-
1 Dokument
milit. Dok., Doku -
2 Dokument
n документ -
3 MultiMedia-Dokument
abbr. MMD -
4 письменное свидетельство
Русско-немецкий юридический словарь > письменное свидетельство
-
5 Документ
9. Документ
D. Dokument
E. Document F- Document
Источник: ГОСТ 7.27-80: Система стандартов по информации, библиотечному и издательскому делу. Научно-информационная деятельность. Основные термины и определения оригинал документа
Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > Документ
-
6 официальная бумага
Dokument, Dienstschreiben, dienstliches Schreiben, Schreiben -
7 документ
m Dokument n, Ausweispapier n; Schriftstück n, Urkunde f; Beleg, Begleitschein, Schein, Brief; Akte f, Unterlage f* * *докуме́нт m Dokument n, Ausweispapier n; Schriftstück n, Urkunde f; Beleg, Begleitschein, Schein, Brief; Akte f, Unterlage f* * *докуме́нт<-а>м1. (делова́я бума́га) Dokument nt, Schriftstück ntподшива́ть докуме́нты в де́ло Unterlagen fpl abheftenдокуме́нт о недоста́чах Verlustausweis mпредъяви́ть докуме́нты sich ausweisen* * *n1) gener. Ausgabebeleg, Ausweis, Ausweispapier, (оправдательный) Beleg, Skriptur, Beleg (в документалистике), (pl) Papier, Aktenstück, Dokument, (письменный) Schriftstück, Urkunde, Beweisstück, Ernennung (о назначении), Schriftsatz2) sl. Flebbe3) obs. Instrument4) eng. Dokument (самостоятельный источник входной информации), Maschinenschrift, Vorlage5) law. Bescheinigung, Legitimation, Papier (íàïð. Warenbegleit-), Papiere (íàïð. Warenbegleit-), Schein, dienstliches Schreiben6) econ. Belegstück, Brief, Nachweis (первичный), Schriftstück7) fin. Bescheingung8) patents. (деловая) Geschäftsstück, Vorgang9) busin. Akt10) swiss. Rodel12) wood. (подтверждающий) Beleg -
8 оформить документ
v1) law. ein Dokument unter Beachtung aller Formerfordernisse abfassen, eine Urkunde unter Beachtung aller Formerfordernisse abfassen2) fin. ein Dokument anfertigen, ein Dokument ausstatten3) busin. ein Dokument aufmachen -
9 заверять документ
vf.trade. ein Dokument beglaubigen, ein Dokument bescheinigen, ein Dokument beurkunden -
10 удостоверять документ
vf.trade. ein Dokument beglaubigen, ein Dokument bescheinigen, ein Dokument beurkundenУниверсальный русско-немецкий словарь > удостоверять документ
-
11 технологический документ
технологический документ
документ
Графический или текстовый документ, который отдельно или в совокупности с другими документами определяет технологический процесс или операцию изготовления изделия.
[ГОСТ 3.1109-82]Тематики
Синонимы
DE
Документ
D. Technologisches Dokument
Источник: ГОСТ 3.1109-82: Единая система технологической документации. Термины и определения основных понятий оригинал документа
Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > технологический документ
-
12 бумага
f Papier n; Schreiben n; Akte, Schriftstück n; на бумаге schriftlich; быть на бумаге nur auf dem Papier stehen* * *бума́га f Papier n; Schreiben n; Akte, Schriftstück n;на бума́ге schriftlich;быть на бума́ге nur auf dem Papier stehen* * *бума́г|а<-и>ж1. (материа́л для письма́) Papier nt2. (докуме́нт) Dokument ntпочто́вая бума́га Briefpapier ntлино́ванная бума́га liniertes Papier ntбума́га в кле́тку kariertes Papier ntвы́разить что-л. на бума́ге etw zu Papier bringen3. (хло́пок) Baumwolle f* * *n1) gener. (официальная) Akt, (официальная) Akte, (деловая) Aktenstück, (официальная) Schreiben, (официальная) Schriftstück, (лист) blad papier, (официальная) Schrift, Papier2) law. (официальная) Dokument3) fin. Wertpapier4) patents. (деловая) Geschäftsstück5) f.trade. Papier (pl.) -
13 доверительный документ
adjlaw. Vollmacht, Vollmachtsurkunde, konfidentielles Dokument, vertrauliches DokumentУниверсальный русско-немецкий словарь > доверительный документ
-
14 документ, по которому ещё не получен платёж
nfin. noch nicht bezahltes Dokument, noch nicht honoriertes DokumentУниверсальный русско-немецкий словарь > документ, по которому ещё не получен платёж
-
15 заключительный
Schluß-, abschließend; Abschluß-* * *заключи́тельный Schluss-, abschließend; Abschluss-* * *заключи́тельн|ый<-ая, -ое>прил Schluss-, Abschluss-, abschließendзаключи́тельная глава́ Schlusskapitel ntзаключи́тельное сло́во Schlusswort ntзаключи́тельный отчёт (Ab)Schlussbericht m* * *adj1) gener. definitorial, final, okklusiv, schließlich, abschließend2) book. konklusiv3) law. Abschluß- (íàïð. -dokument), Schluß- (íàïð. -dokument), konkludent4) ling. End-, endlich, entscheidend, letzt -
16 итоговый документ
adj1) offic.expr. abschließendes Dokument (Terminologie des Auswärtigen Amts)2) f.trade. Abschlußdokument, zusammenfassendes Dokument -
17 нормативно-технический документ
Универсальный русско-немецкий словарь > нормативно-технический документ
-
18 оплачивать документ
vf.trade. ein Dokument begleichen, ein Dokument bezahlen -
19 письменное свидетельство
Универсальный русско-немецкий словарь > письменное свидетельство
-
20 подписывать документ
v1) law. ein Schriftstück unterzeichnen2) f.trade. ein Dokument unterschreiben, ein Dokument unterzeichnenУниверсальный русско-немецкий словарь > подписывать документ
См. также в других словарях:
Dokument — (lat. documentum ‚beweisende Urkunde‘; aus docere ‚lehren‘) bezeichnet: Schriftstück im Allgemeinen Urkunde im Speziellen Amtliches Dokument, eine Beleg zu einer öffentlichen oder behördlichen Angelegenheit Dokumentarische Bezugseinheit, ein… … Deutsch Wikipedia
dokument — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dokumentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}praw. {{/stl 8}}{{stl 7}} każdy przedmiot (akt prawny, pismo, protokół zeznań, rzecz itp.), który może być wykorzys tany jako… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Dokument — Live album by Pips, Chips Videoclips Released 6 December 2005 Recorded 17 December 2004 … Wikipedia
Dokument — Sn std. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus ml. documentum, dieses aus l. documentum Beweis, eigentlich wodurch man etwas lehren, woraus man etwas schließen kann , zu l. docēre (doctum) lehren, unterrichten, nachweisen . Verb: dokumentieren;… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Dokument — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Auch: • Urkunde • Schriftstück Bsp.: • Ein Reisepass ist ein wichtiges Dokument … Deutsch Wörterbuch
Dokument — (lat.), im weitern Sinn alles, was dazu dienen kann, eine Tatsache zu beweisen; im engern Sinne soviel wie Urkunde (s. d.), beweisendes Schriftstück; daher dokumentieren, beurkunden, rechtsgültig beweisen; dokumentarisch, urkundlich beglaubigt … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Dokumént — (lat.), Urkunde, zum Beweis einer Tatsache dienendes Schriftstück; dokumentārisch, urkundlich beglaubigt; dokumentieren, beurkunden, rechtsgültig beweisen … Kleines Konversations-Lexikon
dokùment — m 〈G mn nātā〉 1. {{001f}}a. {{001f}}pov. isprava, povelja (ob. se čuva u arhivu) b. {{001f}}službeni papir koji se može koristiti kao dokaz ili informacija 2. {{001f}}inform. spis pohranjen na kompjuterskom hard disku u obliku jednog fajla ✧… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
dokument — dokùment m <G mn nātā> DEFINICIJA 1. a. pov. isprava, povelja (ob. se čuva u arhivu) b. službeni papir koji se može koristiti kao dokaz ili informacija 2. inform. spis pohranjen na kompjuterskom hard disku u obliku jednog fajla ETIMOLOGIJA… … Hrvatski jezični portal
Dokument — »Urkunde, Schriftstück; Beweis«: Das Substantiv wurde im 16. Jh. aus lat. documentum »Beweis« (zu lat. docere »‹be›lehren«; vgl. ↑ dozieren) in dessen mlat. Bedeutung »beweisende Urkunde« entlehnt. Die eigentliche Bedeutung von lat. documentum… … Das Herkunftswörterbuch
Dokument — Manuskript; Schriftstück; Archivale (bei Archiven); Beleg; Unterlage; Urkunde * * * Do|ku|ment [doku mɛnt], das; [e]s, e: 1. amtliches Schriftstück: Dokumente einsehen, einreichen; ein wichtiges Dokument für den Prozess. Syn.: ↑ … Universal-Lexikon