-
1 Brutidius
Brutĭdĭus, ii, m., a Roman name; esp. Brutidius Niger, an historian of the time of Tiberius, and author of a work upon the death of Cicero, now lost, Tac. A. 3, 66; Juv. 10, 83. -
2 obvius
I.In gen.:II.si ille obvius ei futurus omnino non erat,
had no expectation of meeting him, Cic. Mil. 18, 47:dare se obvium alicui,
to meet a person, Liv. 1, 16:quo in loco inter se obvii fuissent,
had met each other, Sall. J. 79, 4:libellus insidiarum ab obvio quodam porrectus,
by one who met him, Suet. Caes. 81; cf. Quint. 10, 3, 29:cuicumque est obvia,
whomsoever she meets, Juv. 6, 412:cui mater mediā sese tulit obvia silvā,
met, Verg. A. 1, 314:obvia cui Camilla Occurrit,
id. ib. 11, 498: esse in obvio alicui, to be in the way of or where one can meet another, Liv. 37, 23; so, with ellips. of dat.:Brutidius meus ad Martis fuit obvius aram,
Juv. 10, 83:se gravissimis tempestatibus obvium ferre,
Cic. Rep. 1, 4, 7:agmen obviorum,
Suet. Calig. 13:obvii e diverso,
Plin. 8, 50, 76, § 201.—Of things:neque aranei tenvia fila Obvia sentimus,
Lucr. 3, 384:simulacra nobis,
id. 4, 37:obvias mihi litteras mittas,
send to meet, Cic. Att. 6, 5, 1; cf. id. ib. 6, 4, 3:ultroque ferebant Obvia securis ubera lactis oves,
offered, presented, Tib. 1, 3, 46: montes, qui obvii erant itineri adversariorum, which lay in their way, which they met or fell in with, Nep. Eum. 9:quaeque,
Val. Fl. 3, 583:obvia flamina,
Ov. M. 1, 528:obvius undis,
up the stream, id. ib. 11, 138:obviaque hospitiis teneat frondentibus arbos,
over against, opposite, Verg. G. 4, 24:aquilones,
contrary, adverse, Tac. A. 2, 54:prona cadit lateque et cominus obvia frangens,
every thing in its way, Cat. 64, 109.—In partic.A.In a bad sense, as an enemy, against, to meet or encounter:B.si ingredienti cum armatā manu obvius fueris,
Cic. Caecin. 27, 76:Jugurthae obvius procedit,
Sall. J. 21, 1:obvii hostibus,
id. ib. 50, 4:infestā subit obvius hastā,
Verg. A. 10, 877.—In a good sense.1.Easy of access, affable, courteous (perh. not ante-Aug.):2.est enim obvius, et expositus, plenusque humanitate,
Plin. Ep. 1, 10, 2.—Of inanim. and abstr. things, at hand, easy, ready, obvious:3.nec se obvias fuisse dicenti, sed conquisitas (figuras),
Quint. 9, 3, 5:quidquid venerit obvium loquamur,
Mart. 11, 7, 7:obvias opes deferre deos,
Tac. A. 16, 2:comitas,
id. ib. 2, 2:laudes,
common, Gell. 5, 1, 1:obvia et illaborata virtus,
easy, not difficult of attainment, Quint. 12, 2, 2:ex obvio fere victus (animalibus),
id. 2, 16, 14.—Of words, in constant use, common:4.est vestibulum in sermonibus celebre atque obvium verbum,
Macr. S. 6, 8, 15:municipes et municipia sunt verba dictu facilia et usu obvia,
Gell. 16, 13, 1; 18, 12, 10; cf.:obvium est dicere dimidiā,
id. 3, 14, 12.—Se dare obvium, to occur to one's mind or memory:C.licet omnes (versus) praesens memoria non suggerat, tamen, qui se dederint obvios, annotabo,
Macr. S. 5, 3, 1.—Lying open, i. e. exposed, obnoxious to an evil ( poet.):rupes Obvia ventorum furiis expostaque ponto,
Verg. A. 10, 694:melioribus opto Auspiciis et quae fuerit minus obvia Graiis,
id. ib. 3, 498:calvitium quoquoversus obvium,
i. e. exposed to the air, App. M. 11, p. 273 fin.
См. также в других словарях:
BRUTIDIUS — vir quidam, qui tempore Iuvenalis Poetze tractus est ad iudicium, tamquam fautor et amicus Seiani, apud Imperatorem accusati. Iuvenal. Sat. 10. v. 82. Pallidulus mî Brutidius meus ad Martis fuit obvius aram. Quam timeo, victus ne poenas exigat… … Hofmann J. Lexicon universale
BRUTIDIUS Niger — Apollodori discipulus Aedilis, C. Sulpiciô, D. Hateriô Consulib. honestis artibus copiosus. Nam non solum inter Oratores Rhetorasque locum habuit; teste Senecâ, Suas. 6. et controv. 9. sed eriam Historiam scripsit, ut ex fragmentis apparer cum… … Hofmann J. Lexicon universale