-
1 Säume
pl.kenarpl.kumaş kenarlarındaki dikişpl.sınır -
2 Säume
pl1. hems2. seams -
3 Saum
* * *der Saumedge; border; binding; tuck; seam; hem* * *[zaum]m -(e)s, Säume['zɔymə] (= Stoffumschlag) hem; (= Naht) seam; (fig = Waldsaum etc) edgeein schmaler Sáúm am Horizont — a thin band of cloud (Brit) or clouds (US) on the horizon
* * *der1) (the border of a piece of clothing, folded over and sewn.) hem2) (the line formed by the sewing together of two pieces of cloth etc.) seam* * *<-[e]s, Säume>[zaum, pl ˈzɔymə]m1. (umgenähter Rand) hem* * *der; Saum[e]s, Säume hem* * ** * *der; Saum[e]s, Säume hem* * *Säume m.border n.edge n.hem n.seam n. -
4 Saum
ein schmaler Saum von Helligkeit am Horizont у́зкая поло́ска све́та на горизо́нтеden Saum eines Kleides nähen подшива́ть пла́тье; нашива́ть кайму́ на пла́тьеSaum II m -(e)s, Säume уст. вьюк, груз -
5 Saum
I m -(e)s, Säumeden Saum eines Kleides nähen — подшивать платье; нашивать кайму на платье4) геол. зальбандII m -(e)s, Säume уст.вьюк, груз -
6 Saum
-
7 saum
Saum m, Säume 1. ивица, кант, ръб; 2. подгъв (на дреха); 3. край (на гора, поле); am Saume des Waldes на края на гората.* * *der, "e 1. ръб; подгъв периферия; 2. окрайнина. -
8 axis [1]
1. axis, is, m. (altind. ákṡa-ḥ, griech. ἄξων, ahd. ahsa), die Achse, I) eig. u. meton.: 1) eig., die Achse am Wagen, faginus, Verg.: axes rotarum, Liv.: axes amurcā ungere, Plin.: paene curru excussus est axe diffracto, Suet. – 2) (poet.) meton., der Wagen, Verg. Aen. 5, 820. Ov. met. 2, 59 u.a.: Plur., Ov. met. 2, 148 u.a. – II) übtr.: A) die Welle an der Wasseruhr, der Wellbaum, versatilis, Vitr. 9, 8, 8. – B) die Linie, um die sich die Welt od. ein Weltkörper zu drehen scheint, die Achse, 1) eig.: mundi, Lucr.: terra circum axem se convertit, Cic.: rectus ab axe, Suet. fr. – 2) meton.: a) der Pol, nördliche od. südliche, inocciduus, Lucr.: meridianus, Vitr. – bei Dichtern bes. der Nordpol, Acc. fr., Lucr., Verg. u.a. – b) (poet.) der ganze Himmel, Verg. u.a.: sub (nudo) axe, unter freiem Himmel, Verg. – Plur. axes, der Sternenhimmel, axes siderei, Claud. rapt. Pros. 2. praef. 35: rutili, ibid. 2, 192: igniferi, Claud. de Mall. Theod. cons. 275. – c) die Himmelsgegend, borēus, der Norden, Ov.: hesperius, der Westen, Ov.: uterque, Norden u. Westen, Claud., od. Ost u. Süd, Claud.: calidus, Claud. Vgl. Gesner Claud. de bell. Gild. 458. – C) das Eisen, in dem die Türangel sich dreht, Stat. Theb. 1, 349. – D) als t. t. der Archit.: 1) das Ventil an einer Röhre, Vitr. 10, 7, 1. – 2) axes volutarum, die Säume der Schnecken, Vitr. 3, 5, 7 (3, 3, 12). – / Abl. Sing. gew. axe, selten axī, wie Cic. Tim. 37. Vitr. 9, 8, 8.
-
9 fimbria [1]
1. fimbria, ae, f. (findo), der an einem Gewebe gelassene Kettenfaden, der Faden, die Troddel, gew. im Plur., I) eig.: 1) im allg.: cura fimbriarum, das Fadenzupfen (eines Fieberkranken), Plin. 7, 171: u. so si manibus quis in veste floccos legit fimbriasve diducit (zupft), Cels. 2, 6. p. 36, 35 D. – 2) insbes., als Zierde, die Troddel, Franse am Saume eines Gewandes usw., teils natürliche, teils aus Gold usw. gearbeitete und angesetzte, fimbriae aureae, Vulg. psalm. 44, 14 (s. Varro LL. 5, 79. Paul. ex Fest. 90, 4): palla ad ultimas oras nodulis fimbriarum decoriter confluctuabat, Apul. met. 11, 3: funiculos in fimbriis facies per quattuor angulos pallii tui, Vulg. deut. 22, 12 (vgl. Vulg. num. 15, 38): laticlavia mappa fimbriis hinc atque illinc pendentibus, Petron. 32, 2. – Sing. kollekt. = der von den Troddeln gebildete Saum des Gewandes, fimbria vestimenti, Vulg. Matth. 9, 20 u. 14, 36 a.: gemmis dependentibus per ultimam fimbriam, an den Spitzen des Saums, Treb. Poll. XXX tyr. 30, 14: apprehendent fimbriam viri Iudaei, Vulg. Zach. 8, 23. – II) übtr., die krausen Spitzen, das Gekräusel der Haarlocken, madentes cincinnorum fimbriae, Cic. Pis. 25. – / Nbf. fimbrium, iī, n., Beda (VII) 272, 15 K.
-
10 segmentum
sēgmentum, ī, n. (seco), I) der Schnitt, Einschnitt, Abschnitt, 1) eig.: laxiora segmenta, Plin. 36, 53: segmenta percae, Auson. Mos. 119. – 2) übtr., durch die Polarkreise gebildeter Welt-, Erdabschnitt, mundi, Plin. 6, 211: quinto continentur segmento Bactra, Iberia, Plin. 6, 216. – II) Plur. segmenta, rechteckige, kreisförmige od. streifenartige Stückchen von Purpur mit Gold durchwebt od. von feingeschlagenem Goldblech, wie sie unten über dem Saume der Damenkleider aufgenäht wurden, der Purpurbesatz, der Goldbesatz, Ov. art. am. 3, 169. Val. Max. 5, 2, 1. Iuven. 2, 124. Sidon. epist. 8, 6, 6; vgl. Schol. Iuven. 6, 89 (und dazu Cramer). – / Vulg. sigmentum, Corp. inscr. Lat. 8, 1013, 2.
-
11 παρ-υφαίνω
παρ-υφαίνω, daran weben, wirken; ἐσϑὴς παρυφασμένη, Kleid mit angewebtem purpurnem Saume, D. Sic. 12, 21. – Uebertr., längs den Seiten daneben ausbreiten, ὅπλα παρυφασμένα, bei Xen. Cyr. 5, 4, 48, sind Reihen von Bewaffneten, welche den unbewaffneten Haufen von allen Seiten umgeben. – Im Weben übertreffen, Philostr.
-
12 παρ-ύφαντος
παρ-ύφαντος, daran gewebt, mit einem Saume versehen.
-
13 παρά-πηχυς
παρά-πηχυς, neben dem Ellenbogen; τὸ παράπηχυ, ein weites Frauenkleid mit purpurnem Saume an beiden Seiten, wie παρυφές; λαβοῠσα Κορίνϑιον παράπηχυ καινὸν λῄδιον, Machon bei Ath. XIII, 582 d; Poll. 4, 118. 120.
-
14 παρά-λωμα
-
15 περι-λεγνής
περι-λεγνής, ές, rings mit einem bunten Saume besetzt, VLL.
-
16 περί-λευκος
περί-λευκος, rings umher od. am Rande weiß, mit einem weißen Saume, Antiphan. bei Poll. 7, 52, ἐν τῷ περιδρόμῳ λευκὸν ἐνυφασμένον.
-
17 πλατυ-πόρφυρος
πλατυ-πόρφυρος, mit breitem Purpurstreifen od. -saume, ἱμάτιον, Archipp. bei Poll. 7, 63.
-
18 στενό-σημος
στενό-σημος, mit schmalem Saume, Ggstz πλατύσημος; ἡ στ., sc. ἐσϑής, tunica angusticlavia, Arr. Epict. 1, 24.
-
19 σχολή
σχολή, ἡ, Muße, Ruhe, müßige, unbeschäftigte Zeit, Freiheit von Arbeiten, bes. Staatsgeschäften; zuerst bei Pind. N. 10, 46; sehr häufig bei den Att.; absol., Aesch. Prom. 820 Ag. 1025; μὴ σχολὴν τίϑει, säume nicht, Ag. 1029; Soph. Ai. 193. 803; σχο-λὴν ἄγειν, Eur. Med. 1238; οὐκ ἄφϑονον σχολὴν ἔχω, Andr. 733; ἡνίκ' ἂν σχολἡν λάβω, I. T. 1432; Ar. u. in Prosa: οὐ σχολὴ αὐτῷ, er hat keine Zeit, Plat. Prot. 314 d; σχολὴν ἄγειν, Theaet. 154 e; mit dem gen., σχολὴ πόνων, Eur., wie τῶν ἄλλων ἐπιτηδευμάτων σχολὴν ἄγειν, Plat. Tim. 18 b; ἀπό τινος, Plat. Phaed. 66 d; vgl. τοὺς λόγους ἐν εἰρήνῃ ἐπὶ σχολῆς ποιοῠνται, Theaet. 172 d; ἐν ἐλευϑερίᾳ καὶ σχολῇ τεϑραμμένος, 175 d; σχολὴν ἄγειν ἀπό τινος, = σχολάζειν ἀπό τινος, Xen. Cyr. 8, 3, 47, vgl. Mem. 3, 9, 9. – Bes. die nöthige Muße, die erforderliche Zeit wozu, Thuc. 5, 29; ἐπὶ σχολῆς, zu gelegener Zeit; c. int., εἴ σοι σχολὴ προϊόντι ἀκούειν, wenn du grade Zeit hast zu hören, Plat. Phaedr. 227 b; πρός τι, ib. 229 e; σχολὴν ποιήσομαι ἀκροάσασϑαί σου, Ion 530 e; Sp., μηκέτι σχολὴν ἄγειν τῇ ἐξετάσει τῆς ἀληϑείας, Luc. Calumn. 15; κατὰ σχολήν, in Muße, Plat. Phaedr. 221 a u. öfter; ἐπὶ σχολῆς, Luc. de merc. cond. 3. – Bes. die den Wissenschaften gewidmete, gelehrte Muße, otium; auch der Ort, wo der Lehrer wissenschaftliche Vorträge hält, u. diese Vorträge selbst; Plat. Legg. VII, 820 c; Arist. u. Folgde, z. B. σχολὴν περὶ πολιτείας ἐν Λυκείῳ γραψάμενος, Plut. an seni ger. resp. 12, der sich ein Collegienhest mitgeschrieben; σχολὰς ἐπὶ βιβλίοις περαίνοντες, nach einem Buche Vorlesungen halten, ib. 27; Sp. Auch die Schule, Arist. pol. 5, 11, Plut. Alex. 7. – Langsamkeit, Saumseligkeit; dah. σχολῇ nicht bloß = mit Muße, gemächlich, langsam, Thuc. 1, 142 Xen. Cyr. 4, 2, 6 u. öfter, sondern auch = mit Mühe, kaum, was oft so Viel wie »gar nicht« ist, Soph. O. R. 434 Ant. 386 Plat. Prot. 330 e Andoc. 1, 90; vgl. Schaef. D. Hal. C. V. p. 153. – Nach εἰ δὲ μή ist σχολῇ γε noch αἰσϑήσεων μὴ ἀκριβεῖς εἰσι, σχολῇ αἵ γε ἄλλαι, Plat. Phaed. 65 b.
-
20 τρι-κράσπεδος
τρι-κράσπεδος, mit dreifachem Saume, Rande, Probl. Archimed. 39.
См. также в других словарях:
saume — saume, saumon see psalm, salmon … Useful english dictionary
Säume — Max Säume (* 5. Juni 1901 in Berlin; † 15. April 1965 in Bremen) war ein deutscher Architekt. Biografie Säume studierte in den 1920er Jahren Architektur an der Technischen Hochschule Berlin. Zunächst war er in einem Architekturbüro tätig. 1932… … Deutsch Wikipedia
Säume — Seume … Wörterbuch der deutschen familiennamen
Saume — nf ânesse anc. fr. Var.: sauma, saoumo, saumo Occitan … Glossaire des noms topographiques en France
saume — psaume … Dictionnaire des rimes
Max Säume — (* 5. Juni 1901 in Berlin; † 15. April 1965 in Bremen) war ein deutscher Architekt. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Werk 3 Siehe auch … Deutsch Wikipedia
O säume länger nicht, geliebte Seele! — Im 4. Akt der im Jahr 1786 in Wien uraufgeführten Oper »Figaros Hochzeit« von Mozart singt Susanna, die Zofe der Gräfin, die so beginnende Arie. Sie will mit ihr dem eifersüchtigen Figaro, dem ihr gerade angetrauten Kammerdiener des Grafen,… … Universal-Lexikon
saumėžynis — sm. (1), saumėžynis (1) Gr žr. sąmėžinis 1: Vištos saumėžynį kasa Erž … Dictionary of the Lithuanian Language
saumon — saume, saumon see psalm, salmon … Useful english dictionary
El Show de las Doce — was a Venezuelan variety show that was seen on Radio Caracas Televisión between the years 1954 and 1964. It was created and hosted by Víctor Saume.HistoryEl Show de las Doce was the first show seen during daytime hours in the history of… … Wikipedia
Liste bedeutender Bremer Bauwerke — Das Bremer Rathaus wurde 1608 12 von Lüder von Bentheim umgebaut. In der Liste bedeutender Bremer Bauwerke werden ausgewählte Bauwerke, deren Architekten und Baumeister mit ihrem Bürositz sowie die Bauzeit bzw. die Baufertigstellung aufgeführt.… … Deutsch Wikipedia