-
1 Horatius
a, umГораций, римск. nomen1) Horatii, три брата-близнеца, которые при царе Тулле Гостилии победили трёх альбанских воинов-братьев Куриациев L2) P. H. Codes, во время войны с этрусск. царем Порсеной защитил мост через Тибр L, Sen3) M. H. Barbatus, в 449 г. до н. э. совместно с Л. Валерием Публиколой провёл leges Horatiae-Valeriae, сыгравшие важную роль в правовом положении плебеев L4) Q. H. Flaccus, род. 8 декабря 65 г. до н. э. в Венузии, умер 27 ноября 8 г. до н. э., сын вольноотпущенника, один из крупнейших поэтов Рима -
2 Horatius
, i mГораций, римск. nomen; Quintus H. Flaccus Квинт Г. Флакк, римский поэт (65 – 8 до н.э.); H. Cocles Г. Коклес, римск. национальный герой -
3 Horatianus
-
4 Cocles
, itis fКоклес, римский cognomen; Horatius C. см. Horatius -
5 H
-
6 cognomen
cōgnōmen, inis n. [co- + gnomen = nomen ]3) имя, названиеurbem Ascanius clari condet cognominis Albam V — Асканий оснуёт Альбу, город со (столь) славным именем4) нарицательное прозвище, кличкаc. habet sapientis C — его прозвали мудрецом -
7 gratia
I grātia, ae f. [ gratus ]1) привлекательность, приятность, прелесть (in vultu Q; sermonis Attici Q; villae PJ); изящество (formae O; plenus jucunditatis et gratiae, sc. Horatius Q)2) благосклонность, милостьin gratiā esse C — быть в милости, пользоваться благосклонностьюgratiam alicujus sibi conciliare C — снискать себе чью-л. благосклонностьgratiam inire ab aliquo C, ad и apud aliquem L или alicujus QC — войти в милость к кому-л.sequi gratiam alicujus Cs — стараться приобрести чью-л. благосклонностьin gratiam alicujus L — из любезности к кому-л. или в чью-л. пользуfacere dicendi gratiam alicui L — дать кому-л. возможность высказатьсяgratiam ab aliquo petere Pl — просить у кого-л. милости (одолжения)3) снисхождение, прощениеgratiam alicui facere juris jurandi Pl — освободить кого-л. от клятвыde cenā facio gratiam Pl — за обед благодарю, т. е. от обеда отказываюсь4) влияние, авторитет, вес ( alicujus apud aliquem C)5) дружественная связь, взаимное согласие, дружба (esse in gratiā cum aliquō C; aliquem in gratiam recipere Cs)cum bonā gratiā Ter, C — дружелюбноin gratiam redire cum aliquo Ph, C — помириться с кем-л. или простить кому-л.restituere aliquem in bonam gratiam alicujus (или cum aliquo) Ter etc. — помирить кого-л. с кем-л.gratias agere alicui C — благодарить кого-л., выражать признательность кому-л.habere gratiam alicui C, усил. gratias agere atque habere C, Ap — питать благодарность, быть благодарным, признательнымgratiam referre (persolvere, reddere) C etc. — отблагодарить, воздать за благодеяние, отплатить услугой за услугуgratiast (= g. est) Pl, Ter — благодарю — см. gratis7) милость, благодать (g. gratis data Aug; g. caelestis Eccl)II grātiā praep. cum gen. [ из abl. от gratia I ]ради, для, из-за (hominum g. C)eā gratiā Sl — вследствие этого (того) (редко впереди genetiv'a: g. patris Lampr) -
8 insurgo
in-surgo, surrēxī, surrēctum, ere1) подниматься ( ventus insurgit H); взвиваться ( equus insurgit QC); взбираться (jugum i. Ap); возвышаться (silva insurgebat T; collis insurgit L); вздыматься (mālus insurgit Ap; insurgens impĕtus undae O)i. remis (dat.) V — (привстав) приналечь на вёсла2) достигать могущества, усиливаться, возрастать ( opes insurgunt T)3) воспарять, уноситься высоко, отдаваться вдохновению (Horatius insurgit aliquando Q)4) прилагать усилия, трудиться (i. publicis utilitatibus PJ)5) восставать ( alicui rei O) -
9 numerosus
numerōsus, a, um [ numerus ]1) многочисленный (amici Eutr; folia PM); многолюдный ( civitas T); массовый ( caedes Sil)2) разнообразный, с разнообразным содержанием (opus Q; pictura PM); обширный, состоящий из многих частей ( hortus Col)3) размеренный, мерный, ритмичный ( oratio C)4) богатый ритмами или многообразный ( Horatius O)5) плодовитый ( pictor PM) -
10 Venusinus
I Venusīnus, a, um [ Venusia ]lucerna Venusina J — венузийский светоч, т. е. поэзия ГорацияII Venusīnus, ī m. -
11 Sume superbiam
Исполнись гордостью.Гораций, "Оды", III, 30, 14 (текст см. Éxegí monuméntum)Sume superbiam... HoratiusМой памятник стоит, из строф созвучных сложен.Кричите, буйствуйте, его вам не свалить!Распад певучих слов в грядущем невозможен, -Я есмь и вечно должен быть.И станов всех бойцы, и люди разных вкусов,В каморке бедняка и во дворце царя,Ликуя, назовут меня - Валерий Брюсов,О друге с дружбой говоря.В сады Украины, в шум и яркий сон столицы,К преддверьям Индии, на берег Иртыша, -Повсюду долетят горящие страницы,В которых спит моя душа.За многих думал я, за всех знал муки страсти,Но станет ясно всем, что эта песнь - о них,И, у далеких грез в непобедимой власти,Прославят гордо каждый стих.И, в новых звуках, зов проникнет за пределыПечальной родины, и немец, и французПокорно повторят мой стих осиротелый,Подарок благосклонных Муз.Венчай мое чело, иных столетий Слава,Вводя меня в всемирный храм. (В. Я. Брюсов, Памятник.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Sume superbiam
См. также в других словарях:
Horatius — is the name of a gens of ancient Rome. * Horatius Cocles, legendary hero * The Horatii, three members of the Horatius gens who fought to the death against the Curatii. * Marcus Horatius M.f. Pulvillus, consul 509 and 507 BC * Caius Horatius M.f.… … Wikipedia
Horatius — m Latin: an old Roman family name, which is of obscure, possibly Etruscan, origin. Its most famous bearer by far was the Roman poet Quintus Horatius Flaccus (65–8 BC), gene ly nown in English as HORACE (SEE Horace). From the mid 19th century, the … First names dictionary
Horatius — steht für Horaz (65–8 v. Chr.), römischer Dichter die römische Familie der Horatier (4294) Horatius, ein Asteroid des Hauptgürtels Siehe auch Horacio Diese Seite is … Deutsch Wikipedia
Horatīus — Horatīus. Die Horatĭa gens war theils ein patricisches Geschlecht von latinischem Ursprung mit den Familien Barbatus, Cocles u. Pulvillus, theils ein plebejisches mit der Familie Flaccus. Die ältesten bekannten sind: 1) die drei Horatier,… … Pierer's Universal-Lexikon
Horātius [1] — Horātius, altpatriz. Geschlecht in Rom, latinischen Ursprungs, von dem eine Tribus den Namen Horatia bekam. Die bekanntesten Träger dieses Namens sind: 1) Die drei Hora tier, Drillingssöhne des Publius H., die nach einer römischen Sage zur Zeit… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Horātius [2] — Horātius (Horaz), Quintus H. Flaccus, einer der hervorragendsten römischen Dichter, geb. 8. Dez. 65 v. Chr. zu Venusia in Apulien, gest. 27. Nov. 8 v. Chr. in Rom, war der Sohn eines Freigelassenen, der ihm in Rom trotz seiner bescheidenen Mittel … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Horatius — Horatĭus, Quintius H. Flaccus, Horāz, röm. Dichter, geb. 8. Dez. 65 v. Chr. als Sohn eines Freigelassenen zu Venusia in Apulien, Günstling des Mäcenas und Augustus, lebte später meist auf seinem Landgut Sabinum, gest. 27. Nov. 8 v. Chr.; dichtete … Kleines Konversations-Lexikon
Horatius — Horatius, altröm. Geschlechtsname, berühmt zunächst durch jene 3 Brüder, welche gegen 3 Albaner, die Curiatier, zu Tullus Hostilius Zeit (673–41 v. Chr.) gewissermaßen durch ein Gottesurtheil einen Streit zwischen Rom u. Albalonga entschieden… … Herders Conversations-Lexikon
Horatius — Horatius, Horatio lateinischer Ursprung, Bedeutung angelehnt an einen Familiennamen. Namensträger: Horatio Nelson, britischer Admiral … Deutsch namen
HORATIUS — Rom. Poeta, Nicolai V. iussu, primum Iliadis Homericae librum Latine vertit. Scripsit etiam carmen Porcaria; de coniuratione videlicet Stephani Porcarii, contra Pontif. hunc inita; ubi sic orditur: Insidias Patriae qui struxit, et arma Parenti,… … Hofmann J. Lexicon universale
Horatius — [hō rā′shəs, hō rā′shē əs; hərā′shəs, hərā′shē əs] n. Rom. Legend a hero who defends a bridge over the Tiber against the Etruscans … English World dictionary