-
1 Quintilius
1.Quintilius Varus, proconsul of Syria, afterwards commander of the Romans in Germany, defeated by Arminius, Vell. 2, 117, 2; Suet. Tib. 17; Tac. A. 1, 3; Flor. 4, 12.—2. 3.Fem. Quintilia, Cat. 96, 7.—Hence,II.Quintĭ-lĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Quintilius, Quintilian: Luperci, Paul. ex Fest. s. v. faviani, p. 87 Müll.; cf. id. ib. 257. -
2 Quintilius
Quīntilius, a, umКвинтилий, римск. nomen; наиболее известны1) P. Q. Varus — см. Varus2) Q. Varus, родом из Кремоны, поэт. друг Горация и Вергилия H -
3 quintilius
IQuintilius; (Roman gens name); (P. quintilius Varus general annihilated in 9 AD)IIQuintilia, Quintilium ADJQuintilius; (Roman gens name); (P. quintilius Varus general annihilated in 9 AD) -
4 Quinctilia
1.Quintilius Varus, proconsul of Syria, afterwards commander of the Romans in Germany, defeated by Arminius, Vell. 2, 117, 2; Suet. Tib. 17; Tac. A. 1, 3; Flor. 4, 12.—2. 3.Fem. Quintilia, Cat. 96, 7.—Hence,II.Quintĭ-lĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Quintilius, Quintilian: Luperci, Paul. ex Fest. s. v. faviani, p. 87 Müll.; cf. id. ib. 257. -
5 Quinctilius
1.Quintilius Varus, proconsul of Syria, afterwards commander of the Romans in Germany, defeated by Arminius, Vell. 2, 117, 2; Suet. Tib. 17; Tac. A. 1, 3; Flor. 4, 12.—2. 3.Fem. Quintilia, Cat. 96, 7.—Hence,II.Quintĭ-lĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Quintilius, Quintilian: Luperci, Paul. ex Fest. s. v. faviani, p. 87 Müll.; cf. id. ib. 257. -
6 Quintilia
1.Quintilius Varus, proconsul of Syria, afterwards commander of the Romans in Germany, defeated by Arminius, Vell. 2, 117, 2; Suet. Tib. 17; Tac. A. 1, 3; Flor. 4, 12.—2. 3.Fem. Quintilia, Cat. 96, 7.—Hence,II.Quintĭ-lĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Quintilius, Quintilian: Luperci, Paul. ex Fest. s. v. faviani, p. 87 Müll.; cf. id. ib. 257. -
7 Varus [3]
3. Vārus, ī, m., Beiname mehrerer röm. Familien, aus denen am bekanntesten I) L. Varus, ein Epikureer u. Freund des Augustus, Quint. 6, 3, 78. – II) Q. Attius Varus, ein tapferer Anführer zur Zeit der Bürgerkriege, Caes. b.c. 1, 13 u. 30 u.a. – III) P. Alfenus Varus, Konsul u. berühmter Rechtsgelehrter, Gell. 6, 5, 1; vgl. Hor. sat. 1, 3, 130. – IV) Quintilius Varus, aus Kremona, vertrauter Freund des Horaz u. mehr noch des Vergil, Hor. carm. 1, 24, 5, Muster eines aufrichtigen Kunstrichters, Hor. de art. poët. 438. – V) P. Quintilius Varus, der bekannte Feldherr des Augustus, der im J. 9 n. Chr. von Arminius im Teutoburger Walde mit seinen Truppen vernichtet wurde, Vell. 2, 117. Suet. Aug. 23, 2. Tac. ann. 1, 3. – Dav. Vāriānus, a, um, varianisch, des Varus, clades, Plin. 7, 150. Suet. Aug. 23, 1 u. Cal. 3, 2: legiones, Tac. ann. 2, 7: exercitus, ibid. 2, 15.
-
8 varus
[st1]1 [-] vārus, a, um: - [abcl][b]a - qui a les jambes retournées en dedans, cagneux. - [abcl]b - recourbé. - [abcl]c - courbé, plié. - [abcl]d - contraire, opposé.[/b] [st1]2 [-] vărus, i, m.: Cels. pustule, bouton (sur le visage). [st1]3 [-] Vārus, i, m.: Varus (nom romain). - [abcl][b]a - Q. Attius Varus, vaillant général, du temps des guerres sociales. - [abcl]b - L. Varus, un épicurien, ami d'Auguste. - [abcl]c - P. Alfenus Varus, consul et jurisconsulte. - [abcl]d - P. Quintilius Varus, général romain, dont l'armée fut anéantie par Arminius, en Germanie.[/b] - voir hors site Varus.* * *[st1]1 [-] vārus, a, um: - [abcl][b]a - qui a les jambes retournées en dedans, cagneux. - [abcl]b - recourbé. - [abcl]c - courbé, plié. - [abcl]d - contraire, opposé.[/b] [st1]2 [-] vărus, i, m.: Cels. pustule, bouton (sur le visage). [st1]3 [-] Vārus, i, m.: Varus (nom romain). - [abcl][b]a - Q. Attius Varus, vaillant général, du temps des guerres sociales. - [abcl]b - L. Varus, un épicurien, ami d'Auguste. - [abcl]c - P. Alfenus Varus, consul et jurisconsulte. - [abcl]d - P. Quintilius Varus, général romain, dont l'armée fut anéantie par Arminius, en Germanie.[/b] - voir hors site Varus.* * *Varus, vara, varum. Plin. Qui ha les jambes tortues.\Varae manus. Ouid. Ouvertes pour empoigner celuy contre qui on luicte.\Vara brachia tendis. Martial. Ouverts pour embrasser, Escarquillez.\Genius varus. Pers. Diverse et differente inclination naturelle.\Varus, Substantiuum. Vari apud Celsum. Taches au visage, comme lentilles. -
9 Varus
3. Vārus, ī, m., Beiname mehrerer röm. Familien, aus denen am bekanntesten I) L. Varus, ein Epikureer u. Freund des Augustus, Quint. 6, 3, 78. – II) Q. Attius Varus, ein tapferer Anführer zur Zeit der Bürgerkriege, Caes. b.c. 1, 13 u. 30 u.a. – III) P. Alfenus Varus, Konsul u. berühmter Rechtsgelehrter, Gell. 6, 5, 1; vgl. Hor. sat. 1, 3, 130. – IV) Quintilius Varus, aus Kremona, vertrauter Freund des Horaz u. mehr noch des Vergil, Hor. carm. 1, 24, 5, Muster eines aufrichtigen Kunstrichters, Hor. de art. poët. 438. – V) P. Quintilius Varus, der bekannte Feldherr des Augustus, der im J. 9 n. Chr. von Arminius im Teutoburger Walde mit seinen Truppen vernichtet wurde, Vell. 2, 117. Suet. Aug. 23, 2. Tac. ann. 1, 3. – Dav. Vāriānus, a, um, varianisch, des Varus, clades, Plin. 7, 150. Suet. Aug. 23, 1 u. Cal. 3, 2: legiones, Tac. ann. 2, 7: exercitus, ibid. 2, 15.———————— -
10 varus
I vārus, a, um1) выгнутый наружу ( crura Vr); разогнутый, расходящийся ( cornua boum O)2) кривоногий ( homo H)3) несходный, несоответствующий, отклоняющийся, отличный (alicui rei H, Pers)II varus, ī m.прыщи, сыпь (на лице) CC, PMIII Vārus, ī m.Вар, римск. cognomen, наиболее известны1) Q. Attius V. , сторонник Помпея, легат и флотоводец; пал при Мунде в сражении с Цезарем Cs2) P. Alfenus V. , родом из Кремоны, известный правовед, современник Катулла и Горация H, AG3) P. Quintilius V., консул в 13 г. до н. э., наместник в Сирии и Германии; потерпев поражение в Тевтобургском лесу в 9 г. н. э., покончил жизнь самоубийством Su, TIV Vārus, ī m. -
11 Arminius
Arminius, ī, m., Armin, der berühmte cheruskische Fürst, der i. J. 9 n. Chr. im Teutoburger Walde den Quintilius Varus schlug u. Germanien vom Drucke der Römer befreite, Vell. 2, 118, 2. Tac. ann. 1, 55 (cod. Med. ›Armenius‹). A. liberator haud dubie Germaniae, Tac. ann. 2, 88 (cod. Med. ›Armenius‹). (Germani) duce Arminio arma corripiunt, Flor. 2, 30, 32 (Rossbach ›Armenio‹).
-
12 praenomen
prae-nōmen, inis, n., I) der Vorname, der vor dem Geschlechtsnamen steht (wie M. Tullius Cicero, wo M. = Marcus der Vorname ist, der gewöhnlich abgekürzt wird), Quintilius cum filio, cui Marco praenomen erat, Liv.: sine praenomine ad me epistulam misisti, Cic.: duos eodem tempore fuisse et praenomine et nomine et cognomine Dolabellas, Ascon. in Cic. Scaur. 45. p. 23, 13 K. – II) übh., der Titel, der vor dem Namen steht, Imperatoris, Suet. Caes. 76, 1; Claud. 12, 1.
-
13 Arminius
Arminius, ī, m., Armin, der berühmte cheruskische Fürst, der i. J. 9 n. Chr. im Teutoburger Walde den Quintilius Varus schlug u. Germanien vom Drucke der Römer befreite, Vell. 2, 118, 2. Tac. ann. 1, 55 (cod. Med. ›Armenius‹). A. liberator haud dubie Germaniae, Tac. ann. 2, 88 (cod. Med. ›Armenius‹). (Germani) duce Arminio arma corripiunt, Flor. 2, 30, 32 (Rossbach ›Armenio‹).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Arminius
-
14 praenomen
prae-nōmen, inis, n., I) der Vorname, der vor dem Geschlechtsnamen steht (wie M. Tullius Cicero, wo M. = Marcus der Vorname ist, der gewöhnlich abgekürzt wird), Quintilius cum filio, cui Marco praenomen erat, Liv.: sine praenomine ad me epistulam misisti, Cic.: duos eodem tempore fuisse et praenomine et nomine et cognomine Dolabellas, Ascon. in Cic. Scaur. 45. p. 23, 13 K. – II) übh., der Titel, der vor dem Namen steht, Imperatoris, Suet. Caes. 76, 1; Claud. 12, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praenomen
-
15 praenomen
prae-nōmen, ĭnis, n.I.Lit., the name which stood before the name of the gens, the first name, prœnomen, usually abbreviated;II.thus, in M. Tullius Cicero, Marcus is the prænomen, as A. = Aulus, C. = Caius, Cn. = Cnaeus, etc.: Quintilius cum filio, cui Marco praenomen erat,
Liv. 30, 18, 5:quod sine praenomine familiariter ad me epistulam misisti,
Cic. Fam. 7, 32, 1:Quinte, puta, aut Publi (gaudent praenomine molles Auriculae),
Hor. S. 2, 5, 32:praenominibus feminas esse appellatas testimonio sunt Caecilia et Tarracia, quae ambae Gaiae solitae sint appellari, pari modo Lucia et Titia,
Fest. p. 224 Müll.: pueris non prius, quam togam virilem sumerent, puellis non antequam nuberent, praenomina imponi moris fuisse, Q. Scaev. ap. Auct. Epit. Nom. Rat., Huschke, Jurisp. ante-Just. p. 16 sq.—Transf., in gen., an appellation or title placed before a person's name:praenomen Imperatoris,
Suet. Caes. 76; id. Tib. 26; id. Claud. 12. -
16 Quintilianus
1.Quintĭlĭānus ( Quinct-), i, m., Quintilian, a Roman surname. Thus, M. Fabius Quintilianus, the celebrated rhetorician, teacher of Pliny the younger and Juvenal; a native of Calagurris, in Spain, whose rhetorical work, De Institutione Oratoriā, is still extant, Mart. 2, 90, 2; Plin. Ep. 2, 14, 9; 6, 6, 3; Juv. 6, 75 and 280; 7, 180.2.Quintĭlĭānus, adj., v. Quintilius, II. [p. 1515] -
17 Varianus
1.vārus, a, um, adj. [perh. root kar, kvar; whence Sanscr. kakras, wheel; Lat. circus, curvus, and vārus, for cvarus; cf. Corss. Ausspr. 1, 412], bent, stretched, or grown inwards, or awry.I.Lit.:II.(canes) debent esse cruribus rectis et potius varis quam vatiis,
Varr. R. R. 2, 9, 4; hence of persons with legs bent inwards, knock-kneed (cf. valgus): hunc varum distortis cruribus;illum Balbutit scaurum pravis fultum male talis,
Hor. S. 1, 3, 47 (cf. Orelli et Dillenb. ad loc.); Lucil. ap. Non. 26, 12; Plaut. Merc. 3, 4, 54; Dig. 21, 1, 10 fin.:manus,
i. e. bent, crooked, Ov. M. 9, 33:bracchia,
Mart. 7, 32, 9; Stat. Th. 6, 850:cornua,
Ov. M. 12, 382; id. Am. 1, 3, 24:talea,
Col. 5, 9, 2.—Trop., diverse, different ( poet.); absol.:2.geminos, Horoscope, varo Producis genio,
Pers. 6, 18.—With dat.:alterum (genus hominum) et huic varum et nihilo sapientius,
different from this, Hor. S. 2, 3, 56.vărus, i, m., an eruption on the face, a blotch, pimple, Gr. ionthos, Cels. 6, 5; Plin. 22, 25, 73, § 151; 23, 1, 14, § 19; 23, 4, 42, § 85; 23, 4, 45, § 89.3.Vārus, i, m., a surname, esp. in the gens Quintilia;e. g. P. Quintilius Varus,
defeated by Arminius, Vell. 2, 117; Suet. Aug. 23; id. Tib. 17; Tac. A. 1, 3; 1, 43; 1, 55; 1, 60 al.—Hence, Vārĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Varus, Varian:clades,
Suet. Aug. 23; 49; id. Tib. 17; 18; id. Calig. 3; 31. -
18 Varus
1.vārus, a, um, adj. [perh. root kar, kvar; whence Sanscr. kakras, wheel; Lat. circus, curvus, and vārus, for cvarus; cf. Corss. Ausspr. 1, 412], bent, stretched, or grown inwards, or awry.I.Lit.:II.(canes) debent esse cruribus rectis et potius varis quam vatiis,
Varr. R. R. 2, 9, 4; hence of persons with legs bent inwards, knock-kneed (cf. valgus): hunc varum distortis cruribus;illum Balbutit scaurum pravis fultum male talis,
Hor. S. 1, 3, 47 (cf. Orelli et Dillenb. ad loc.); Lucil. ap. Non. 26, 12; Plaut. Merc. 3, 4, 54; Dig. 21, 1, 10 fin.:manus,
i. e. bent, crooked, Ov. M. 9, 33:bracchia,
Mart. 7, 32, 9; Stat. Th. 6, 850:cornua,
Ov. M. 12, 382; id. Am. 1, 3, 24:talea,
Col. 5, 9, 2.—Trop., diverse, different ( poet.); absol.:2.geminos, Horoscope, varo Producis genio,
Pers. 6, 18.—With dat.:alterum (genus hominum) et huic varum et nihilo sapientius,
different from this, Hor. S. 2, 3, 56.vărus, i, m., an eruption on the face, a blotch, pimple, Gr. ionthos, Cels. 6, 5; Plin. 22, 25, 73, § 151; 23, 1, 14, § 19; 23, 4, 42, § 85; 23, 4, 45, § 89.3.Vārus, i, m., a surname, esp. in the gens Quintilia;e. g. P. Quintilius Varus,
defeated by Arminius, Vell. 2, 117; Suet. Aug. 23; id. Tib. 17; Tac. A. 1, 3; 1, 43; 1, 55; 1, 60 al.—Hence, Vārĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Varus, Varian:clades,
Suet. Aug. 23; 49; id. Tib. 17; 18; id. Calig. 3; 31. -
19 varus
1.vārus, a, um, adj. [perh. root kar, kvar; whence Sanscr. kakras, wheel; Lat. circus, curvus, and vārus, for cvarus; cf. Corss. Ausspr. 1, 412], bent, stretched, or grown inwards, or awry.I.Lit.:II.(canes) debent esse cruribus rectis et potius varis quam vatiis,
Varr. R. R. 2, 9, 4; hence of persons with legs bent inwards, knock-kneed (cf. valgus): hunc varum distortis cruribus;illum Balbutit scaurum pravis fultum male talis,
Hor. S. 1, 3, 47 (cf. Orelli et Dillenb. ad loc.); Lucil. ap. Non. 26, 12; Plaut. Merc. 3, 4, 54; Dig. 21, 1, 10 fin.:manus,
i. e. bent, crooked, Ov. M. 9, 33:bracchia,
Mart. 7, 32, 9; Stat. Th. 6, 850:cornua,
Ov. M. 12, 382; id. Am. 1, 3, 24:talea,
Col. 5, 9, 2.—Trop., diverse, different ( poet.); absol.:2.geminos, Horoscope, varo Producis genio,
Pers. 6, 18.—With dat.:alterum (genus hominum) et huic varum et nihilo sapientius,
different from this, Hor. S. 2, 3, 56.vărus, i, m., an eruption on the face, a blotch, pimple, Gr. ionthos, Cels. 6, 5; Plin. 22, 25, 73, § 151; 23, 1, 14, § 19; 23, 4, 42, § 85; 23, 4, 45, § 89.3.Vārus, i, m., a surname, esp. in the gens Quintilia;e. g. P. Quintilius Varus,
defeated by Arminius, Vell. 2, 117; Suet. Aug. 23; id. Tib. 17; Tac. A. 1, 3; 1, 43; 1, 55; 1, 60 al.—Hence, Vārĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Varus, Varian:clades,
Suet. Aug. 23; 49; id. Tib. 17; 18; id. Calig. 3; 31.
См. также в других словарях:
Quintilĭus — Quintilĭus. Die Quintilia gens war ein patricisches Geschlecht, von dessen Familien bes. die der Varus (s.d.) bekannt ist. Die Brüder Maximus u. Condianus Q. s. u. Condianus … Pierer's Universal-Lexikon
Quintilius — Quintilius, Quinctilius … Universal-Lexikon
QUINTILIUS — primus fuit ex his, qui Lupercalia, ante urbem conditam, celebravit, a quo Quintiliorum gens Patricia et Consularis manavit. Vide et Quintus: ita. voce Caius … Hofmann J. Lexicon universale
Quintilius — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Quintilius ou Quinctilius est le gentilice de la gens Quinctilia, dont la branche la plus connue est celle de Varus. Quintilius est un personnage… … Wikipédia en Français
Quintilius — Quinctilius oder Quintilius war der Name (nomen gentile) einer patrizischen Familie (gens) im römischen Reich. Geschichte Nach der sagenhaften Überlieferung soll die Familie während der Herrschaft des dritten römischen Königs, Tullus Hostilius,… … Deutsch Wikipedia
QUINTILIUS Cardinaus — seu potius Condianus, et Maximus, fratres nobilissimi et magnae dum viverent optimaeque famae, sub Commodo perierunt. Ael. Lamprid. in Commodo, c. 4. Et Paternum et Iulianum interfecit. Domus praeterea Quintiliorum omuis exstincta; quod Sextus… … Hofmann J. Lexicon universale
QUINTILIUS Varus — vide Marcus. It. Quintus, et Sextus … Hofmann J. Lexicon universale
QUINTILIUS VARUS° — (d. 9 C.E.), Roman consul in 13 B.C.E. and governor of Syria from 6 to 4 B.C.E. Varus first appeared in Judea during the last years of herod the Great, and on that occasion he participated in the king s trial of his son Antipater, accused of… … Encyclopedia of Judaism
Quintilius — Quin|ti|li|us (altrömischer männlicher Eigenname) … Die deutsche Rechtschreibung
Claudius Quintilius — Liste des personnages d Astérix le Gaulois Voici la liste des personnages de la bande dessinée Astérix le Gaulois par René Goscinny et Albert Uderzo, classés par ordre alphabétique. Sommaire 1 Personnages du village 1.1 Abraracourcix 1.2… … Wikipédia en Français
Sextus Quintilius Condianus — († 181 oder 182 in Rom) war ein römischer Politiker und Senator. Condianus stammte aus Alexandria Troas in der Provinz Asia und war ein Sohn des Sextus Quintilius Valerius Maximus, der im Jahr 151 Konsul war. Nach Cassius Dio war Condianus… … Deutsch Wikipedia