Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Sutrium

  • 1 Sutrium

    Sūtrĭum, ii, n., an ancient town in Etruria, now Sutri, Liv. 6, 3, 2; 6, 9; 6, 32; Vell. 1, 14. — Prov.: quasi eant Sutrium, i. e. to set about any thing well prepared (as Camillus, when he marched to the conquest of Sutrium), Plaut. Cas. 3, 1, 10; cf. Fest. p. 310 Müll. — Hence,
    A.
    Sūtrīnus, a, um, adj., of or belonging to Sutrium:

    ager,

    Liv. 26, 34:

    colonia,

    Plin. 3, 5, 8, § 51. — Subst.: Sūtrīni, ōrum, m., the inhabitants of Sutrium, Liv. 6, 3. —
    B.
    Sūtrĭus, a, um, adj., of Sutrium:

    tecta,

    Sil. 8, 493.

    Lewis & Short latin dictionary > Sutrium

  • 2 Sutrium

    Sūtrium, iī, n., eine Stadt in Etrurien, südlich vom Kriminussee, an der Südostseite des kriminischen Waldes, j. Sutri, Liv. 6, 3, 2 u.a. Vell. 1, 14, 2. – Sprichw., quasi eant Sutrium, d.i. wohlvorbereitet an etwas gehen (wie Kamillus zur Eroberung von Sutrium auszog), Plaut. Cas. 524; vgl. Fest. 310 (a), 32. – Dav.: A) Sūtrīnus, a, um, sutrinisch, ager, Liv.: colonia, i.e. Sutrium, Plin. – Plur. subst., Sūtrīnī, ōrum, m., die Einwohner von Sutrium, die Sutriner, Liv. u. Tert. – B) Sūtrius, a, um, sutrisch, Sil. 8, 493.

    lateinisch-deutsches > Sutrium

  • 3 Sutrium

    Sūtrium, iī, n., eine Stadt in Etrurien, südlich vom Kriminussee, an der Südostseite des kriminischen Waldes, j. Sutri, Liv. 6, 3, 2 u.a. Vell. 1, 14, 2. – Sprichw., quasi eant Sutrium, d.i. wohlvorbereitet an etwas gehen (wie Kamillus zur Eroberung von Sutrium auszog), Plaut. Cas. 524; vgl. Fest. 310 (a), 32. – Dav.: A) Sūtrīnus, a, um, sutrinisch, ager, Liv.: colonia, i.e. Sutrium, Plin. – Plur. subst., Sūtrīnī, ōrum, m., die Einwohner von Sutrium, die Sutriner, Liv. u. Tert. – B) Sūtrius, a, um, sutrisch, Sil. 8, 493.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Sutrium

  • 4 Sutrium

    Sūtrium, ī n.
    Сутрий, город в южн. Этрурии, к вост. от Tarquinii( ныне Sutri) Pl, L, VP

    Латинско-русский словарь > Sutrium

  • 5 Sutrini

    Sūtrĭum, ii, n., an ancient town in Etruria, now Sutri, Liv. 6, 3, 2; 6, 9; 6, 32; Vell. 1, 14. — Prov.: quasi eant Sutrium, i. e. to set about any thing well prepared (as Camillus, when he marched to the conquest of Sutrium), Plaut. Cas. 3, 1, 10; cf. Fest. p. 310 Müll. — Hence,
    A.
    Sūtrīnus, a, um, adj., of or belonging to Sutrium:

    ager,

    Liv. 26, 34:

    colonia,

    Plin. 3, 5, 8, § 51. — Subst.: Sūtrīni, ōrum, m., the inhabitants of Sutrium, Liv. 6, 3. —
    B.
    Sūtrĭus, a, um, adj., of Sutrium:

    tecta,

    Sil. 8, 493.

    Lewis & Short latin dictionary > Sutrini

  • 6 Sutrinus

    Sūtrĭum, ii, n., an ancient town in Etruria, now Sutri, Liv. 6, 3, 2; 6, 9; 6, 32; Vell. 1, 14. — Prov.: quasi eant Sutrium, i. e. to set about any thing well prepared (as Camillus, when he marched to the conquest of Sutrium), Plaut. Cas. 3, 1, 10; cf. Fest. p. 310 Müll. — Hence,
    A.
    Sūtrīnus, a, um, adj., of or belonging to Sutrium:

    ager,

    Liv. 26, 34:

    colonia,

    Plin. 3, 5, 8, § 51. — Subst.: Sūtrīni, ōrum, m., the inhabitants of Sutrium, Liv. 6, 3. —
    B.
    Sūtrĭus, a, um, adj., of Sutrium:

    tecta,

    Sil. 8, 493.

    Lewis & Short latin dictionary > Sutrinus

  • 7 Sutrius

    Sūtrĭum, ii, n., an ancient town in Etruria, now Sutri, Liv. 6, 3, 2; 6, 9; 6, 32; Vell. 1, 14. — Prov.: quasi eant Sutrium, i. e. to set about any thing well prepared (as Camillus, when he marched to the conquest of Sutrium), Plaut. Cas. 3, 1, 10; cf. Fest. p. 310 Müll. — Hence,
    A.
    Sūtrīnus, a, um, adj., of or belonging to Sutrium:

    ager,

    Liv. 26, 34:

    colonia,

    Plin. 3, 5, 8, § 51. — Subst.: Sūtrīni, ōrum, m., the inhabitants of Sutrium, Liv. 6, 3. —
    B.
    Sūtrĭus, a, um, adj., of Sutrium:

    tecta,

    Sil. 8, 493.

    Lewis & Short latin dictionary > Sutrius

  • 8 quantus

    quantus, a, um [quam] [st1]1 [-] interr.-exclamatif: quel relativement à la grandeur, combien grand.    - quantum adiit periculum! Cic. Fin. 2, 56: quel grand danger il a affronté! --- cf. Cic. Phil. 2, 108; Sest. 121, etc.    - quanto ilium mærore esse adflictum putatis? Cic. Cat. 2, 2: mesurez-vous la profondeur du chagrin qui l'a terrassé?    - quantum facinus ad vos delatum sit, videtis, Cic. Cat. 4, 6: vous voyez quel crime affreux vous est dénoncé, cf. Cic. Dej. 12; Verr. 3, 100, etc.    - scio quantum beneficium petam, Plin. Ep. 10, 94: je sais combien grand est le bénéfice que je demande.    - quantus = quantulus, combien petit.    - quæ... me ipsum pænitet quanta sint, Cic. Or. 130 [form. de modestie]: et ces qualités... je suis le premier à regretter leur insuffisance. [st1]2 [-] relat., [en corrél. avec tantus exprimé ou s.-ent.], m. à m. tel en grandeur: (aussi grand) que.    - quem Euripum, tantas, tam varias habere putatis agitationes fluctuum, quantas perturbationes et quantos æstus habet ratio comitiorum? Mur. 35: est-il un Euripe, à votre avis, pour avoir des agitations dans les flots aussi grandes et aussi diverses que les bouleversements, que les bouillonnements auxquels est sujet le régime des comices?    - tanta est inter eos, quanta maxima potest esse, morum distantia, Cic. Læl. 74: il y a entre eux une différence de caractères aussi grande qu'elle peut l'être le plus = la plus grande qu'on puisse imaginer.    - pollicitus est quantam vellent pecuniam, Cic. Verr pr. 23: il promit autant d'argent qu'ils voulaient.    - quantus non umquam antea, exercitus ad Sutrium venit, Liv. 9, 37, 2: une armée avec un effectif comme on n'en avait encore jamais vu vint à Sutrium.    - quantā maxime poterat vi perculit, Liv. 9, 10, 10: il frappa avec le plus de force qu'il pouvait. --- cf. Liv. 10, 40, 8 ; 21, 41, 4, etc.    - en parenth. quanta mea sapientia est, Plaut. St. 119: vu ma grande sagesse, si j'en crois ma...    - en tête de phrase quantus Athos... Virg. En. 12, 701: tel (en grandeur) l'Athos...    - quantus quantus = quantuscumque.    - quanta quanta hæc mea paupertas est, Ter. Phorm. 904: si grande que soit la pauvreté dans laquelle je me trouve.    - tu, quantus quantu's, Ter. Ad. 394: toi, avec toute ta taille, de la tête aux pieds.    - plur. quanti = quot, Amm. 31, 4, 11.
    * * *
    quantus, a, um [quam] [st1]1 [-] interr.-exclamatif: quel relativement à la grandeur, combien grand.    - quantum adiit periculum! Cic. Fin. 2, 56: quel grand danger il a affronté! --- cf. Cic. Phil. 2, 108; Sest. 121, etc.    - quanto ilium mærore esse adflictum putatis? Cic. Cat. 2, 2: mesurez-vous la profondeur du chagrin qui l'a terrassé?    - quantum facinus ad vos delatum sit, videtis, Cic. Cat. 4, 6: vous voyez quel crime affreux vous est dénoncé, cf. Cic. Dej. 12; Verr. 3, 100, etc.    - scio quantum beneficium petam, Plin. Ep. 10, 94: je sais combien grand est le bénéfice que je demande.    - quantus = quantulus, combien petit.    - quæ... me ipsum pænitet quanta sint, Cic. Or. 130 [form. de modestie]: et ces qualités... je suis le premier à regretter leur insuffisance. [st1]2 [-] relat., [en corrél. avec tantus exprimé ou s.-ent.], m. à m. tel en grandeur: (aussi grand) que.    - quem Euripum, tantas, tam varias habere putatis agitationes fluctuum, quantas perturbationes et quantos æstus habet ratio comitiorum? Mur. 35: est-il un Euripe, à votre avis, pour avoir des agitations dans les flots aussi grandes et aussi diverses que les bouleversements, que les bouillonnements auxquels est sujet le régime des comices?    - tanta est inter eos, quanta maxima potest esse, morum distantia, Cic. Læl. 74: il y a entre eux une différence de caractères aussi grande qu'elle peut l'être le plus = la plus grande qu'on puisse imaginer.    - pollicitus est quantam vellent pecuniam, Cic. Verr pr. 23: il promit autant d'argent qu'ils voulaient.    - quantus non umquam antea, exercitus ad Sutrium venit, Liv. 9, 37, 2: une armée avec un effectif comme on n'en avait encore jamais vu vint à Sutrium.    - quantā maxime poterat vi perculit, Liv. 9, 10, 10: il frappa avec le plus de force qu'il pouvait. --- cf. Liv. 10, 40, 8 ; 21, 41, 4, etc.    - en parenth. quanta mea sapientia est, Plaut. St. 119: vu ma grande sagesse, si j'en crois ma...    - en tête de phrase quantus Athos... Virg. En. 12, 701: tel (en grandeur) l'Athos...    - quantus quantus = quantuscumque.    - quanta quanta hæc mea paupertas est, Ter. Phorm. 904: si grande que soit la pauvreté dans laquelle je me trouve.    - tu, quantus quantu's, Ter. Ad. 394: toi, avec toute ta taille, de la tête aux pieds.    - plur. quanti = quot, Amm. 31, 4, 11.
    * * *
        Quantus, quanta, quantum, Modo relatiuum, modo indefinitum, modo interrogatiuum est, referturque ad numerum et pondus et mensuram. Vae misero mihi, quanta de spe decidi! Terent. O malheureux que je suis, de combien grande esperance ou attente je suis decheut!
    \
        Pecunia numero ac summa sua quanta sit, ostendit. Cic. Quant, ou combien grande.
    \
        Quantus homo in dicendo! Cic. O qu'il est homme scavant! Qu'il parle bien!
    \
        Parit oua quanta anseres. Plin. Aussi grands et gros que ceulx d'une oye.
    \
        Diis immortalibus, quantus maximus poterat, habitus est honos. Liu. Aussi grand qu'il estoit possible de faire.
    \
        Quanta haec mea paupertas est, tamen, etc. Terent. Quelque grande povreté que j'aye.
    \
        Quanta mea sapientia est. Plautus. Selon ce que je pense, Tant que mon sens se peult estendre.
    \
        Tantus et quantus. Cic. Videre mihi videor tantam dimicationem, quanta nunquam fuit. Si grande, que jamais ne fut.
    \
        Quanti, genitiuus, verbis pretii solet addi. Terent. A me argentum, quanti est, sumito. Autant qu'elle vault.
    \
        Quanti conductum erit, aut locatum. Cato. Autant que, etc.
    \
        Sed quanti quanti: bene emitur quod necesse est. Cic. A quelque pris qu'on l'achette, Quoy qu'on l'achette.
    \
        Quanti est negotii? Plaut. Qu'y a il à faire? Y a il tant à faire? Est ce si grande chose?
    \
        Di vestram fidem, quanti est sapere! Terentius. O que c'est grande chose que d'estre sage! Qui scauroit estimer que c'est d'estre sage!
    \
        Hoc quanti putas esse ad famam hominum, ac voluntatem? Cic. Combien pense tu que cela aide et sert à avoir bon renom entre le peuple, et avoir credit envers eulx?
    \
        Expertus quanti fuerit. Plaut. J'ay experimenté sa vaillantise.
    \
        Tu illum nunquam ostendisti quanti penderes. Terent. Combien tu l'estimois.
    \
        Noli spectare quanti homo sit. Cic. De quelle valeur il est.
    \
        Quum scias quanti illum faciam. Cic. Combien je le prise.
    \
        Vide quanti apud me sis. Cic. Combien je t'estime.
    \
        Quanti veheret, interrogaui. Quintil. Combien il prenoit pour sa voiture.
    \
        Docet quanti quenque dimiserit. Cic. Combien il a prins d'un chascun pour le laisser aller.

    Dictionarium latinogallicum > quantus

  • 9 sutrinus

    I sūtrīnus, a, um [ sutor ]
    сапожный (taberna T; ars Vr, PM)
    II Sūtrīnus и Sūtrius, a, um [ Sutrium ] III Sūtrīnus, ī m.

    Латинско-русский словарь > sutrinus

  • 10 sutrinus

    [st1]1 [-] sūtrīnus, a, um: de cordonnier.    - sūtrīnum, i, n. (s.-ent. artificium): Sen. métier de cordonnier. [st1]2 [-] Sūtrīnus: voir Sutrium.
    * * *
    [st1]1 [-] sūtrīnus, a, um: de cordonnier.    - sūtrīnum, i, n. (s.-ent. artificium): Sen. métier de cordonnier. [st1]2 [-] Sūtrīnus: voir Sutrium.
    * * *
        Sutrinus, Adiectiuum: vt Sutrina ars. Plin. Cordouanerie.

    Dictionarium latinogallicum > sutrinus

  • 11 Ciminus

    Ciminus, ī, m. u. Ciminius lacus (Κιμινία λίμνη), ein See in Etrurien, in der Nähe von Sutrium, j. Lago di Ronciglione, Verg. Aen. 7, 697. Sil. 8, 491 (an beiden Stellen poet. Cimini lacus). Col. 8, 16, 2 (-ius lacus), an dem sich ein dichtbewaldetes Gebirge hinzog (j. Montagna di Viterbo), bei den Alten bald Ciminius mōns, bald Ciminius saltus, bald Ciminiī saltūs, gew. Ciminia silva gen., Liv. 9, 36–38 (alle diese Ausdrücke). Flor. 1, 17, 3 (Ciminius salt.). Frontin. 1, 2, 1 (C. silva) u. bl. Ciminus, Vib. Sequ. p. 29 ed. Oberl. – Dah. die ganze Gegend Ciminia, ae, f., Amm. 17, 7, 13.

    lateinisch-deutsches > Ciminus

  • 12 quantus

    quantus, a, um ( aus quam u. der Adjektivendung tus), relat. und fragendes Adjektivpronomen, von welcher (relativen) Größe, wie groß, I) relat. = ὅσος, A) im allg., von räumlicher Größe, wie groß u. (ohne korresp. tantus) so groß wie, von numerischer Größe u. von numer. Werte, wie groß, wieviel, wie beträchtlich u. dgl., so groß, so beträchtlich wie usw., v. der Zeitgröße, -dauer, wie lange, so lange wie usw., von intensiver Größe (Stärke, Bedeutung, Bedeutenheit), wie groß, wie stark, wie bedeutend, so groß wie, so stark-, so sehr usw. wie usw., 1) adi.: α) in der Korrelation m. tantus oder tam, s. tantus, tam. – β) m. ausgelassener Korrelat. (s. Weißenb. Liv. 9, 37, 2): (crocodilus) parit ova, quanta anseres, ebenso große Eier wie die G. (legen), Plin.: qualis quantusque Polyphemus... alii (poet = tales tantique sunt alii), Verg. – ut ab eo acciperent... exercitum et pecuniam, quantam vellent, Cic.: quantus non umquam antea exercitus ad Sutrium venit, ein so großes Heer wie noch nie, Liv. – nox acta, quanta fuit, so lange sie dauerte, die ganze lange Nacht, Ov. her. 12, 58. – clavum adactum, quantā libeat vi, arbori statim exsilire, cum etc., Plin. – quanto opere, s. quantopere. – quantus bei posse statt quam zur Verstärkung des Superl. des Adi. u. Adv. = so sehr wie möglich, so sehr wie nur immer, möglichst, αα) in der Korrelat, mit tantus, s. tantus. – ββ) ohne Korrelat.: quantā maximā potui celeritate, so schnell, wie ich nur immer konnte, Liv.: quanto maximo cursu posset, Curt. Vgl. Drak. Liv. 7, 9, 8; 9, 10, 10; 42, 15, 1. Mützell Curt. 3, 8 (21), 16. – u. quantā maxime poterat vi, Liv.: quanto maxime posset moto pulvere, Liv. – quantus quantus, so groß od, so viel auch immer, tu quantus quantus, nihil nisi sapientia es, du lauter Weisheit, jeder Zoll, vom Kopf bis zum Fuß, Ter. adelph. 394: quanta quanta haec mea paupertas est, tamen etc., Ter. Phorm. 904: quantum quantum ad eum erit delatum, Plaut. Poen. 738: quanti quanti, Corp. inscr. Lat. 4, 3061. – 2) neutr. quantum subst., a) Nom. u. Acc. quantum, wieviel, so viel (wie), α) in der Korrel. m. tantum, s. tantum unter tantus. – β) außer der Korrel. m. Genet. od. absol., hoc, quantum est ex Sicilia frumenti hornotini, exaraverunt, Cic.: illis, quantum importunitatis habent, parum est, impune male fecisse, bei ihrer so großen Frechheit, Sall.: quantum est hominum optime optimorum, so viel es ihrer gibt, Plaut.: vgl. ut te quidem omnes di deaeque, quantum est, perduint, Plaut. – u. in den parenthet. Ausdrücken quantum audio, qu. intellego, qu. ego intellegere possum, Ter., quantum conicio, Sall. fr., qu. ego sentio, Cic., qu. ego opinione auguror, Cic. u. dgl.: ferner quantum in me (te) est, soviel an mir (dir) liegt, soviel mich betrifft, Cic.: quantum ad Pirithoum, Phaedra pudica fuit, soviel od. was den P. anlangt, Ov.: quantum ad Iudaeos, so viel die J. betraf, Tac.: notum ignotumque, qu. ad ius hospitis, nemo discernit, Tac.: nihil, quantum ad ipsas virtutes, plurimum inter illa, in quibus virtus utraque ostenditur, Sen. – in quantum (ες ὅσον), inwieweit, insoweit, so weit wie, inwiefern, sofern, αα) in Korrel. m. in tantum, s. tantus. – ββ) außer der Korrel., pedum digitos in quantum quaeque secuta est, traxit, Ov.: in qu. posset, Sen. rhet., potuerit, Plin. ep.: in qu. maxime potest, Quint.: in qu. satis erat, Tac.: in qu. opus est, Tac. Vgl. die Auslgg. zu Tac. dial. 2. Spalding Quint. 2, 10, 4 not. cr. – b) Genet. pretii quanti, um wieviel, wie teuer, wie hoch, um so viel, so teuer, so hoch wie, in der Korrel. m. tanti, s. tantus unter tantus. – u. m. tantus, quanti locaverint, tantam pecuniam redemptori solvendam, Cic. – quanti quanti, so hoch, wie es auch sei, sed quanti quanti, bene emitur, quod necesse est, Cic. ad Att. 12, 23, 3. – c) Abl. quanto, um wieviel, bei Komparativen u. Komparativbegriffen, in der Korrel. mit tanto, je... desto, s. tantō unter tantus. – u. mit eo, je... desto, qu. longius discederent, eo etc., Liv.: quanto magis... eo celerius, Pompeius in Cic. ep. – u. bei anderen Komparativbegriffen, quanto ante, Cic.: qu. secus, Cato fr.: qu. aliud, Quint. – und quanto magis (um so mehr) philosophi delectabunt, si etc., Cic. Acad. 1, 10. – 3) neutr. quantum adverb., a) wieviel, so viel, wie weit, so weit, in der Korrelat, mit tantum u. tanto, s. tantumu. tanto unter tantus. – u. bei Komparat. (statt quanto) in der Korrel. m. eo, je... desto, qu, longius procederet, eo etc., Liv. – u. quantum = quanto magis, je mehr, in der Korrel. mit tanto magis, s. Liv. 32, 5, 2, u. ohne Korrel., quantum... et minus, s. Liv. 44, 36, 5. – b) in wie oder so weit, in wie od. so fern, nisi qu. usus necessario cogeret, Liv.: qu. per commodum rei publicae fieri posset, Liv.; vgl. Fabri Liv. 22, 12, 8. – c) = quam bei posse zur Verstärkung des Superl., zB, qu. plurimum potest, so sehr wie möglich, Sen.: qu. maxime accelerare poterat, so schnell er konnte, Liv.: qu. plenissime potest, so voll wie möglich, Cels. – u. bei posse elliptisch, α) = quam primum, so bald (schnell) wie, quantum potes (so bald od. so schnell wie möglich) abi, Ter. adelph. 350: u. so quo animo consules ferant hunc σκυλμόν, scribas ad me, qu. pote, Cic. ad Att. 4, 13, 1: so auch oft quantum potest, so viel, so sehr, so bald (so schnell) wie möglich, Komik., Auct. b. Afr. u.a. (s. Ussing Plaut. Amph. 964. Spengel Ter. Andr. 863. Bünem. Lact. 1, 1, 6 u. 6, 11, 13): u. quantum pote, Komik. u. Fronto: quantum potis, Plaut. Bacch. 348 Fl. (Ussing quantum potest). – β) parenthet., ea, quantum potui (sc. facere), feci, das habe ich nach Kräften getan, Cic. Acad. 1, 8 u.a.: so auch et is mihi suadet nuptias quantum queam (so sehr wie möglich) ut maturem, Ter. Andr. 577 (u. so quantum queat, Ter. eun. 844).

    B) emphat., so klein od. gering wie, so wenig wie, nequaquam cum quantis copiis ante tenuerat ad Pachynum classem, Liv.: quanta mea sapientia est, nach meiner geringen Einsicht, Plaut.

    II) interrog. = πόσος, wie groß? wieviel? A) im allg.: 1) adi.: α) in direkter Frage, bes. im Ausruf, qualis oratoris et quanti hominis in dicendo putas esse, historiam scribere? Cic.: quot, quantas, quam incredibiles hausit calamitates! Cic.: qui sermo! quae praecepta! quanta notitia antiquitatis! Cic.: at tibi curarum milia quanta (wieviel tausend S.) dabit! Prop. 1, 5, 10: quanta milia hominum credamus fuisse, qui etc., Lact. 3, 19, 23; u. so Ps. Apul. Ascl. 37 u.a. Spät., bes. Eccl. – Plur. quanti, ae, a, für quot, s. Broukh. u. Burm. Prop. 1, 5, 10. Bünem. Lact. 1, 3, 21 u. 4, 15, 16. Hildebr. Apul. met. 7, 9. p. 552. – β) in indirekter Rede: sed quid ego haec pluribus disputo, cum ipsa pecunia numero et summā suā, quanta fuerit, ostendat, Cic. – 2) neutr. subst.: a) Nom. quantum, wie wichtig, quantum est, quod fata tenentur! Lucan. 3, 392. – b) Genet. quanti? wie hoch? wie teuer? u. zwar: α) in direkter Frage: quanti emit? Ter.: quanti est sapere! wie schätzbar ist es usw., Ter. – β in indirekter Rede: quanti veheret, interrogavi, Quint.: tenta, Chrysogonus quanti doceat, Iuven.: cum scias, quanti Tulliam faciam, Cic. – 3) neutr. quantum adv., wie sehr! wie heftig! hei mihi, qualis erat! qu. mutatus ab illo Hectore! Verg.: qu. in sinu filiae flevit! Sen.

    B) emphat., wie wenig! wie gering! 1) adi., in indirekter Rede, quae qualiacunque in me sunt (me enim ipsum paenitet, quanta sint) etc., Cic. or. 130. – 2) subst.: a) quantum: α) in direkter Frage: quantum est, quod desit in istis ad plenum facinus? Ov. met. 15, 468. – β) in indirekter Rede: enim quantum hic operis fiat paenitet, Ter. heaut. 72: in quibus quantum tu ipse speres facile perspicio, Cic. ad Att. 3, 9, 2 (dazu Boot mehr Stellen aus Cic.): neque īam, quid existimetis de illo, sed quantum audeatis vereor, Sall. hist. fr. 1, 41. § 20 (1, 45. § 20): discite, quam parvo liceat producere vitam, et quantum natura petat, Lucan. 4, 378. – b) Genet. quanti, α) in direkter Frage: quanti tandem est ista hominum gloria, quae etc., Cic. de rep. 6, 25 (= Cic. somn. Scip. 7. § 18): quanti vero ista civitas aestimanda est, ex qua boni sapientesque pelluntur? Cic. Tusc. 5, 109. – β) in indirekter Rede: legatorum verba quanti fecerit, pericula mea declarant, Sall. Iug. 24, 7. – / Archaist. quamtus, a, um, Corp. inscr. Lat. 1, 206. lin. 39 u. 43.

    lateinisch-deutsches > quantus

  • 13 tributim

    tribūtim, Adv. (tribus), nach den Tribus, tribusweise, Varro LL. 5, 181: describere ordines, Cic.: spectacula dare, Cic.: nummos dividere, Cic.: ut quod tributim plebes iussisset, populum teneret, Liv.: nisi quod legem novo exemplo ad Sutrium in castris tributim de vicesima eorum, qui manu mitterentur, tulit, Liv. – arripuit populum tributim, er griff Leute aus jeder Tribus, d.i. ohne Unterschied, an, Hor. sat. 2, 1, 69.

    lateinisch-deutsches > tributim

  • 14 Ciminus

    Ciminus, ī, m. u. Ciminius lacus (Κιμινία λίμνη), ein See in Etrurien, in der Nähe von Sutrium, j. Lago di Ronciglione, Verg. Aen. 7, 697. Sil. 8, 491 (an beiden Stellen poet. Cimini lacus). Col. 8, 16, 2 (-ius lacus), an dem sich ein dichtbewaldetes Gebirge hinzog (j. Montagna di Viterbo), bei den Alten bald Ciminius mōns, bald Ciminius saltus, bald Ciminiī saltūs, gew. Ciminia silva gen., Liv. 9, 36-38 (alle diese Ausdrücke). Flor. 1, 17, 3 (Ciminius salt.). Frontin. 1, 2, 1 (C. silva) u. bl. Ciminus, Vib. Sequ. p. 29 ed. Oberl. – Dah. die ganze Gegend Ciminia, ae, f., Amm. 17, 7, 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Ciminus

  • 15 quantus

    quantus, a, um ( aus quam u. der Adjektivendung tus), relat. und fragendes Adjektivpronomen, von welcher (relativen) Größe, wie groß, I) relat. = ὅσος, A) im allg., von räumlicher Größe, wie groß u. (ohne korresp. tantus) so groß wie, von numerischer Größe u. von numer. Werte, wie groß, wieviel, wie beträchtlich u. dgl., so groß, so beträchtlich wie usw., v. der Zeitgröße, -dauer, wie lange, so lange wie usw., von intensiver Größe (Stärke, Bedeutung, Bedeutenheit), wie groß, wie stark, wie bedeutend, so groß wie, so stark-, so sehr usw. wie usw., 1) adi.: α) in der Korrelation m. tantus oder tam, s. tantus, tam. – β) m. ausgelassener Korrelat. (s. Weißenb. Liv. 9, 37, 2): (crocodilus) parit ova, quanta anseres, ebenso große Eier wie die G. (legen), Plin.: qualis quantusque Polyphemus... alii (poet = tales tantique sunt alii), Verg. – ut ab eo acciperent... exercitum et pecuniam, quantam vellent, Cic.: quantus non umquam antea exercitus ad Sutrium venit, ein so großes Heer wie noch nie, Liv. – nox acta, quanta fuit, so lange sie dauerte, die ganze lange Nacht, Ov. her. 12, 58. – clavum adactum, quantā libeat vi, arbori statim exsilire, cum etc., Plin. – quanto opere, s. quantopere. – quantus bei posse statt quam zur Verstärkung des Superl. des Adi. u. Adv. = so sehr wie möglich, so sehr wie nur immer, möglichst, αα)
    ————
    in der Korrelat, mit tantus, s. tantus. – ββ) ohne Korrelat.: quantā maximā potui celeritate, so schnell, wie ich nur immer konnte, Liv.: quanto maximo cursu posset, Curt. Vgl. Drak. Liv. 7, 9, 8; 9, 10, 10; 42, 15, 1. Mützell Curt. 3, 8 (21), 16. – u. quantā maxime poterat vi, Liv.: quanto maxime posset moto pulvere, Liv. – quantus quantus, so groß od, so viel auch immer, tu quantus quantus, nihil nisi sapientia es, du lauter Weisheit, jeder Zoll, vom Kopf bis zum Fuß, Ter. adelph. 394: quanta quanta haec mea paupertas est, tamen etc., Ter. Phorm. 904: quantum quantum ad eum erit delatum, Plaut. Poen. 738: quanti quanti, Corp. inscr. Lat. 4, 3061. – 2) neutr. quantum subst., a) Nom. u. Acc. quantum, wieviel, so viel (wie), α) in der Korrel. m. tantum, s. tantum unter tantus. – β) außer der Korrel. m. Genet. od. absol., hoc, quantum est ex Sicilia frumenti hornotini, exaraverunt, Cic.: illis, quantum importunitatis habent, parum est, impune male fecisse, bei ihrer so großen Frechheit, Sall.: quantum est hominum optime optimorum, so viel es ihrer gibt, Plaut.: vgl. ut te quidem omnes di deaeque, quantum est, perduint, Plaut. – u. in den parenthet. Ausdrücken quantum audio, qu. intellego, qu. ego intellegere possum, Ter., quantum conicio, Sall. fr., qu. ego sentio, Cic., qu. ego opinione auguror, Cic. u. dgl.: ferner quantum in me (te) est, soviel an mir (dir) liegt, soviel mich betrifft, Cic.:
    ————
    quantum ad Pirithoum, Phaedra pudica fuit, soviel od. was den P. anlangt, Ov.: quantum ad Iudaeos, so viel die J. betraf, Tac.: notum ignotumque, qu. ad ius hospitis, nemo discernit, Tac.: nihil, quantum ad ipsas virtutes, plurimum inter illa, in quibus virtus utraque ostenditur, Sen. – in quantum (ες ὅσον), inwieweit, insoweit, so weit wie, inwiefern, sofern, αα) in Korrel. m. in tantum, s. tantus. – ββ) außer der Korrel., pedum digitos in quantum quaeque secuta est, traxit, Ov.: in qu. posset, Sen. rhet., potuerit, Plin. ep.: in qu. maxime potest, Quint.: in qu. satis erat, Tac.: in qu. opus est, Tac. Vgl. die Auslgg. zu Tac. dial. 2. Spalding Quint. 2, 10, 4 not. cr. – b) Genet. pretii quanti, um wieviel, wie teuer, wie hoch, um so viel, so teuer, so hoch wie, in der Korrel. m. tanti, s. tanti unter tantus. – u. m. tantus, quanti locaverint, tantam pecuniam redemptori solvendam, Cic. – quanti quanti, so hoch, wie es auch sei, sed quanti quanti, bene emitur, quod necesse est, Cic. ad Att. 12, 23, 3. – c) Abl. quanto, um wieviel, bei Komparativen u. Komparativbegriffen, in der Korrel. mit tanto, je... desto, s. tanto unter tantus. – u. mit eo, je... desto, qu. longius discederent, eo etc., Liv.: quanto magis... eo celerius, Pompeius in Cic. ep. – u. bei anderen Komparativbegriffen, quanto ante, Cic.: qu. secus, Cato fr.: qu. aliud, Quint. – und quanto magis (um so mehr) philosophi delectabunt, si etc., Cic. Acad. 1, 10. – 3)
    ————
    neutr. quantum adverb., a) wieviel, so viel, wie weit, so weit, in der Korrelat, mit tantum u. tanto, s. tantum u. tanto unter tantus. – u. bei Komparat. (statt quanto) in der Korrel. m. eo, je... desto, qu, longius procederet, eo etc., Liv. – u. quantum = quanto magis, je mehr, in der Korrel. mit tanto magis, s. Liv. 32, 5, 2, u. ohne Korrel., quantum... et minus, s. Liv. 44, 36, 5. – b) in wie oder so weit, in wie od. so fern, nisi qu. usus necessario cogeret, Liv.: qu. per commodum rei publicae fieri posset, Liv.; vgl. Fabri Liv. 22, 12, 8. – c) = quam bei posse zur Verstärkung des Superl., zB, qu. plurimum potest, so sehr wie möglich, Sen.: qu. maxime accelerare poterat, so schnell er konnte, Liv.: qu. plenissime potest, so voll wie möglich, Cels. – u. bei posse elliptisch, α) = quam primum, so bald (schnell) wie, quantum potes (so bald od. so schnell wie möglich) abi, Ter. adelph. 350: u. so quo animo consules ferant hunc σκυλμόν, scribas ad me, qu. pote, Cic. ad Att. 4, 13, 1: so auch oft quantum potest, so viel, so sehr, so bald (so schnell) wie möglich, Komik., Auct. b. Afr. u.a. (s. Ussing Plaut. Amph. 964. Spengel Ter. Andr. 863. Bünem. Lact. 1, 1, 6 u. 6, 11, 13): u. quantum pote, Komik. u. Fronto: quantum potis, Plaut. Bacch. 348 Fl. (Ussing quantum potest). – β) parenthet., ea, quantum potui (sc. facere), feci, das habe ich nach Kräften getan, Cic. Acad. 1, 8 u.a.: so auch et is mihi suadet nuptias
    ————
    quantum queam (so sehr wie möglich) ut maturem, Ter. Andr. 577 (u. so quantum queat, Ter. eun. 844).
    B) emphat., so klein od. gering wie, so wenig wie, nequaquam cum quantis copiis ante tenuerat ad Pachynum classem, Liv.: quanta mea sapientia est, nach meiner geringen Einsicht, Plaut.
    II) interrog. = πόσος, wie groß? wieviel? A) im allg.: 1) adi.: α) in direkter Frage, bes. im Ausruf, qualis oratoris et quanti hominis in dicendo putas esse, historiam scribere? Cic.: quot, quantas, quam incredibiles hausit calamitates! Cic.: qui sermo! quae praecepta! quanta notitia antiquitatis! Cic.: at tibi curarum milia quanta (wieviel tausend S.) dabit! Prop. 1, 5, 10: quanta milia hominum credamus fuisse, qui etc., Lact. 3, 19, 23; u. so Ps. Apul. Ascl. 37 u.a. Spät., bes. Eccl. – Plur. quanti, ae, a, für quot, s. Broukh. u. Burm. Prop. 1, 5, 10. Bünem. Lact. 1, 3, 21 u. 4, 15, 16. Hildebr. Apul. met. 7, 9. p. 552. – β) in indirekter Rede: sed quid ego haec pluribus disputo, cum ipsa pecunia numero et summā suā, quanta fuerit, ostendat, Cic. – 2) neutr. subst.: a) Nom. quantum, wie wichtig, quantum est, quod fata tenentur! Lucan. 3, 392. – b) Genet. quanti? wie hoch? wie teuer? u. zwar: α) in direkter Frage: quanti emit? Ter.: quanti est sapere! wie schätzbar ist es usw., Ter. – β in indirekter Rede: quanti veheret, interrogavi, Quint.: tenta, Chrysogonus quanti doceat, Iuven.:
    ————
    cum scias, quanti Tulliam faciam, Cic. – 3) neutr. quantum adv., wie sehr! wie heftig! hei mihi, qualis erat! qu. mutatus ab illo Hectore! Verg.: qu. in sinu filiae flevit! Sen.
    B) emphat., wie wenig! wie gering! 1) adi., in indirekter Rede, quae qualiacunque in me sunt (me enim ipsum paenitet, quanta sint) etc., Cic. or. 130. – 2) subst.: a) quantum: α) in direkter Frage: quantum est, quod desit in istis ad plenum facinus? Ov. met. 15, 468. – β) in indirekter Rede: enim quantum hic operis fiat paenitet, Ter. heaut. 72: in quibus quantum tu ipse speres facile perspicio, Cic. ad Att. 3, 9, 2 (dazu Boot mehr Stellen aus Cic.): neque īam, quid existimetis de illo, sed quantum audeatis vereor, Sall. hist. fr. 1, 41. § 20 (1, 45. § 20): discite, quam parvo liceat producere vitam, et quantum natura petat, Lucan. 4, 378. – b) Genet. quanti, α) in direkter Frage: quanti tandem est ista hominum gloria, quae etc., Cic. de rep. 6, 25 (= Cic. somn. Scip. 7. § 18): quanti vero ista civitas aestimanda est, ex qua boni sapientesque pelluntur? Cic. Tusc. 5, 109. – β) in indirekter Rede: legatorum verba quanti fecerit, pericula mea declarant, Sall. Iug. 24, 7. – Archaist. quamtus, a, um, Corp. inscr. Lat. 1, 206. lin. 39 u. 43.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > quantus

  • 16 tributim

    tribūtim, Adv. (tribus), nach den Tribus, tribusweise, Varro LL. 5, 181: describere ordines, Cic.: spectacula dare, Cic.: nummos dividere, Cic.: ut quod tributim plebes iussisset, populum teneret, Liv.: nisi quod legem novo exemplo ad Sutrium in castris tributim de vicesima eorum, qui manu mitterentur, tulit, Liv. – arripuit populum tributim, er griff Leute aus jeder Tribus, d.i. ohne Unterschied, an, Hor. sat. 2, 1, 69.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tributim

  • 17 Ciminia

    Cĭmĭnus, i, m., a lake in Etruria, near Sutrium, now Lago di Vico, or di Ronciglione, with a mountain forest lying near it, Verg. A. 7, 697.—Hence, Cĭmĭnĭus, a, um, adj., Ciminian:

    lacus,

    i.e. Ciminus, Col. 8, 16, 2:

    silva,

    Liv. 9, 36, 1 sq.; 10, 24, 5; Plin. 2, 96, 98, § 211:

    saltus,

    Liv. 9, 36, 6; cf. Flor. 1, 17, 2:

    mons,

    Liv. 9, 36, 11.—As subst.: Cĭ-mĭnĭa, ae, f., the region about Lake Ciminus, Amm. 17, 7, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > Ciminia

  • 18 Ciminius

    Cĭmĭnus, i, m., a lake in Etruria, near Sutrium, now Lago di Vico, or di Ronciglione, with a mountain forest lying near it, Verg. A. 7, 697.—Hence, Cĭmĭnĭus, a, um, adj., Ciminian:

    lacus,

    i.e. Ciminus, Col. 8, 16, 2:

    silva,

    Liv. 9, 36, 1 sq.; 10, 24, 5; Plin. 2, 96, 98, § 211:

    saltus,

    Liv. 9, 36, 6; cf. Flor. 1, 17, 2:

    mons,

    Liv. 9, 36, 11.—As subst.: Cĭ-mĭnĭa, ae, f., the region about Lake Ciminus, Amm. 17, 7, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > Ciminius

  • 19 Ciminus

    Cĭmĭnus, i, m., a lake in Etruria, near Sutrium, now Lago di Vico, or di Ronciglione, with a mountain forest lying near it, Verg. A. 7, 697.—Hence, Cĭmĭnĭus, a, um, adj., Ciminian:

    lacus,

    i.e. Ciminus, Col. 8, 16, 2:

    silva,

    Liv. 9, 36, 1 sq.; 10, 24, 5; Plin. 2, 96, 98, § 211:

    saltus,

    Liv. 9, 36, 6; cf. Flor. 1, 17, 2:

    mons,

    Liv. 9, 36, 11.—As subst.: Cĭ-mĭnĭa, ae, f., the region about Lake Ciminus, Amm. 17, 7, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > Ciminus

  • 20 claustra

    claustra ( clostra, Cato, R. R. 13, 3; 135, 2), ōrum, n. (in sing.: claustrum, i, rare, Caes. Germ. Arat. 197; Curt. 4, 5, 21; 7, 6, 13; Petr. 89, 2, 7; Gell. 14, 6, 3; Luc. 10, 509; App. M. 4, 10, p. 146 fin.; Amm. 23, 4, 6; 26, 8, 8: clostrum, Sen. Ben. 7, 21, 2) [clausum, claudo], that by which any thing is shut up or closed, a lock, bar, bolt.
    I.
    Prop.: claves, claustra, Varr. ap. Non. p. 545, 12:

    claustra revellere,

    Cic. Verr. 2, 4, 23, § 52; Liv. 5, 21, 10: januae pandere, * Cat. 61, 76:

    laxare,

    Verg. A. 2, 259:

    relaxare,

    Ov. Am. 1, 6, 17:

    rumpere,

    Verg. A. 9, 758:

    diu claustris retentae ferae,

    Liv. 42, 59, 2:

    ferae claustris fractae,

    Plin. Pan. 81, 3:

    claustra pati,

    to submit to confinement, Col. 8, 17, 8:

    discutere,

    Petr. 11, 2:

    reserare,

    Sil. 7, 334:

    portarum ingentia claustra,

    Verg. A. 7, 185; Val. Fl. 3, 53:

    ferrea,

    Mart. 10, 28, 8:

    sub signo claustrisque rei publicae positum vectigal,

    Cic. Agr. 1, 7, 21. —
    B.
    Trop., a bar, band, barrier, bounds:

    arta portarum naturae effringere,

    i. e. to disclose its secrets, Lucr. 1, 72; cf.:

    tua claustra fregerunt tui versus,

    i. e. have become known, public, Plin. Ep. 2, 10, 3:

    pudoris et reverentiae refringere,

    id. ib. 2, 14, 4:

    vitaï claustra resolvere,

    to loose the bands of life, Lucr. 1, 416; 3, 397; 6, 1152:

    temporum,

    Vell. 1, 17, 4:

    (animus) amat spatiis obstantia rumpere claustra (the figure drawn from the bounds of a racecourse),

    Hor. Ep. 1, 14, 9.—
    II.
    In a more extended sense, a door or gate that shuts up any place, a dam, dike; meton., a place that is shut up:

    urbis relinquant,

    Ov. M. 4, 86; cf.

    Thebarum,

    Stat. Th. 10, 474.—Of sunken ships, closing a port, Liv. 37, 14, 7; cf.:

    ubi demersis navibus frenassent claustra maris,

    id. 37, 15, 1:

    maris,

    i.e. a harbor, haven, Sil. 12, 442:

    undae,

    a dam, id. 5, 44; cf.:

    Lucrino addita,

    Verg. G. 2, 161; cf. id. A. 1, 56:

    Daedalea,

    i. e. the Labyrinth, Sen. Hippol. 1166 al. —
    B.
    In milit. lang., a barricade, bulwark, key, defence, fortress, wall, bank, etc., for warding off an enemy:

    claustra loci,

    Cic. Verr. 2, 5, 32, § 84:

    Corinthus in faucibus Graeciae, sic ut terra claustra locorum teneret,

    id. Agr. 2, 32, 87:

    Sutrium, quae urbs socia Romanis velut claustra Etruriae erat,

    Liv. 9, 32. 1:

    Aegypti,

    id. 45, 11, 5; Tac. H. 2, 82; Suet. Vesp. 7:

    tutissima praebet,

    Liv. 42. 67, 6; cf. id. 6, 9, 4; 44, 7, 9; Tac. A. 2, 61 al.:

    montium,

    id. H. 3, 2:

    Caspiarum,

    id. ib. 1, 6:

    maris,

    id. ib. 3, 43; cf. Sil. 12, 442; Tac. A. 2, 59: suis claustris ( walls, intrenchments) impeditos turbant, id. ib. 12, 31; cf. id. ib. 4, 49:

    regni claustra Philae,

    Luc. 10, 312:

    Africae,

    Flor. 4, 2, 70.—
    C.
    Trop.:

    cum ego claustra ista nobilitatis refregissem, ut aditus ad consulatum pateret,

    Cic. Mur. 8, 17:

    annonae Aegyptus,

    Tac. H. 3, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > claustra

См. также в других словарях:

  • Sutrium — ist ein römisch katholisches Titularbistum. Hierbei handelt es sich um die im 5. Jahrhundert gegründete Diözese Sutri, welche in der Nähe Roms, also in Italien gelegen war. Das Bistum wurde am 12. Dezember 1435 mit dem Bistum Nepi vereinigt, von… …   Deutsch Wikipedia

  • Sutrĭum — Sutrĭum, Stadt in Etrurien, an der Ostseite des Ciminischen Waldgebirges; wurde 383 v. Chr. von den Römern colonisirt (Colonia Sutrina, Colonia Julia) u. von Augustus mit neuen Colonisten beschickt. Hier schlug Q. Fabius 310 v. Chr. die Etrusker… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • SUTRIUM vulgo SUTRI — SUTRIUM, vulgo SUTRI urbs prius Tyrrhenorum, deinde Romanorum. Apud Appianum Civil. bell. l. 5. Σούβριον cotrupre legitur, quod imperitus Geographiae interpres, una cum sequenti voce χωρίον male vertit Insubrum regionem. Oppidani Livio, l. 9. c.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Sutrium (Titularbistum) — Sutrium (ital.: Sutri) ist ein Titularerzbistum der römisch katholischen Kirche. Es geht zurück auf das im 5. Jahrhundert gegründete Bistum Sutri, welche in der Nähe Roms, (Latium), (Italien) gelegen war. Das Bistum wurde am 12. Dezember 1435 mit …   Deutsch Wikipedia

  • sutriumpinti — sutrium̃pinti žr. sutrumpinti 1: Kirminas (tokia liga) buvo vieną pirštą sutrium̃pinęs Smln. triumpinti; nutriumpinti; patriumpinti; sutriumpinti …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • Сутрий — (Sutrium) в древности город Этрурии, на восточном склоне Циминиева холма; с 383 г. римская колония, известная под именем Julia. Теперь местечко называется Sutri. В средние века здесь имел место церковный собор 1046 г., на котором импер. Генрихом… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • СУТРИУМ —    • Sutrĭum,          Σούτριον, город Этрурии на восточной стороне Циминского горного леса, с 383 г. до Р. X. римская колония, н. Сутри с остатками древних. Liv. 6, 3. 9, 32. 35. 10, 14. 27, 9. Plut. Cam. 35. Strab. 5, 226 …   Реальный словарь классических древностей

  • Obernewtyn Chronicles — The Obernewtyn Chronicles Author Isobelle Carmody Country Australia Language English …   Wikipedia

  • Marcus Furius Camillus — Francesco Salviati, Triumph of Furius Camillus, Fresco in the Salone dei Cinquecento, Palazzo Vecchio, Florence, Italy. Plutarch, Camillus: Camillus ... assumed more to himself than became a civil and legal magistrate; among other things, in the… …   Wikipedia

  • Latinos — Para otros usos de este término, véase Latino (desambiguación). Latinos 200px      Latinos Información Idioma …   Wikipedia Español

  • Via — (lat.), 1) Straße, Weg; daher Viae servĭtus, der Wegservitut, s.u. Servitut S. 903. Viae receptae actio (V. rejectae actio), Klage eines Grundstückbesitzers gegen seinen Nachbar, welcher den, zwischen beider Grundstücken hingehenden Weg auf des… …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»