Numantīnus

noenum pro non Lucilius lib. XXX.: sed tamen hoc dicas, quid est, si noenu molestum'st. Varro Epistola ad Fusium: si hodie noenum venis, cras quidem, etc.,

Ann. v. 411 ib.: noenum mecastor,

Ann. v. 161 Vahl.: noenu potest,

noenu queunt,

hocine agis an non?

non erat abundans, non inops tamen,

non est ita, judices, non est profecto,

cum ipsi auxilium ferre, si cupiant, non queant,

eam (fugam) si nunc sequor, quonam? Cum illo non,

moveo nonnullis suspicionem, velle me navigare: quod tamen fortasse non nollem, si possem ad otium,

non nemo, non nihil, non nullus, v. h. vv: Res has non omnino quidem, sed magnam partem relinquere,

nihil non ad rationem dirigebat,

v. nemo, nihil, nullus: prorsus non arbitror,

omnino non dicere,

non medius fidius prae lacrimis possum reliqua nec cogitare nec scribere,

nolle successum non patribus, non consulibus,

nec sursum nec deorsum non cresco,

horam eximere nullam... non possumus,

unus enim vir Numantinus non fuit, qui in catenis duceretur,

non ignobilis tragicus,

non inimici mihi,

Cethegus homo non probatissimus,

homo non aptissimus ad jocandum,

non minime commoveri,

tu me consiliario fortasse non imperitissimo usus esses,

non quod sola ornent, sed quod excellant,

non quo sit mihi quidquam carius: sed, etc.,

non quo sit servulus unus, idem quod familia, verum quia,

non nisi vicinas tutus arārit aquas,

non vero tam isti quam tu ipse nugator,

non modo falsum illud esse, sed hoc verissimum,

v. modo and solum.—Sometimes sed is omitted: nec solum apud Caecinam: Fabii quoque Valentis, etc.,

ut non modo a mente non deserar, sed id ipsum doleam, me, etc.,

hoc non modo non laudari, sed ne concedi quidem potest,

tu id non modo non prohibebas, verum etiam approbabas,

talis vir non modo facere, sed ne cogitare quidem quidquam audebit,

assentatio, quae non modo amico, sed ne libero quidem digna est,

advena non modo vicinae sed ne Italicae quidem stirpis,

neque solum inscientiam meam, sed ne rerum quidem,

quod mihi non modo irasci, sed ne dolere quidem impune licet,

non mentibus solum consipere, sed ne auribus quidem satis constare poterant,

so with sed vix in the second clause: haec genera virtutum non solum in moribus nostris, sed vix jam in libris reperiuntur,

non modo ad expeditiones sed vix ad quietas stationes viribus sufficiebant,

very rarely verum ne... quidem, instead of sed ne... quidem,

simulacra non ita antiqua,

non ita lato interjecto mari,

non ita diu,

quae nunc quidem non tam est in plerisque,

non fere quisquam,

injussu tuo imperator, extra ordinem numquam pugnaverim, non si certam victoriam videam,

followed by idcirco (ideo, eo, propterea, etc.): non si Opimium defendisti, idcirco te isti bonum civem putabunt,

vix mehercule servis hoc eum suis, non vobis probaturum arbitrer,

quid haec amentia significat? non vim? non scelus? non latrocinium?

qui tamen dicat pro illo Ne feceris, Non feceris, in idem incidat vitium, quia alterum negandi est, alterum vetandi,

vos quoque non caris aures onerate lapillis... Munditiis capimur: non sint sine lege capilli,

non Teucros agat in Rutulos,

non etiam sileas,

non sit, qui tollere curat,

non ancilla tuum jecur ulceret ulla puerve,

non dubitaveris,

non credideris,

nec vero, aut quod efficeret aliquid, aut quod efficeretur, posse esse non corpus,

etiam non orator,

quasi servitute praedii non possessori relicta,

non dominus,

aut etiam aut non respondere,

exhereditavitne (pater filium)? Non,

451): non sum ego servus Amphitruonis Sosia?

non tu scis, etc.?

haec non turpe est dubitare philosophos, quae ne rustici quidem dubitant,

Quid? aviam tuam pater tuus non manifesto necavit,