Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

COMES

  • 1 comes

    comes, itis, c. (com u. eo; vgl. coëo, comitium), der Mitgänger, der Begleiter, die Begleiterin, a) übh.: c. Antonii, Cic.: c. Herculis, Suet.: Cyri, Frontin.: c. tuus, Cic.: comite Agrippā, Suet.: T. Agusius comes meus fuit illo miserrimo tempore, Cic.: age age, absolve me, ne comites morer, Plaut. – comes fugae, Cic.: exsilii, Vell. u. Mart.: c. victoriae, Caes. – in studiis c. et in lusibus, Ps. Quint. decl.: esse comitem alcis, Cic., u. alci, Ov. – dare (alci) comitem, Curt.: alqm od. se comitem alci addere, Liv. u. Verg.: alqm comitem alci adiungere, Cic.: comites de suis adiungere alci, Nep.: se comitem fugae alcis adiungere, Cic.: aggregare alqm alci comitem (v. Zufall), Vell.: alqm comitem habere, Cic.: alqm od. alqam (zB. uxorem) comitem fugae habere, Sen. poët. u. Vell.: u. alqm rerum omnium socium comitemque habere, Cic.: alqm comitem habere consiliis suis, Plaut.: praebere se alci comitem in inimicis ulciscendis, Cic.: non praebere se comitem illius furoris, sed ducem, Cic.: comitem negare (verst. se), nicht mitgehen wollen, Ov.: si nemo tantae virtutis exstitisset comes, Liv. – v. lebl. Subjj., luna, c. in nostras officiosa vias, Ov.: eloquentia pacis comes otiique socia, Cic.: mortis comes gloria, Cic.: invidia gloriae comes, Nep.: eminentis fortunae comes invidia, Vell.: grammatice dulcis secretorum c., Quint.: ira et metus et reliqui motus animi, comites superiorum, Cic.: hāc igitur conscientiā comite proficiscar, Cic. – b) insbes.: α) der Begleiter = Führer eines Knaben, gew. verb. custos comesque alcis, Verg.: comes et rector alcis, Suet.: puero (Alexandro) comes et custos salutis datus (v. Arzt Philippus), Curt. – β) der Begleiter, einer aus dem Gefolge, im Plur. die Begleiter = das Gefolge (vgl. cohors no. II, B, 2, b), sowohl der Magistrate, bes. des Prätors in der Provinz (Unterbeamte [Präfekten, Schreiber, Herolde, Ärzte, Haruspices], junge Vornehme, Freunde, Schmarotzer, Klienten, Freigelassene, s. Ernesti Exc. XV zu Suet. Tib. 46. Ruhnken Suet. Caes. 42), comites omnes magistratuum, Cic.: comites eius (Verris), Cic.: comites et adiutores negotiorum publicorum, Cic.: comites illi tui delecti, Cic.: senatoris filius contubernalis aut comes magistratus, Suet.: comes scribaque Neronis, Hor.: Pompeii libertus et paene omnium expeditionum comes, Suet.: comitum coetus, Catull.: quorum comes in provincia fuit, Suet. – als auch in der august. Zeit vornehmer Privatleute auf Ausflügen u. Reisen (bes. Schmarotzer; vgl. Schmid Hor. ep. 1, 7, 76. Bremi Suet. Tib. 46), ducendus et unus et comes alter, uti ne solus rusve peregreve exirem, Hor.: comites servosque ceteros dimiserat, Suet. – als auch (zur Kaiserzeit) des Kaisers (zuw. in Rangklassen geteilt, s. Suet. Tib. 46), servus Aemilii Pauli comitis eius, Suet.: inter comites Neronis, Suet.: comites a se removere, Suet. – dah. in spät. Kaiserzeit comes als Bezeichnung für den Inhaber irgend eines Hof- od. Staatsamts, zB. der c. stabuli, Oberstallmeister, Cod. Theod. 11, 18, 1. Greg. Tur. hist. Franc. 3, 32: comes (als General) rei castrensi praefuit per Africam, Amm. 30, 7, 3. Vgl. Seeck in Pauly-Wissowa Realenz. IV, 622 ff.

    lateinisch-deutsches > comes

  • 2 comes

    comes, itis, c. (com u. eo; vgl. coëo, comitium), der Mitgänger, der Begleiter, die Begleiterin, a) übh.: c. Antonii, Cic.: c. Herculis, Suet.: Cyri, Frontin.: c. tuus, Cic.: comite Agrippā, Suet.: T. Agusius comes meus fuit illo miserrimo tempore, Cic.: age age, absolve me, ne comites morer, Plaut. – comes fugae, Cic.: exsilii, Vell. u. Mart.: c. victoriae, Caes. – in studiis c. et in lusibus, Ps. Quint. decl.: esse comitem alcis, Cic., u. alci, Ov. – dare (alci) comitem, Curt.: alqm od. se comitem alci addere, Liv. u. Verg.: alqm comitem alci adiungere, Cic.: comites de suis adiungere alci, Nep.: se comitem fugae alcis adiungere, Cic.: aggregare alqm alci comitem (v. Zufall), Vell.: alqm comitem habere, Cic.: alqm od. alqam (zB. uxorem) comitem fugae habere, Sen. poët. u. Vell.: u. alqm rerum omnium socium comitemque habere, Cic.: alqm comitem habere consiliis suis, Plaut.: praebere se alci comitem in inimicis ulciscendis, Cic.: non praebere se comitem illius furoris, sed ducem, Cic.: comitem negare (verst. se), nicht mitgehen wollen, Ov.: si nemo tantae virtutis exstitisset comes, Liv. – v. lebl. Subjj., luna, c. in nostras officiosa vias, Ov.: eloquentia pacis comes otiique socia, Cic.: mortis comes gloria, Cic.: invidia gloriae comes, Nep.: eminentis fortunae comes invidia, Vell.: grammatice dulcis secretorum c., Quint.: ira et metus et reliqui motus
    ————
    animi, comites superiorum, Cic.: hāc igitur conscientiā comite proficiscar, Cic. – b) insbes.: α) der Begleiter = Führer eines Knaben, gew. verb. custos comesque alcis, Verg.: comes et rector alcis, Suet.: puero (Alexandro) comes et custos salutis datus (v. Arzt Philippus), Curt. – β) der Begleiter, einer aus dem Gefolge, im Plur. die Begleiter = das Gefolge (vgl. cohors no. II, B, 2, b), sowohl der Magistrate, bes. des Prätors in der Provinz (Unterbeamte [Präfekten, Schreiber, Herolde, Ärzte, Haruspices], junge Vornehme, Freunde, Schmarotzer, Klienten, Freigelassene, s. Ernesti Exc. XV zu Suet. Tib. 46. Ruhnken Suet. Caes. 42), comites omnes magistratuum, Cic.: comites eius (Verris), Cic.: comites et adiutores negotiorum publicorum, Cic.: comites illi tui delecti, Cic.: senatoris filius contubernalis aut comes magistratus, Suet.: comes scribaque Neronis, Hor.: Pompeii libertus et paene omnium expeditionum comes, Suet.: comitum coetus, Catull.: quorum comes in provincia fuit, Suet. – als auch in der august. Zeit vornehmer Privatleute auf Ausflügen u. Reisen (bes. Schmarotzer; vgl. Schmid Hor. ep. 1, 7, 76. Bremi Suet. Tib. 46), ducendus et unus et comes alter, uti ne solus rusve peregreve exirem, Hor.: comites servosque ceteros dimiserat, Suet. – als auch (zur Kaiserzeit) des Kaisers (zuw. in Rangklassen geteilt, s. Suet. Tib. 46), servus Aemilii Pauli comitis eius,
    ————
    Suet.: inter comites Neronis, Suet.: comites a se removere, Suet. – dah. in spät. Kaiserzeit comes als Bezeichnung für den Inhaber irgend eines Hof- od. Staatsamts, zB. der c. stabuli, Oberstallmeister, Cod. Theod. 11, 18, 1. Greg. Tur. hist. Franc. 3, 32: comes (als General) rei castrensi praefuit per Africam, Amm. 30, 7, 3. Vgl. Seeck in Pauly-Wissowa Realenz. IV, 622 ff.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > comes

  • 3 comes

        comes itis, m and f    [com- + 1 I-], a companion, associate, comrade, partaker, sharer, partner. omnino sine comite venisse, quite alone: Comites secuti sunt virginem, T.: eius Rubrius: o socii comitesque, H.: cui fides Achates it comes, V.: victoriae Pompei, an associate in, Cs.: eius amentiae: mortis, O.: paternae fugae, L.: data sum comes Minervae, O.: comitem sororem Sprevisti, V.—A guardian, tutor: Illi me comitem in arma pater misit, V.: custos comesque Iuli, V.—An attendant, retainer, dependant: Brundisium ductus, H.: ducendus et unus Et comes alter, H.: comites magistratuum, retinue: eius: comes Neronis, one of Nero's train, H.—Fig., of things, a companion, attendant, concomitant, associate, consequence: multarum deliciarum saltatio: eventūs rerum comites consiliorum: artes virtutis: culpam poena premit comes, H.
    * * *
    I
    comrade, companion, associate, partner; soldier/devotee/follower of another
    II
    Count, Earl (England); official, magnate; occupant of any state office

    Latin-English dictionary > comes

  • 4 comes

    comes comes, itis m союзник

    Латинско-русский словарь > comes

  • 5 comes

    comes comes, itis m, f спутник, спутница

    Латинско-русский словарь > comes

  • 6 comes

    cŏm-ĕs, ĭtis, comm. [con and 1. eo] (lit. one who goes with another), a companion, an associate, comrade, partaker, sharer, partner, etc. (whether male or female; class. and freq.).
    I.
    In gen.
    a.
    Masc.:

    age, age, argentum numera, ne comites morer,

    Plaut. Ep. 5, 1, 25:

    confugere domum sine comite,

    Ter. Hec. 5, 3, 25:

    comes meus fuit, et omnium itinerum meorum socius,

    Cic. Fam. 13, 71:

    erat comes ejus Rubrius,

    id. Verr. 2, 1, 25, § 64:

    cui tu me comitem putas esse,

    id. Att. 8, 7, 1:

    ibimus, o socii comitesque,

    Hor. C. 1, 7, 26; Lucr. 3, 1037; 4, 575:

    Catulli,

    Cat. 11, 1:

    Pisonis,

    id. 28, 1; Nep. Ages. 6, 3:

    quin et avo comitem sese Mavortius addet Romulus,

    Verg. A. 6, 778; cf.:

    comes ire alicui,

    id. ib. 6, 159:

    comitem aliquem mittere alicui,

    id. ib. 2, 86:

    comes esse alicui,

    Ov. H. 14, 54 et saep. —
    (β).
    With gen. or dat. of thing:

    cum se victoriae Pompeji comitem esse mallet quam, etc.,

    Caes. B. C. 3, 80:

    comitem illius furoris,

    Cic. Lael. 11, 37:

    me tuarum actionum, sententiarum, etc., socium comitemque habebis,

    id. Fam. 1, 9, 22:

    mortis et funeris atri,

    Lucr. 2, 581:

    tantae virtutis,

    Liv. 22, 60, 12:

    exsilii,

    Mart. 12, 25:

    fugae,

    Vell. 2, 53; Liv. 1, 3, 2; Cic. Att. 9, 10, 2; cf. Suet. Tib. 6:

    me habuisti comitem consiliis tuis,

    Plaut. Ps. 1, 1, 15.—With in:

    comes in ulciscendis quibusdam,

    Cic. Fam. 1, 9, 2.—
    b.
    Fem., Ter. Eun. 2, 3, 54; Lucr. 5, 741:

    data sum comes inculpata Minervae,

    Ov. M. 2, 588; cf. id. H. 3, 10:

    me tibi venturam comitem,

    id. ib. 13, 163; Verg. A. 4, 677; 6, 448.—
    B.
    Transf. to inanimate objects:

    malis erat angor Assidue comes,

    Lucr. 6, 1159:

    comes formidinis, aura,

    id. 3, 290:

    ploratus mortis comites,

    id. 2, 580:

    tunc vitae socia virtus, mortis comes gloria fuisset,

    Cic. Font. 21, 49 (17, 39):

    multarum deliciarum comes est extrema saltatio,

    id. Mur. 6, 13:

    pacis est comes, otiique socia eloquentia,

    id. Brut. 12, 45; cf.

    an idea (perh. intentionally) opp. to this,

    Tac. Or. 40:

    non ut ullam artem doctrinamve contemneres, sed ut omnis comites ac ministratrices oratoris esse diceres,

    Cic. de Or. 1, 17, 75:

    cui ipsi casus eventusque rerum non duces sed comites consiliorum fuerunt,

    id. Balb. 4, 9:

    exanimatio. quas comes pavoris,

    id. Tusc. 4, 8, 19:

    (grammatice) dulcis secretorum comes,

    Quint. 1, 4, 5:

    (cura) comes atra premit sequiturque fugacem,

    Hor. S. 2, 7, 115:

    culpam poena premit comes,

    id. C. 4, 5, 24:

    nec (fides) comitem abnegat,

    id. ib. 1, 35, 22: comitemque [p. 374] aeris alieni atque litis esse miseriam, Orac. ap. Plin. 7, 32, 32, § 119.—
    II.
    In partic.
    A.
    An overseer, tutor, teacher, etc., of young persons (rare;

    not ante-Aug.),

    Verg. A. 2, 86; 5, 546; Suet. Tib. 12; Stat. S. 5, 2, 60.— Esp. = paedagogus, a slave who accompanied boys as a protector, Suet. Aug. 98; id. Claud. 35.—Far more freq.,
    B.
    The suite, retinue of friends, relatives, scholars, noble youth, etc., which accompanied magistrates into the provinces, Cic. Verr. 2, 2, 10, § 27 sq; id. Q. Fr. 1, 1, 3, § 11; Hor. Ep. 1, 8, 2; Suet. Caes. 42; id. Ner. 5; id. Gram. 10.—
    C.
    The attendants of distinguished private individuals, Hor. Ep. 1, 7, 76; 1, 17, 52; id. S. 1, 6, 102; Suet. Caes. 4.— Trop.: (Cicero) in libris de Republica Platonis se comitem profitetur, Plin. praef. § 22.—
    D.
    After the time of the emperors, the imperial train, the courtiers, court, Suet. Aug. 16; 98; id. Tib. 46; id. Calig. 45; id. Vit. 11; id. Vesp. 4; Inscr. Orell. 723; 750 al.—Hence,
    E.
    In late Lat., a designation for the occupant of any state office, as, comes scholarum, rei militaris, aerarii utriusque, commerciorum (hence, Ital. conte; Fr. comte).

    Lewis & Short latin dictionary > comes

  • 7 comes

    [st1]1 [-] cŏmĕs, ĭtis, m. et f.: - [abcl][b]a - compagnon, compagne; associé à, partisan de. - [abcl]b - Virg. Suet. pédagogue, gouverneur d'un enfant (esclave qui accompagnait un enfant à l'école et portait son cartable). - [abcl]c - qui est de la suite, personne de l’escorte. - [abcl]d - comte, dignitaire du Bas-Empire.[/b]    - alicui comitem se praebere (addere): accompagner qqn.    - comes alicujus (alicui) esse: être le compagnon de qqn.    - cum se victoriae Pompeii comitem esse mallet quam socium Caesaris in rebus adversus, Caes. BC. 3, 80: préférant se rallier à la victoire de Pompée plutôt que de s'associer à César qui subissait des revers. [st1]2 [-] cŏmēs = comedis → comedo, edere.
    * * *
    [st1]1 [-] cŏmĕs, ĭtis, m. et f.: - [abcl][b]a - compagnon, compagne; associé à, partisan de. - [abcl]b - Virg. Suet. pédagogue, gouverneur d'un enfant (esclave qui accompagnait un enfant à l'école et portait son cartable). - [abcl]c - qui est de la suite, personne de l’escorte. - [abcl]d - comte, dignitaire du Bas-Empire.[/b]    - alicui comitem se praebere (addere): accompagner qqn.    - comes alicujus (alicui) esse: être le compagnon de qqn.    - cum se victoriae Pompeii comitem esse mallet quam socium Caesaris in rebus adversus, Caes. BC. 3, 80: préférant se rallier à la victoire de Pompée plutôt que de s'associer à César qui subissait des revers. [st1]2 [-] cŏmēs = comedis → comedo, edere.
    * * *
        Comes, huius comitis, pen. corr. com. gen. Vlpian. Qui accompaigne.
    \
        Comes fugae paternae. Liu. Qui luy tient compaignie en s'en fuyant.
    \
        Comes itineris. Plaut. Qui tient compaignie par chemin.
    \
        Patriae laudis comites. Senec. Imitateurs de la vertu paternelle.
    \
        Sedendi comes. Cic. Qui tient compaignie à quelcun assis, Compaignon de repos.
    \
        Veris comites, animae Thraciae. Horat. Vens qui soufflent au printemps.
    \
        Virginitatis comites. Ouid. Qui gardent leur virginité.
    \
        Genius comes. Horat. Nostre bon ange.
    \
        Manus comitum. Stat. La troupe de, etc.
    \
        Exterior comes. Horat. Qui en faisant compaignie à aucun se tient du costé gauche.
    \
        Abnegare comitem. Horat. Refuser de faire compaignie.
    \
        Addere sese comitem alicui. Virgil. L'accompaigner.
    \
        Ire comitem alicui. Virgil. Luy faire compaignie.
    \
        Negare comitem. Ouid. Refuser de faire compaignie.
    \
        Comitem se praebere furoris alterius. Cic. Suyvre autruy à mal faire.
    \
        Comes relatum ad ducem. Cic. Qui suit un autre.
    \
        Comes consiliis alicuius. Plaut. A qui on communique son secret.
    \
        Comites iudicum. Cic. La suite et officiers qui estoyent avec un Magistrat en la province.

    Dictionarium latinogallicum > comes

  • 8 comes

    1) товарищ, напр. мальчика (1. 1 § 2 D. 47, 11), женщины (1. 1 § 2. 1. 9 pr. 1. 15 § 15-17 D. 47, 10). 2) свита высших чиновников в провинциях (1. 16 D. 1, 18. 1. 4 D. 1, 22. 1. 32 D 4, 6. 1. 7 D. 48, 6. 1. 6 § 1 D. 48, 19. 1. 12 § 1 D. 50, 5). 3) со времен Константина В. comes стал титулом всех придворных и государств. чинов, хотя бы они не принадлежали к императ. свите, напр. comes sacrarum largitionum s. renumerationum, министр финансов; с. rerum privatarum s. privat. remunerationum, министр частного императ. имущества (1. 64 C. 10, 31. 1. un. C. 10, 72. 1. 10 C. 12, 41. 1. 2 C. 12, 43); с. thesaurorum, государственный казначей известного округа (1. 2 C. 12, 24);

    comites consistoriani, асессоры государств. совета (tit. C. 12, 10); с. dispositionum, правитель канцелярии в scrinium dispositionum (1. 8 C. 12, 19); с. domesticorum, главнокомандующий домашними войсками императора (1. 64 C. 10, 31); с. domorum, главный интендант императ. дворцов (1. 11. C. 3, 26. 1. 2 C. 12, 5. 1. 3 C. 12, 24); с. sacri stabuli, конюший (1. un. C. 12, 11); с. horreorum, надзиратель публичных магазинов (1. un. C. 11, 15); с. commerciorum, начальник таможенного ведомства (1. 1 C. 1, 52. 1. 6 C. 4, 63. 1. 2. C. 4, 40);

    comites scholarum, начальники т. н. scholae, т. е. корпораций чиновников (см. schola s. 2) (1. 3 C. 1, 31. 1. 1 C. 12, 30); также наместники провинций назыв. comites (1. 3 C. 1, 40. 1. un. C. 12, 14); с. Orientis (1. un. pr. C. 1, 49. 1. 11 § 2 C. 2, 7. 1. 2 C. 7, 67. 1. un. C. 11, 12), Aegypti (1. 1 C. 12, 11); иногда назыв. командующих войсками в провинциях comites, comites rei militaris (tit. C. 12, 12), militum (1. 1 C. 1, 38), com. militares (1. 6 C. 1, 51. 1. 14 C. 12, 36); также comes как титул, qui cum honore comitum, nomine magistrorum memoriae, praefuere vel epistolis vel libellis (1. 11 C. 10, 47), comes et magister officiorum (1. 3 C. 12, 51);

    comites et archiatri sacri palatii (rubr. C. 12, 13).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > comes

  • 9 comes

    I itis m., f. [ com + eo ]
    1) спутник, попутчик, провожатый, сопровождающий
    comitem esse alicujus C или alicui O — сопутствовать кому-л.
    se alicui comitem addere L, V — присоединиться к кому-л.
    nulli c. exeo Jя выхожу один
    (cum) aliquo comite Pt, Su — в сопровождении кого-л.
    2) товарищ, союзник, единомышленник (actionum, sententiarum alicujus C; consiliis alicujus Pl)
    4) учитель, наставник, провожатый (c. impubis Iuli V); дядька (человек, приставленный для присмотра к ребёнку из богатого дома) Su
    5) pl. свита, двор, тж. эскорт, кортеж H, Su
    6) (в позднеимперат. эпоху, начиная с Константина) высший сановник ( впоследствии граф — ср. фр. comte, англ. count)
    c. thesaurorum CJглавный казначей
    II comes 2 л. sg. praes. к comedo I

    Латинско-русский словарь > comes

  • 10 comes

    companion, friend, comrade / count.

    Latin-English dictionary of medieval > comes

  • 11 comes

    , itis m
      спутник; товарищ, союзник

    Dictionary Latin-Russian new > comes

  • 12 Comés facundus ín via pro véhiculo (e)st

    Веселый спутник в дороге заменяет экипаж, т. е. с веселым спутником не в тягость дальний путь.
    Публиций Сир, "Сентенции", 138.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Comés facundus ín via pro véhiculo (e)st

  • 13 Betacallis comes

    2. RUS тля-великан f ольховая
    3. ENG
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Betacallis comes

  • 14 Erythroneura comes

    2. RUS цикадка f виноградная
    4. DEU
    5. FRA cicadelle f de la vigne

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Erythroneura comes

  • 15 Culpam poena premit comes

    Punishment closely follows crime as its companion. (Horace)

    Latin Quotes (Latin to English) > Culpam poena premit comes

  • 16 Radicitus, comes!

    Really rad, dude!

    Latin Quotes (Latin to English) > Radicitus, comes!

  • 17 Virtvtis fortvna comes

    Latin Quotes (Latin to English) > Virtvtis fortvna comes

  • 18 come

    one or more plants of genus Tragopogon, goat's beard or salsify

    Latin-English dictionary > come

  • 19 benignus

    bĕnignus, a, um (contr. pour *benigenus) [bonus + genus] [st1]1 [-] bon, bienveillant, amical.    - comes benigni, faciles, suaves homines esse dicuntur, Cic. Balb. 36: on appelle comes (obligeants), les hommes bienveillants, complaisants, agréables.    - homines benigno vultu ac sermone, Liv. 28, 26, 6: des hommes ayant un air et des propos bienveillants.    - benignus alicui, Plaut. Pers. 583, etc. ; Hor. O. 3, 29, 52: bienveillant à l'égard de qqn.    - benignus erga aliquem, Plaut. Mil. 1230: bienveillant à l'égard de qqn.    - benignus adversus aliquem, Sen. Ep. 120, 10: bienveillant à l'égard de qqn. [st1]2 [-] bienfaisant, libéral, généreux.    - qui benigniores esse volunt quam res patitur, Cic. Off. 1, 44: ceux qui veulent être plus généreux que leurs moyens ne le permettent.    - fortuna... nunc mihi, nunc alii benigna, Hor. O. 3, 29, 52: la fortune est libérale tantôt pour moi, tantôt pour un autre.    - ego dum illo licitumst usa sum benigno et lepido et comi, Ter. Hec. 837: tant que cela lui a été permis, j'ai trouvé en lui un homme généreux, charmant, aimable.    - poét. vini somnique benignus, Hor. S. 2, 3, 3: trop ami du vin et du sommeil. [st1]3 [-] poét. = faustus: favorable, propice.    - Stat. S. 5, 1, 108; id. Th. 10, 216. [st1]4 [-] qui produit généreusement, riche, abondant, fécond.    - ingeni benigna vena, Hor. O. 2, 18, 10: une veine généreuse de talent.    - benigna materia gratias agendi, Liv. 42, 38, 6: abondante matière de remerciements.    - terra benigna, Tib. 3, 3, 3: terre fertile. --- Ov. Am. 1, 10, 56; Plin. 18, 1; Hor. Ep. 1, 16, 8; O. 1, 17, 15.
    * * *
    bĕnignus, a, um (contr. pour *benigenus) [bonus + genus] [st1]1 [-] bon, bienveillant, amical.    - comes benigni, faciles, suaves homines esse dicuntur, Cic. Balb. 36: on appelle comes (obligeants), les hommes bienveillants, complaisants, agréables.    - homines benigno vultu ac sermone, Liv. 28, 26, 6: des hommes ayant un air et des propos bienveillants.    - benignus alicui, Plaut. Pers. 583, etc. ; Hor. O. 3, 29, 52: bienveillant à l'égard de qqn.    - benignus erga aliquem, Plaut. Mil. 1230: bienveillant à l'égard de qqn.    - benignus adversus aliquem, Sen. Ep. 120, 10: bienveillant à l'égard de qqn. [st1]2 [-] bienfaisant, libéral, généreux.    - qui benigniores esse volunt quam res patitur, Cic. Off. 1, 44: ceux qui veulent être plus généreux que leurs moyens ne le permettent.    - fortuna... nunc mihi, nunc alii benigna, Hor. O. 3, 29, 52: la fortune est libérale tantôt pour moi, tantôt pour un autre.    - ego dum illo licitumst usa sum benigno et lepido et comi, Ter. Hec. 837: tant que cela lui a été permis, j'ai trouvé en lui un homme généreux, charmant, aimable.    - poét. vini somnique benignus, Hor. S. 2, 3, 3: trop ami du vin et du sommeil. [st1]3 [-] poét. = faustus: favorable, propice.    - Stat. S. 5, 1, 108; id. Th. 10, 216. [st1]4 [-] qui produit généreusement, riche, abondant, fécond.    - ingeni benigna vena, Hor. O. 2, 18, 10: une veine généreuse de talent.    - benigna materia gratias agendi, Liv. 42, 38, 6: abondante matière de remerciements.    - terra benigna, Tib. 3, 3, 3: terre fertile. --- Ov. Am. 1, 10, 56; Plin. 18, 1; Hor. Ep. 1, 16, 8; O. 1, 17, 15.
    * * *
        Benignus, Adiectiuum a Bono, dicitur liberalis, beneficus, clemens. Liberal et qui donne voluntiers, et fait plaisir. Benin, Clement, Gratieux, Doulx, Courtois.
    \
        Ager benignus. Ouid. Qui rapporte et produit beaucoup de fruict.
    \
        Oratio benigna. Cic. Benigne, Gratieuse.
    \
        Tellus benigna. Plinius. Qui rend beaucoup au laboureur.
    \
        Terra benigna. Tibul. Fertile, De grand rapport.
    \
        Vini, somnique benignus. Horat. Bien beuvant, et bien dormant.

    Dictionarium latinogallicum > benignus

  • 20 comedo

    [st1]1 [-] cŏmĕdo, cŏmĕdis (cŏmēs), cŏmĕdĕre (cŏmesse), cŏmēdi, cŏmēsum (cŏmestum): - tr. - manger, ronger, dévorer, dissiper (son bien).    - pour les formes irrégulières, voir edo.    - comedim, arch. = comedam.    - comestur a vermibus corpus, Lact.: le corps est rongé par les vers.    - cenā comesā venire, Varr.: arriver après le repas, arriver après la fête, arriver trop tard.    - comedere aliquem oculis, Mart.: dévorer qqn des yeux. [st1]2 [-] cŏmĕdo, ōnis, m.: mangeur, un glouton, dissipateur.
    * * *
    [st1]1 [-] cŏmĕdo, cŏmĕdis (cŏmēs), cŏmĕdĕre (cŏmesse), cŏmēdi, cŏmēsum (cŏmestum): - tr. - manger, ronger, dévorer, dissiper (son bien).    - pour les formes irrégulières, voir edo.    - comedim, arch. = comedam.    - comestur a vermibus corpus, Lact.: le corps est rongé par les vers.    - cenā comesā venire, Varr.: arriver après le repas, arriver après la fête, arriver trop tard.    - comedere aliquem oculis, Mart.: dévorer qqn des yeux. [st1]2 [-] cŏmĕdo, ōnis, m.: mangeur, un glouton, dissipateur.
    * * *
    I.
        Comedo, pen. corr. comes, comest: vel comedis, comedi, pen. prod. comesum, pen. prod. vel comestum, comedere vel comesse. Cic. Manger.
    \
        Comedere aliquem, bona alicuius, nummos, rem suam, per translationem dictum, pro Consumere. Plaut. Terent. Cic. Consumer, Despendre les biens d'autruy.
    \
        Comedere beneficia alicuius. Cic. N'avoir plus de memoire des biens et plaisirs qu'on nous a faict.
    II.
        Comedo, huius comedonis. Varro. Un glouton qui a despendu tous ses biens, qui a tout mangé.

    Dictionarium latinogallicum > comedo

См. также в других словарях:

  • Comes — (  /ˈkoʊm …   Wikipedia

  • Comes — Comes, Plural Comites (lateinisch für „Begleiter“, Gefährte „Gefolge“, von cum „mit“ und ire „gehen“) ist im Ursprung ein römischer Amtstitel, der im Laufe der Zeit mehrere Bedeutungen hatte, sowohl im zivilen Bereich für Statthalter und… …   Deutsch Wikipedia

  • Comes — puede hacer referencia a: La palabra latina para conde Orazio Comes, biólogo Silvia Comes cantautora española Francesc Comes, pintor mallorquín del siglo XV Melcior Comes, escritor español Didier Comès, autor de cómics Esta págin …   Wikipedia Español

  • Comès — Comès, de son vrai nom Dieter Herman, est un scénariste et dessinateur de bande dessinée. Comès Nom de naissance Dieter Herman Surnom Comès Naissance 11 février 1942 Sourbrodt …   Wikipédia en Français

  • comes — s. m. pl. 1. Usado na locução comes e bebes. 2. comes e bebes: comidas e bebidas; comezainas. 3. patuscadas …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • comes — (izg. kȍmes) m DEFINICIJA 1. pov. u srednjem vijeku grof, u Hrvatskoj i Ugarskoj pokrajinski gospodar, ob. župan, ponekad i vladar 2. glazb. u fugi imitacija teme, tj. odgovor ETIMOLOGIJA lat. comes: pratilac …   Hrvatski jezični portal

  • Comes — Co mes, n. [L., a companion.] (Mus.) The answer to the theme (dux) in a fugue. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Comes — (lat.), Gesellschafter, Begleiter; daher in der Mehrzahl Comĭtes, das Gefolge od. die Umgebung der römischen Kaiser, bes. seit Hadrian, aus deren Zahl dieselben, bes. am Byzantinischen Hofe, allerhand Hofstellen, Statthalterschaften in den… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Comes — (lat., »Begleiter«) wurde in der republikanischen und der ersten Kaiserzeit vorzugsweise zur Bezeichnung der Römer gebraucht, welche die Statthalter in den Provinzen als Freunde und als Gehilfen in den Verwaltungsgeschäften zu begleiten pflegten …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Comes — (lat.), Mehrzahl Comĭtes, Begleiter, namentlich die Beamten, die den röm. Magistraten in die Provinz folgten, um sie bei der Justiz oder Verwaltung und im Kommando zu unterstützen; seit Diokletian und Konstantin Titel der höhern und höchsten… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Comes — Comes, lat., Graf …   Herders Conversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»