-
1 Benjamin
Benjămin, m., indecl.I.The young est son of the Hebrew patriarch Jacob, Aug. Civ. Dei, 17, 21; Sulp. Sev. Chron. 1, 12, 1 sqq.; Vulg. Gen. 35, 18 al.—II.The Jewish tribe of Benjamin, Sulp. Sev Chron. 1, 29, 5.—Hence, Benjămītae, ārum, m., the Jews of the tribe of Benjamin, Sulp. Sev. Chron. 1, 29, 5. -
2 Benjamitae
Benjămin, m., indecl.I.The young est son of the Hebrew patriarch Jacob, Aug. Civ. Dei, 17, 21; Sulp. Sev. Chron. 1, 12, 1 sqq.; Vulg. Gen. 35, 18 al.—II.The Jewish tribe of Benjamin, Sulp. Sev Chron. 1, 29, 5.—Hence, Benjămītae, ārum, m., the Jews of the tribe of Benjamin, Sulp. Sev. Chron. 1, 29, 5. -
3 jemineus
Jeminea, Jemineum ADJBenjamite, of the tribe of Benjamin -
4 conforto
conforto, āre, v. a. [fortis], to strengthen much (late Lat.;esp. freq. in the Vulg. of the Vet. Test.): stomachum, Macer. Carm. 71: manus,
Lact. 4, 15:domum Juda,
Vulg. Zach. 10, 6:confortamini, filii Benjamin,
id. Jer. 6, 1 et saep. -
5 recido
1.rĕcĭdo, reccidi (better than recidi; cf. Cic. Rep. 2, 8, 14), cāsum (recasurus, Cic. Att. 4, 16, 12; Suet. Aug. 96; Gai. Inst. 1, 127), 3 (with e long, Lucr. 1, 857; 1063; 5, 280; Prop. 4 (5), 8, 44; Ov. M. 6, 212; 10, 18; 180; id. R. Am. 611; Juv. 12, 54; Phaedr. 3, 18, 15 al.;A.prob., also,
Plaut. Men. 3, 2, 54, and Ter. Hec. prol. alt. 39; v. the art. re), v. n., to fall back (class., and very freq., esp. in the trop. signif.; but not found in Virg. or Hor.).Lit.: neque posse e terris in loca caeli Recidere inferiora, Lucr. 1, 1063:B.quia et recidant omnia in terras et oriantur e terris,
Cic. N. D. 2, 26, 66:ramulum adductum, ut remissus esset, in oculum suum reccidisse,
had sprung back, recoiled, id. Div. 1, 54, 123:quem (discum) libratum in auras Misit... Recidit in solidam longo post tempore terram Pondus,
Ov. M. 10, 180:etiam si recta recciderat (navis),
Liv. 24, 34; Prop. 4 (5), 8, 44 et saep.:in collum Benjamin,
Vulg. Gen. 45, 14.— Absol.:amictum recidentem,
Quint. 11, 3, 162.—Trop., to fall back, return:II.in graviorem morbum recidere,
to relapse, Liv. 24, 29;so alone: ab his me remediis noli in istam turbam vocare, ne recidam,
Cic. Att. 12, 21, 5; cf.:(quartanae) ne recidant,
Plin. 28, 16, 66, § 228:post interitum Tatii cum ad eum (sc. Romulum) potentatus omnis reccidisset,
Cic. Rep. 2, 8, 14:praestat in eandem illam recidere fortunam,
id. Sest. 69, 146; cf.:Syracusae in antiquam servitutem recciderunt,
Liv. 24, 32 fin.:quippe celebratam Macedonum fortitudinem ad ludibrium reccidisse verebatur,
Curt. 9, 7, 23:in invidiam,
Nep. Alcib. 7, 1.—So freq. of an evil, to fall back, recoil upon any one, esp. upon the author of it: omnes in te istaec recident contumeliae, * Plaut. Men. 3, 2, 54:ut hujus amentiae poena in ipsum familiamque ejus recidat,
Cic. Phil. 4, 4, 10:suspicionem in vosmet ipsos recidere,
id. Rosc. Am. 29, 79: hunc casum ad ipsos recidere posse demonstrant, * Caes. B. G. 7, 1:quae in adversarios recidunt,
Quint. 9, 2, 49:quod in ipsam recidat,
Ov. M. 6, 212:consilia in ipsorum caput recidentia,
Liv. 36, 29; cf. Curt. 9, 5, 25:periculosa et adversa cuncta in illos recasura,
Suet. Aug. 96:in me haec omnia mala recciderunt,
Vulg. Gen. 42, 36. —(With the idea of cadere predominating.) To fall somewhere, to light upon, happen, occur, = redigi; constr. with ad, in, or an adv. of direction.(α).With ad:(β).ex laetitiā et voluptate ad ludum et lacrimas,
Cic. Sull. 32, 91: ex liberatore patriae ad Aquilios se Vitelliosque reccidisse, had sunk to a level with the Aquilii and Vitellii, i. e. had come to be regarded as a traitor, Liv. 2, 7: sinere artem musicam Recidere ad paucos, to fall into the possession of a few, Ter. Hec. prol. alt. 39:tantum apparatum ad nihilum recidere,
to come to naught, Cic. Phil. 7, 9, 27:ad nilum,
Lucr. 1, 857; Cic. Or. 70, 233:ad nihil,
id. Att. 4, 16, 12.—With in, Lucr. 5, 280:(γ).quae (tela), si viginti quiessem dies, in aliorum vigiliam consulum reccidissent,
Cic. Planc. 37, 90; cf. id. Att. 1, 1, 2; id. Phil. 13, 9, 19:rex ut in eam fortunam recideret,
Liv. 44, 31 fin.:omnis impensa in cassum recidat,
Col. 4, 3, 5:mundi, In quem reccidimus, quidquid mortale creamur,
Ov. M. 10, 18.—With an adv. of direction:2.huccine tandem omnia recciderunt, ut civis Romanus... in foro virgis caederetur,
Cic. Verr. 2, 5, 63, § 163:eo regiae majestatis imperium,
Liv. 4, 2:eo res,
Quint. 2, 10, 3:illuc, ut, etc.,
Juv. 12, 54:ex quantis opibus quo reccidissent Carthaginiensium res,
Liv. 30, 42:pleraque, quo debuerint, reccidisse,
id. 25, 31; cf. id. 4, 2:quorsum responsum recidat,
Cic. Rosc. Com. 15, 43.rĕ-cīdo, di, sum, 3, v. a. [caedo], to cut away, cut down, cut off (mostly poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.:II.vepres,
Cato, R. R. 2, 4; cf.:malleolos ad imum articulum,
Plin. 17, 21, 35, § 160:sceptrum imo de stirpe,
Verg. A. 12, 208;for which: laurum imā stirpe,
Claud. Rapt. Pros. 3, 76 (cf. II.):ceras inanes,
empty cells, Verg. G. 4, 241:hirsutam barbam falce,
Ov. M. 13, 766:caput,
id. ib. 9, 71:immedicabile vulnus Ense recidendum est,
id. ib. 1, 191:pollicem alicui,
Quint. 8, 5, 12:comas,
Mart. 1, 32, 4; cf.capillos,
Plin. Ep. 7, 27 fin.:ungues,
Plin. 10, 35, 52, § 106:columnas,
to hew out, Hor. C. 2, 18, 4:fustes,
id. ib. 3, 6, 40:ancile ab omni parte recisum,
Ov. F. 3, 377:mella,
i. e. to take out, Pall. Jun. 7, 2.—Of persons: cuncti simul ense recisi,
cut down, Luc. 2, 194.— Poet.:fulgorem sideribus,
to rob the stars of their brightness, Stat. Th. 12, 310:gramina morsu,
to devour, Calp. Ecl. 2, 45.—Trop. (borrowed from agriculture), to lop off, cut short, retrench, abridge, diminish:perquam multa recidam ex orationibus Ciceronis,
Quint. 12, 10, 52; cf. id. 12, 10, 55:inanem loquacitatem,
id. 10, 5, 22: ambitiosa [p. 1532] ornamenta, Hor. A. P. 447:omne quod ultra Perfectum traheretur,
id. S. 1, 10, 69: nationes partim recisas, partim repressas, * Cic. Prov. Cons. 12, 31:mercedes scaenicorum,
Suet. Tib. 34 init.:armaturas mirmillonum,
to lessen, id. Calig. 55:ornandi potestatem,
Quint. 2, 16, 4:facultatem aliter acquirendi,
id. 12, 7, 10:impedimenta,
to diminish, obviate, Front. Strat. 4, 1, 7; cf.occupationes,
Sen. Q. N. 3 praef.:culpam supplicio,
Hor. C. 3, 24, 34; cf.:cum magnis parva mineris Falce recisurum simili te,
id. S. 1, 3, 123: vitia a stirpe, Claud. ap. Ruf. 1, 56; and:aliquid priscum ad morem,
i. e. to reduce within the limits of ancient manners, Tac. A. 3, 53.—Hence, rĕcīsus, a, um, P.a., shortened, abridged; short, brief:opus,
Vell. 2, 89, 1:ea recisa in unum librum coartasse,
Plin. Ep. 1, 20, 8.— Comp.:tempus recisius (opp. longius),
Dig. 47, 21, 2.— Sup. and adv. do not occur.
См. также в других словарях:
Benjamin — (Hebrew Name|בִּנְיָמִין|Binyamin|Binyāmîn) in the Book of Genesis, is a son of Jacob, the second (and last) son of Rachel, and the founder of the Israelite Tribe of Benjamin [Genesis 35:18] ; in the Biblical account, unlike Rachel s first son… … Wikipedia
BENJAMIN — (Heb. בִּנְיָמִין), youngest son of jacob by rachel (Gen. 35:16–18), and the eponym of the tribe of Benjamin. Benjamin was the only one of Jacob s sons to be born in Canaan. Little is told of his life and personality. Our preserved texts… … Encyclopedia of Judaism
benjamin — benjamin, ine [ bɛ̃ʒamɛ̃, in ] n. • fin XVIIe « enfant préféré »; nom du plus jeune fils de Jacob, littéralt « fils du bonheur » 1 ♦ Le, la plus jeune d une famille, d un groupe. ⇒ cadet, dernier né. La benjamine de la famille, de la classe. 2 ♦… … Encyclopédie Universelle
Benjamin — Saltar a navegación, búsqueda Benjamin hace referencia a: Benjamin Amos, futbolista inglés; Benjamin Biolay, cantautor y productor discográfico francés; Benjamin Britten, compositor británico; Benjamin Constant de Rebecque, político y escritor… … Wikipedia Español
BENJAMIN (W.) — Penseur engagé sur plusieurs fronts et circulant volontiers de l’un à l’autre, Walter Benjamin doit son irrésistible fulgurance à la mobilité avec laquelle il se déplace. Ses sauts de tigre (la dialectique passe toujours chez lui par la voie… … Encyclopédie Universelle
Benjamin — • The youngest son of Jacob born of Rachel Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Benjamin Benjamin † … Catholic encyclopedia
Benjamin — (hebr. „Glückskind“, „Kind des Glücks“) bezeichnet: Benjamin (Vorname); männlicher Vorname, siehe dort Etymologie, Varianten und Namensträger Benjamin (Familienname); Träger des Nachnamens Benjamin (Bibel), der jüngste Sohn des Patriarchen Jakob… … Deutsch Wikipedia
benjamin — BENJAMÍN s.m. (Rar) Cel mai mic copil al unei familii; cel mai tânăr membru al unui grup. – Din fr. benjamin. Trimis de paula, 02.06.2002. Sursa: DEX 98 benjamín s. m., pl. benjamíni Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic … … Dicționar Român
Benjamín — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Benjamín (desambiguación). Del hebreo Ben iamin: hijo de la diestra. Se refiere a la derecha como símbolo de fuerza o virtud. Según la Biblia es el hijo menor del patriarca… … Wikipedia Español
BENJAMIN II — (originally Israel Joseph Benjamin; 1818–1864), Romanian explorer and writer born in Falticeni, Moldavia. He engaged first in the lumber trade (for this reason he was nicknamed Chiristigiu or Lumberjack ) but after some initial success, he lost… … Encyclopedia of Judaism
Benjamin II — was the pen name of a Romanian traveler; born at Fălticeni, Moldavia (now in Romania), in 1818; died at London May 3, 1864. Married young, he engaged in the lumber business, but losing his modest fortune, he gave up commerce. Being of an… … Wikipedia