-
1 Ἐλικωνιάς
Ἐλῐκωνιάς pl.1 those that dwell on Helikon i. e. Muses.εἴ τις εὐδόξων ἐς ἀνδρῶν ἄγοι τιμὰς Ἑλικωνιάδων I. 2.34
ὅστις ἄνευθ' Ἑλικωνιάδων ἐρευνᾷ σοφίας ὁδόν Πα. 7B. 19. -
2 Ἑλικώνιος
1 of Helikon ἀλλά οἱ παρά τε πυρὰν τάφον θ' Ἑλικώνιαι παρθένοι στάν (αἱ Μοῦσαι. Σ.) I. 8.57 -
3 μυχός
μῠχός (-ός, -ῷ, -όν; -ῶν, -οῖσι, -ούς.)a glen, hollow (cf. Fränkel, D & P, 281̆{12})Ἀρκαδίας ἀπὸ δειρᾶν καὶ πολυγνάμπτων μυχῶν O. 3.26
στρατὸν μυχοῖς ἥμενον Ἄλιδος O. 10.33
μυχόν τ' ἀμφέπει μαντήιον Delphi P. 5.68 μυχῷ τ' ἐν Μαραθῶνος in the plain between Pentelikon and Parnes P. 8.79στρατῷ τ' ἀμφικτιόνων ὁ Παρνάσσιος αὐτὸν μυχὸς ἀνέειπεν P. 10.8
Κορίνθου τ' ἐν μυχοῖς at the Isthmian games N. 10.42 σέθεν, Ἀμφιτρύων, παῖδας προσειπεῖν, τὸν Μινύα τε μυχὸν (τὸν Ὀρχομενόν. Σ: presumably on the plain below Mt. Akontion) I. 1.56 μυχοὺς διζάσατο βαλλόμενος κρηπῖδας ἀλσέων fr. 51a. 4. met. νόῳ δὲ πλοῦτον ἄγει, ἄδικον οὔθ' ὑπέροπλον ἥβαν δρέπων, σοφίαν δ ἐν μυχοῖσι Πιερίδων in the realm of the arts since the Muses lived in the valleys of Helikon P. 6.49b abysm τᾶς (sc. Αἴτνας)ἐρεύγονται μὲν ἀπλάτου πυρὸς ἁγνόταται ἐκ μυχῶν παγαί P. 1.22
ἐς μυχοὺς ἁλὸς P. 6.12
c interiorἐς θαλάμου μυχὸν εὐρὺν ἔβαν N. 1.42
ἕτερον οὔ τινα οἶκον ἀπεφάνατο πυγμαχία πλεόνων ταμίαν στεφάνων μυχῷ Ἑλλάδος (at the Isthmian games; cf. West on Theog. 1015.) N. 6.26 -
4 αἰᾱνής
αἰᾱνήςGrammatical information: adj.Other forms: Ion. αἰηνήςOrigin: XX [etym. unknown]Etymology: Wackernagel Verm. Beiträge 7 assumed *σαιϜ-ᾱνής `with terrifying face' (: Lat. saevus and a word for `face' as in ἀπηνής etc., q.v.); unverifiable. S. Degani Helikon 2 (1962) 37-56.Page in Frisk: 1,30Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > αἰᾱνής
-
5 Έρῑνῡς
Έρῑνύ̄ς, -ύοςGrammatical information: f.Meaning: name of a revenging god(dess), orig. perh. the revenging soul of the the murdered man; appellativ. `revenge, curse' (Il.), name of Demeter in Arcadia (Antim., Call., Paus. 8, 25, 6).Other forms: On the length of the υ see LSJ. Εριννυς rejected by LSJDialectal forms: Myc. Erinu.Derivatives: ἐρινυώδης `like the E.' (Plu.); ἐρινύω = θυμῳ̃ χρῆσθαι (Arc., Paus. l. c., EM), cf. Bechtel Dial. 1, 390.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Uncertain; diff. proposals: to ἔρις, ὀρίνω (Solmsen KZ 42, 230 n. 2), to Skt. ríṣyati `be damaged' (Ehrlich Sprachgesch. 35, Prellwitz KZ 47, 187); to Skt. roṣati, ruṣyati `be unpleasant, be angry' with dissimilation υ-υ to ι-υ (Froehde BB 20, 187f.); cf. Kretschmer Glotta 9, 233. Etym. from Sanskrit are improbable - A connection with the mythical stallion Έρίων ( Άρίων, ΌρίϜων; Bechtel Dial. 1, 349; s. also v. Wilamowitz Glaube 1, 399f.) requires further demonstration. - On the Erinyes Nilsson Gr. Rel. 1, 100f. - It is to be expected that the name is Pre-Greek. Cf. Herter, Lexis 3(1954)232 and Arena, Helikon 6 (1966)144f. Neumann, Sprache 32 (1986) 43-51 proposes * eri-snh₁-u- `who provokes struggle', from * sneh₁- as in νεῦρον. This would give, however, * eri-san-u- \> * eri-(h)anu-; this could be avoided by assuming that the laryngeal was lost in the compound. But does `provoke struggles' fit? Heubeck, Glotta 64 (1986), who accepts Neumann, answers no; (in fact he says that such a meaning "zwar nicht restlos geschwunden, aber doch... weitgehend zurückgedrängt worden ist", p. 164. The Erinyes have nothing to do with ἔρις, and the proposal cannot be correct; their primary function is to punish. So there is no good IE etymology and the word will be Pre-Greek. (The ending -ῡς would have to be from - uH-s, i.e. - u-h₂- (there is no suffix - uH-_), but Motionsfem. of this type in Greek are not known). I think that the ending is Pre-Greek. Also the variation ν\/νν may represent a palatal (phoneme) ny (cf. ly in Α᾽χιλ(λ)εύς; for the phenomenon see Beekes, Pre-Greek B 1).Page in Frisk: 1,559Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Έρῑνῡς
См. также в других словарях:
Helikon — ist ein Musikinstrument, siehe Tuba oder siehe Helikontuba ein griechisches Gebirge, siehe Helikon (Gebirge) ein griechische Mathematiker aus dem 4. Jahrhundert v. Chr., siehe Helikon von Kyrene ein russischer Exilverlag in Berlin in den 1920er… … Deutsch Wikipedia
Helikon — Helikon. In Böotien, dem Vaterlande Hesiod s, Pindar s und der Korinna, erstreckt sich von SO. nach N.W. eine Kette bewaldeter Hügel mit sanften Thälern und rauschenden Bächen. Der berühmteste derselben, dem Parnaß gegenüber, ist der Helikon.… … Damen Conversations Lexikon
Helĭkon — (a. Geogr.), 1) Gebirg im südlichen Böotien, bis 5000 Fuß hoch, waldig, reich an Weiden, romantischen Thälern u. Schluchten, dem Apollo u. den Musen (daher deren Beiname Helikonĭdes. Helikoniădes) geweiht; am H. sprudelte der Musenquell Aganippe … Pierer's Universal-Lexikon
Helikōn [1] — Helikōn, bei den alten Griechen ein mit vier in Einklang gestimmten Saiten bezogenes Instrument, das, wie das Monochord, der Ausweisung der Konsonanzen an den Saitenlängen diente. Bei der heutigen Militärmusik heißt H. ein tiefes… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Helikōn [2] — Helikōn (jetzt Paläo Buno), Gebirge im westlichen Böotien, zwischen dem See Kopais und dem Meerbusen von Korinth (1749 m). Der östliche, an Quellen, waldigen Schluchten und lieblichen Tälern reiche Teil wurde von den alten Dichtern als Sitz der… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Helikon — Helĭkon (vom grch. helix, Schnecke), bei den alten Griechen viereckiges, zur Tonbestimmung dienendes Saiteninstrument mit neun Saiten; jetzt das größte in Militärkapellen gebräuchliche Blechblasinstrument, vom Bläser über Kopf und Schulter… … Kleines Konversations-Lexikon
Helikon [2] — Helĭkon, jetzt Zagora, Gebirgszug im SW. der griech. Landsch. Böotien, bis 1749 m hoch; in ihm einst ein Altar des Zeus, der Hain der Musen; die Quellen Aganippe und Hippokrene … Kleines Konversations-Lexikon
Helikon — Helikon, jetzt Zagora, der alte Musenberg in Böotien, mit den Quellen Aganippe und Hippokrene, einem dem Apollo u. den Musen geweihten Haine und Tempel … Herders Conversations-Lexikon
hèlikōn — m 1. {{001f}}glazb. instrument s četiri jednako ugođene žice za određivanje tona (u antičkoj Grčkoj) 2. {{001f}}glazb. veliki puhaći instrument, nosi se preko ramena; bas u vojnom orkestru 3. {{001f}}bombardon ✧ {{001f}}grč … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
helikon — hèlikōn m DEFINICIJA glazb. 1. instrument s četiri jednako ugođene žice za određivanje tona (u antičkoj Grčkoj) 2. veliki puhaći instrument, nosi se preko ramena, bas u vojnom orkestru; bombardon ETIMOLOGIJA grč. héliks: zavinut … Hrvatski jezični portal
helikon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. helikonnie muz. {{/stl 8}}{{stl 7}} metalowy instrument dęty dużych rozmiarów, w kształcie muszli ślimaka, podczas gry zawieszany na plecach; rodzaj tuby basowej <gr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień