Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Beginnings

  • 1 elementum

        elementum ī, n    a first principle, simple substance, element: elemento gratulor (i. e. igni), Iu.— Plur., C., O.— Plur, the first principles, rudiments: puerorum: prima, H.: aetatis, i. e. of culture, O.— The beginning, origin: prima Romae, O.: cupidinis pravi, H.: vitiorum, Iu.
    * * *
    elements (pl.); rudiments, beginnings; kinds of matter (earth/air/fire/water); element, origin; first principle

    Latin-English dictionary > elementum

  • 2 Iānus

        Iānus ī, m    [IA-], an old Italian deity, good of doors, passages, and entrances, of all beginnings, and of the month of January: anceps, with two faces, O.: bifrons, V.: Ianus Quirini, H.— The temple of Janus: ad infimum Argiletum, L.—An arched passage-way, covered passage, arcade: transitiones perviae Iani nominantur: dexter Ianus portae, Cs.—Esp., four arched passages in the Forum, the exchange for merchants and bankers: medius: summus, H.
    * * *
    arcade, covered passage

    Latin-English dictionary > Iānus

  • 3 in-cūnābula

        in-cūnābula ōrum, n     a cradle: puerorum: Bacchi, O.: ab incunabulis imbutus odio, i. e. from childhood, L.—A birthplace: nostra, Enn. ap. C.: deorum: Iovis, O.—Fig., the elements, beginnings: oratoris: doctrinae.

    Latin-English dictionary > in-cūnābula

  • 4 partus

        partus ūs, m    [pario], a bearing, bringing forth, birth, delivery: partus instabat prope, T.: cum iam appropinquare partus putaretur: maturos aperire partūs Lenis, H.—Fig.: Graeciae oratorum partūs atque fontīs vides, i. e. beginnings.— Young, offspring: bestia pro suo partu propugnant: plurīs enisa partūs, L.: partūs Missos ad Orcum, H.: tanti partus equae constat, foal, Iu.
    * * *
    birth; offspring

    Latin-English dictionary > partus

  • 5 prīncipium

        prīncipium ī, n    [princeps], a beginning, commencement, origin: origo principi nulla est: motūs: principio orationis hoc pono, in beginning my speech: omnium rerum magnarum ab dis inmortalibus principia ducuntur: Scribendi recte sapere est principium, H.: Ab Iove principium, V.: imperi, L.: a sanguine Teucri Ducere principium, O.— Abl adverb., at the beginning, in the beginning, at first, in the first place: Principio vementer velim, etc., T.: principio ausus est dicere: Principio... tum, V.—In the phrase, a principio (rarely de principio), from the beginning, from the first: ut a principio dixi: de principio studuit occurrere, etc.— Plur, beginnings, foundations, principles, elements: diligenter explorata principia ponantur: naturalia: principia rerum, e quibus omnia constant, elements.—Prov.: obsta principiis, O.— That which begins, a leader, founder: Faucia curia fuit principium, i. e. was the first to vote, L.: Graecia principium moris fuit, O.—In the army, plur, the foremost ranks, front lines of soldiers, front, van: ero post principia, in the rear, T.: Marium post principia habere, S.: post principia tutus receptus fuit, to the rear, L.—In a camp, the headquarters, principal place, general's quarters (an open space, for councils and assemblies): iura reddere in principiis, L.: in principiis statuit tabernaculum, N.
    * * *

    Latin-English dictionary > prīncipium

  • 6 prooemium

        prooemium ī, n, προοίμιον, an introduction, preface, proem: citharoedi, prelude: legis: prooemia rixae, beginnings, Iu.
    * * *
    preface, introduction, preamble; beginning, prelude; overature (music)

    Latin-English dictionary > prooemium

  • 7 sēmen

        sēmen inis, n    [1 SA-].—Of plants, seed: manu spargere semen: terra semen excepit: iacto semine, V.: quercus de semine Dodonaeo, O.—Of men or animals, seed, race: genitus de semine Iovis, son of Jupiter, O.: ipsa regio semine orta, L.: mortali semine cretus, of mortal race, O.: (virtus) propria Romani seminis, i. e. an inborn characteristic of the Romans.—A shoot, graft, scion, set, slip, cutting: Seminibus positis (i. e. virgultis), V.— Posterity, progeny, offspring, child: inpia Semina fert utero, O.—Fig., seed, an origin, essence, principle, source, occasion, ground, cause: veteris percepto semine venae Arva rigent auro, O.: malorum omnium: huius belli: Semina terrarumque animaeque marisque Et ignis, i. e. the four elements, V.: semina discordiarum (tribuni), L.: semina futurae luxuriae, the small beginnings, L.
    * * *

    Latin-English dictionary > sēmen

  • 8 primitia

    first-fruits (pl.), first offerings; beginnings

    Latin-English dictionary > primitia

  • 9 primordium

    first beginning, origin, commencement, beginnings

    Latin-English dictionary > primordium

  • 10 Obsta principiis

    Latin Quotes (Latin to English) > Obsta principiis

  • 11 Principiis obsta

    Latin Quotes (Latin to English) > Principiis obsta

  • 12 elementum

    ĕlĕmentum, i, n. [root al-, to nourish; Gr. an-al-tos, alsos; Lat. alo, alimentum, etc.; cf. Sanscr. al-akā, a girl ], a first principle, element (cf.: initium, principium, exordium, primordium); Gr. stoicheion.
    I.
    Lit., in plur.:

    nec de elementis video dubitari quatuor esse ea,

    Plin. 2, 5, 4, § 10; Lucr. 1, 827; 913; 2, 393 et saep.; Cic. Ac. 1, 7, 26; Sen. Q. N. 3, 12 sq.; Quint. 2, 17, 38; 3, 8, 31; Ov. M. 15, 237; 1, 29; Vulg. 2 Pet. 3, 10.—In sing., Plin. 10, 69, 88, § 191; 11, 36, 42, § 119; 31, 1, 1, § 1; Juv. 15, 86; Amm. 17, 13:

    quia ignis inviolabile sit elementum,

    Lact. 1, 12 med.; 7, 9 al.—
    II.
    Transf.
    A.
    The alphabet, Suet. Caes. 56 (cf. Prisc. 538 P.).—More freq.,
    B.
    Transf., the first principles, rudiments, in the arts and sciences (cf. doctrina, praecepta).
    1.
    In gen.:

    puerorum,

    Cic. de Or. 1, 35, 163; cf. Quint. prooem. § 21; 1, 1, 35; Hor. S. 1, 1, 26; id. Ep. 1, 20, 17 et saep.:

    loquendi,

    Cic. Ac. 2, 28 fin.; cf. id. de Or. 2, 11, 45; Quint. 2, 3, 13; Ov. M. 9, 719 et saep.—
    2.
    In partic.
    a.
    The ten categories of Aristotle, Quint. 3, 6, 23 sq. Spald.—
    * b.
    Meton., elementary scholars, beginners: vix se prima elementa ad spem effingendae eloquentiae audebunt, Quint. 1, 2, 26.—
    C.
    The beginnings of other things:

    prima Romae,

    Ov. F. 3, 179:

    prima Caesaris,

    id. ib. 709:

    cupidinis pravi,

    Hor. C. 3, 24, 52; cf.

    irarum,

    Sil. 3, 77:

    vitiorum,

    Juv. 14, 123 al.

    Lewis & Short latin dictionary > elementum

  • 13 Janus

    Jānus, i, m. [root i, ire, prop. a going, a going through, passage; cf. janua], an old Italian deity. He was represented with a face on the front and another on the back of his head, Ov. F. 1, 245;

    hence, anceps,

    id. M. 14, 334. The month of January, Mensis Jani, Ov. F. 2, 51, was sacred to him, as were all other beginnings. The myth makes him a king of Latium or Etruria, where he hospitably received Saturn when expelled by Jupiter from Crete, Macr. S. 1, 7, 8, 9. He had a small temple in the Forum, with two doors opposite to each other, which in time of war stood open and in time of peace were shut;

    the temple was thrice closed on this account: in the time of Numa, after the first Punic war, and after the battle of Actium,

    Ov. F. 1, 281. With reference to his temple, the deity was called Janus geminus, or Janus Quirinus, Macr. S. 1, 9; Suet. Aug. 22; for which, poet.:

    Janus Quirini,

    Hor. C. 4, 15, 9.—Joined with pater:

    Januspater,

    Gell. 5, 12, 5.—
    II.
    Transf.
    A.
    The temple of Janus:

    Janum ad infimum Argiletum indicem pacis bellique fecit,

    Liv. 1, 19; cf. Hor. Ep. 1, 20, 1.—
    B.
    An arched passageway, covered passage, arcade:

    janos tres faciendos locavit,

    Liv. 41, 27; 2, 49; Cic. N. D. 2, 27, 67; Suet. Aug. 31.—
    C.
    In partic., [p. 1013] Jani, four arched passages in the Roman Forum, where the merchants and moneychangers had their stand:

    qui Puteal Janumque timet, celeresque Calendas,

    Ov. R. Am. 561:

    haec Janus summus ab imo Prodocet,

    Hor. Ep. 1, 1, 54:

    postquam omnis res mea Janum Ad medium fracta est,

    id. S. 2, 3, 18; Cic. Off. 2, 25, 90; id. Phil. 6, 5, 15 al.—
    D.
    A year:

    vive, vale et totidem venturos congere Janos, quot, etc.,

    Aus. Ep. 20, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > Janus

  • 14 orsa

    orsa, ōrum, n. [ordior].
    I.
    Beginnings, commencements, an undertaking, attempt: ut (di) orsis tanti operis successus prosperos darent, Liv. praef. fin.:

    Orsa juvare,

    Val. Fl. 1, 21.—
    II.
    In partic., words, speech ( poet.):

    sic orsa vicissim Ore refert,

    Verg. A. 7, 435; 10, 632; 11, 124; Val. Fl. 5, 472:

    Menandri, i. e. carmina,

    Aus. Idyll. 4, 46.

    Lewis & Short latin dictionary > orsa

  • 15 partus

    1.
    partus, a, um, Part. and P. a., from 2. pario.
    2.
    partus, ūs ( gen. parti, Pac. ap. Non. 486, 6:

    partuis,

    Varr. ib. 8; dat. sing. partu, Prop. 1, 13, 30; dat. plur. partibus, App. M. 9, 33), m. [2. pario], a bearing, bringing forth, birth (equally common in the sing. and plur.).
    I.
    In abstr.: propinquitas parti, Pac. ap. Non. 486, 6:

    cum esset gravida Auria, et jam appropinquare partus putaretur,

    Cic. Clu. 11, 31; cf. Ov. M. 9, 673:

    antequam veniret partus ejus, peperit,

    the time for bearing, Vulg. Isa. 66, 7:

    Diana adhibetur ad partus,

    Cic. N. D. 2, 27, 69:

    maturos aperire partus Lenis,

    Hor. C. S. 13:

    partūs discrimen subire,

    Juv. 6, 592: (Dejanira) Oenei partu edita, begotten, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 8, 20.—
    B.
    Trop.:

    et Graeciae quidem oratorum partus atque fontes vides,

    i. e. beginnings, Cic. Brut. 13, 49.—
    II.
    In concr., the young or offspring of any creature, the fœtus or embryo:

    bestiae pro suo partu propugnant,

    Cic. Tusc. 5, 27, 79:

    Veneri partus suus,

    Verg. A. 7, 321:

    partus Missos ad Orcum,

    Hor. C. 3, 4, 40:

    tanti partus equae constat,

    Juv. 6, 626:

    partum ferre,

    i. e. to be pregnant, Plin. 8, 32, 50, § 112; so,

    partum gerere,

    id. 8, 47, 72, § 187:

    partum eniti,

    to bear, bring forth, id. 7, 3, 3, § 34:

    partum edere,

    id. 7, 3, 3, § 35:

    partum reddere,

    id. 10, 12, 15, § 32:

    partum abigere,

    to cause abortion, id. 14, 18, 22, § 116:

    partum eicere,

    id. 24, 6, 20, § 30:

    partum mortuum pellere,

    id. 22, 21, 26, § 54:

    partum trahere,

    id. 20, 8, 30, § 74:

    partus gravidarum extorquere tormentis,

    Flor. 3, 4.—Leg. maxim:

    partus sequitur ventrem,

    Gai. Inst. 1, 78; Ulp. Fragm. 5, 9. —Of plants, Varr. R. R. 1, 8 fin.; Col. 3, 10, 16; Plin. 17, 2, 2, § 13.—
    B.
    Trop.:

    neque concipere aut edere partum mens potest, nisi, etc.,

    Petr. 118.
    3.
    partus, gen., from pars, v. pars init.

    Lewis & Short latin dictionary > partus

  • 16 primordius

    prīmordĭus, a, um, adj. [primus-ordior], original (post-Aug.):

    primordii seminis mistu,

    Col. 6, 37, 7 dub. (al. primordiis seminum).—Hence, as subst.: prīmor-dĭum, n., and more usually plur.: prī-mordĭa ( gen. not in use; principiorum takes its place, Munro ad Lucr. 3, 262; separated and transposed, ordĭa prīma, Lucr. 4, 28), n.
    I.
    The first beginnings, origin, commencement (class.; syn.: principium, initium): primordia rerum, Cic. Part. [p. 1444] 2, 7:

    a Jove Musarum primordia, id. poët. Leg. 2, 3, 7: mundi,

    Ov. M. 15, 67:

    gentis,

    Luc. 10, 177:

    veterum vocum,

    Pers. 6, 3:

    inquieta a primordiis vita,

    Sen. Brev. Vit. 6, 1:

    artis,

    Lact. 12, 10, 3:

    eloquentiae,

    Tac. Or. 12; Gell. 12, 1, 9; 17; Lact. 3, 29, 16; Just. 31, 5, 7:

    dicendi,

    Quint. 1, 9, 1:

    terrena,

    Col. 3, 10, 10:

    mundi,

    Sulp. Sev. Chron. 1, 4, 1:

    in primordiis,

    Pall. 4, 12.—In sing.: a primordio urbis, Liv. init.; Col. 1, 1:

    in operum suorum primordio stare,

    in the first beginning, Curt. 9, 2, 11; Just. 2, 1:

    tam tenues primordio imperi fuere fines,

    Plin. 3, 5, 9, § 56.—
    II.
    Absol., the beginning of a new reign, Tac. A. 1, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > primordius

  • 17 principia

    princĭpĭum, ii, n. [princeps], a beginning, commencement, origin (class.; syn.: primordia, initium).
    I.
    In gen.:

    origo principii nulla est: nam ex principio oriuntur omnia,

    Cic. Tusc. 1, 23, 54:

    quid est cujus principium aliquod sit, nihil sit extremum?

    id. N. D. 1, 8, 20:

    nec principium, nec finem habere,

    id. Sen. 21, 78:

    cujus criminis neque principium invenire, neque evolvere exitum possum,

    id. Cael. 23, 56:

    hic fons, hoc principium est movendi,

    id. Rep. 6, 25, 27:

    bellorum atque imperiorum,

    id. Balb. 3, 9:

    principium pontis,

    Tac. A. 1, 69:

    principio lucis,

    at daybreak, Amm. 25, 5, 1:

    in principiis dicendi,

    at the commencement of a speech, Cic. de Or. 1, 26, 121;

    so of a declaration in a lawsuit,

    Juv. 6, 245:

    suave quoddam principium dicendi,

    Amm. 30, 4, 19: principia ducere ab aliquo, to derive, deduce:

    omnium rerum magnarum principia a dis immortalibus ducuntur,

    id. Vatin. 6, 14:

    principium urbis,

    id. Off. 1, 17, 54:

    scribendi recte sapere est et principium et fons,

    Hor. A. P. 309:

    omne principium huc refer,

    id. C. 3, 6, 6:

    a Jove principium,

    Verg. E. 3, 60:

    anni,

    Liv. 1, 4:

    a sanguine Teucri Ducere principium,

    Ov. M. 13, 705:

    capessere,

    to begin, Tac. A. 15, 49.—Adverb.: principio, a principio, in principio, at or in the beginning, at first:

    principio... postea, etc.,

    Cic. Div. 2, 35, 75:

    principio generi animantium omni est a naturā tributum, ut se tueatur,

    id. Off. 1, 4, 11; id. Tusc. 2, 22, 53; id. Fin. 1, 6, 17; Ter. Eun. 5, 8, 39; id. And. 3, 3, 38; Verg. A. 6, 214; Cic. Off. 3, 5, 21; so,

    a principio: ac vellem a principio te audissem, etc.,

    id. Att. 7, 1, 2:

    dixeram a principio, de re publicā ut sileremus,

    id. Brut. 42, 157:

    in principio,

    id. de Or. 1, 48, 210:

    principio ut,

    as soon as, Plaut. Merc. prol. 40; v. Ritschl ad h. l.— Rarely of the boundaries of a country or people:

    adusque principia Carmanorum,

    Amm. 23, 6, 74.—
    II.
    In partic.
    A.
    Plur., beginnings, foundations, principles, elements (class.):

    bene provisa et diligenter explorata principia ponantur,

    Cic. Leg. 1, 13, 37:

    juris,

    id. ib. 1, 6, 18:

    naturae,

    id. Off. 3, 12, 52;

    for which: principia naturalia,

    id. Fin. 3, 5, 17; cf. id. ib. 2, 11, 35:

    principia rerum, ex quibus omnia constant,

    first principles, elements, id. Ac. 2, 36, 117.—

    Prov.: obsta principiis (cf. the French: ce n'est que le premier pas qui coute),

    Ov. R. Am. 91.—
    B.
    That makes a beginning, that votes first: tribus principium fuit, pro tribu Q. Fabius primus scivit, Lex Thoria, Rudorff. p. 142; Lex Appar. ap. Haubold, Moment. Leg. p. 85; Plebissc. ap. Front. Aquaed. 129:

    Faucia curia fuit principium,

    was the first to vote, Liv. 9, 38 fin.
    2.
    In gen., a beginner, originator, founder, ancestor ( poet.):

    Graecia principium moris fuit,

    Ov. F. 2, 37:

    mihi Belus avorum Principium,

    ancestor, progenitor, Sil. 15, 748.—Here, too, prob. belongs PRINCIPIA SACRA, Æneas and [p. 1446] his successors in Lavinium, ancestors whom the Latins and Romans honored as deities, Inscr. Orell. 2276.—
    C.
    In milit. lang.: princĭpĭa, ōrum, n.
    1.
    The foremost ranks, the front line of soldiers, the front or van of an army:

    post principia,

    behind the front, Liv. 2, 65; cf.:

    hic ero post principia, inde omnibus signum dabo,

    Ter. Eun. 4, 7, 11: post principia paulatim recedunt, Sisenn. ap. Non. 135, 31: deinde ipse paulatim procedere;

    Marium post principia habere,

    Sall. J. 50, 2:

    traversis principiis, in planum deducit,

    id. ib. 49, 6:

    equites post principia collocat,

    Liv. 3, 22; Tac. H. 2, 43. —
    2.
    The staff-officers, members of the council of war (post-class.):

    mittere principia,

    Front. Strat. 2, 5, 30:

    a principiis salutari,

    Treb. Pol. Trig. Tyr. 10:

    advocatis legionum principiis et turmarum,

    Amm. 25, 5, 1; Cod. 12, 47, 1.—
    3.
    A large open space in a camp, in which were the tents of the general, lieutenants, and tribunes, together with the standards, and where speeches were made and councils held; the general's quarters:

    jura reddere in principiis,

    Liv. 28, 24:

    in principiis ac praetorio in unum sermones confundi,

    id. 7, 12:

    castrorum,

    Just. 11, 6, 6:

    in castris,

    Varr. R. R. 3, 4, 1:

    in principiis statuit tabernaculum, eoque omnes cotidie convenire (jussit), ut ibi de summis rebus consilia caperentur,

    Nep. Eum. 7, 2; Suet. Oth. 1; 6; Flor. 3, 10, 12:

    primores centurionum et paucos militum in principia vocat,

    Tac. H. 3, 13; 1, 48; Dig. 49, 16, 12; cf. Front. Strat. 4, 1, 16.—
    D.
    Precedence, preference, the first place:

    principium ergo, columenque omnium rerum preti margaritae tenent,

    Plin. 9, 35, 54, § 106. —
    E.
    Plur., selections, selected passages:

    principiorum libri circumferuntur, quia existimatur pars aliqua etiam sine ceteris esse perfecta,

    Plin. Ep. 2, 5, 12.—
    2.
    In partic., mastery, dominion (post-class.): archê, magisterium, magistratus, praesidatus, principium, Gloss. Philox.: in Graeco principii vocabulum, quod est archê, non tantum ordinativum, sed et potestativum capit principatum, Tert. adv. Hermog. 19.

    Lewis & Short latin dictionary > principia

  • 18 principium

    princĭpĭum, ii, n. [princeps], a beginning, commencement, origin (class.; syn.: primordia, initium).
    I.
    In gen.:

    origo principii nulla est: nam ex principio oriuntur omnia,

    Cic. Tusc. 1, 23, 54:

    quid est cujus principium aliquod sit, nihil sit extremum?

    id. N. D. 1, 8, 20:

    nec principium, nec finem habere,

    id. Sen. 21, 78:

    cujus criminis neque principium invenire, neque evolvere exitum possum,

    id. Cael. 23, 56:

    hic fons, hoc principium est movendi,

    id. Rep. 6, 25, 27:

    bellorum atque imperiorum,

    id. Balb. 3, 9:

    principium pontis,

    Tac. A. 1, 69:

    principio lucis,

    at daybreak, Amm. 25, 5, 1:

    in principiis dicendi,

    at the commencement of a speech, Cic. de Or. 1, 26, 121;

    so of a declaration in a lawsuit,

    Juv. 6, 245:

    suave quoddam principium dicendi,

    Amm. 30, 4, 19: principia ducere ab aliquo, to derive, deduce:

    omnium rerum magnarum principia a dis immortalibus ducuntur,

    id. Vatin. 6, 14:

    principium urbis,

    id. Off. 1, 17, 54:

    scribendi recte sapere est et principium et fons,

    Hor. A. P. 309:

    omne principium huc refer,

    id. C. 3, 6, 6:

    a Jove principium,

    Verg. E. 3, 60:

    anni,

    Liv. 1, 4:

    a sanguine Teucri Ducere principium,

    Ov. M. 13, 705:

    capessere,

    to begin, Tac. A. 15, 49.—Adverb.: principio, a principio, in principio, at or in the beginning, at first:

    principio... postea, etc.,

    Cic. Div. 2, 35, 75:

    principio generi animantium omni est a naturā tributum, ut se tueatur,

    id. Off. 1, 4, 11; id. Tusc. 2, 22, 53; id. Fin. 1, 6, 17; Ter. Eun. 5, 8, 39; id. And. 3, 3, 38; Verg. A. 6, 214; Cic. Off. 3, 5, 21; so,

    a principio: ac vellem a principio te audissem, etc.,

    id. Att. 7, 1, 2:

    dixeram a principio, de re publicā ut sileremus,

    id. Brut. 42, 157:

    in principio,

    id. de Or. 1, 48, 210:

    principio ut,

    as soon as, Plaut. Merc. prol. 40; v. Ritschl ad h. l.— Rarely of the boundaries of a country or people:

    adusque principia Carmanorum,

    Amm. 23, 6, 74.—
    II.
    In partic.
    A.
    Plur., beginnings, foundations, principles, elements (class.):

    bene provisa et diligenter explorata principia ponantur,

    Cic. Leg. 1, 13, 37:

    juris,

    id. ib. 1, 6, 18:

    naturae,

    id. Off. 3, 12, 52;

    for which: principia naturalia,

    id. Fin. 3, 5, 17; cf. id. ib. 2, 11, 35:

    principia rerum, ex quibus omnia constant,

    first principles, elements, id. Ac. 2, 36, 117.—

    Prov.: obsta principiis (cf. the French: ce n'est que le premier pas qui coute),

    Ov. R. Am. 91.—
    B.
    That makes a beginning, that votes first: tribus principium fuit, pro tribu Q. Fabius primus scivit, Lex Thoria, Rudorff. p. 142; Lex Appar. ap. Haubold, Moment. Leg. p. 85; Plebissc. ap. Front. Aquaed. 129:

    Faucia curia fuit principium,

    was the first to vote, Liv. 9, 38 fin.
    2.
    In gen., a beginner, originator, founder, ancestor ( poet.):

    Graecia principium moris fuit,

    Ov. F. 2, 37:

    mihi Belus avorum Principium,

    ancestor, progenitor, Sil. 15, 748.—Here, too, prob. belongs PRINCIPIA SACRA, Æneas and [p. 1446] his successors in Lavinium, ancestors whom the Latins and Romans honored as deities, Inscr. Orell. 2276.—
    C.
    In milit. lang.: princĭpĭa, ōrum, n.
    1.
    The foremost ranks, the front line of soldiers, the front or van of an army:

    post principia,

    behind the front, Liv. 2, 65; cf.:

    hic ero post principia, inde omnibus signum dabo,

    Ter. Eun. 4, 7, 11: post principia paulatim recedunt, Sisenn. ap. Non. 135, 31: deinde ipse paulatim procedere;

    Marium post principia habere,

    Sall. J. 50, 2:

    traversis principiis, in planum deducit,

    id. ib. 49, 6:

    equites post principia collocat,

    Liv. 3, 22; Tac. H. 2, 43. —
    2.
    The staff-officers, members of the council of war (post-class.):

    mittere principia,

    Front. Strat. 2, 5, 30:

    a principiis salutari,

    Treb. Pol. Trig. Tyr. 10:

    advocatis legionum principiis et turmarum,

    Amm. 25, 5, 1; Cod. 12, 47, 1.—
    3.
    A large open space in a camp, in which were the tents of the general, lieutenants, and tribunes, together with the standards, and where speeches were made and councils held; the general's quarters:

    jura reddere in principiis,

    Liv. 28, 24:

    in principiis ac praetorio in unum sermones confundi,

    id. 7, 12:

    castrorum,

    Just. 11, 6, 6:

    in castris,

    Varr. R. R. 3, 4, 1:

    in principiis statuit tabernaculum, eoque omnes cotidie convenire (jussit), ut ibi de summis rebus consilia caperentur,

    Nep. Eum. 7, 2; Suet. Oth. 1; 6; Flor. 3, 10, 12:

    primores centurionum et paucos militum in principia vocat,

    Tac. H. 3, 13; 1, 48; Dig. 49, 16, 12; cf. Front. Strat. 4, 1, 16.—
    D.
    Precedence, preference, the first place:

    principium ergo, columenque omnium rerum preti margaritae tenent,

    Plin. 9, 35, 54, § 106. —
    E.
    Plur., selections, selected passages:

    principiorum libri circumferuntur, quia existimatur pars aliqua etiam sine ceteris esse perfecta,

    Plin. Ep. 2, 5, 12.—
    2.
    In partic., mastery, dominion (post-class.): archê, magisterium, magistratus, praesidatus, principium, Gloss. Philox.: in Graeco principii vocabulum, quod est archê, non tantum ordinativum, sed et potestativum capit principatum, Tert. adv. Hermog. 19.

    Lewis & Short latin dictionary > principium

  • 19 pueritia

    pŭĕrĭtĭa, ae ( pŭĕrtĭa, Hor. C. 1, 36, 8), f. [id.].
    I.
    Lit., boyhood, childhood, youth (applied usually till the seventeenth year, but freq. later; v. puer, II.): qui enim citius adulescentiae senectus quam pueritiae adulescentia obrepit? Cic. Sen. 2, 4; Tac. H. 1, 13:

    a pueritiā,

    Ter. Heaut. 1, 2, 9:

    vitae cursum a pueritiā tenere,

    Cic. Rep. 1, 6, 10; id. Tusc. 2, 11, 27:

    e ludo atque pueritiae disciplinis ad patris exercitum profectus,

    id. Imp. Pomp. 10, 28:

    a pueritiā,

    id. Rep. 1, 4, 7; 1, 22, 36; 6, 24; id. Fam. 1, 7, 9; id. Brut. 44, 164; cf.:

    genus militum suetum a pueritiā latrociniis,

    Sall. H. 2, 67 Dietsch:

    omnem pueritiam Arpini altus,

    Sall. J. 63, 3:

    procera pueritia,

    Tac. H. 4, 14:

    pueritiae disciplina,

    Manil. 10, 28. —Of animals, youth, Col. 7, 6, 3.—
    II.
    Transf.
    A.
    Innocence: quae pueritia est infrequens polluta, Varr. ap. Non. 156, 8 (al. puritia).—
    B.
    The first beginnings, commencement, Cato Italicarum originum pueritias illustravit, Front. Princ. Hist. p. 314 Mai.

    Lewis & Short latin dictionary > pueritia

  • 20 rudimentum

    rŭdīmentum, i, n. [1. rudis], a first attempt, trial, or essay; a beginning, commencement in any thing (not ante-Aug.; cf. tirocinium).
    I.
    Most usual as milit. t. t.:

    militare,

    Liv. 21, 3; plur.:

    rudimentis militiae imbutus,

    the elements, Vell. 2, 129, 2:

    dura belli,

    Verg. A. 11, 157: rudimenta adulescentiae ponere, to lay down the rudiments, complete the first beginnings, pass one ' s novitiate, Liv. 31, 11 fin.; cf.:

    sub militiā patris tirocinii rudimenta deposuit,

    Just. 9, 1, 8.—
    II.
    In other things:

    rudimentum primum puerilis regni,

    Liv. 1, 3; cf. Quint. 1, 8, 15:

    prima rhetorices rudimenta,

    the first principles, rudiments, id. 2, 5, 1; cf. Suet. Aug. 64:

    vidi Protogenis rudimenta cum ipsius naturae veritate certantia,

    Petr. 83, 1:

    civilium officiorum rudimentis regem Archelaum defendit,

    Suet. Tib. 8:

    ponere,

    id. Ner. 22:

    prima pueritiae rudimenta deponere,

    Just. 7, 5, 3 (cf. supra, I.).

    Lewis & Short latin dictionary > rudimentum

См. также в других словарях:

  • Beginnings — may refer to:Literature* by Nigel Pennick * by Isaac Asimov * Beginnings (collection), a collection of short stories and poems by Gordon R. DicksonMusic* Beginnings (Slade album) * Beginnings (The Allman Brothers Band album) * Beginnings (Steve… …   Wikipedia

  • Beginnings — Beginnings …   Википедия

  • beginnings — index overt act Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Beginnings: The Lost Tapes 1988–1991 — Álbum recopilatorio de 2Pac Publicación 12 de junio de 2007 Grabación 1988 1991 Género(s) Rap …   Wikipedia Español

  • Beginnings: The Lost Tapes 1988–1991 — Beginnings: The Lost Tapes Сборник Тупака Шакура Дата выпуска 12 и …   Википедия

  • Beginnings (альбом Slade) — Beginnings Альбом Ambrose Slade Дата выпуска апрель 1969 Жанр рок Длительность 35:49 Страна Великобритания …   Википедия

  • Beginnings (song) — Infobox Single Name = Beginnings Artist = Chicago from Album = The Chicago Transit Authority B side = Poem 58 (original 1969 release) Colour My World (1971 re release) Released = October 1969, June 1971 Format = 7 Recorded = January 27/30, 1969… …   Wikipedia

  • Beginnings (The Allman Brothers Band album) — Infobox Album | Name = Beginnings Type = Compilation album Artist = The Allman Brothers Band Released = 1973 Recorded = 1969 1970 Genre = Southern rock Length = 63:55 Label = Atco Records Producer = Reviews = *Allmusic Rating|5|5… …   Wikipedia

  • Beginnings (Slade album) — Infobox Album | Name = Beginnings Type = Album Artist = Ambrose Slade Released = May 9, 1969 Genre = Glam rock Length = mm:ss Label = Fontana Records Producer = Ambrose Slade Roger Wake Reviews = Allmusic Rating|3.5|5… …   Wikipedia

  • Beginnings (album) — Infobox Album | Name = Beginnings Type = Album Artist = Memento Released = February 25, 2003 Recorded = Larrabee East; Los Angeles, CA Genre = Hard rock Alternative metal Length = 54:51 Label = Columbia Records Producer = Toby Wright Reviews =… …   Wikipedia

  • Beginnings (Steve Howe album) — Infobox Album Name = Beginnings Type = Studio album Artist = Steve Howe Released = 1975 Recorded = 1975 Genre = Progressive rock Length = 39:51 Label = Atlantic Records Producer = Steve Howe and Eddie Offord Reviews = *Allmusic Rating|2|5… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»