-
1 Colophonius
1.Cŏlŏphon, ōnis (acc. -nem, Cic. Imp. Pomp. 12, 33;II.-na,
Vell. 1, 4, 3; Tac. A. 2, 54), m., = Kolophôn, one of the twelve Ionian towns in Lydia, situated near the sea, and renowned for its cavalry, now perh. Zille or Altobosco, Mel. 1, 17, 2; Cic. Imp. Pomp. 12, 33; Liv. 37, 26, 5 sq.; Hor. Ep. 1, 11, 3. —Hence,A.Cŏlŏphōnĭus, a, um, adj., Colophonian:B.resina,
Plin. 14, 20, 25, § 123 (also absol.:Colophonia,
Scrib. Comp. 137 sq.):Idmon,
Ov. M. 6, 8.—In plur.: Cŏlŏphōnii, ōrum, m., the Colophonians, Cic. Arch. 8, 19.—Cŏlŏphōnĭăcus, a, um, adj., the same: Homerus (since the inhabitants of Colophon considered him as their countryman;2.v. Cic. Arch. l. l.),
Verg. Cir. 64; Cels. 5, 19, 11; 5, 19, 17.cŏlŏphōn, ōnos, m.: colophon dixerunt, cum aliquid finitum significaretur, Paul. ex Fest. p. 37, 14 Müll. [ = kolophôn, the summit, the top; cf. in Gr. kolophôna epitheinai, v. Lidd. and Scott, s. v. kolophôn]. -
2 Colophoniua
I Colophōniua (Colophōniacus), a, um [ Colophon ]колофонский (resina CC, PM)II Colophōnius, ī m.житель Колофона Col, L -
3 Colophon [1]
1. Colophōn, ōnis, Akk. ōnem u. ōna, f. (Κολοφῶν), eine der bedeutenderen ionischen Zwölfstädte an der Küste Lydiens, deren Einwohner später Lysimachus in Ephesus ansiedelte, mit dem dazu gehörigen (später ebenf. Kolophon gen.) Hafenort Notium u. dem berühmten Tempel u. Orakel des Apollo Clarius in der Nähe, Geburtsort des Mimnermus, ausgezeichnet durch Seemacht u. durch seine stets siegreiche Reiterei, berühmt durch das noch heute Kolophonium genannte Harz, j. Ruinen beim Flecken Chilli od. Zille, Hor. ep. 1, 11, 3. Liv. 37, 26, 5 sqq.: griech. Akk. -ona, Vell. 1, 4, 3. Tac. ann. 2, 54. – spät. Nbf. Colophōna, ae, f., Dict. Cret. 1, 17. p. 13, 28 M. Ven. Fort. vit. S. Mart. 2, 83. – Dav.: A) Colophōniacus, a, um, kolophonisch, Homerus, Ps. Verg. cir. 64: resina (s. no. B), Cels. 5, 19, 11 u. 17. – B) Colophōnius, a, um (Κολοφώνιος), kolophonisch, aus Kolophon, oppidum, Liv.: resina C., Cels. u. Plin., u. subst. bl. colophōnia, ae, f., Scrib., Kolophonium, Geigenharz od. -wachs (Κολοφωνία sc. ῥητίνη): Plur. subst., Colophōniī, ōrum, m. (Κολοφώνιοι), die Einw. von Kolophon, die Kolophonier, Col. u. Liv.
-
4 Nicander
Nīcander, drī, m. (Νίκανδρος), ein Dichter, Grammatiker u. Arzt aus Kolophon (160–140 v. Chr.), Nicander Colophonius, Cic. de or. 1, 69. Macr. sat. 5, 21, 12.
-
5 Colophon
1. Colophōn, ōnis, Akk. ōnem u. ōna, f. (Κολοφῶν), eine der bedeutenderen ionischen Zwölfstädte an der Küste Lydiens, deren Einwohner später Lysimachus in Ephesus ansiedelte, mit dem dazu gehörigen (später ebenf. Kolophon gen.) Hafenort Notium u. dem berühmten Tempel u. Orakel des Apollo Clarius in der Nähe, Geburtsort des Mimnermus, ausgezeichnet durch Seemacht u. durch seine stets siegreiche Reiterei, berühmt durch das noch heute Kolophonium genannte Harz, j. Ruinen beim Flecken Chilli od. Zille, Hor. ep. 1, 11, 3. Liv. 37, 26, 5 sqq.: griech. Akk. -ona, Vell. 1, 4, 3. Tac. ann. 2, 54. – spät. Nbf. Colophōna, ae, f., Dict. Cret. 1, 17. p. 13, 28 M. Ven. Fort. vit. S. Mart. 2, 83. – Dav.: A) Colophōniacus, a, um, kolophonisch, Homerus, Ps. Verg. cir. 64: resina (s. no. B), Cels. 5, 19, 11 u. 17. – B) Colophōnius, a, um (Κολοφώνιος), kolophonisch, aus Kolophon, oppidum, Liv.: resina C., Cels. u. Plin., u. subst. bl. colophōnia, ae, f., Scrib., Kolophonium, Geigenharz od. -wachs (Κολοφωνία sc. ῥητίνη): Plur. subst., Colophōniī, ōrum, m. (Κολοφώνιοι), die Einw. von Kolophon, die Kolophonier, Col. u. Liv.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Colophon
-
6 colophonia
colophōnia, ae, f., s. Colophonius unter Colophon.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > colophonia
-
7 Nicander
Nīcander, drī, m. (Νίκανδρος), ein Dichter, Grammatiker u. Arzt aus Kolophon (160-140 v. Chr.), Nicander Colophonius, Cic. de or. 1, 69. Macr. sat. 5, 21, 12.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Nicander
-
8 Colophon
1.Cŏlŏphon, ōnis (acc. -nem, Cic. Imp. Pomp. 12, 33;II.-na,
Vell. 1, 4, 3; Tac. A. 2, 54), m., = Kolophôn, one of the twelve Ionian towns in Lydia, situated near the sea, and renowned for its cavalry, now perh. Zille or Altobosco, Mel. 1, 17, 2; Cic. Imp. Pomp. 12, 33; Liv. 37, 26, 5 sq.; Hor. Ep. 1, 11, 3. —Hence,A.Cŏlŏphōnĭus, a, um, adj., Colophonian:B.resina,
Plin. 14, 20, 25, § 123 (also absol.:Colophonia,
Scrib. Comp. 137 sq.):Idmon,
Ov. M. 6, 8.—In plur.: Cŏlŏphōnii, ōrum, m., the Colophonians, Cic. Arch. 8, 19.—Cŏlŏphōnĭăcus, a, um, adj., the same: Homerus (since the inhabitants of Colophon considered him as their countryman;2.v. Cic. Arch. l. l.),
Verg. Cir. 64; Cels. 5, 19, 11; 5, 19, 17.cŏlŏphōn, ōnos, m.: colophon dixerunt, cum aliquid finitum significaretur, Paul. ex Fest. p. 37, 14 Müll. [ = kolophôn, the summit, the top; cf. in Gr. kolophôna epitheinai, v. Lidd. and Scott, s. v. kolophôn]. -
9 colophon
1.Cŏlŏphon, ōnis (acc. -nem, Cic. Imp. Pomp. 12, 33;II.-na,
Vell. 1, 4, 3; Tac. A. 2, 54), m., = Kolophôn, one of the twelve Ionian towns in Lydia, situated near the sea, and renowned for its cavalry, now perh. Zille or Altobosco, Mel. 1, 17, 2; Cic. Imp. Pomp. 12, 33; Liv. 37, 26, 5 sq.; Hor. Ep. 1, 11, 3. —Hence,A.Cŏlŏphōnĭus, a, um, adj., Colophonian:B.resina,
Plin. 14, 20, 25, § 123 (also absol.:Colophonia,
Scrib. Comp. 137 sq.):Idmon,
Ov. M. 6, 8.—In plur.: Cŏlŏphōnii, ōrum, m., the Colophonians, Cic. Arch. 8, 19.—Cŏlŏphōnĭăcus, a, um, adj., the same: Homerus (since the inhabitants of Colophon considered him as their countryman;2.v. Cic. Arch. l. l.),
Verg. Cir. 64; Cels. 5, 19, 11; 5, 19, 17.cŏlŏphōn, ōnos, m.: colophon dixerunt, cum aliquid finitum significaretur, Paul. ex Fest. p. 37, 14 Müll. [ = kolophôn, the summit, the top; cf. in Gr. kolophôna epitheinai, v. Lidd. and Scott, s. v. kolophôn]. -
10 Colophoniacus
1.Cŏlŏphon, ōnis (acc. -nem, Cic. Imp. Pomp. 12, 33;II.-na,
Vell. 1, 4, 3; Tac. A. 2, 54), m., = Kolophôn, one of the twelve Ionian towns in Lydia, situated near the sea, and renowned for its cavalry, now perh. Zille or Altobosco, Mel. 1, 17, 2; Cic. Imp. Pomp. 12, 33; Liv. 37, 26, 5 sq.; Hor. Ep. 1, 11, 3. —Hence,A.Cŏlŏphōnĭus, a, um, adj., Colophonian:B.resina,
Plin. 14, 20, 25, § 123 (also absol.:Colophonia,
Scrib. Comp. 137 sq.):Idmon,
Ov. M. 6, 8.—In plur.: Cŏlŏphōnii, ōrum, m., the Colophonians, Cic. Arch. 8, 19.—Cŏlŏphōnĭăcus, a, um, adj., the same: Homerus (since the inhabitants of Colophon considered him as their countryman;2.v. Cic. Arch. l. l.),
Verg. Cir. 64; Cels. 5, 19, 11; 5, 19, 17.cŏlŏphōn, ōnos, m.: colophon dixerunt, cum aliquid finitum significaretur, Paul. ex Fest. p. 37, 14 Müll. [ = kolophôn, the summit, the top; cf. in Gr. kolophôna epitheinai, v. Lidd. and Scott, s. v. kolophôn]. -
11 Colophonii
1.Cŏlŏphon, ōnis (acc. -nem, Cic. Imp. Pomp. 12, 33;II.-na,
Vell. 1, 4, 3; Tac. A. 2, 54), m., = Kolophôn, one of the twelve Ionian towns in Lydia, situated near the sea, and renowned for its cavalry, now perh. Zille or Altobosco, Mel. 1, 17, 2; Cic. Imp. Pomp. 12, 33; Liv. 37, 26, 5 sq.; Hor. Ep. 1, 11, 3. —Hence,A.Cŏlŏphōnĭus, a, um, adj., Colophonian:B.resina,
Plin. 14, 20, 25, § 123 (also absol.:Colophonia,
Scrib. Comp. 137 sq.):Idmon,
Ov. M. 6, 8.—In plur.: Cŏlŏphōnii, ōrum, m., the Colophonians, Cic. Arch. 8, 19.—Cŏlŏphōnĭăcus, a, um, adj., the same: Homerus (since the inhabitants of Colophon considered him as their countryman;2.v. Cic. Arch. l. l.),
Verg. Cir. 64; Cels. 5, 19, 11; 5, 19, 17.cŏlŏphōn, ōnos, m.: colophon dixerunt, cum aliquid finitum significaretur, Paul. ex Fest. p. 37, 14 Müll. [ = kolophôn, the summit, the top; cf. in Gr. kolophôna epitheinai, v. Lidd. and Scott, s. v. kolophôn].
См. также в других словарях:
HISTIAEUS Colophonius — Lyrae decimam chordam adiecit … Hofmann J. Lexicon universale
THEOPOMPUS Colophonius — ἐποποιὸς, cuius librum, nomine ἁρμάτιον citat Athen. l. 4 … Hofmann J. Lexicon universale
ELEATICA Philosophia — nomen Sectae, cuius Xenophanes Colophonius; qui tempore Hieronis Regis Siculi, et Poetae Epicharmi, ut indicat Clemens, floruit, auctor fuit. Et res quidem ac dogmata ab illo, sed nomen ab eius discipulis Parmenide et Zenone, Eleatis sectae… … Hofmann J. Lexicon universale
Nikander — Nikandros (Νίκανδρος; auch Nikander) (* 197? v. Chr. in Kolophon, Ionien; † 130? v. Chr. in Pergamon?) war ein griechischer Arzt, Grammatiker und Dichter. Er lebte unter dem König Attalos II. und am Hofe Attalos’ III. Von seinen zahlreichen… … Deutsch Wikipedia
Nikander von Kolophon — Nikandros (Νίκανδρος; auch Nikander) (* 197? v. Chr. in Kolophon, Ionien; † 130? v. Chr. in Pergamon?) war ein griechischer Arzt, Grammatiker und Dichter. Er lebte unter dem König Attalos II. und am Hofe Attalos’ III. Von seinen zahlreichen… … Deutsch Wikipedia
Nikandros — (Νίκανδρος; auch Nikander) (* 197? v. Chr. in Kolophon, Ionien; † 130? v. Chr. in Pergamon?) war ein griechischer Arzt, Grammatiker und Dichter. Er lebte unter dem König Attalos II. und am Hofe Attalos’ III. Von seinen zahlreichen Werken sind nur … Deutsch Wikipedia
Nikandros aus Kolophon — Nikandros (Νίκανδρος; auch Nikander) (* 197? v. Chr. in Kolophon, Ionien; † 130? v. Chr. in Pergamon?) war ein griechischer Arzt, Grammatiker und Dichter. Er lebte unter dem König Attalos II. und am Hofe Attalos’ III. Von seinen zahlreichen… … Deutsch Wikipedia
Nikandros von Kolophon — Nikandros (Νίκανδρος; auch Nikander) (* 197? v. Chr. in Kolophon, Ionien; † 130? v. Chr. in Pergamon?) war ein griechischer Arzt, Grammatiker und Dichter. Er lebte unter dem König Attalos II. und am Hofe Attalos’ III. Von seinen zahlreichen… … Deutsch Wikipedia
La ciudad de los libros soñadores — Autor Walter Moers Género Novela fantástica y Misterio Tema(s) Fantástico Idioma … Wikipedia Español
Ксенофан — Колофонский Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος Дата рождения: ок. 570 г. до н.э. Дата смерти: ок. 475 г. до н.э. Школа/традиция: Элеаты Испытавшие влияние: Парменид Ксенофан Колофонский ( … Википедия
Ксенофан Колофонский — (др. греч. Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος, лат. Xenophanēs Colophōnius; 580/577 до н. э., Колофон, Малая Азия 485/490 до н. э., Элея, Южная Италия) древнегреческий странствующий поэт и философ. Покинул ионийский Колофон из за персидского нашествия.… … Википедия