-
1 fulgur
fulgur uris (plur. once fulgora, C.), n [2 FLAG-], flashing lightning, lightning: inmixta fulgura ventis, O.: de fulgurum vi dubitare: fulgura interpretantes: ad fulgura pallent, Iu.: fulgure terruit orbem, O.: feriunt Fulgura montes, thunderbolts, H.: publica fulgura, i. e. things blasted by lightning, Iu.* * *lightning, flashing, brightness -
2 fulgur
fulgur (also in the nom. FVLGVS, acc. to Fest. s. v. fulgere, p. 92 fin. Müll. N. cr.), ŭris, n. [fulgeo], flashing lightning, lightning.I.Prop. (=splendor fulminis, opp. fulmen, a thunderbolt):II.fulgur, ignis qui coruscat fulmine,
Non. 5, 33:eodem modo fit fulgur, quod tantum splendet, et fulmen, quod incendit... fulmen est fulgur intentum,
Sen. Q. N. 2, 57, 3:nimbi immixtaque fulgura ventis,
Ov. M. 3, 300:credas et rapidum Aetnaeo fulgur ab igne jaci,
id. F. 1, 574:passim fremitus et fulgura fiunt,
Lucr. 6, 270:CAELI FVLGVRA REGIONIBVS RATIS TEMPERANTO,
Cic. Leg. 2, 8, 21:de fulgurum vi dubitare,
id. Div. 1, 10, 16; cf.:fulgura interpretantes,
id. ib. 1, 6, 12; cf.also: consultus de fulgure haruspex,
Suet. Dom. 16; Tac. A. 15, 47 al.:tonitrua et fulgura paulo infirmius expavescebat,
Suet. Aug. 90; cf. id. Calig. 51:qui ad omnia fulgura pallent,
Juv. 13, 223:tonitruque et fulgure terruit orbem,
Ov. M. 14, 817:dium fulgur appellabant diurnum, quod putabant Jovis, ut nocturnum Summani,
Fest. p. 75 Müll.; cf.:provorsum fulgur appellatur, quod ignoratur noctu an interdiu sit factum,
Fest. p. 229 Müll. N. cr. —Transf.A.For fulmen, a lightning-flash that descends and strikes, a thunder-bolt (not in class. prose):2.feriunt summos fulgura montes,
Hor. C. 2, 10, 12; Lucr. 6, 391:caelo ceciderunt plura sereno fulgura,
Verg. G. 1, 488.—In partic., in relig. lang.: condere fulgur, to bury a thing struck by lightning:B.aliquis senior, qui publica fulgura condit,
Juv. 6, 586:‡ fulgur conditum,
Inscr. Orell. 2482; cf. Luc. 1, 606.—For fulgor, brightness, splendor ( poet. and very rare):solis,
Lucr. 2, 164; so,flammaï,
id. 1, 725; cf.:nictantia flammae,
id. 6, 182:clarae coruscis Fulguribus tedae,
id. 5, 297:galeae,
Claud. Cons. Hon. 3, 31. -
3 fulmen
fulmen inis, n [2 FLAG-], a lightning flash, stroke of lightning, fire, thunderbolt: Iovi fulmen fabricati: ictu fulminis deflagrare: fulmine tactus, O.: fulmine percussus: fulminis ictūs Evadere, Iu.: minister fulminis, H.: contemnere fulmina, Iu.—Fig., a thunderbolt, destructive power, crushing blow: fulmina fortunae contemnere: dictatorium, L.: iustum, Iu.: Fulmen habent in dentibus apri, O.: duo fulmina nostri imperi, Scipiones: verborum meorum, i. e. resistless might.* * *lightning, flash; thunderbolt; crushing blow -
4 bidental
bĭdental, ālis, n.; in the lang. of religion, a place struck by lightning, consecrated by the haruspices, and enclosed; so called from the offering, bidens, with which the lightning was propitiated (v. also puteal), Fest. p. 27; Non. p. 53, 26; cf. O. Müll. Etrusk. 2, p. 171; v. Dict. of Antiq. (perh. it is better to explain bidens here as = fulmen, from its forked form; thus Bidental = Fulminar, the temple, or the consecrated place of lightning): triste bidental Moverit incestus, * Hor. A. P. 471; Pers. 2, 27; Sid. Carm. 9, 191; App. de Deo Socr. p. 46, 41; Inscr. Orell. 2483; cf. Luc. 1, 606; 8, 864.— The priest of a bidental:BIDENTALIS,
Inscr. Grut. 96, 5 and 6. -
5 fulgurator
fulgŭrātor, ōris, m. [fulgur].I.A priest who interprets and propitiates lightning, a lightning-interpreter:II.fulguratores, ut extispices et haruspices, ita hi fulgurum inspectores. Cato de moribus Claudii Neronis: haruspicem, fulguratorem si quis adducat,
Non. 63, 21 sq.; Cic. Div. 2, 53, 109. —Also written ‡fulguriator,
Inscr. Orell. 2301.—A lightning-hurler, App. de Mundo; Inscr. Grut. 21, 5;also written ‡ fulgerator,
ib. 3; 4; Don. cl. 1, 1. -
6 bidental
bidental ālis, n [bidens], a place struck by lightning (consecrated by a sacrifice): triste, H.* * *place struck by lightning where forbidden to tread; sacrifice offered there -
7 fulgor
fulgor ōris, m [2 FLAG-], lightning, a flash of lightning: vibratus ab aethere, V.: notam fulgore dedit, O.: dextris fulgoribus, C. poët.— Flash, glitter, gleam, brightness, splendor: (candelabri) fulgore conlucere templum: vestis, O.: fumum ex fulgore dare, H.: maculosus auro, i. e. spots of gleaming gold, V.: auri, Ta.: stupet acies fulgoribus, glitter (of plate), H.: qui dicitur Iovis, i. e. dazzling star.—Fig., brightness, splendor, glory, renown: famae, O.: honorum, Ta.* * *brightness/brilliance/radiance; splendor/glory; flame/flash; lightening/meteor -
8 fulgurālis
fulgurālis e, adj. [fulgur], of lightning, of thunderbolts: libri, of lightning as an omen. -
9 fulgurātor
-
10 fulmineus
fulmineus adj. [fulmen], of lightning: ignes, O.: ictus, H.—Fig., sparkling, splendid, brilliant: Mnestheus (in arms), V.— Destructive, murderous, killing: ōs (apri), O.: ensis, V.* * *fulminea, fulmineum ADJof lightning; destructive -
11 fulminō
fulminō —, —, āre [fulmen], to lighten, hurl lightnings: fulminans Iuppiter, H.: Boreae de parte trucis, V.—Fig., to thunder: Caesar fulminat bello, V.* * *fulminare, fulminavi, fulminatus Vlighten; cause lightning to strike; strike like lightning -
12 coruscum
cŏruscus, a, um, adj. [corusco, II.] ( poet.).I.In waving motion, waving, vibrating, tremulous:II.silvae,
Verg. A. 1, 164:ilices,
id. ib. 12, 701.—Humorously:omnia corusca prae tremore fabulor,
i. e. trembling, Plaut. Rud. 2, 6, 42.—Flashing, gleaming, glittering:B.fulgura,
Lucr. 5, 296.—So of lightning:ignis,
Lucr. 6, 203; Hor. C. 1, 34, 6:lumina,
Lucr. 6, 283.—Also: vis fulminis, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 9, 21:sol,
Verg. G. 1, 234; cf.:radii (solis),
Ov. M. 1, 768:lampades,
id. ib. 12, 247:viri ferro auroque,
Stat. Th. 4, 9; cf.in Greek constr.: cristis capita alta corusci,
Verg. A. 9, 678. — -
13 coruscus
cŏruscus, a, um, adj. [corusco, II.] ( poet.).I.In waving motion, waving, vibrating, tremulous:II.silvae,
Verg. A. 1, 164:ilices,
id. ib. 12, 701.—Humorously:omnia corusca prae tremore fabulor,
i. e. trembling, Plaut. Rud. 2, 6, 42.—Flashing, gleaming, glittering:B.fulgura,
Lucr. 5, 296.—So of lightning:ignis,
Lucr. 6, 203; Hor. C. 1, 34, 6:lumina,
Lucr. 6, 283.—Also: vis fulminis, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 9, 21:sol,
Verg. G. 1, 234; cf.:radii (solis),
Ov. M. 1, 768:lampades,
id. ib. 12, 247:viri ferro auroque,
Stat. Th. 4, 9; cf.in Greek constr.: cristis capita alta corusci,
Verg. A. 9, 678. — -
14 fulgetrum
fulgē̆trum, i ( fem. plur. acc. fulgetras, Plin. 28, 2, 5, § 25.—Post-class. plur. fulgitrua, Hyg. F. 183, unless we should read fulgetra), n. [fulgeo], heat-lightning, lightning: Heraclitus existimat fulgurationem esse velut apud nos incipientium ignium [p. 790] conatus et primum flammam incertam, modo intereuntem modo resurgentem. Haec antiqui fulgetra dicebant, Sen. Q. N. 2, 56, 1; Plin. 2, 54, 55, § 142: si in nube luctetur flatus aut vapor, tonitrua edi; si erumpat ardens, fulmina;si longiore tractu nitatur, fulgetra,
id. 2, 43, 43, § 112:quae pingi non possunt,
id. 35, 10, 36, § 96. -
15 fulgor
fulgor, ōris, m. [fulgeo], lightning, a flash of lightning (mostly poet. for fulgur):II. A.fulgorem quoque cernimus ante Quam tonitrum accipimus,
Lucr. 6, 170 Lachm. N. cr.; so ib. 217; Verg. A. 8, 524; Ov. M. 7, 619.—In plur.: prospera Juppiter his dextris fulgoribus edit, Cic. poët. Div. 2, 39, 82; cf. id. Rep. 6, 17:(anhelitus terrae) cum se in nubem induerint, tum et fulgores et tonitrua exsistere,
id. Div. 2, 19, 44.—Lit.:* 2.cujus (candelabri) fulgore collucere atque illustrari Jovis templum oportebat,
Cic. Verr. 2, 4, 32, § 71; cf. Auct. Her. 4, 33, 44:armorum,
Hor. C. 2, 1, 19; cf. Quint. 10, 1, 30:vestis,
Ov. M. 11, 617; cf.:purpureae abollae,
Suet. Calig. 35:speculorum,
Plin. 7, 15, 13, § 64; cf. Quint. 11, 3, 68:solis,
Plin. 11, 37, 54, § 142; Suet. Aug. 79:carbunculi,
Plin. 37, 7, 25, § 93:oculos tremulo fulgore micantes,
Ov. A. A. 2, 721:fulgor ab auro,
Lucr. 2, 51:non fumum ex fulgore, sed ex fumo dare lucem Cogitat,
Hor. A. P. 143:stellae solis fulgore obumbrantur,
Sen. Q. N. 1, 1, 11.—In plur.:cum stupet insanis acies fulgoribus,
i. e. glittering utensils, plate, Hor. S. 2, 2, 5.—Concr., a shining star:B.deinde est hominum generi prosperus et salutaris ille fulgor, qui dicitur Jovis,
Cic. Rep. 6, 17.—Trop., brightness, splendor, glory, renown:nominis et famae quondam fulgore trahebar,
Ov. Tr. 5, 12, 39:gloriae,
Val. Max. 8, 1, 11; cf.:omnibus fulgore quodam suae claritatis tenebras obduxit,
Quint. 10, 1, 72:urit fulgore suo qui praegravat artes,
Hor. Ep. 2, 1, 13:avitus,
Vell. 2, 4 fin.:rerum,
Plin. 7, 26, 27, § 95. -
16 fulguralis
fulgŭrālis, e, adj. [fulgur], of or relating to lightning:Etruscorum et haruspicini et fulgurales et rituales libri,
treating of lightning as an omen, Cic. Div. 1, 33, 72; Amm. 23, 5, 13. -
17 fulgureus
fulgŭrĕus, a, um, adj. [fulgur], full of lightning, charged with lightning (late Lat.):nubes,
Mart. Cap. 5, § 427. -
18 fulgurio
fulgŭrĭo, īvi, ītum, 4, v. n. and a. [fulgur] (ante-class.).I.Neutr., to hurl lightnings, to lighten: suo sonitu claro fulgurivit Juppiter, Naev. ap. Non. 110, 17 (Trag. Rel. v. 13 Rib.).—II.Act., to strike with lightning; only in the part. perf. pass.:fulguritum id quod est fulmine ictum: qui locus statim fieri putabatur religiosus, quod eum deus sibi dicasse videretur,
Fest. p. 92 Müll.; so as subst.: fulgŭrī-tum, i, n., that which has been struck by lightning, Arn. 5, 4; 5, 1: fulguritae arbores, Lucil. ap. Non. 110, 19; Plaut. Trin. 2, 4, 138; Varr. L. L. 5, § 70 Müll.; of a person: quasi fulguritus, Sen. de Ira, 3, 23, 6. -
19 fulguritum
fulgŭrĭo, īvi, ītum, 4, v. n. and a. [fulgur] (ante-class.).I.Neutr., to hurl lightnings, to lighten: suo sonitu claro fulgurivit Juppiter, Naev. ap. Non. 110, 17 (Trag. Rel. v. 13 Rib.).—II.Act., to strike with lightning; only in the part. perf. pass.:fulguritum id quod est fulmine ictum: qui locus statim fieri putabatur religiosus, quod eum deus sibi dicasse videretur,
Fest. p. 92 Müll.; so as subst.: fulgŭrī-tum, i, n., that which has been struck by lightning, Arn. 5, 4; 5, 1: fulguritae arbores, Lucil. ap. Non. 110, 19; Plaut. Trin. 2, 4, 138; Varr. L. L. 5, § 70 Müll.; of a person: quasi fulguritus, Sen. de Ira, 3, 23, 6. -
20 fulmen
fulmen, ĭnis, n. [contr. from fulgimen, v. fulgeo], lightning that strikes or sets on fire, a thunderbolt (opp. fulgur, lightning).I.Lit.:II.placet Stoicis, eos anhelitus terrae cum se in nubem induerint ejusque tenuissimam quamque partem coeperint dividere atque dirumpere, tum et fulgores et tonitrua exsistere: si autem nubium conflictu ardor expressus se emiserit, id esse fulmen,
Cic. Div. 2, 19, 44; cf. Sen. Q. N. 2, 16:non enim te puto esse eum, qui Jovi fulmen fabricatos esse Cyclopas in Aetna putes,
Cic. Div. 2, 19, 43:inter fulmina et tonitrua,
id. Phil. 5, 6, 15; cf.under II.: Phaëthon ictu fulminis deflagravit,
id. Off. 3, 25, 94; cf.:Romulus lactens fulmine ictus,
id. ib. 2, 21, 47 (for which more usually:e caelo ictus,
Cic. Div. 1, 10, 16):fulmine tactus,
Ov. Tr. 2, 144:fulminis ictu concidere,
id. ib. 2, 20, 45:fulmine percussus,
id. N. D. 3, 22, 57; cf. id. ib. 3, 35, 84:fulmina emittere... fulmen jacere,
id. ib. 2, 19, 44 sq.:fulminis ictus evadere,
Juv. 12, 17:fulmine justo ruere,
id. 8, 92:ideo plurima aestate fiunt fulmina, qua plurimum calidi est,
Sen. Q. N. 2, 57, 2:validum,
Lucr. 6, 228:igniferum,
id. 6, 379:caducum,
Hor. C. 3, 4, 44:qualem ministrum fulminis alitem, etc.,
id. ib. 4, 4, 1:quem (Periclem) fulminibus et caelesti fragori comparant comici,
Quint. 12, 10, 24; cf.fulgeo, I. B.: ipse Pater corusca fulmina molitur dextra,
Verg. G. 1, 330:fulmen erat, Genitor quae plurima caelo deicit,
id. A. 8, 427:fulmina pauper creditur atque deos,
Juv. 3, 145.—Respecting the nature of lightnings, and their religious interpretation [p. 791] among the Etruscans and Romans, cf. Sen. Q. N. 2, 12 sq.; Plin. 2, 51, 52, § 137; Serv. Verg. A. 1, 43; 230.—Trop., a thunderbolt, i. q. destructive power, crushing calamity:non dubitaverim me gravissimis tempestatibus ac paene fulminibus ipsis obvium ferre conservandorum civium causa,
Cic. Rep. 1, 4 (so we should read, and not fluminibus; cf. the passage quoted above from Cic. Div. 2, 19, 43; besides, if the figure were that of waves, it would be expressed not by fluminibus, but by fluctibus; v. fluctus, II. B.); cf.:fulmina fortunae contemnere,
id. Tusc. 2, 27, 66:juro per mea mala, has me in illo (puero) vidisse virtutes ingenii, ut prorsus posset hinc esse tanti fulminis (i. e. mortis pueri) metus, quod observatum fere est, celerius occidere festinatam maturitatem,
Quint. 6 praef. § 10; cf. Liv. 45, 41, 1:quam fulmine justo Et Capito et Numitor ruerint, damnante senatu,
Juv. 8, 92; cf. Liv. 6, 39, 7.—Of oratory:ain' tandem? insanire tibi videris (Paetus), quod imitere verborum meorum, ut scribis, fulmina? etc.,
Cic. Fam. 9, 21, 1:(stilus) nec acumine posteriorum nec fulmine utens superiorum (al. flumine),
id. Or. 6, 21.— Poet.:fulmen habent acres in aduncis dentibus apri,
i. e. destructive power, Ov. M. 10, 550; cf. id. ib. 1, 305:(aper) Erectus setis et aduncae fulmine malae,
Stat. Th. 2, 470; see fulmineus, II.: tune illum (Hannibalem), cum frons propior lumenque corusco Igne micat, tune illa viri, quae vertice fundit, Fulmina pertuleris, fiery flashings (of the eye), Sil. 11, 342.—Applied to the Scipios, as heroes and conquerors of the Carthaginians:Scipiades, belli fulmen, Carthaginis horror,
Lucr. 3, 1034;imitated: duo fulmina belli Scipiadae,
Verg. A. 6, 843:ubi nunc sunt fulmina gentis Scipiadae?
Sil. 7, 106:duo fulmina nostri imperii, Cn. et P. Scipiones,
these two thunderbolts of our empire, Cic. Balb. 15, 34.—Prov.:Fulmen est, ubi cum potestate habitat iracundia,
Pub. Syr. 184 Rib.
См. также в других словарях:
Lightning — Light ning (l[imac]t n[i^]ng), n. [For lightening, fr. lighten to flash.] 1. A discharge of atmospheric electricity, accompanied by a vivid flash of light, commonly from one cloud to another, sometimes from a cloud to the earth. The sound… … The Collaborative International Dictionary of English
Lightning — (engl. für Blitz) ist der Name für: Lockheed P 38, Lightning, ein US amerikanisches Jagdflugzeug des Zweiten Weltkriegs English Electric Lightning, einen britischen Abfangjäger der 1960er Jahre Lockheed Martin F 35 Lightning II, ein in… … Deutsch Wikipedia
Lightning GT — Lightning GT … Википедия
Lightning GT — Hersteller: The Lightning Car Company Produktionszeitraum: seit 2010 Klasse … Deutsch Wikipedia
lightning — lightning, lightening Lightning is the spelling with reference to electrical flashes in the sky (thunder and lightning), whereas lightening is a form of the verb lighten • (I welcome the lightening of this burden that s imposed on councils… … Modern English usage
lightning — late 13c., prp. of lightnen make bright, extended form of O.E. lihting, from leht (see LIGHT (Cf. light) (n.)). Meaning cheap, raw whiskey is attested from 1781, also sometimes gin. Lightning bug is attested from 1778. Lightning rod from 1790 … Etymology dictionary
lightning — ► NOUN 1) the occurrence of a high voltage electrical discharge between a cloud and the ground or within a cloud, accompanied by a bright flash. 2) (before another noun ) very quick: lightning speed. ORIGIN from LIGHTEN(Cf. ↑lighten) … English terms dictionary
lightning — [līt′niŋ] n. [ME lightninge < lightnen, to LIGHTEN1] 1. a flash of light in the sky caused by the discharge of atmospheric electricity from one cloud to another or between a cloud and the earth 2. such a discharge of electricity vi. to give… … English World dictionary
Lightning — Light ning (l[imac]t n[i^]ng), vb. n. Lightening. [R.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Lightning — This article is about the atmospheric electrical phenomenon. For other uses, see Lightning (disambiguation). See also: Lightning strike Lightning striking Atlanta, United States Lightning is an atmospheric electrostatic discharge (spar … Wikipedia
Lightning — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Sur les autres projets Wikimedia : « Lightning », sur le Wiktionnaire (dictionnaire universel) Lightning signifie « éclair » en… … Wikipédia en Français