. Venere prognatus, v. Cäsar, Cael. in Cic. ep. 8, 15, 2: mensis Veneris, v. April, Ov. fast. 4, 61: Plur. Veneres Cupidinesque, Catull. 3, 1 u. 13, 12. Mart. 9, 11, 9 u. 11, 13, 16. – archaist. Genet. Venerus, Corp. inscr. Lat. 1, 565. lin. 7. u. 1, 1495: Dat. Venerei, ibid. 1, 1475. – Venus als masc. (vgl. Macr. sat. 3, 8, 3), Laev. fr. p. 79 M. Calvi fr. 8. p. 84 M. – B) meton.: 1) die Geschlechtsliebe, sine Cerere et Libero friget Venus, Ter.: marita, eheliche Liebe, Ov. – euphemist. für Beischlaf, Begattung, von Menschen u. Tieren, incertam Venerem rapientes, ungewisse Liebe genießend, Hor.: frigidus in Venerem, Verg.: iuvenum sera Venus, Tac.: auch rapere Venerem, empfangen, Verg.: Venus aversa, Päderastie, Capit. Albin. 11, 7: saepe morbum comitialem in pueris veneris (des Begattungstriebes, der Mannbarkeit), in puellis menstruorum initium (Eintritt) tollit, Cels. 3, 23. – 2) der geliebte Gegenstand, die Geliebte, sera, bejahrte, Ov.: meae Veneri sunt munera parta, Verg.: periuria Veneris, der Verliebten, Tibull. – 3) der Venuswurf, der glücklichste Wurf im Würfelspiele, wenn jeder Würfel oben eine andere Zahl der Augen zeigte, Prop. 4, 8, 45 sq. (Ggstz. canis), Venerem iecerat, Aug. b. Suet. Aug. 71, 2. – bildl., ille habuit suam Venerem, hat seinen Glückswurf getan, Sen. de benef. 2, 28, 2. – 4) der Venusstern, die Venus, ein Planet, Cic.: stella Veneris, Cic. – Dav.: A) Venerius ( nicht Venereus, s. Baiter not. crit. zu Cic. Tusc. 4, 68 ed. Orell. 2.), a, um, 1) zur Venus gehörig, Venus-, sacerdos od. antistita, Priesterin der Venus, Plaut.: Venerii servi, auch bl. Venerii, die Diener (Hierodulen) der erycinischen Venus in Sizilien, Cic.: spöttisch von Verres, homo Venerius, Diener der Venus, verbuhlt, Cic. – subst., a) Venerius, ī, m. (sc. iactus), der Venuswurf, der glücklichste Wurf (s. no. B, 3), Cic. de div. 1, 23 u. 2, 48: so auch hoc Venerium est, ein glücklicher Wurf, Plaut. asin. 905. – b) Veneriae, ārum, f., eine Muschelart, die Venusmuscheln, Sen. u. Plin. – Veneria pira, eine Art Birnen, die Venusbirnen, Colum. u. Plin. – c) Veneria, ae, f., eine Stadt, s. Sicca. – 2) zur sinnlichen Liebe gehörig, fleischlich, geschlechtlich, unzüchtig, res, Beischlaf, Cic. u. Nep.: so auch voluptates, complexus, Cic.: amor, Nep.: delphinus, geil, Gell.: Venerio morbo implicare alqm, mit einer geschlechtlichen Krankheit behaften (v. einer Quelle), Vitr. 2, 8, 12: nostros quoque antiquiores poëtas amasios ac Venerios (der sinnlichen Liebe ergeben) fuisse, Gell. 19, 9, 9. – B) Venerālia, ōrum u. ium, n., ein drei Tage vor dem ersten April gefeiertes Venusfest ( bei Plutarch. de quaest. Rom. 45 τῶν Ουενεραλίων εορτή gen.), Kalend. vet. in Graev. Thes. tom. 8. p. 98.
-
6 venus
[st1]1 [-] Vĕnŭs, ĕris, f.: - [abcl][b]a - Vénus (déesse de la beauté, mère de Cupidon et des Amours). - [abcl]b - Vénus (planète).[/b] - voir Aphrodite (déesse grecque, assimilée à Vénus). [st1]2 [-] vĕnŭs, ĕris, f.: - [abcl][b]a - amour, ardeur amoureuse, plaisirs de l'amour. - [abcl]b - amante, maîtresse. - [abcl]c - beauté, charme, grâce, attraits (des pers. et des ch.).[/b] - mensis veneris: mois de mai. - Venerem mittere (jactare, jacere): amener (aux dés) le coup de Vénus (au jeu de dés, c'est le plus beau coup qui consiste à avoir quatre nombres différents). [st1]2 [-] vēnŭs, ūs, m.: c. venum.* * *[st1]1 [-] Vĕnŭs, ĕris, f.: - [abcl][b]a - Vénus (déesse de la beauté, mère de Cupidon et des Amours). - [abcl]b - Vénus (planète).[/b] - voir Aphrodite (déesse grecque, assimilée à Vénus). [st1]2 [-] vĕnŭs, ĕris, f.: - [abcl][b]a - amour, ardeur amoureuse, plaisirs de l'amour. - [abcl]b - amante, maîtresse. - [abcl]c - beauté, charme, grâce, attraits (des pers. et des ch.).[/b] - mensis veneris: mois de mai. - Venerem mittere (jactare, jacere): amener (aux dés) le coup de Vénus (au jeu de dés, c'est le plus beau coup qui consiste à avoir quatre nombres différents). [st1]2 [-] vēnŭs, ūs, m.: c. venum.* * *Venus, veneris, pe. corr. Cic. Une deesse que les payents adoroyent.\Venus. Terent. Paillardise.\Venus. Quintil. Compaignie charnelle avec une femme.\Vsus veneris ei est alienus qui conualuit. Cels. Luy est contraire et nuisant.\Venus. Quintil. Beaulté singuliere, principalement de femme.\Veneres dicendi. Quintil. Ornements de language, Elegances. -
7 venus
1. venus, eris, f. (altindisch vánas, Lieblichkeit, ahd. wunnia, Wonne), I) appellat., die Anmut, die anmutige Schönheit, der Liebreiz, die Lieblichkeit, der Reiz, a) übh.: quo fugit venus? Hor.: bene nummatum decorat suadela venusque, Hor. – Plur., omnes veneres atque venustates, Plaut. Stich. 278. – b) in Werken der Kunst: fabula nullius veneris, Hor.: illa solis Atticis concessa venus, Quint.: deesse iis (pictoribus) illam suam venerem, quam Graeci charita vocant, Plin. – Plur., Isocrates omnes dicendi veneres sectatus est, Quint. 10, 1, 79. – II) nom. propr., Venus, A) Venus, die Göttin der Huld u. Liebe, nach der Sage Gattin Vulkans, Mutter des Kupido, Cic. de nat. deor. 3, 59 sq. Varro r.r. 1, 1, 6. Lucr. 1, 2. Hor. carm. 1, 30, 1: Venus caelestis (Ggstz. vulgaria), Apul. apol. 12: etiamne militaris Venus castrensibus flagitiis praesidet et puerorum stupris? Arnob. 4, 7. – Veneris puer, v. Kupido, Ov. am. 1, 10, 17: Veneris filius, v. Kupido, Ov. met. 1, 463, von Äneas (den Anchises mit der Venus gezeugt), Verg. Aen. 1, 325; u. scherzh. Venere prognatus, v. Cäsar, Cael. in Cic. ep. 8, 15, 2: mensis Veneris, v. April, Ov. fast. 4, 61: Plur. Veneres Cupidinesque, Catull. 3, 1 u. 13, 12. Mart. 9, 11, 9 u. 11, 13, 16. – archaist. Genet. Venerus, Corp. inscr. Lat. 1, 565. lin. 7. u. 1, 1495: Dat. Venerei, ibid. 1, 1475. – Venus als masc. (vgl. Macr.————sat. 3, 8, 3), Laev. fr. p. 79 M. Calvi fr. 8. p. 84 M. – B) meton.: 1) die Geschlechtsliebe, sine Cerere et Libero friget Venus, Ter.: marita, eheliche Liebe, Ov. – euphemist. für Beischlaf, Begattung, von Menschen u. Tieren, incertam Venerem rapientes, ungewisse Liebe genießend, Hor.: frigidus in Venerem, Verg.: iuvenum sera Venus, Tac.: auch rapere Venerem, empfangen, Verg.: Venus aversa, Päderastie, Capit. Albin. 11, 7: saepe morbum comitialem in pueris veneris (des Begattungstriebes, der Mannbarkeit), in puellis menstruorum initium (Eintritt) tollit, Cels. 3, 23. – 2) der geliebte Gegenstand, die Geliebte, sera, bejahrte, Ov.: meae Veneri sunt munera parta, Verg.: periuria Veneris, der Verliebten, Tibull. – 3) der Venuswurf, der glücklichste Wurf im Würfelspiele, wenn jeder Würfel oben eine andere Zahl der Augen zeigte, Prop. 4, 8, 45 sq. (Ggstz. canis), Venerem iecerat, Aug. b. Suet. Aug. 71, 2. – bildl., ille habuit suam Venerem, hat seinen Glückswurf getan, Sen. de benef. 2, 28, 2. – 4) der Venusstern, die Venus, ein Planet, Cic.: stella Veneris, Cic. – Dav.: A) Venerius ( nicht Venereus, s. Baiter not. crit. zu Cic. Tusc. 4, 68 ed. Orell. 2.), a, um, 1) zur Venus gehörig, Venus-, sacerdos od. antistita, Priesterin der Venus, Plaut.: Venerii servi, auch bl. Venerii, die Diener (Hierodulen) der erycinischen Venus in Sizilien, Cic.: spöttisch von Verres, homo Venerius, Diener————der Venus, verbuhlt, Cic. – subst., a) Venerius, ī, m. (sc. iactus), der Venuswurf, der glücklichste Wurf (s. no. B, 3), Cic. de div. 1, 23 u. 2, 48: so auch hoc Venerium est, ein glücklicher Wurf, Plaut. asin. 905. – b) Veneriae, ārum, f., eine Muschelart, die Venusmuscheln, Sen. u. Plin. – Veneria pira, eine Art Birnen, die Venusbirnen, Colum. u. Plin. – c) Veneria, ae, f., eine Stadt, s. Sicca. – 2) zur sinnlichen Liebe gehörig, fleischlich, geschlechtlich, unzüchtig, res, Beischlaf, Cic. u. Nep.: so auch voluptates, complexus, Cic.: amor, Nep.: delphinus, geil, Gell.: Venerio morbo implicare alqm, mit einer geschlechtlichen Krankheit behaften (v. einer Quelle), Vitr. 2, 8, 12: nostros quoque antiquiores poëtas amasios ac Venerios (der sinnlichen Liebe ergeben) fuisse, Gell. 19, 9, 9. – B) Venerālia, ōrum u. ium, n., ein drei Tage vor dem ersten April gefeiertes Venusfest ( bei Plutarch. de quaest. Rom. 45 τῶν Ουενεραλίων εορτή gen.), Kalend. vet. in Graev. Thes. tom. 8. p. 98.————————2. vēnus, ūs u. ī, m. (altindisch vasná-s, Kaufpreis, griech. ὦνος, Preis, ὠνεισθαι, kaufen), der Verkauf, nur im Dat. u. Acc. vorkommend: a) Dat., venui u. veno, zB. venui subicere, verkaufen, Apul.: venui habere, zu verkaufen haben, Apul.: veno dare alqd alci, an jmd. verhandeln, für Geld preisgeben, Tac.: veno exercere alqd, mit etwas handeln, Tac.: posita veno, zum Verkaufe ausgesetzt, Tac. Vgl. Nipperd. Tac. ann. 4, 1. – b) am häufigsten Acc.: venum dare, verkaufen, Sall. u.a.: so auch venum distrahere, Gell.: eo venum deferre, Porphyr.: venum ire, verkauft werden, Liv.: so auch venum redire, Claud.: Delfos (so!) venum pecus agere, Pacuv. fr. -
8 Venus
1.Vĕnus, ĕris ( gen. sing. VENERVS, Inscr. Orell. 1364), f. [v. veneror], the goddess of Love, the goddess Venus, Cic. N. D. 3, 23, 59 sq.; id. Div. 1, 13, 23; id. Or. 2, 5; id. Verr. 2, 4, 60, § 135; Varr. R. R. 1, 1, 6; Lucr. 1, 2; Hor. C. 1, 30, 1:B.filius Veneris,
i. e. Cupid, Ov. M. 1, 463; cf.puerum,
id. Am. 1, 10, 17; also Æneas, Verg. A. 1, 325; and in jest, Venere prognatus, of C. Julius Cœar, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 2:Veneris mensis,
i. e. April, Ov. F. 4, 61.—Transf.1.Love, sexual love, venery (as euphemism freq.):2.sine Cerere et Libero friget Venus,
Ter. Eun. 4, 5, 6:Venus trivio conmissa,
Prop. 4 (5), 7, 19; Verg. G. 3, 97; Ov. M. 10, 80; 10, 434; 11, 306; 12, 198; App. M. 1, p. 106, 13; Quint. 8, 6, 24; Tac. G. 20; Col. 6, 27, 10.—Like the Engl. love, to denote a beloved object, beloved:3.nec veneres nostras hoc fallit,
Lucr. 4, 1185:mea Venus,
Verg. E. 3, 68; Hor. C. 1, 27, 14; 1, 33, 13.—Qualities that excite love, loveliness, attractiveness, beauty, grace, elegance, charms (sing. and plur.;4.not in Cic.): quo fugit venus? quo color? decens Quo motus?
Hor. C. 4, 13, 17:ac bene nummatum decorat suadela venusque,
id. Ep. 1, 6, 38; id. A. P. 42; Sen. Ben. 2, 28, 1:fabula nullius veneris sine pondere et arte,
Hor. A. P. 320:sermo ipse Romanus non recipere videatur illam solis concessam Atticis venerem,
Quint. 10, 1, 100:quod cum gratiā quādam et venere dicatur,
id. 6, 3, 18; so (with gratia) id. 4, 2, 116.—Of paintings: deesse iis unam illam suam venerem dicebat, quam Graeci charita vocant,
Plin. 35, 10, 36, § 79.— Plur.:profecto Amoenitates omnium venerum atque venustatum adfero,
Plaut. Stich. 2, 2, 5:Isocrates omnes dicendi veneres sectatus est,
Quint. 10, 1, 79.—The planet Venus, Cic. N. D. 2, 20, 53; id. Rep. 6, 17, 17.—5.The highest throw at dice, when each of the dice presented a different number, the Venus throw, Prop. 4 (5), 8, 45; Hor. C. 2, 7, 25; Aug. ap. Suet. Aug. 71; cf. in the foll.—II.Derivv.: or , a, um, adj., of or belonging to Venus:B.sacerdos,
Plaut. Rud. 2, 2, 23:antistita,
id. ib. 3, 2, 10:nepotulus,
id. Mil. 5, 20; 5, 28:nutricatus,
id. ib. 3, 1, 54:servi,
temple-slaves of the Erycinian Venus in Sicily, Cic. Verr. 2, 3, 20, § 50; 2, 5, 54, § 141; v. also infra, B. 2.: res, voluptates, etc., of or belonging to sexual love, venereous, venereal, Cic. Sen. 14, 47; id. Div. 2, 69, 143:visa,
Plin. 34, 18, 50, § 166; Col. 12, 4, 3; cf. in a pun: homo, belonging to Venus and lascivious (of Verres), Cic. Verr. 2, 5, 54, § 141:delphinus,
wanton, Gell. 7, 8, 1:nostros quoque antiquiores poëtas amasios et Venerios fuisse,
id. 19, 9, 9:pira,
a kind of pear, Venus-pear, Col. 5, 10, 18; 12, 10, 4; Plin. 15, 15, 16, § 56.—Substt.1.Vĕnĕrĕus ( Vĕnĕrĭus), i, m. (i. e. jactus), the Venus-throw at dice (v. supra, I. B. 5.), Cic. Div. 1, 13, 23; 2, 21, 48; 2, 59, 121; also Vĕnĕrĕum, i, n.: hoc Venereum [p. 1971] est, Plaut. As. 5, 2, 55.—2.Vĕnĕrĕi ( Vĕnĕrĭi), ōrum, m. (i. e. servi), the templeslaves of the Erycinian Venus (v. supra), Cic. Verr. 2, 2, 38, § 92; 2, 3, 25, § 61; id. Clu. 15, 43.—3.Vĕnĕrĕae ( Vĕnĕrĭae), ārum, f. (i. e. conchae), a kind of mussels, Venus-shell, Plin. 9, 33, 52, § 103; 32, 11, 53, § 151.2.vēnus, ūs, m., or vēnum ( vaen-), i, n. (occurring only in the forms venui, veno, and venum) [Gr. ônos, price; ônê, purchase; cf. Sanscr. vasuas, price; vasuam, wages; and perh. Germ. Gewinn], sale.a.Dat.(α).Form venui (late Lat.):(β).rogavit haberetne venui lacte?
App. M. 8, p. 210, 12:cantherium venui subicere,
id. ib. 8, p. 221, 29.—Form veno (post-Aug.):b.posita veno irritamenta luxus,
Tac. A. 14, 15:quae veno exercerent,
id. ib. 13, 51.—Acc. venum (class.):dare aliquem venum,
to sell, Liv. 24, 47, 6:venum cuncta dari,
Claud. in Rufin. 1, 179;hence the compound venumdo, q. v.: ut ejus familia ad aedem Cereris venum iret,
Liv. 3, 55, 7:pileatos servos venum solitos ire,
Gell. 7, 4, 1:venum iturum,
Sen. Const. 3, 2:seque et sua tradita venum Castra videt,
Luc. 4, 206:venum redibat,
Claud. in Eutr. 1, 37. -
9 venus
1.Vĕnus, ĕris ( gen. sing. VENERVS, Inscr. Orell. 1364), f. [v. veneror], the goddess of Love, the goddess Venus, Cic. N. D. 3, 23, 59 sq.; id. Div. 1, 13, 23; id. Or. 2, 5; id. Verr. 2, 4, 60, § 135; Varr. R. R. 1, 1, 6; Lucr. 1, 2; Hor. C. 1, 30, 1:B.filius Veneris,
i. e. Cupid, Ov. M. 1, 463; cf.puerum,
id. Am. 1, 10, 17; also Æneas, Verg. A. 1, 325; and in jest, Venere prognatus, of C. Julius Cœar, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 2:Veneris mensis,
i. e. April, Ov. F. 4, 61.—Transf.1.Love, sexual love, venery (as euphemism freq.):2.sine Cerere et Libero friget Venus,
Ter. Eun. 4, 5, 6:Venus trivio conmissa,
Prop. 4 (5), 7, 19; Verg. G. 3, 97; Ov. M. 10, 80; 10, 434; 11, 306; 12, 198; App. M. 1, p. 106, 13; Quint. 8, 6, 24; Tac. G. 20; Col. 6, 27, 10.—Like the Engl. love, to denote a beloved object, beloved:3.nec veneres nostras hoc fallit,
Lucr. 4, 1185:mea Venus,
Verg. E. 3, 68; Hor. C. 1, 27, 14; 1, 33, 13.—Qualities that excite love, loveliness, attractiveness, beauty, grace, elegance, charms (sing. and plur.;4.not in Cic.): quo fugit venus? quo color? decens Quo motus?
Hor. C. 4, 13, 17:ac bene nummatum decorat suadela venusque,
id. Ep. 1, 6, 38; id. A. P. 42; Sen. Ben. 2, 28, 1:fabula nullius veneris sine pondere et arte,
Hor. A. P. 320:sermo ipse Romanus non recipere videatur illam solis concessam Atticis venerem,
Quint. 10, 1, 100:quod cum gratiā quādam et venere dicatur,
id. 6, 3, 18; so (with gratia) id. 4, 2, 116.—Of paintings: deesse iis unam illam suam venerem dicebat, quam Graeci charita vocant,
Plin. 35, 10, 36, § 79.— Plur.:profecto Amoenitates omnium venerum atque venustatum adfero,
Plaut. Stich. 2, 2, 5:Isocrates omnes dicendi veneres sectatus est,
Quint. 10, 1, 79.—The planet Venus, Cic. N. D. 2, 20, 53; id. Rep. 6, 17, 17.—5.The highest throw at dice, when each of the dice presented a different number, the Venus throw, Prop. 4 (5), 8, 45; Hor. C. 2, 7, 25; Aug. ap. Suet. Aug. 71; cf. in the foll.—II.Derivv.: or , a, um, adj., of or belonging to Venus:B.sacerdos,
Plaut. Rud. 2, 2, 23:antistita,
id. ib. 3, 2, 10:nepotulus,
id. Mil. 5, 20; 5, 28:nutricatus,
id. ib. 3, 1, 54:servi,
temple-slaves of the Erycinian Venus in Sicily, Cic. Verr. 2, 3, 20, § 50; 2, 5, 54, § 141; v. also infra, B. 2.: res, voluptates, etc., of or belonging to sexual love, venereous, venereal, Cic. Sen. 14, 47; id. Div. 2, 69, 143:visa,
Plin. 34, 18, 50, § 166; Col. 12, 4, 3; cf. in a pun: homo, belonging to Venus and lascivious (of Verres), Cic. Verr. 2, 5, 54, § 141:delphinus,
wanton, Gell. 7, 8, 1:nostros quoque antiquiores poëtas amasios et Venerios fuisse,
id. 19, 9, 9:pira,
a kind of pear, Venus-pear, Col. 5, 10, 18; 12, 10, 4; Plin. 15, 15, 16, § 56.—Substt.1.Vĕnĕrĕus ( Vĕnĕrĭus), i, m. (i. e. jactus), the Venus-throw at dice (v. supra, I. B. 5.), Cic. Div. 1, 13, 23; 2, 21, 48; 2, 59, 121; also Vĕnĕrĕum, i, n.: hoc Venereum [p. 1971] est, Plaut. As. 5, 2, 55.—2.Vĕnĕrĕi ( Vĕnĕrĭi), ōrum, m. (i. e. servi), the templeslaves of the Erycinian Venus (v. supra), Cic. Verr. 2, 2, 38, § 92; 2, 3, 25, § 61; id. Clu. 15, 43.—3.Vĕnĕrĕae ( Vĕnĕrĭae), ārum, f. (i. e. conchae), a kind of mussels, Venus-shell, Plin. 9, 33, 52, § 103; 32, 11, 53, § 151.2.vēnus, ūs, m., or vēnum ( vaen-), i, n. (occurring only in the forms venui, veno, and venum) [Gr. ônos, price; ônê, purchase; cf. Sanscr. vasuas, price; vasuam, wages; and perh. Germ. Gewinn], sale.a.Dat.(α).Form venui (late Lat.):(β).rogavit haberetne venui lacte?
App. M. 8, p. 210, 12:cantherium venui subicere,
id. ib. 8, p. 221, 29.—Form veno (post-Aug.):b.posita veno irritamenta luxus,
Tac. A. 14, 15:quae veno exercerent,
id. ib. 13, 51.—Acc. venum (class.):dare aliquem venum,
to sell, Liv. 24, 47, 6:venum cuncta dari,
Claud. in Rufin. 1, 179;hence the compound venumdo, q. v.: ut ejus familia ad aedem Cereris venum iret,
Liv. 3, 55, 7:pileatos servos venum solitos ire,
Gell. 7, 4, 1:venum iturum,
Sen. Const. 3, 2:seque et sua tradita venum Castra videt,
Luc. 4, 206:venum redibat,
Claud. in Eutr. 1, 37. -
10 venus
I vēnus, ī и vēnus, ūs (встреч. тк. dat. ō или uī и acc. um) m.dare aliquem venum T — продавать кого-л. в рабствоII venus, eris f.v. marita O — супружеская любовьvenerem rapere V — стать беременной, но тж. H похищать себе любовницуv. aversa Capit — противоестественная любовьmea v. l. V ласк. — моя любовь (любимая)!2) прелесть, красота (veneres cupidinesque Ctl; fabula nullīus veneris H)III Venus, eris f. (греч. Aphrodite)1) Венера, дочь Юпитера и Дионы (по др. — родившаяся из морской пены), богиня красоты, любви и брака (mater amorum VF), жена Вулкана, мать Амура-Купидона и Энея (а потому — по официальной римской версии — родоначальница рода Юлиев)Veneris filius — Cupīdo O или Aenēas V2) поэт. любовь3) венерин бросок (т. е. самый удачный, когда верхние грани брошенных костей показывают разные количества очков) H, Prp, Su -
11 venus [2]
2. vēnus, ūs u. ī, m. (altindisch vasná-s, Kaufpreis, griech. ὦνος, Preis, ὠνεισθαι, kaufen), der Verkauf, nur im Dat. u. Acc. vorkommend: a) Dat., venui u. veno, zB. venui subicere, verkaufen, Apul.: venui habere, zu verkaufen haben, Apul.: veno dare alqd alci, an jmd. verhandeln, für Geld preisgeben, Tac.: veno exercere alqd, mit etwas handeln, Tac.: posita veno, zum Verkaufe ausgesetzt, Tac. Vgl. Nipperd. Tac. ann. 4, 1. – b) am häufigsten Acc.: venum dare, verkaufen, Sall. u.a.: so auch venum distrahere, Gell.: eo venum deferre, Porphyr.: venum ire, verkauft werden, Liv.: so auch venum redire, Claud.: Delfos (so!) venum pecus agere, Pacuv. fr.
-
12 venus
плотское совокупление (1. 23 pr. D. 48, 5).Латинско-русский словарь к источникам римского права > venus
-
13 Venus
,erisВенера, богиня любви -
14 Venus
, eris f римск.миф.Венера, богиня любви и красоты (отождествлялась с греческой Афродитой) -
15 Venus dolorōsa
Скорбящая Венера.Парафраза, см. Mater dolorōsaЛампада, висящая перед образом, кидает зловеще сладостный свет прекрасную и скорбную мать распятой любви, Venus dolorosa; но своднически таинственные лучи падают порой, как бы украдкой, и на прекрасное тело молящейся, окутанное вуалью. (Генрих Гейне, Италия.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Venus dolorōsa
-
16 Sine Cerere et Libero friget Venus
"Без Цереры и Либера хладеет Венера", т. е. без хлеба и вина любовь холодна.Латинская поговорка, приводимая у Теренция, "Евнух", 732.Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Sine Cerere et Libero friget Venus
-
17 Скорбящая Венера
Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Скорбящая Венера
-
18 Venereae
1.Vĕnus, ĕris ( gen. sing. VENERVS, Inscr. Orell. 1364), f. [v. veneror], the goddess of Love, the goddess Venus, Cic. N. D. 3, 23, 59 sq.; id. Div. 1, 13, 23; id. Or. 2, 5; id. Verr. 2, 4, 60, § 135; Varr. R. R. 1, 1, 6; Lucr. 1, 2; Hor. C. 1, 30, 1:B.filius Veneris,
i. e. Cupid, Ov. M. 1, 463; cf.puerum,
id. Am. 1, 10, 17; also Æneas, Verg. A. 1, 325; and in jest, Venere prognatus, of C. Julius Cœar, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 2:Veneris mensis,
i. e. April, Ov. F. 4, 61.—Transf.1.Love, sexual love, venery (as euphemism freq.):2.sine Cerere et Libero friget Venus,
Ter. Eun. 4, 5, 6:Venus trivio conmissa,
Prop. 4 (5), 7, 19; Verg. G. 3, 97; Ov. M. 10, 80; 10, 434; 11, 306; 12, 198; App. M. 1, p. 106, 13; Quint. 8, 6, 24; Tac. G. 20; Col. 6, 27, 10.—Like the Engl. love, to denote a beloved object, beloved:3.nec veneres nostras hoc fallit,
Lucr. 4, 1185:mea Venus,
Verg. E. 3, 68; Hor. C. 1, 27, 14; 1, 33, 13.—Qualities that excite love, loveliness, attractiveness, beauty, grace, elegance, charms (sing. and plur.;4.not in Cic.): quo fugit venus? quo color? decens Quo motus?
Hor. C. 4, 13, 17:ac bene nummatum decorat suadela venusque,
id. Ep. 1, 6, 38; id. A. P. 42; Sen. Ben. 2, 28, 1:fabula nullius veneris sine pondere et arte,
Hor. A. P. 320:sermo ipse Romanus non recipere videatur illam solis concessam Atticis venerem,
Quint. 10, 1, 100:quod cum gratiā quādam et venere dicatur,
id. 6, 3, 18; so (with gratia) id. 4, 2, 116.—Of paintings: deesse iis unam illam suam venerem dicebat, quam Graeci charita vocant,
Plin. 35, 10, 36, § 79.— Plur.:profecto Amoenitates omnium venerum atque venustatum adfero,
Plaut. Stich. 2, 2, 5:Isocrates omnes dicendi veneres sectatus est,
Quint. 10, 1, 79.—The planet Venus, Cic. N. D. 2, 20, 53; id. Rep. 6, 17, 17.—5.The highest throw at dice, when each of the dice presented a different number, the Venus throw, Prop. 4 (5), 8, 45; Hor. C. 2, 7, 25; Aug. ap. Suet. Aug. 71; cf. in the foll.—II.Derivv.: or , a, um, adj., of or belonging to Venus:B.sacerdos,
Plaut. Rud. 2, 2, 23:antistita,
id. ib. 3, 2, 10:nepotulus,
id. Mil. 5, 20; 5, 28:nutricatus,
id. ib. 3, 1, 54:servi,
temple-slaves of the Erycinian Venus in Sicily, Cic. Verr. 2, 3, 20, § 50; 2, 5, 54, § 141; v. also infra, B. 2.: res, voluptates, etc., of or belonging to sexual love, venereous, venereal, Cic. Sen. 14, 47; id. Div. 2, 69, 143:visa,
Plin. 34, 18, 50, § 166; Col. 12, 4, 3; cf. in a pun: homo, belonging to Venus and lascivious (of Verres), Cic. Verr. 2, 5, 54, § 141:delphinus,
wanton, Gell. 7, 8, 1:nostros quoque antiquiores poëtas amasios et Venerios fuisse,
id. 19, 9, 9:pira,
a kind of pear, Venus-pear, Col. 5, 10, 18; 12, 10, 4; Plin. 15, 15, 16, § 56.—Substt.1.Vĕnĕrĕus ( Vĕnĕrĭus), i, m. (i. e. jactus), the Venus-throw at dice (v. supra, I. B. 5.), Cic. Div. 1, 13, 23; 2, 21, 48; 2, 59, 121; also Vĕnĕrĕum, i, n.: hoc Venereum [p. 1971] est, Plaut. As. 5, 2, 55.—2.Vĕnĕrĕi ( Vĕnĕrĭi), ōrum, m. (i. e. servi), the templeslaves of the Erycinian Venus (v. supra), Cic. Verr. 2, 2, 38, § 92; 2, 3, 25, § 61; id. Clu. 15, 43.—3.Vĕnĕrĕae ( Vĕnĕrĭae), ārum, f. (i. e. conchae), a kind of mussels, Venus-shell, Plin. 9, 33, 52, § 103; 32, 11, 53, § 151.2.vēnus, ūs, m., or vēnum ( vaen-), i, n. (occurring only in the forms venui, veno, and venum) [Gr. ônos, price; ônê, purchase; cf. Sanscr. vasuas, price; vasuam, wages; and perh. Germ. Gewinn], sale.a.Dat.(α).Form venui (late Lat.):(β).rogavit haberetne venui lacte?
App. M. 8, p. 210, 12:cantherium venui subicere,
id. ib. 8, p. 221, 29.—Form veno (post-Aug.):b.posita veno irritamenta luxus,
Tac. A. 14, 15:quae veno exercerent,
id. ib. 13, 51.—Acc. venum (class.):dare aliquem venum,
to sell, Liv. 24, 47, 6:venum cuncta dari,
Claud. in Rufin. 1, 179;hence the compound venumdo, q. v.: ut ejus familia ad aedem Cereris venum iret,
Liv. 3, 55, 7:pileatos servos venum solitos ire,
Gell. 7, 4, 1:venum iturum,
Sen. Const. 3, 2:seque et sua tradita venum Castra videt,
Luc. 4, 206:venum redibat,
Claud. in Eutr. 1, 37. -
19 Venerei
1.Vĕnus, ĕris ( gen. sing. VENERVS, Inscr. Orell. 1364), f. [v. veneror], the goddess of Love, the goddess Venus, Cic. N. D. 3, 23, 59 sq.; id. Div. 1, 13, 23; id. Or. 2, 5; id. Verr. 2, 4, 60, § 135; Varr. R. R. 1, 1, 6; Lucr. 1, 2; Hor. C. 1, 30, 1:B.filius Veneris,
i. e. Cupid, Ov. M. 1, 463; cf.puerum,
id. Am. 1, 10, 17; also Æneas, Verg. A. 1, 325; and in jest, Venere prognatus, of C. Julius Cœar, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 2:Veneris mensis,
i. e. April, Ov. F. 4, 61.—Transf.1.Love, sexual love, venery (as euphemism freq.):2.sine Cerere et Libero friget Venus,
Ter. Eun. 4, 5, 6:Venus trivio conmissa,
Prop. 4 (5), 7, 19; Verg. G. 3, 97; Ov. M. 10, 80; 10, 434; 11, 306; 12, 198; App. M. 1, p. 106, 13; Quint. 8, 6, 24; Tac. G. 20; Col. 6, 27, 10.—Like the Engl. love, to denote a beloved object, beloved:3.nec veneres nostras hoc fallit,
Lucr. 4, 1185:mea Venus,
Verg. E. 3, 68; Hor. C. 1, 27, 14; 1, 33, 13.—Qualities that excite love, loveliness, attractiveness, beauty, grace, elegance, charms (sing. and plur.;4.not in Cic.): quo fugit venus? quo color? decens Quo motus?
Hor. C. 4, 13, 17:ac bene nummatum decorat suadela venusque,
id. Ep. 1, 6, 38; id. A. P. 42; Sen. Ben. 2, 28, 1:fabula nullius veneris sine pondere et arte,
Hor. A. P. 320:sermo ipse Romanus non recipere videatur illam solis concessam Atticis venerem,
Quint. 10, 1, 100:quod cum gratiā quādam et venere dicatur,
id. 6, 3, 18; so (with gratia) id. 4, 2, 116.—Of paintings: deesse iis unam illam suam venerem dicebat, quam Graeci charita vocant,
Plin. 35, 10, 36, § 79.— Plur.:profecto Amoenitates omnium venerum atque venustatum adfero,
Plaut. Stich. 2, 2, 5:Isocrates omnes dicendi veneres sectatus est,
Quint. 10, 1, 79.—The planet Venus, Cic. N. D. 2, 20, 53; id. Rep. 6, 17, 17.—5.The highest throw at dice, when each of the dice presented a different number, the Venus throw, Prop. 4 (5), 8, 45; Hor. C. 2, 7, 25; Aug. ap. Suet. Aug. 71; cf. in the foll.—II.Derivv.: or , a, um, adj., of or belonging to Venus:B.sacerdos,
Plaut. Rud. 2, 2, 23:antistita,
id. ib. 3, 2, 10:nepotulus,
id. Mil. 5, 20; 5, 28:nutricatus,
id. ib. 3, 1, 54:servi,
temple-slaves of the Erycinian Venus in Sicily, Cic. Verr. 2, 3, 20, § 50; 2, 5, 54, § 141; v. also infra, B. 2.: res, voluptates, etc., of or belonging to sexual love, venereous, venereal, Cic. Sen. 14, 47; id. Div. 2, 69, 143:visa,
Plin. 34, 18, 50, § 166; Col. 12, 4, 3; cf. in a pun: homo, belonging to Venus and lascivious (of Verres), Cic. Verr. 2, 5, 54, § 141:delphinus,
wanton, Gell. 7, 8, 1:nostros quoque antiquiores poëtas amasios et Venerios fuisse,
id. 19, 9, 9:pira,
a kind of pear, Venus-pear, Col. 5, 10, 18; 12, 10, 4; Plin. 15, 15, 16, § 56.—Substt.1.Vĕnĕrĕus ( Vĕnĕrĭus), i, m. (i. e. jactus), the Venus-throw at dice (v. supra, I. B. 5.), Cic. Div. 1, 13, 23; 2, 21, 48; 2, 59, 121; also Vĕnĕrĕum, i, n.: hoc Venereum [p. 1971] est, Plaut. As. 5, 2, 55.—2.Vĕnĕrĕi ( Vĕnĕrĭi), ōrum, m. (i. e. servi), the templeslaves of the Erycinian Venus (v. supra), Cic. Verr. 2, 2, 38, § 92; 2, 3, 25, § 61; id. Clu. 15, 43.—3.Vĕnĕrĕae ( Vĕnĕrĭae), ārum, f. (i. e. conchae), a kind of mussels, Venus-shell, Plin. 9, 33, 52, § 103; 32, 11, 53, § 151.2.vēnus, ūs, m., or vēnum ( vaen-), i, n. (occurring only in the forms venui, veno, and venum) [Gr. ônos, price; ônê, purchase; cf. Sanscr. vasuas, price; vasuam, wages; and perh. Germ. Gewinn], sale.a.Dat.(α).Form venui (late Lat.):(β).rogavit haberetne venui lacte?
App. M. 8, p. 210, 12:cantherium venui subicere,
id. ib. 8, p. 221, 29.—Form veno (post-Aug.):b.posita veno irritamenta luxus,
Tac. A. 14, 15:quae veno exercerent,
id. ib. 13, 51.—Acc. venum (class.):dare aliquem venum,
to sell, Liv. 24, 47, 6:venum cuncta dari,
Claud. in Rufin. 1, 179;hence the compound venumdo, q. v.: ut ejus familia ad aedem Cereris venum iret,
Liv. 3, 55, 7:pileatos servos venum solitos ire,
Gell. 7, 4, 1:venum iturum,
Sen. Const. 3, 2:seque et sua tradita venum Castra videt,
Luc. 4, 206:venum redibat,
Claud. in Eutr. 1, 37. -
20 Venereum
1.Vĕnus, ĕris ( gen. sing. VENERVS, Inscr. Orell. 1364), f. [v. veneror], the goddess of Love, the goddess Venus, Cic. N. D. 3, 23, 59 sq.; id. Div. 1, 13, 23; id. Or. 2, 5; id. Verr. 2, 4, 60, § 135; Varr. R. R. 1, 1, 6; Lucr. 1, 2; Hor. C. 1, 30, 1:B.filius Veneris,
i. e. Cupid, Ov. M. 1, 463; cf.puerum,
id. Am. 1, 10, 17; also Æneas, Verg. A. 1, 325; and in jest, Venere prognatus, of C. Julius Cœar, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 2:Veneris mensis,
i. e. April, Ov. F. 4, 61.—Transf.1.Love, sexual love, venery (as euphemism freq.):2.sine Cerere et Libero friget Venus,
Ter. Eun. 4, 5, 6:Venus trivio conmissa,
Prop. 4 (5), 7, 19; Verg. G. 3, 97; Ov. M. 10, 80; 10, 434; 11, 306; 12, 198; App. M. 1, p. 106, 13; Quint. 8, 6, 24; Tac. G. 20; Col. 6, 27, 10.—Like the Engl. love, to denote a beloved object, beloved:3.nec veneres nostras hoc fallit,
Lucr. 4, 1185:mea Venus,
Verg. E. 3, 68; Hor. C. 1, 27, 14; 1, 33, 13.—Qualities that excite love, loveliness, attractiveness, beauty, grace, elegance, charms (sing. and plur.;4.not in Cic.): quo fugit venus? quo color? decens Quo motus?
Hor. C. 4, 13, 17:ac bene nummatum decorat suadela venusque,
id. Ep. 1, 6, 38; id. A. P. 42; Sen. Ben. 2, 28, 1:fabula nullius veneris sine pondere et arte,
Hor. A. P. 320:sermo ipse Romanus non recipere videatur illam solis concessam Atticis venerem,
Quint. 10, 1, 100:quod cum gratiā quādam et venere dicatur,
id. 6, 3, 18; so (with gratia) id. 4, 2, 116.—Of paintings: deesse iis unam illam suam venerem dicebat, quam Graeci charita vocant,
Plin. 35, 10, 36, § 79.— Plur.:profecto Amoenitates omnium venerum atque venustatum adfero,
Plaut. Stich. 2, 2, 5:Isocrates omnes dicendi veneres sectatus est,
Quint. 10, 1, 79.—The planet Venus, Cic. N. D. 2, 20, 53; id. Rep. 6, 17, 17.—5.The highest throw at dice, when each of the dice presented a different number, the Venus throw, Prop. 4 (5), 8, 45; Hor. C. 2, 7, 25; Aug. ap. Suet. Aug. 71; cf. in the foll.—II.Derivv.: or , a, um, adj., of or belonging to Venus:B.sacerdos,
Plaut. Rud. 2, 2, 23:antistita,
id. ib. 3, 2, 10:nepotulus,
id. Mil. 5, 20; 5, 28:nutricatus,
id. ib. 3, 1, 54:servi,
temple-slaves of the Erycinian Venus in Sicily, Cic. Verr. 2, 3, 20, § 50; 2, 5, 54, § 141; v. also infra, B. 2.: res, voluptates, etc., of or belonging to sexual love, venereous, venereal, Cic. Sen. 14, 47; id. Div. 2, 69, 143:visa,
Plin. 34, 18, 50, § 166; Col. 12, 4, 3; cf. in a pun: homo, belonging to Venus and lascivious (of Verres), Cic. Verr. 2, 5, 54, § 141:delphinus,
wanton, Gell. 7, 8, 1:nostros quoque antiquiores poëtas amasios et Venerios fuisse,
id. 19, 9, 9:pira,
a kind of pear, Venus-pear, Col. 5, 10, 18; 12, 10, 4; Plin. 15, 15, 16, § 56.—Substt.1.Vĕnĕrĕus ( Vĕnĕrĭus), i, m. (i. e. jactus), the Venus-throw at dice (v. supra, I. B. 5.), Cic. Div. 1, 13, 23; 2, 21, 48; 2, 59, 121; also Vĕnĕrĕum, i, n.: hoc Venereum [p. 1971] est, Plaut. As. 5, 2, 55.—2.Vĕnĕrĕi ( Vĕnĕrĭi), ōrum, m. (i. e. servi), the templeslaves of the Erycinian Venus (v. supra), Cic. Verr. 2, 2, 38, § 92; 2, 3, 25, § 61; id. Clu. 15, 43.—3.Vĕnĕrĕae ( Vĕnĕrĭae), ārum, f. (i. e. conchae), a kind of mussels, Venus-shell, Plin. 9, 33, 52, § 103; 32, 11, 53, § 151.2.vēnus, ūs, m., or vēnum ( vaen-), i, n. (occurring only in the forms venui, veno, and venum) [Gr. ônos, price; ônê, purchase; cf. Sanscr. vasuas, price; vasuam, wages; and perh. Germ. Gewinn], sale.a.Dat.(α).Form venui (late Lat.):(β).rogavit haberetne venui lacte?
App. M. 8, p. 210, 12:cantherium venui subicere,
id. ib. 8, p. 221, 29.—Form veno (post-Aug.):b.posita veno irritamenta luxus,
Tac. A. 14, 15:quae veno exercerent,
id. ib. 13, 51.—Acc. venum (class.):dare aliquem venum,
to sell, Liv. 24, 47, 6:venum cuncta dari,
Claud. in Rufin. 1, 179;hence the compound venumdo, q. v.: ut ejus familia ad aedem Cereris venum iret,
Liv. 3, 55, 7:pileatos servos venum solitos ire,
Gell. 7, 4, 1:venum iturum,
Sen. Const. 3, 2:seque et sua tradita venum Castra videt,
Luc. 4, 206:venum redibat,
Claud. in Eutr. 1, 37.
См. также в других словарях:
VÉNUS — est la deuxième planète du système solaire que l’on rencontre en s’éloignant du Soleil. Elle gravite sur une orbite quasi circulaire dont le rayon moyen est de 108 millions de kilomètres. De ce fait, Vénus reçoit un rayonnement solaire presque… … Encyclopédie Universelle
Venus — Ve nus, n. [L. Venus, eris, the goddess of love, the planet Venus.] 1. (Class. Myth.) The goddess of beauty and love, that is, beauty or love deified. [1913 Webster] 2. (Anat.) One of the planets, the second in order from the sun, its orbit lying … The Collaborative International Dictionary of English
Venus — steht für: Venus (Mythologie), die römische Göttin der Liebe, des erotischen Verlangens und der Schönheit Venus (Planet), der 2. Planet unseres Sonnensystems, benannt nach der Göttin Venus Venussymbol ♀, ein Symbol mit mehreren Bedeutungen,… … Deutsch Wikipedia
Venus 5 — セーラー戦士 ヴィーナス・ファイブ (Sailor Senshi Venus Five) Жанр хентай, пародия, приключения, махо сёдзё, научная фантастика OVA … Википедия
Venus — Ne doit pas être confondu avec Vénus. Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Venus peut désigner : Sommaire … Wikipédia en Français
Venus — «Venus» Сингл Shocking Blue из альбома At Home Сторона «А» Venus Сторона «Б» Hot Sand Выпущен 1969 Записан 1969 Жанр … Википедия
Venus GP — Daten Standort Space World (Japan) Typ Stahl – sitzend … Deutsch Wikipedia
venus — VENUS. s. f. La Planette qui est entre Mercure & le Soleil. Venus directe, stationnaire & retrograde. la planette de Venus. Venus a son croissant & son decours aussi bien que la Lune. Venus, En termes de Chymie, signifie, Le cuivre. Venus, est… … Dictionnaire de l'Académie française
Venus — (Карловы Вары,Чехия) Категория отеля: 4 звездочный отель Адрес: Sadová 815 /8, Карловы Вары, 360 … Каталог отелей
venus — (De Venus, diosa mitológica de la hermosura). 1. f. Representación plástica de la diosa Venus. 2. Cada una de las estatuillas prehistóricas femeninas elaboradas en piedra, marfil o hueso. 3. Mujer muy hermosa. 4. Deleite sexual o acto carnal. 5.… … Diccionario de la lengua española
Venus — (Ла Рош ан Арден,Бельгия) Категория отеля: Адрес: Chemin du Pafy, 6980 Ла Рош ан Арден, Бельг … Каталог отелей