Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Olympium

  • 1 Olympium

    Ŏlympĭa (anciently Ŏlimpus and Ŏlumpus), ae, f., = Olumpia, a sacred region in Elis Pisatis, with an olive wood, where the Olympian games were held; there, too, were the famous temple and statue of Juppiter Olympius:

    cum Olympiam venisset, maximā illā quinquennali celebritate ludorum,

    Cic. de Or. 3, 32, 127; id. N. D. 2, 2, 6:

    cum uno die duo suos filios victores Olympiae vidisset,

    id. Tusc. 1, 46, 111; 2, 20, 46; Auct. Her. 4, 3, 4; Liv. 26, 24, 14.—Hence,
    A.
    Ŏlympĭăcus, a, um, adj., = Olumpiakos, Olympic:

    cursus,

    Auct. Her. 4, 3, 4:

    palma,

    Verg. G. 3, 49:

    corona,

    Suet. Ner. 25:

    rami, i. e. oleaster,

    Stat. Th. 6, 554:

    palaestra,

    Luc. 4, 614.—
    B.
    Ŏlympĭānus, a, um, adj., Olympic (post-class.), Marc. Emp. 35.—
    C.
    Ŏlympĭcus, a, um ( gen. plur. Olympicūm for Olympicarum, Plaut. Trin. 2, 4, 23), adj., = Olumpikos, Olympic ( poet. and in post-class. prose):

    pulvis,

    Hor. C. 1, 1, 3:

    certamen,

    Just. 12, 16, 6; 13, 5, 3.—
    D.
    Ŏlympĭus, a, um, adj., = Olumpios, Olympic (class.):

    certamina,

    the Olympic games, Plaut. Men. 2, 3, 59:

    ludi,

    id. Stich. 2, 1, 34:

    delubrum Olympii Jovis,

    Mel. 2, 3, 4; Vulg. 2 Macc. 6, 2; Plin. 4, 5, 6, § 14. There was also a temple of Juppiter Olympius in Athens, Suet. Aug. 60;

    and in Syracuse,

    Liv. 24, 21:

    equa,

    that had run in the Olympic races, Plin. 28, 11, 49, § 181.—
    2.
    Subst.
    a.
    Ŏlympĭus, ĭi, m., an appellation bestowed on distinguished men by the Greeks and Romans; of Pericles, Plin. 34, 8, 19, § 74; Val. Max. 5, 10, 1 ext.; on coins, also of the Roman emperors, Hadrian and Commodus, Eckhel. D. N. t. 6, p. 518.—
    b.
    Ŏlympĭum, ĭi, n., the temple of the Olympic Jupiter, Liv. 24, 33, 3.—
    c.
    Ŏlympia, ōrum, n., Gr. ta Olumpia (sc. hiera), the Olympic games held every four years at Olympia: sic ut fortis equus, spatio qui saepe supremo Vicit Olympia, in the Olympic games (Gr. Olumpia nikan), Enn. ap. Cic. Sen. 5, 14 (Ann. v. 442 Vahl.):

    ad Olympia proficisci,

    Cic. Div. 2, 70, 144: magna coronari Olympia (Gr. Olumpia ta megala;

    opp. to the games held elsewhere),

    Hor. Ep. 1, 1, 50:

    Olympiorum solenne ludicrum,

    Liv. 28, 7:

    Olympiorum victoria,

    the victory in the Olympic games, Cic. Tusc. 2, 17, 41.—
    E.
    Ŏlympĭas, ădis, f., = Olumpias, an Olympiad, the period of four years that elapsed between the Olympic games, and which the Greeks usually employed in the computation of time: centum et octo annis, postquam Lycurgus leges scribere instituit, prima posita est Olympias, Cic. Rep. 2, 10, 18:

    si Roma condita est secundo anno Olympiadis septumae,

    id. ib. 2, 10, 18;

    2, 15, 28: ante primam Olympiadem condita,

    id. ib. 2, 23, 42:

    sextā Olympiade,

    Vell. 1, 8, 1.—In the poets sometimes for lustrum, i. e. a period of five years:

    quinquennis Olympias,

    Ov. P. 4, 6, 5:

    ter senas vidit Olympiadas,

    Mart. 7, 40, 6.—
    F.
    Ŏlympĭēum, i, n., = Olumpieion, a temple of the Olympic Jupiter, Vell. 1, 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Olympium

  • 2 Olympium

    Латинско-русский словарь > Olympium

  • 3 Olympia

    Olympia, ae, f. (Ὀλιμπία), eine dem Zeus (Jupiter) heilige Gegend in Elis Pisatis, geschmückt mit Hainen, Altären u. Gebäuden, bes. mit einem prächtigen Zeustempel, in dem die berühmte Zeusstatue des Phidias stand, Schauplatz der olympischen Spiele, Varro sat. Men. 34. Cornif. rhet. 4, 4. Cic. de or. 3, 127. Liv. 26, 24, 14. – Dav.: A) Olympiacus, a, um (Ὀλυμπιακός), olympisch, palma, Verg. u. Solin.: corona, Suet.: mercatus (w. s.), Iustin. – B) Olympias, adis, f. (Ὀλυμπιάς), eine Olympiade, d.i. ein Zeitraum von vier Jahren, nach dessen Ablauf die olympischen Schauspiele von neuem gefeiert wurden; daher eine Jahrrechnung bei den Griechen, die mit dem J. 776 v. Chr. beginnt, Cic. u.a. – poet. v. einer fünfjährigen Zeit, Ov. u. Mart. – C) Olympicus, a, um (Ὀλυμπικός), zu Olympia gehörig, olympisch, pulvis, Hor.: stadium, Sen. poët. – D) Olympiēum, ī, n. (Ὀλυμπίειον), ein Tempel des olympischen Zeus, Vell. 1, 10, 1. – E) Olympionīcēs, u. -ca, ae, m. (Ὀλυμπιονίκης), ein Sieger in den olympischen Kampfspielen, Nomin. -ces, Cic. Tusc. 1, 111 u. Flacc. 31: Nomin. -ca, Corp. inscr. Lat. 4, 3291 (Add. p. XVII): attrib., Olympionicae equae, Colum. 3, 9, 5. – F) Olympium, iī, n. (Ὀλύμπιον), eig. »Tempel des olympischen Zeus«, dann Städtchen auf der Insel Sizilien, nicht weit von Syrakus, mit einem Tempel des Zeus, Liv. 24, 33, 3. Vitr. 7. praef. § 17. – G) Olympius, a, um (Ὀλύμπιος), zu Olympia gehörig, olympisch, Iuppiter Ol., Cic. or. 5 u.a.: templum Iovis Olympii, in Athen, Plin.: u. dafür templum Olympium, Vitr.: ludi Olympii, Plaut. Stich. 306 ( dagegen ludi Olympia [s. imfolg.], Varro fr. bei Charis. 99, 18). – subst., Olympia, ōrum, n. (sc. certamina od. sollemnia), die olympischen Kampfspiele, wo sich die Jugend im Fahren, Springen, Laufen, Ringen, Werfen des Diskus usw. zeigte u. als Preis einen Ölkranz bekam, ad Olympia proficisci, Cic.: Olympia vincere, in den ol. Spielen siegen, Enn. fr. u. Vitr.: coronari Olympia, in den ol. Sp., Hor.

    lateinisch-deutsches > Olympia

  • 4 Olympia

    Olympia, ae, f. (Ὀλιμπία), eine dem Zeus (Jupiter) heilige Gegend in Elis Pisatis, geschmückt mit Hainen, Altären u. Gebäuden, bes. mit einem prächtigen Zeustempel, in dem die berühmte Zeusstatue des Phidias stand, Schauplatz der olympischen Spiele, Varro sat. Men. 34. Cornif. rhet. 4, 4. Cic. de or. 3, 127. Liv. 26, 24, 14. – Dav.: A) Olympiacus, a, um (Ὀλυμπιακός), olympisch, palma, Verg. u. Solin.: corona, Suet.: mercatus (w. s.), Iustin. – B) Olympias, adis, f. (Ὀλυμπιάς), eine Olympiade, d.i. ein Zeitraum von vier Jahren, nach dessen Ablauf die olympischen Schauspiele von neuem gefeiert wurden; daher eine Jahrrechnung bei den Griechen, die mit dem J. 776 v. Chr. beginnt, Cic. u.a. – poet. v. einer fünfjährigen Zeit, Ov. u. Mart. – C) Olympicus, a, um (Ὀλυμπικός), zu Olympia gehörig, olympisch, pulvis, Hor.: stadium, Sen. poët. – D) Olympiēum, ī, n. (Ὀλυμπίειον), ein Tempel des olympischen Zeus, Vell. 1, 10, 1. – E) Olympionīcēs, u. -ca, ae, m. (Ὀλυμπιονίκης), ein Sieger in den olympischen Kampfspielen, Nomin. -ces, Cic. Tusc. 1, 111 u. Flacc. 31: Nomin. -ca, Corp. inscr. Lat. 4, 3291 (Add. p. XVII): attrib., Olympionicae equae, Colum. 3, 9, 5. – F) Olympium, iī, n. (Ὀλύμπιον), eig. »Tempel des olympischen Zeus«, dann Städtchen auf der Insel Sizilien, nicht weit von
    ————
    Syrakus, mit einem Tempel des Zeus, Liv. 24, 33, 3. Vitr. 7. praef. § 17. – G) Olympius, a, um (Ὀλύμπιος), zu Olympia gehörig, olympisch, Iuppiter Ol., Cic. or. 5 u.a.: templum Iovis Olympii, in Athen, Plin.: u. dafür templum Olympium, Vitr.: ludi Olympii, Plaut. Stich. 306 ( dagegen ludi Olympia [s. im folg.], Varro fr. bei Charis. 99, 18). – subst., Olympia, ōrum, n. (sc. certamina od. sollemnia), die olympischen Kampfspiele, wo sich die Jugend im Fahren, Springen, Laufen, Ringen, Werfen des Diskus usw. zeigte u. als Preis einen Ölkranz bekam, ad Olympia proficisci, Cic.: Olympia vincere, in den ol. Spielen siegen, Enn. fr. u. Vitr.: coronari Olympia, in den ol. Sp., Hor.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Olympia

  • 5 architector [1]

    1. architector, ātus sum, ārī (architectus), nach den Regeln der höhern Baukunst-, künstlich aufbauen, herrichten, anlegen, situm loci cuiusdam ad suum arbitrium fabricari et architectari, Cornif. rhet.: arch. Olympium, Vitr.: arch. aedem Minervae, Vitr. – Passiv, aedes architectata est, Nep. bei Prisc. 8, 17 K. – übtr., werkmeistern = künstlich schaffen, voluptates, Cic. de fin. 2, 52.

    lateinisch-deutsches > architector [1]

  • 6 astu [1]

    1. astu ( asty), nur Akk. u. Abl. astū, n. (ἄστυ), die Stadt, nur von »Athen«, in astu venire, Ter. eun. 987. Nep. Alc. 6, 4: in astu, quod appellatur, se conferre, Cic. de legg. 2, 5: accedere astu, Nep. Them. 4, 1: in asty et portum Piraeum ducti sunt salientes, Vitr. 8, 3, 6: in asty Olympium architectandum suscipere, Vitr. 7. praef. 17.

    lateinisch-deutsches > astu [1]

  • 7 architector

    1. architector, ātus sum, ārī (architectus), nach den Regeln der höhern Baukunst-, künstlich aufbauen, herrichten, anlegen, situm loci cuiusdam ad suum arbitrium fabricari et architectari, Cornif. rhet.: arch. Olympium, Vitr.: arch. aedem Minervae, Vitr. – Passiv, aedes architectata est, Nep. bei Prisc. 8, 17 K. – übtr., werkmeistern = künstlich schaffen, voluptates, Cic. de fin. 2, 52.
    ————————
    2. architector, ōris, m. (1. architector), der Baumeister, Baukünstler, Iul. Val. 1, 26 (1, 31) cod. A (Kübler hat architectus) u. Gloss.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > architector

  • 8 astu

    1. astu ( asty), nur Akk. u. Abl. astū, n. (ἄστυ), die Stadt, nur von »Athen«, in astu venire, Ter. eun. 987. Nep. Alc. 6, 4: in astu, quod appellatur, se conferre, Cic. de legg. 2, 5: accedere astu, Nep. Them. 4, 1: in asty et portum Piraeum ducti sunt salientes, Vitr. 8, 3, 6: in asty Olympium architectandum suscipere, Vitr. 7. praef. 17.
    ————————
    2. astū, Abl. v. astus, w. s.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > astu

  • 9 architector

    archĭtector, ātus, āri, v. dep. [architectus].
    I.
    Lit., to build, construct, make (rare): situm loci cujusdam ad suum arbitrium fabricari et architectari, Auct. ad Her. 3, 19, 32:

    Olympium,

    Vitr. 7, praef. 17:

    cardines,

    id. 9, 4.—
    II.
    Trop., to devise, invent, procure:

    voluptates,

    Cic. Fin. 2, 16, 52 (cf. id. ib. 1, 10, 32: Epicurus architectus beatae vitae).
    Pass.: Aedes Martis architectata ab Hermodoro Salaminio, architektoneutheisa, Nep. ap. Prisc. p. 792 P.

    Lewis & Short latin dictionary > architector

  • 10 exerceo

    ex-ercĕo, ŭi, itum, 2, v. a. [arceo], to drive on, keep busy, keep at work; to oversee, superintend; with an inanimate object, to work, work at, employ one's self about a thing.
    I.
    Lit. (mostly poet. and in postAug. prose):

    quod in opere faciundo operae consumis tuae, Si sumas in illis (servis) exercendis, plus agas,

    Ter. Heaut. 1, 1, 22; cf.:

    homines qui agrum colunt, et qui eos exercent praepositive sunt his, quorum in numero sunt vilici et monitores,

    who oversee them, Dig. 33, 7, 8:

    exercete, viri, tauros,

    Verg. G. 1, 210:

    i sane, ego te exercebo hodie, ut dignus es,

    keep agoing, exercise, Ter. Ad. 4, 2, 48:

    corpora assiduo varioque exercita motu, etc.,

    driven, impelled, Lucr. 2, 97; cf. id. 4, 862; 2, 120; and:

    exercita cursu Flumina (with fontes liquidi),

    Verg. G. 3, 529 Wagn.:

    (Maeandros) Incertas exercet aquas,

    Ov. M. 8, 165:

    exercere feras,

    to drive, hunt, Dig. 7, 1, 62: Mi. Gestiunt pugni mihi. So. Si in me exercituru's, quaeso in parietem ut primum domes, to let loose, set them at me, Plaut. Am. 1, 1, 168:

    litus arant Rutulosque exercent vomere colles,

    work, till, Verg. A. 7, 798:

    solum presso sub vomere,

    id. G. 2, 356:

    rura bubus,

    Hor. Epod. 2, 3:

    humum in messem,

    Verg. G. 1, 219:

    vineas, arbusta, campos (with curare),

    Plin. Ep. 1, 20, 16:

    agrum multis arationibus,

    Pall. Jan. 13, 2:

    pinguia culta,

    Verg. A. 10, 142:

    ferrum vasto in antro (Cyclopes),

    id. ib. 8, 424:

    telas (aranea),

    Ov. M. 6, 145 al.; cf.: neque arva nobis aut metalla aut portus sunt, quibus exercendis reservemur, Tac. Agr. 31.— Poet.:

    ut possint (aratores), sole reducto, Exercere diem,

    i. e. employ the day in labor, perform their day's work, Verg. A. 10, 808.
    II.
    Trop. (freq. and class.).
    A.
    To engage busily, to occupy, employ, exercise a person or thing in some action.
    (α).
    Aliquem or aliquid ( in aliqua re, ad aliquid, aliqua re, etc.):

    me adolescentem multos annos in studio ejusdem laudis (Hortensius) exercuit,

    Cic. Brut. 64, 230:

    quod genus belli esse potest, in quo illum non exercuerit fortuna rei publicae,

    id. de Imp. Pomp. 10, 28:

    a Diodoto studiosissime in dialectica exercebar,

    id. Brut. 90, 309; cf. id. de Or. 1, 57, 244:

    hanc (animi vim) tu exerce in optimis rebus,

    id. Rep. 6, 26:

    haec aetas (juvenum) exercenda in labore patientiaque et animi et corporis,

    id. Off. 1, 34, 122:

    animos in armis,

    Ov. Am. 1, 8, 41:

    in gramineis exercent membra palaestris,

    Verg. A. 6, 642:

    vocem et vires in hoc,

    Cic. de Or. 1, 33, 149 et saep.:

    Aristoteles adolescentes... ad copiam rhetorum in utramque partem exercuit,

    id. Or. 14, 46:

    ad hanc te amentiam natura peperit, voluntas exercuit,

    id. Cat. 1, 10, 25:

    facultatem dicendi his exercuerunt,

    Quint. 2, 4, 41:

    ingenium multiplici variaque materia,

    id. 2, 4, 20:

    linguas litibus,

    Ov. M. 6, 375 et saep.—With simple acc.:

    quid te exercuit Pammenes?

    Cic. Brut. 97, 332:

    Induciomarus copias cogere, exercere coepit,

    to exercise, drill, Caes. B. G. 5, 55, 3:

    juventutis exercendae causa,

    id. ib. 6, 23, 6:

    ingenium nostrum,

    Auct. Her. 3, 21, 34:

    corpus,

    Cic. de Off. 1, 23, 79:

    exercendae memoriae gratia,

    id. de Sen. 11, 38:

    exercendi stili,

    Quint. 10, 5, 15:

    exercendus est spiritus,

    id. 11, 3, 54 et saep.—
    (β).
    With se, or pass. in mid. force; and in part. praes. and gerund., to exercise or train one's self, to practise:

    si ad hoc unum est natus aut in hoc solo se exercuit, etc.,

    Cic. Or. 28, 99:

    se vehementissime in his subitis dictionibus,

    id. de Or. 1, 33, 152:

    se in consultationibus,

    id. Att. 9, 4, 3:

    sese ad cursuram,

    Plaut. Most. 4, 1, 5:

    se ad velitationem,

    id. Rud. 2, 6, 41:

    sese quotidianis commentationibus,

    Cic. Brut. 71, 249:

    se genere pugnae,

    Caes. B. G. 1, 48, 4:

    se genere venationis,

    id. ib. 6, 28, 3:

    se saliendo,

    Plaut. Bacch. 3, 3, 25:

    cur non in utrumque protinus locum se exerceant?

    Quint. 4, 2, 29 Zumpt N. cr.:

    Jovem Olympium, eum ipsum, cui se exercebit, implorabit,

    Cic. Tusc. 2, 17, 40:

    cum athletas se exercentes in curriculo videret,

    id. de Sen. 9, 27; so,

    ad virtutem,

    Vulg. 1 Tim. 4, 7.—

    Mid.: ut exerceamur in venando,

    Cic. N. D. 2, 64, 161:

    ut in utrumque locum simul exerceamur,

    Quint. 5, 13, 50:

    faciunt idem, cum exercentur, athletae,

    Cic. Tusc. 2, 23, 56:

    Ciceronis pueri amant inter se, discunt, exercentur,

    id. Att. 6, 1, 12:

    ne aliter exerceri velint,

    Quint. 3, 8, 70:

    in mandatis tuis exercebor,

    Vulg. Psa. 118, 15.— Act. part. in mid. force:

    cum, ceteris in campo exercentibus, in herba ipse recubuisset,

    Cic. de Or. 2, 71, 287; so,

    ipsique dictata exercentibus darent,

    Suet. Caes. 26:

    spectavit assidue et exercentes ephebos,

    id. Aug. 98; cf.:

    si ludicra exercendi aut venandi consuetudine adamare solemus,

    of exercising ourselves, Cic. Fin. 1, 20, 69, v. Madv. ad h. l.—
    B.
    To practise, follow, exercise any employment; to employ one's self about, to make use of any thing:

    medicinae exercendae causa,

    Cic. Clu. 63, 178:

    hoc civile quod vocant eatenus exercuerunt, quoad populum praestare voluerunt,

    id. Leg. 1, 4, 14:

    rhetoricen,

    Quint. 2, 1, 3; 2, 15, 27:

    eloquentiam,

    id. 1, 4, 6:

    artem,

    id. 3, 6, 18; cf. Hor. Ep. 1, 14, 44:

    exercere atque exigere vectigalia,

    Cic. de Imp. Pomp. 6, 16:

    cauponam vel stabulum,

    Dig. 4, 9, 1, § 5:

    navem,

    ib. 14, 1, 1:

    auri, argenti, sulphuris, etc.... fodinas,

    ib. 7, 1, 13, § 5:

    negotiationem per libertos,

    ib. 26, 7, 58:

    commercium turis,

    Plin. 12, 14, 30, § 54:

    arma,

    Verg. A. 4, 87:

    arma contra patriam,

    Tac. A. 11, 16:

    gymnasia et otia et turpes amores,

    id. ib. 6, 1:

    acies pueriles,

    batiles in sport, Juv. 15, 60:

    pharetram et arcum,

    Val. Fl. 3, 161:

    vocem (with clamare),

    Plaut. Poen. prol. 13.—
    2.
    To follow up, follow out, prosecute, carry into effect, practise, administer:

    judicium,

    Cic. Arch. 12, 32:

    latam legem,

    Liv. 4, 51, 4:

    Tiberius exercendas leges esse respondit,

    Tac. A. 1, 72: [p. 684] legem praecipue sumptuariam, Suet. Caes. 43; id. Tib. 58:

    quaestionem inter sicarios,

    Cic. Fin. 2, 16, 54:

    regnum,

    Plin. 10, 21, 24, § 47; cf.

    imperia,

    Verg. G. 2, 370:

    crudelitatem non solum in vivo sed etiam in mortuo,

    Cic. Phil. 11, 3, 8:

    inimicitias,

    id. Div. in Caecil. 4, 13; cf.:

    graves inimicitias cum aliquo,

    Sall. C. 49, 2:

    gratiam aut inimicitias in tanta re,

    id. ib. 51, 16:

    jurgia, discordia, simultates cum hostibus,

    id. ib. 9, 2:

    cui exercita cum Pisone amicitia,

    Tac. A. 1, 14:

    licentiam,

    id. ib. 13, 47:

    amicitiam,

    id. ib. 15, 60:

    odium,

    id. ib. 13, 37:

    odium in aliquo,

    Ov. M. 9, 275 et saep.:

    facilitatem et lenitudinem animi,

    Cic. Off. 1, 25, 88:

    juris aequabilitatem,

    id. ib.; cf.

    justitiam,

    Plin. Ep. 1, 10, 10:

    scelus, libidinem, avaritiam in socios,

    Liv. 29, 17, 13; cf.:

    avaritiam (juvenes) exercere jubentur,

    Juv. 14, 108:

    foede victoriam in captis,

    Liv. 6, 22, 4:

    acerrume victoriam nobilitatis in plebem,

    Sall. J. 16, 2:

    foede et crudeliter victoriam,

    id. C. 38:

    amores ad aliquem,

    Cat. 68, 69:

    pacem et hymenaeos,

    to celebrate, solemnize, Verg. A. 4, 99:

    nomen patris,

    to bear his name, Plin. Pan. 21, 4 et saep.—
    C.
    Pregn., to disturb, disquiet, vex, plague (the figure being taken from the baiting of wild beasts):

    meos casus, in quibus me fortuna vehementer exercuit,

    Cic. Tusc. 5, 1, 3:

    nunc me reliquiae vestrae exercent,

    id. Fam. 12, 4, 1:

    non te nullius exercent numinis irae,

    Verg. G. 4, 453:

    aliquem odiis,

    id. A. 4, 622 et saep.:

    te de praedio Oviae exerceri, moleste fero,

    Cic. Att. 13, 22, 4:

    ergo exercentur poenis,

    Verg. A, 6, 739:

    hominum vitam curis,

    Lucr. 5, 1424:

    ambitio animos hominum exercet,

    Sall. C. 11, 1:

    simultates nimio plures et exercuerunt eum et ipse exercuit eas,

    Liv. 39, 40, 9.—In the part. perf.:

    nate, Iliacis exercite fatis,

    Verg. A. 3, 182:

    Venus exercita curis,

    id. ib. 5, 779; cf.:

    curis exercita corpora,

    Ov. M. 7, 634:

    adversis probitas exercita rebus,

    id. Tr. 5, 5, 49: habere aliquem exercitum, Plaut. Fragm. ap. Non. 6, 4.—Hence, exercĭ-tus, a, um, P. a. (acc. to II. C.).
    A.
    Vexed, harassed:

    scito nihil tam exercitum esse nunc Romae quam candidatos omnibus iniquitatibus,

    Cic. Att. 1, 11, 2:

    Tiberius tantis rebus,

    Tac. A. 4, 11.— Hence,
    B.
    Vexatious, severe:

    quid magis sollicitum, magis exercitum dici potest?

    Cic. Mil. 2, 5:

    finem tam exercitae militiae orabant,

    Tac. A. 1, 35:

    dura hiems, exercita aestas,

    id. ib. 1, 17:

    aestas (with inquieta),

    Plin. Ep. 7, 2, 2:

    infantiam pueritiamque habuit laboriosam et exercitam,

    Suet. Tib. 6 init.
    C.
    Disciplined:

    (miles) exercitatus et vetus ob eam rem fortior (opp. rudis et inexercitatus),

    Cic. Tusc. 2, 16, 38:

    mirum in modum juventus,

    Flor. 1, 3, 2:

    proprio in metu, qui exercitam quoque eloquentiam debilitat,

    Tac. A. 3, 67:

    militia,

    id. ib. 3, 20:

    ad omne flagitium,

    id. ib. 14, 2:

    ingenium adulatione,

    id. H. 4, 4:

    Graeca doctrina ore tenus,

    id. A. 15, 45.— Comp. and sup.: exercitiorem, exercitissimum (dicebant antiqui), Paul. ex Fest. p. 81, 8 Müll. — Adv.: exercĭtē, in a practised manner; in comp.:

    cogitare,

    App. M. 11, p. 272, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > exerceo

  • 11 Olimpus

    Ŏlympĭa (anciently Ŏlimpus and Ŏlumpus), ae, f., = Olumpia, a sacred region in Elis Pisatis, with an olive wood, where the Olympian games were held; there, too, were the famous temple and statue of Juppiter Olympius:

    cum Olympiam venisset, maximā illā quinquennali celebritate ludorum,

    Cic. de Or. 3, 32, 127; id. N. D. 2, 2, 6:

    cum uno die duo suos filios victores Olympiae vidisset,

    id. Tusc. 1, 46, 111; 2, 20, 46; Auct. Her. 4, 3, 4; Liv. 26, 24, 14.—Hence,
    A.
    Ŏlympĭăcus, a, um, adj., = Olumpiakos, Olympic:

    cursus,

    Auct. Her. 4, 3, 4:

    palma,

    Verg. G. 3, 49:

    corona,

    Suet. Ner. 25:

    rami, i. e. oleaster,

    Stat. Th. 6, 554:

    palaestra,

    Luc. 4, 614.—
    B.
    Ŏlympĭānus, a, um, adj., Olympic (post-class.), Marc. Emp. 35.—
    C.
    Ŏlympĭcus, a, um ( gen. plur. Olympicūm for Olympicarum, Plaut. Trin. 2, 4, 23), adj., = Olumpikos, Olympic ( poet. and in post-class. prose):

    pulvis,

    Hor. C. 1, 1, 3:

    certamen,

    Just. 12, 16, 6; 13, 5, 3.—
    D.
    Ŏlympĭus, a, um, adj., = Olumpios, Olympic (class.):

    certamina,

    the Olympic games, Plaut. Men. 2, 3, 59:

    ludi,

    id. Stich. 2, 1, 34:

    delubrum Olympii Jovis,

    Mel. 2, 3, 4; Vulg. 2 Macc. 6, 2; Plin. 4, 5, 6, § 14. There was also a temple of Juppiter Olympius in Athens, Suet. Aug. 60;

    and in Syracuse,

    Liv. 24, 21:

    equa,

    that had run in the Olympic races, Plin. 28, 11, 49, § 181.—
    2.
    Subst.
    a.
    Ŏlympĭus, ĭi, m., an appellation bestowed on distinguished men by the Greeks and Romans; of Pericles, Plin. 34, 8, 19, § 74; Val. Max. 5, 10, 1 ext.; on coins, also of the Roman emperors, Hadrian and Commodus, Eckhel. D. N. t. 6, p. 518.—
    b.
    Ŏlympĭum, ĭi, n., the temple of the Olympic Jupiter, Liv. 24, 33, 3.—
    c.
    Ŏlympia, ōrum, n., Gr. ta Olumpia (sc. hiera), the Olympic games held every four years at Olympia: sic ut fortis equus, spatio qui saepe supremo Vicit Olympia, in the Olympic games (Gr. Olumpia nikan), Enn. ap. Cic. Sen. 5, 14 (Ann. v. 442 Vahl.):

    ad Olympia proficisci,

    Cic. Div. 2, 70, 144: magna coronari Olympia (Gr. Olumpia ta megala;

    opp. to the games held elsewhere),

    Hor. Ep. 1, 1, 50:

    Olympiorum solenne ludicrum,

    Liv. 28, 7:

    Olympiorum victoria,

    the victory in the Olympic games, Cic. Tusc. 2, 17, 41.—
    E.
    Ŏlympĭas, ădis, f., = Olumpias, an Olympiad, the period of four years that elapsed between the Olympic games, and which the Greeks usually employed in the computation of time: centum et octo annis, postquam Lycurgus leges scribere instituit, prima posita est Olympias, Cic. Rep. 2, 10, 18:

    si Roma condita est secundo anno Olympiadis septumae,

    id. ib. 2, 10, 18;

    2, 15, 28: ante primam Olympiadem condita,

    id. ib. 2, 23, 42:

    sextā Olympiade,

    Vell. 1, 8, 1.—In the poets sometimes for lustrum, i. e. a period of five years:

    quinquennis Olympias,

    Ov. P. 4, 6, 5:

    ter senas vidit Olympiadas,

    Mart. 7, 40, 6.—
    F.
    Ŏlympĭēum, i, n., = Olumpieion, a temple of the Olympic Jupiter, Vell. 1, 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Olimpus

  • 12 Olumpus

    Ŏlympĭa (anciently Ŏlimpus and Ŏlumpus), ae, f., = Olumpia, a sacred region in Elis Pisatis, with an olive wood, where the Olympian games were held; there, too, were the famous temple and statue of Juppiter Olympius:

    cum Olympiam venisset, maximā illā quinquennali celebritate ludorum,

    Cic. de Or. 3, 32, 127; id. N. D. 2, 2, 6:

    cum uno die duo suos filios victores Olympiae vidisset,

    id. Tusc. 1, 46, 111; 2, 20, 46; Auct. Her. 4, 3, 4; Liv. 26, 24, 14.—Hence,
    A.
    Ŏlympĭăcus, a, um, adj., = Olumpiakos, Olympic:

    cursus,

    Auct. Her. 4, 3, 4:

    palma,

    Verg. G. 3, 49:

    corona,

    Suet. Ner. 25:

    rami, i. e. oleaster,

    Stat. Th. 6, 554:

    palaestra,

    Luc. 4, 614.—
    B.
    Ŏlympĭānus, a, um, adj., Olympic (post-class.), Marc. Emp. 35.—
    C.
    Ŏlympĭcus, a, um ( gen. plur. Olympicūm for Olympicarum, Plaut. Trin. 2, 4, 23), adj., = Olumpikos, Olympic ( poet. and in post-class. prose):

    pulvis,

    Hor. C. 1, 1, 3:

    certamen,

    Just. 12, 16, 6; 13, 5, 3.—
    D.
    Ŏlympĭus, a, um, adj., = Olumpios, Olympic (class.):

    certamina,

    the Olympic games, Plaut. Men. 2, 3, 59:

    ludi,

    id. Stich. 2, 1, 34:

    delubrum Olympii Jovis,

    Mel. 2, 3, 4; Vulg. 2 Macc. 6, 2; Plin. 4, 5, 6, § 14. There was also a temple of Juppiter Olympius in Athens, Suet. Aug. 60;

    and in Syracuse,

    Liv. 24, 21:

    equa,

    that had run in the Olympic races, Plin. 28, 11, 49, § 181.—
    2.
    Subst.
    a.
    Ŏlympĭus, ĭi, m., an appellation bestowed on distinguished men by the Greeks and Romans; of Pericles, Plin. 34, 8, 19, § 74; Val. Max. 5, 10, 1 ext.; on coins, also of the Roman emperors, Hadrian and Commodus, Eckhel. D. N. t. 6, p. 518.—
    b.
    Ŏlympĭum, ĭi, n., the temple of the Olympic Jupiter, Liv. 24, 33, 3.—
    c.
    Ŏlympia, ōrum, n., Gr. ta Olumpia (sc. hiera), the Olympic games held every four years at Olympia: sic ut fortis equus, spatio qui saepe supremo Vicit Olympia, in the Olympic games (Gr. Olumpia nikan), Enn. ap. Cic. Sen. 5, 14 (Ann. v. 442 Vahl.):

    ad Olympia proficisci,

    Cic. Div. 2, 70, 144: magna coronari Olympia (Gr. Olumpia ta megala;

    opp. to the games held elsewhere),

    Hor. Ep. 1, 1, 50:

    Olympiorum solenne ludicrum,

    Liv. 28, 7:

    Olympiorum victoria,

    the victory in the Olympic games, Cic. Tusc. 2, 17, 41.—
    E.
    Ŏlympĭas, ădis, f., = Olumpias, an Olympiad, the period of four years that elapsed between the Olympic games, and which the Greeks usually employed in the computation of time: centum et octo annis, postquam Lycurgus leges scribere instituit, prima posita est Olympias, Cic. Rep. 2, 10, 18:

    si Roma condita est secundo anno Olympiadis septumae,

    id. ib. 2, 10, 18;

    2, 15, 28: ante primam Olympiadem condita,

    id. ib. 2, 23, 42:

    sextā Olympiade,

    Vell. 1, 8, 1.—In the poets sometimes for lustrum, i. e. a period of five years:

    quinquennis Olympias,

    Ov. P. 4, 6, 5:

    ter senas vidit Olympiadas,

    Mart. 7, 40, 6.—
    F.
    Ŏlympĭēum, i, n., = Olumpieion, a temple of the Olympic Jupiter, Vell. 1, 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Olumpus

  • 13 Olympia

    Ŏlympĭa (anciently Ŏlimpus and Ŏlumpus), ae, f., = Olumpia, a sacred region in Elis Pisatis, with an olive wood, where the Olympian games were held; there, too, were the famous temple and statue of Juppiter Olympius:

    cum Olympiam venisset, maximā illā quinquennali celebritate ludorum,

    Cic. de Or. 3, 32, 127; id. N. D. 2, 2, 6:

    cum uno die duo suos filios victores Olympiae vidisset,

    id. Tusc. 1, 46, 111; 2, 20, 46; Auct. Her. 4, 3, 4; Liv. 26, 24, 14.—Hence,
    A.
    Ŏlympĭăcus, a, um, adj., = Olumpiakos, Olympic:

    cursus,

    Auct. Her. 4, 3, 4:

    palma,

    Verg. G. 3, 49:

    corona,

    Suet. Ner. 25:

    rami, i. e. oleaster,

    Stat. Th. 6, 554:

    palaestra,

    Luc. 4, 614.—
    B.
    Ŏlympĭānus, a, um, adj., Olympic (post-class.), Marc. Emp. 35.—
    C.
    Ŏlympĭcus, a, um ( gen. plur. Olympicūm for Olympicarum, Plaut. Trin. 2, 4, 23), adj., = Olumpikos, Olympic ( poet. and in post-class. prose):

    pulvis,

    Hor. C. 1, 1, 3:

    certamen,

    Just. 12, 16, 6; 13, 5, 3.—
    D.
    Ŏlympĭus, a, um, adj., = Olumpios, Olympic (class.):

    certamina,

    the Olympic games, Plaut. Men. 2, 3, 59:

    ludi,

    id. Stich. 2, 1, 34:

    delubrum Olympii Jovis,

    Mel. 2, 3, 4; Vulg. 2 Macc. 6, 2; Plin. 4, 5, 6, § 14. There was also a temple of Juppiter Olympius in Athens, Suet. Aug. 60;

    and in Syracuse,

    Liv. 24, 21:

    equa,

    that had run in the Olympic races, Plin. 28, 11, 49, § 181.—
    2.
    Subst.
    a.
    Ŏlympĭus, ĭi, m., an appellation bestowed on distinguished men by the Greeks and Romans; of Pericles, Plin. 34, 8, 19, § 74; Val. Max. 5, 10, 1 ext.; on coins, also of the Roman emperors, Hadrian and Commodus, Eckhel. D. N. t. 6, p. 518.—
    b.
    Ŏlympĭum, ĭi, n., the temple of the Olympic Jupiter, Liv. 24, 33, 3.—
    c.
    Ŏlympia, ōrum, n., Gr. ta Olumpia (sc. hiera), the Olympic games held every four years at Olympia: sic ut fortis equus, spatio qui saepe supremo Vicit Olympia, in the Olympic games (Gr. Olumpia nikan), Enn. ap. Cic. Sen. 5, 14 (Ann. v. 442 Vahl.):

    ad Olympia proficisci,

    Cic. Div. 2, 70, 144: magna coronari Olympia (Gr. Olumpia ta megala;

    opp. to the games held elsewhere),

    Hor. Ep. 1, 1, 50:

    Olympiorum solenne ludicrum,

    Liv. 28, 7:

    Olympiorum victoria,

    the victory in the Olympic games, Cic. Tusc. 2, 17, 41.—
    E.
    Ŏlympĭas, ădis, f., = Olumpias, an Olympiad, the period of four years that elapsed between the Olympic games, and which the Greeks usually employed in the computation of time: centum et octo annis, postquam Lycurgus leges scribere instituit, prima posita est Olympias, Cic. Rep. 2, 10, 18:

    si Roma condita est secundo anno Olympiadis septumae,

    id. ib. 2, 10, 18;

    2, 15, 28: ante primam Olympiadem condita,

    id. ib. 2, 23, 42:

    sextā Olympiade,

    Vell. 1, 8, 1.—In the poets sometimes for lustrum, i. e. a period of five years:

    quinquennis Olympias,

    Ov. P. 4, 6, 5:

    ter senas vidit Olympiadas,

    Mart. 7, 40, 6.—
    F.
    Ŏlympĭēum, i, n., = Olumpieion, a temple of the Olympic Jupiter, Vell. 1, 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Olympia

  • 14 Olympiacus

    Ŏlympĭa (anciently Ŏlimpus and Ŏlumpus), ae, f., = Olumpia, a sacred region in Elis Pisatis, with an olive wood, where the Olympian games were held; there, too, were the famous temple and statue of Juppiter Olympius:

    cum Olympiam venisset, maximā illā quinquennali celebritate ludorum,

    Cic. de Or. 3, 32, 127; id. N. D. 2, 2, 6:

    cum uno die duo suos filios victores Olympiae vidisset,

    id. Tusc. 1, 46, 111; 2, 20, 46; Auct. Her. 4, 3, 4; Liv. 26, 24, 14.—Hence,
    A.
    Ŏlympĭăcus, a, um, adj., = Olumpiakos, Olympic:

    cursus,

    Auct. Her. 4, 3, 4:

    palma,

    Verg. G. 3, 49:

    corona,

    Suet. Ner. 25:

    rami, i. e. oleaster,

    Stat. Th. 6, 554:

    palaestra,

    Luc. 4, 614.—
    B.
    Ŏlympĭānus, a, um, adj., Olympic (post-class.), Marc. Emp. 35.—
    C.
    Ŏlympĭcus, a, um ( gen. plur. Olympicūm for Olympicarum, Plaut. Trin. 2, 4, 23), adj., = Olumpikos, Olympic ( poet. and in post-class. prose):

    pulvis,

    Hor. C. 1, 1, 3:

    certamen,

    Just. 12, 16, 6; 13, 5, 3.—
    D.
    Ŏlympĭus, a, um, adj., = Olumpios, Olympic (class.):

    certamina,

    the Olympic games, Plaut. Men. 2, 3, 59:

    ludi,

    id. Stich. 2, 1, 34:

    delubrum Olympii Jovis,

    Mel. 2, 3, 4; Vulg. 2 Macc. 6, 2; Plin. 4, 5, 6, § 14. There was also a temple of Juppiter Olympius in Athens, Suet. Aug. 60;

    and in Syracuse,

    Liv. 24, 21:

    equa,

    that had run in the Olympic races, Plin. 28, 11, 49, § 181.—
    2.
    Subst.
    a.
    Ŏlympĭus, ĭi, m., an appellation bestowed on distinguished men by the Greeks and Romans; of Pericles, Plin. 34, 8, 19, § 74; Val. Max. 5, 10, 1 ext.; on coins, also of the Roman emperors, Hadrian and Commodus, Eckhel. D. N. t. 6, p. 518.—
    b.
    Ŏlympĭum, ĭi, n., the temple of the Olympic Jupiter, Liv. 24, 33, 3.—
    c.
    Ŏlympia, ōrum, n., Gr. ta Olumpia (sc. hiera), the Olympic games held every four years at Olympia: sic ut fortis equus, spatio qui saepe supremo Vicit Olympia, in the Olympic games (Gr. Olumpia nikan), Enn. ap. Cic. Sen. 5, 14 (Ann. v. 442 Vahl.):

    ad Olympia proficisci,

    Cic. Div. 2, 70, 144: magna coronari Olympia (Gr. Olumpia ta megala;

    opp. to the games held elsewhere),

    Hor. Ep. 1, 1, 50:

    Olympiorum solenne ludicrum,

    Liv. 28, 7:

    Olympiorum victoria,

    the victory in the Olympic games, Cic. Tusc. 2, 17, 41.—
    E.
    Ŏlympĭas, ădis, f., = Olumpias, an Olympiad, the period of four years that elapsed between the Olympic games, and which the Greeks usually employed in the computation of time: centum et octo annis, postquam Lycurgus leges scribere instituit, prima posita est Olympias, Cic. Rep. 2, 10, 18:

    si Roma condita est secundo anno Olympiadis septumae,

    id. ib. 2, 10, 18;

    2, 15, 28: ante primam Olympiadem condita,

    id. ib. 2, 23, 42:

    sextā Olympiade,

    Vell. 1, 8, 1.—In the poets sometimes for lustrum, i. e. a period of five years:

    quinquennis Olympias,

    Ov. P. 4, 6, 5:

    ter senas vidit Olympiadas,

    Mart. 7, 40, 6.—
    F.
    Ŏlympĭēum, i, n., = Olumpieion, a temple of the Olympic Jupiter, Vell. 1, 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Olympiacus

  • 15 Olympianus

    Ŏlympĭa (anciently Ŏlimpus and Ŏlumpus), ae, f., = Olumpia, a sacred region in Elis Pisatis, with an olive wood, where the Olympian games were held; there, too, were the famous temple and statue of Juppiter Olympius:

    cum Olympiam venisset, maximā illā quinquennali celebritate ludorum,

    Cic. de Or. 3, 32, 127; id. N. D. 2, 2, 6:

    cum uno die duo suos filios victores Olympiae vidisset,

    id. Tusc. 1, 46, 111; 2, 20, 46; Auct. Her. 4, 3, 4; Liv. 26, 24, 14.—Hence,
    A.
    Ŏlympĭăcus, a, um, adj., = Olumpiakos, Olympic:

    cursus,

    Auct. Her. 4, 3, 4:

    palma,

    Verg. G. 3, 49:

    corona,

    Suet. Ner. 25:

    rami, i. e. oleaster,

    Stat. Th. 6, 554:

    palaestra,

    Luc. 4, 614.—
    B.
    Ŏlympĭānus, a, um, adj., Olympic (post-class.), Marc. Emp. 35.—
    C.
    Ŏlympĭcus, a, um ( gen. plur. Olympicūm for Olympicarum, Plaut. Trin. 2, 4, 23), adj., = Olumpikos, Olympic ( poet. and in post-class. prose):

    pulvis,

    Hor. C. 1, 1, 3:

    certamen,

    Just. 12, 16, 6; 13, 5, 3.—
    D.
    Ŏlympĭus, a, um, adj., = Olumpios, Olympic (class.):

    certamina,

    the Olympic games, Plaut. Men. 2, 3, 59:

    ludi,

    id. Stich. 2, 1, 34:

    delubrum Olympii Jovis,

    Mel. 2, 3, 4; Vulg. 2 Macc. 6, 2; Plin. 4, 5, 6, § 14. There was also a temple of Juppiter Olympius in Athens, Suet. Aug. 60;

    and in Syracuse,

    Liv. 24, 21:

    equa,

    that had run in the Olympic races, Plin. 28, 11, 49, § 181.—
    2.
    Subst.
    a.
    Ŏlympĭus, ĭi, m., an appellation bestowed on distinguished men by the Greeks and Romans; of Pericles, Plin. 34, 8, 19, § 74; Val. Max. 5, 10, 1 ext.; on coins, also of the Roman emperors, Hadrian and Commodus, Eckhel. D. N. t. 6, p. 518.—
    b.
    Ŏlympĭum, ĭi, n., the temple of the Olympic Jupiter, Liv. 24, 33, 3.—
    c.
    Ŏlympia, ōrum, n., Gr. ta Olumpia (sc. hiera), the Olympic games held every four years at Olympia: sic ut fortis equus, spatio qui saepe supremo Vicit Olympia, in the Olympic games (Gr. Olumpia nikan), Enn. ap. Cic. Sen. 5, 14 (Ann. v. 442 Vahl.):

    ad Olympia proficisci,

    Cic. Div. 2, 70, 144: magna coronari Olympia (Gr. Olumpia ta megala;

    opp. to the games held elsewhere),

    Hor. Ep. 1, 1, 50:

    Olympiorum solenne ludicrum,

    Liv. 28, 7:

    Olympiorum victoria,

    the victory in the Olympic games, Cic. Tusc. 2, 17, 41.—
    E.
    Ŏlympĭas, ădis, f., = Olumpias, an Olympiad, the period of four years that elapsed between the Olympic games, and which the Greeks usually employed in the computation of time: centum et octo annis, postquam Lycurgus leges scribere instituit, prima posita est Olympias, Cic. Rep. 2, 10, 18:

    si Roma condita est secundo anno Olympiadis septumae,

    id. ib. 2, 10, 18;

    2, 15, 28: ante primam Olympiadem condita,

    id. ib. 2, 23, 42:

    sextā Olympiade,

    Vell. 1, 8, 1.—In the poets sometimes for lustrum, i. e. a period of five years:

    quinquennis Olympias,

    Ov. P. 4, 6, 5:

    ter senas vidit Olympiadas,

    Mart. 7, 40, 6.—
    F.
    Ŏlympĭēum, i, n., = Olumpieion, a temple of the Olympic Jupiter, Vell. 1, 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Olympianus

  • 16 Olympius

    , Olympia, Olympium (m,f,n)
      олимпийский

    Dictionary Latin-Russian new > Olympius

См. также в других словарях:

  • Eringate — Centennial West Deane   Neighbourhood   …   Wikipedia

  • South Asian Heritage Month — is the name given to the month long celebration in Canada each May of the presence and heritage of people with roots in the South Asian countries of India, Pakistan, Bangladesh, Sri Lanka, Nepal, Bhutan and Afghanistan. In Canada, South Asian… …   Wikipedia

  • Centennial Park (Toronto) — For other uses, see Centennial Park (disambiguation). Centennial Park Centennial Park ski hill Type Public Park Location Toront …   Wikipedia

  • Hollycrest — Infobox Education in Canada name= Hollycrest Middle School imagesize= 230px streetaddress= 360 Renforth Drive city= Etobicoke province= Ontario postalcode= M9C 2N6 areacode= 416 phone= 394 7050 fax= 394 6289 url=… …   Wikipedia

  • Sara Petrov — (born August 26, 1982 in Toronto, Canada)[1] is a noted synchronized swimmer. She is currently studying for an MBA at Cornell. Biography Sara commenced the sport of synchronized swimming at the age of seven at the Olympium in Etobicoke. She went… …   Wikipedia

  • Seneca School — Infobox Education in Canada name= Seneca School streetaddress= 580 Rathburn Road city= Etobicoke province= Ontario postalcode= M9C 3T3 areacode= 416 phone= 394 4600 fax= 394 4607 url= http://schools.tdsb.on.ca/seneca/ free label 1= Founded free 1 …   Wikipedia

  • ОЛИМПЕЙОН —    • Όλυμπίειον,          Όλυμπιει̃ον, собственно храм олимпийского Зевса, потом        1. маленький городок на восточном берегу Сицилии в 1.500 шагах от Сиракуз, на юг от устья реки Анапа. Фукидид часто упоминает о нем (напр., 6, 71. 7, 5) при… …   Реальный словарь классических древностей

  • Городские легенды (фильм) — Городские легенды Urban Legend …   Википедия

  • Olympieion — Olympieion, 1) Tempel des Zeus; bes. berühmt war der in Olympia (s.d.) u. in Athen; der letztere wurde von Dädalos begründet, von Pisistratos erneuert, von Sulla geplündert u. von Hadrianus wieder hergestellt. In diesem Tempel wurden vermuthlich… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Canadian Open 1977 — Die Canadian Open 1977 im Badminton fanden vom 27. bis 30. Oktober 1977 in Toronto statt. Austragungsort Etobicoke Olympium Finalergebnisse Disziplin Sieger Finalist Ergebnis Herreneinzel Danemark Flemming Delfs …   Deutsch Wikipedia

  • Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire  A   B … …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»