Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Alliga

  • 1 aðalliga

    adv. completely, quite.

    Íslensk-ensk orðabók > aðalliga

  • 2 Alligator

    Alligátor m, Alligatóren Zool алигатор.

    Deutsch-Bulgarisch Wörterbuch > Alligator

  • 3 Alligator

    Alligátor m -s,..toren зоол.
    аллига́тор ( Alligator)

    Большой немецко-русский словарь > Alligator

  • 4 alligatore

    m alligator
    * * *
    alligatore s.m. (zool.) alligator.
    * * *
    [alliga'tore]
    sostantivo maschile alligator
    * * *
    alligatore
    /alliga'tore/
    sostantivo m.
    alligator.

    Dizionario Italiano-Inglese > alligatore

  • 5 alligo

    al-ligo (ad-ligo), āvī, ātum, āre, anbinden, festbinden, I) eig.: 1) im allg.: a) übh.: alqm ad statuam od. ad palum, jmd. (als Verbrecher) vor der Hinrichtung, Cic.: canem ad ostium, Sen. rhet.: quis generum meum ad gladium alligavit? wer hat meinen Schwiegersohn an das Schwert gebunden? (ein Scherz über das lange Schwert des kleinen Lentulus), Cic.: all. canem (Ggstz. solvere), Phaedr., catulos (junge Hunde), Varr.: sarmenta ad cornua boum, Liv. epit.: pueris in geniculis serperastra, Varr. LL.: medicamentum in pannulo illitum fasciā quam longissimā, Scrib.: alligatus anulus, Quint. – b) als. t.t. des Landbaues, die Weinstöcke an die Pfähle u. Bäume (arbusta) anbinden, vineas, Col.: palmare, id est materias alligare, Col.

    2) mit dem Nebenbegr. der gehemmten Bewegung, a) festmachen, festhalten, hemmen, ancora (Rhodiae navis) unco dente velut manu ferreā iniectā alligavit alterius proram, Liv.: unco non alligat (naves) ancora morsu, Verg.: u. poet., undā alqm, bannen, fesseln, v. Styx, Verg. georg. 4, 480; Aen. 6, 439: von der in eine Insel verwandelten Äa, Val. Flacc. 5, 429. – b) fest binden, schnüren, manipulos, Col. 11, 2, 40: sarcinulas, Plin. ep. 4, 1, 2.

    3) durch ein Band od. einen Verband verwahren (als Synon. von vincire), a) mit etwas umbinden, einbinden, texta fasciola, quā capillum in capite alligarent, dictum capital, Varr. LL.: dolia plumbo vincito vel materiā querneā, viti siccā alligato, Cato: sic sirpata dolia quassa, cum alligata, dicta, Varr. LL.: poet.: moenia spissa vallatā coronā alligat, umgibt, Sil. – b) einen leidenden Körperteil od. eine Wunde mit einem Verband umbinden, umwickeln, etw. verbinden, auf etwas einen Verband auflegen, caput lanā, Mart.: u. gew. ohne Abl., vulnus, Cic. u. Liv.: alcis oculum, Cic.: brachium, crus, Sen.: fracturas, Hier. – c) mit Fesseln binden, fesseln, alliga, inquam, colliga, Plaut.: servum (Ggstz. revincire), Col.: non enim alligabitur infans, Quint.: alligari se ac venire patitur, Tac.: leones alligati (Ggstz. soluti), Sen. – Partic. subst., alligāti, ōrum, m., gefesselte Sklaven, Col. 1, 9, 4.

    II) übtr.: 1) im allg., etwas binden, fesseln, festhalten, hemmen, so daß es unbeweglich ist, sich nicht von der Stelle rührt, vultum alligat quae tristitas? hält starr den Blick fest, Pacuv. fr.: videas civitatis voluntatem solutam, virtutem (die Tatkraft) alligatam, Cic.: cedendum est celeriter, ne forte quā re impediar atque alliger, damit nicht irgend ein Zufall mich hindert und mir die Hände bindet, Cic.: tristi palus inamabilis undā alligat, Verg.: torpor gravis alligat artus, Ov. – dah. a) als t.t. im Brettspiel, ut sciat quomodo alligatus exeat calculus, festgezogene, Sen. ep. 117, 30. – b) v. Binden auf chemischem Wege, arenae, quae umore alligantur, Sen. ep. 55, 2: qui (fons) putria terrae alligat, Lucan. 9, 526: massa modo lactis alligati, geronnene Milch, Mart. 8, 64, 9. – u. vom Binden der Farben, ita colorem alligat, bindet (= macht haltbar), ut elui postea non possit, Plin. 32, 66; u. so 9, 134.

    2) insbes.: a) jmd. durch Freundschaft, Wohltaten usw. (an jmd.) binden, fesseln, ketten, so daß er unzertrennlich ist, eo pacto alci filium, Ter.: bes. im Passiv, ne existiment ita se alligatos, ut ab amicis non discedant, Cic.: nuptiis alligatus, Cic.: non modo beneficio, sed etiam benevolentiae significatione alligari, Cic. – b) als rhetor. t.t., durch od. an gewisse Gesetze des Numerus, Rhythmus binden u. so durch od. auf etw. beschränken, ut verba neque alligata sint quasi certā lege versus, neque ita soluta, ut vagentur, Cic.: hoc aut alio numero, velut lege, non est alliganda (partitio), Quint. – m. ad u. Akk., tamquam orationem ad rhythmos alliget, Quint.: quasi ad certas quasdam dicendi leges alligati, Quint.: (poësis) alligata ad certam pedum necessitatem, an einen gewissen Zwang des Metrums gebunden, Quint. – c) moralisch den Willen durch Eidschwur, Vertrag, Versprechen, Pflicht u. dgl. fesseln u. beschränken, binden, verbindlich machen, verpflichten, dat arrhabonem et iureiurando alligat (lenonem), Plaut.: caput suum alligabit, wird seinen Kopf zum Pfande setzen, Plaut.: ut nec Roscium stipulatione alliget neque a Fannio iudicio se absolvat, Cic.: ne falsā religione populum alligarent, Gell.: lex omnes mortales alligat, Cic.: foedere alligari, Liv.: sacris alligari, sich zu den sacra gentilicia verpflichten, Cic.: alligati adulatione, verdammt zur Schm., Tac. dial.: uno illo negotio sese all., Gell.: quam minime se alligare ad praecepta, Quint.: ad omnia verba se alligare, sich wörtlich an Memoriertes binden, Quint. – d) alligare se, an ein Vergehen sich binden, d.i. sich dessen schuldig machen, mit Abl., se scelere, Cic. Flacc. 41: mit Genet., se furti, Ter. eun. 809. – dah. alligatus = in ein Vergehen verwickelt, mitbeschuldigt, Cic. Clu. 39; ad Q. fr. 2, 3, 5.

    lateinisch-deutsches > alligo

  • 6 luxus [1]

    1. luxus, a, um (λοξός), verrenkt, pes, Sall. hist. fr. 5, 2: membra, Paul. ex Fest. 119, 17. – subst., luxum, ī, n. = στρέμμα (Gloss.; vgl. Non. 55, 14), die Verrenkung, luxum si quod est, hāc cautione sanum fiet, Cato r. r. 160: ad luxum aut ad fracturam alliga, sanum faciet, ibid.: emplastrum od. malagma ad luxum, Scrib. Larg. 209. 259. 266: ad luxum et tumorem, Sex. Placit. parab. medic. 16, 41: Plur., luxa, Marc. Emp. 36 extr.

    lateinisch-deutsches > luxus [1]

  • 7 alligo

    al-ligo (ad-ligo), āvī, ātum, āre, anbinden, festbinden, I) eig.: 1) im allg.: a) übh.: alqm ad statuam od. ad palum, jmd. (als Verbrecher) vor der Hinrichtung, Cic.: canem ad ostium, Sen. rhet.: quis generum meum ad gladium alligavit? wer hat meinen Schwiegersohn an das Schwert gebunden? (ein Scherz über das lange Schwert des kleinen Lentulus), Cic.: all. canem (Ggstz. solvere), Phaedr., catulos (junge Hunde), Varr.: sarmenta ad cornua boum, Liv. epit.: pueris in geniculis serperastra, Varr. LL.: medicamentum in pannulo illitum fasciā quam longissimā, Scrib.: alligatus anulus, Quint. – b) als. t.t. des Landbaues, die Weinstöcke an die Pfähle u. Bäume (arbusta) anbinden, vineas, Col.: palmare, id est materias alligare, Col.
    2) mit dem Nebenbegr. der gehemmten Bewegung, a) festmachen, festhalten, hemmen, ancora (Rhodiae navis) unco dente velut manu ferreā iniectā alligavit alterius proram, Liv.: unco non alligat (naves) ancora morsu, Verg.: u. poet., undā alqm, bannen, fesseln, v. Styx, Verg. georg. 4, 480; Aen. 6, 439: von der in eine Insel verwandelten Äa, Val. Flacc. 5, 429. – b) fest binden, schnüren, manipulos, Col. 11, 2, 40: sarcinulas, Plin. ep. 4, 1, 2.
    3) durch ein Band od. einen Verband verwahren (als Synon. von vincire), a) mit etwas umbinden,
    ————
    einbinden, texta fasciola, quā capillum in capite alligarent, dictum capital, Varr. LL.: dolia plumbo vincito vel materiā querneā, viti siccā alligato, Cato: sic sirpata dolia quassa, cum alligata, dicta, Varr. LL.: poet.: moenia spissa vallatā coronā alligat, umgibt, Sil. – b) einen leidenden Körperteil od. eine Wunde mit einem Verband umbinden, umwickeln, etw. verbinden, auf etwas einen Verband auflegen, caput lanā, Mart.: u. gew. ohne Abl., vulnus, Cic. u. Liv.: alcis oculum, Cic.: brachium, crus, Sen.: fracturas, Hier. – c) mit Fesseln binden, fesseln, alliga, inquam, colliga, Plaut.: servum (Ggstz. revincire), Col.: non enim alligabitur infans, Quint.: alligari se ac venire patitur, Tac.: leones alligati (Ggstz. soluti), Sen. – Partic. subst., alligāti, ōrum, m., gefesselte Sklaven, Col. 1, 9, 4.
    II) übtr.: 1) im allg., etwas binden, fesseln, festhalten, hemmen, so daß es unbeweglich ist, sich nicht von der Stelle rührt, vultum alligat quae tristitas? hält starr den Blick fest, Pacuv. fr.: videas civitatis voluntatem solutam, virtutem (die Tatkraft) alligatam, Cic.: cedendum est celeriter, ne forte quā re impediar atque alliger, damit nicht irgend ein Zufall mich hindert und mir die Hände bindet, Cic.: tristi palus inamabilis undā alligat, Verg.: torpor gravis alligat artus, Ov. – dah. a) als t.t. im Brettspiel, ut sciat quomodo alligatus exeat calculus, festgezogene, Sen.
    ————
    ep. 117, 30. – b) v. Binden auf chemischem Wege, arenae, quae umore alligantur, Sen. ep. 55, 2: qui (fons) putria terrae alligat, Lucan. 9, 526: massa modo lactis alligati, geronnene Milch, Mart. 8, 64, 9. – u. vom Binden der Farben, ita colorem alligat, bindet (= macht haltbar), ut elui postea non possit, Plin. 32, 66; u. so 9, 134.
    2) insbes.: a) jmd. durch Freundschaft, Wohltaten usw. (an jmd.) binden, fesseln, ketten, so daß er unzertrennlich ist, eo pacto alci filium, Ter.: bes. im Passiv, ne existiment ita se alligatos, ut ab amicis non discedant, Cic.: nuptiis alligatus, Cic.: non modo beneficio, sed etiam benevolentiae significatione alligari, Cic. – b) als rhetor. t.t., durch od. an gewisse Gesetze des Numerus, Rhythmus binden u. so durch od. auf etw. beschränken, ut verba neque alligata sint quasi certā lege versus, neque ita soluta, ut vagentur, Cic.: hoc aut alio numero, velut lege, non est alliganda (partitio), Quint. – m. ad u. Akk., tamquam orationem ad rhythmos alliget, Quint.: quasi ad certas quasdam dicendi leges alligati, Quint.: (poësis) alligata ad certam pedum necessitatem, an einen gewissen Zwang des Metrums gebunden, Quint. – c) moralisch den Willen durch Eidschwur, Vertrag, Versprechen, Pflicht u. dgl. fesseln u. beschränken, binden, verbindlich machen, verpflichten, dat arrhabonem et iureiurando alligat (lenonem), Plaut.: caput
    ————
    suum alligabit, wird seinen Kopf zum Pfande setzen, Plaut.: ut nec Roscium stipulatione alliget neque a Fannio iudicio se absolvat, Cic.: ne falsā religione populum alligarent, Gell.: lex omnes mortales alligat, Cic.: foedere alligari, Liv.: sacris alligari, sich zu den sacra gentilicia verpflichten, Cic.: alligati adulatione, verdammt zur Schm., Tac. dial.: uno illo negotio sese all., Gell.: quam minime se alligare ad praecepta, Quint.: ad omnia verba se alligare, sich wörtlich an Memoriertes binden, Quint. – d) alligare se, an ein Vergehen sich binden, d.i. sich dessen schuldig machen, mit Abl., se scelere, Cic. Flacc. 41: mit Genet., se furti, Ter. eun. 809. – dah. alligatus = in ein Vergehen verwickelt, mitbeschuldigt, Cic. Clu. 39; ad Q. fr. 2, 3, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > alligo

  • 8 luxus

    1. luxus, a, um (λοξός), verrenkt, pes, Sall. hist. fr. 5, 2: membra, Paul. ex Fest. 119, 17. – subst., luxum, ī, n. = στρέμμα (Gloss.; vgl. Non. 55, 14), die Verrenkung, luxum si quod est, hāc cautione sanum fiet, Cato r. r. 160: ad luxum aut ad fracturam alliga, sanum faciet, ibid.: emplastrum od. malagma ad luxum, Scrib. Larg. 209. 259. 266: ad luxum et tumorem, Sex. Placit. parab. medic. 16, 41: Plur., luxa, Marc. Emp. 36 extr.
    ————————
    2. lūxus, ūs, m., eig. die üppige Fruchtbarkeit, Geilheit der Erde u. Gewächse; dah. übtr., a) die Ausschweifung, Liederlichkeit, Tac. hist. 4, 14 u. 36: non alienus a luxu venerio, Aur. Vict. epit. 41, 8. – b) die übermäßige Verschwendung und Pracht in Essen, Trinken, Kleidung, Schlemmerei, überflüssiger Aufwand, große Pracht (Ggstz. avaritia), Cic., Sall. u.a.: verb. luxus atque libido, Liv., libido et luxus, Sen.: fluere luxu, Liv.: per luxum et ignaviam aetatem agere, Sall.: luxu atque desidiā corrupta civitas, Sall. – Plur. luxus, schwelgerische Genüsse, Ausschweifungen, Tac. ann. 13, 20; hist. 1, 20. Lucan. 10, 110. – Dat. luxu, Tac. hist. 2, 71.
    ————————
    3. luxus, ūs, m. (1. luxus), die Verrenkung, Apul. flor. 16. p. 22, 6 Kr. Ps. Apul. herb. 32, 4. Plin. Val. 2, 49. Vgl. luxum unter 1. luxus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > luxus

  • 9 AÐAL

    n. nature, disposition.
    * * *
    [O. H. G. adal, genus; cp. also A. S. éðele, nobilis; Old Engl. and Scot. ethel; Germ. edel; eðla- and eðal- came from mod. Dan. into Icel. aðall, nobility. It does not occur in old writings in this sense.]
    I. n. nature, disposition, inborn native quality, used only in poetry; jóðs a., childish, Ýt. 13; ósnotrs aðal, foolish, insipid, Hm. 106; args a., dastardly, Ls. 23, 24; drengs a., noble, Km. 23; ódyggs a., bad, Hsm. 19. 2. in the sense of offspring; aðul Njarðar (where it is n. pl.?), the gods, the offspring of Njord, Hallfred in a poem, vide Fs. 59.
    II. used in a great many COMPDS, chief-, head-. aðal-akkeri, n. sheet-anchor, Fms. x. 130:
    β. metaph., Bs. i. 756. aðal-bjórr, s, m. prime beaver skin, Eb. (in a verse). aðal-borinn, part., v. óðalborinn. aðal-ból, n. a manor-house, farm inhabited by its master, opp. to tenant farms, Grág. (Kb.) ii. 150; also the name of a farm, Hrafn. 4. aðal-festr, f., v. alaðsfestr. aðal-fylking, f. main force, main body, Hkr. ii. 361. aðal-haf, n. the main, Fms. iv. 177. aðal-henda, u, f., v. alhenda. aðal-hending, f. full, complete rhymes, such as all hall, opp. to skot-hending, q. v., Edda (Ht.) aðal-hendr, adj. verse in full rhyme, Edda, id. aðal-kelda, u, f. chief well, Karl. 442. aðal-kirkja, ju, f. chief part of a church, viz. choir and nave, opp. to forkirkja, Sturl. ii. 59. aðalliga, adv. completely, thoroughly; a. dauðr, quite dead, 656 C. 31, Fms. ii. 313; a. gamall, quite old, iii. 171. aðal-mein, n. great pain, Fms. vi. (in a verse), aðal-merki, n. the head-standard, Pr. 177. aðal-ritning, f. chief writing, Sks. 13. aðal-skáli, a, m. the chief apartment of a skáli, the hall, as distinguished from a forhús, Eb. 43. aðal-tré, n. trunk of a tree; eigi munu kvistir betri en a. (a proverb), Fms. iv. 33. aðal-troll, n. downright ogre, Fas. iii. 179. aðal-túlkr, s, m. chief advocate, Bs. i. 445. aðal-túpt, f. esp. in pl. ir = óðals-toptir, the ground on which a manor-bouse is built, toft of an allodial farm (Norse), flytja hús af aðaltóptum, remove it, N. G. L. i. 379.

    Íslensk-ensk orðabók > AÐAL

  • 10 alligatore

    alligatore
    alligatore [alliga'to:re]
      sostantivo Maskulin
  • 11 rimen·o

    ремень; лямка; leda \rimen{}{·}o{}{·}o кожаный ремень; piedinga \rimen{}{·}o{}{·}o стременной (или стремянный) ремень; senfina \rimen{}{·}o{}{·}o бесконечный ремень; transmisia \rimen{}{·}o{}{·}o трансмиссионный (или приводной) ремень; alliga \rimen{}{·}o{}{·}o см. ligrimeno; sekuriga \rimen{}{·}o{}{·}o см. sekurrimeno; ср. ledzono \rimen{}{·}o{}{·}a ремённый \rimen{}{·}o{}{·}a transmisiilo ремённая трансмиссия.

    Эсперанто-русский словарь > rimen·o

  • 12 аллигатор

    м зоол.
    Alligátor m, pl -tóren

    Новый русско-немецкий словарь > аллигатор

  • 13 alga

    alga, ae, f. [from ligo, qs. alliga, as binding, entwining, Van.], sea-weed, comprising several kinds, of which one (Fucus vesiculosus, Linn.) was used for coloring red, Plin. 26, 10, 66; 32, 6, 22, § 66. Freq. in the poets, Hor. C. 3, 17, 10; Verg. A. 7, 590; so Mart. 10, 16, 5; Val. Fl. 1, 252; Claud. Ruf. 1, 387. In prose, Auct. B. Afr. 24 fin. —Hence also for a thing of little worth:

    vilior algā,

    Hor. S. 2, 5, 8:

    projectā vilior algā,

    Verg. E. 7, 42.

    Lewis & Short latin dictionary > alga

  • 14 fractura

    fractūra, ae, f. [frango], a breach, fracture, cleft:

    ad luxum aut ad fracturam alliga,

    Cato, R. R. 160:

    quo propior fractura capiti (ossis) vel superiori vel inferiori est, eo pejor est,

    Cels. 8, 10.—In plur., Plin. 29, 6, 39, § 137; 31, 11, 47, § 126 (but id. 33, 4, 21, § 71, the correct read. is fractariis; v. fractaria).

    Lewis & Short latin dictionary > fractura

  • 15 luxum

    1.
    luxus, a, um, adj. [= Gr. loxos; v. luxo], dislocated:

    luxum si quod est,

    Cato, R. R. 160: luxo pede, Sall. Fragm. ap. Prob. p. 1476 P. (Hist. 5, 2); cf.: luxa membra e suis locis mota et soluta, Paul. ex Fest. p. 119, 17 Müll.— Subst.: luxum, i, n., a dislocation:

    emplastrum utile ad luxa, vel fracta,

    Marc. Emp. 36.
    2.
    luxus, ūs, m. [1. luxus], a dislocation (ante- and post-class.):

    ad luxum aut fracturam alliga: sanum fiet,

    Cato, R. R. 160; App. Flor. p. 354 med.; Plin. Val. 2, 49.
    3.
    luxus, ūs (dat. luxu, Sall. J. 6; Tac. A. 3, 34; id. H. 2, 71) [root luc-; cf. pol-luceo, pol-lucte; v. Corss. Ausspr. 1, 368 sq.].
    I.
    Excess, extravagance in eating and drinking, luxury, debauchery:

    adulescens luxu perditus,

    Ter. Ad. 4, 7, 42:

    in vino ac luxu,

    Cic. Verr. 2, 3, 25, § 62:

    aliquid luxu antecapere,

    Sall. C. 13:

    luxu atque desidiā corrupta civitas,

    id. ib. 57:

    luxu et saginae mancipatus,

    Tac. H. 2, 71; 4, 14:

    per luxum et ignaviam aetatem agere,

    i. e. luxuriously and slothfully, Sall. J. 2:

    flagitiosus, Mos. et Rom. Leg. Coll. 5, 3, 2: turpi fregerunt saecula luxu divitiae molles,

    Juv. 6, 299.— In plur.:

    nondum translatos Romana in saecula luxus,

    Luc. 10, 109:

    combibat illapsos ductor per viscera luxus,

    Sil. 11, 402.—
    II.
    Splendor, pomp, magnificence, state:

    at domus interior regali splendida luxu Instruitur,

    Verg. A. 1, 637:

    epulaeque ante ora paratae Regifico luxu,

    id. ib. 6, 604:

    eruditus luxus,

    Tac. A. 16, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > luxum

  • 16 luxus

    1.
    luxus, a, um, adj. [= Gr. loxos; v. luxo], dislocated:

    luxum si quod est,

    Cato, R. R. 160: luxo pede, Sall. Fragm. ap. Prob. p. 1476 P. (Hist. 5, 2); cf.: luxa membra e suis locis mota et soluta, Paul. ex Fest. p. 119, 17 Müll.— Subst.: luxum, i, n., a dislocation:

    emplastrum utile ad luxa, vel fracta,

    Marc. Emp. 36.
    2.
    luxus, ūs, m. [1. luxus], a dislocation (ante- and post-class.):

    ad luxum aut fracturam alliga: sanum fiet,

    Cato, R. R. 160; App. Flor. p. 354 med.; Plin. Val. 2, 49.
    3.
    luxus, ūs (dat. luxu, Sall. J. 6; Tac. A. 3, 34; id. H. 2, 71) [root luc-; cf. pol-luceo, pol-lucte; v. Corss. Ausspr. 1, 368 sq.].
    I.
    Excess, extravagance in eating and drinking, luxury, debauchery:

    adulescens luxu perditus,

    Ter. Ad. 4, 7, 42:

    in vino ac luxu,

    Cic. Verr. 2, 3, 25, § 62:

    aliquid luxu antecapere,

    Sall. C. 13:

    luxu atque desidiā corrupta civitas,

    id. ib. 57:

    luxu et saginae mancipatus,

    Tac. H. 2, 71; 4, 14:

    per luxum et ignaviam aetatem agere,

    i. e. luxuriously and slothfully, Sall. J. 2:

    flagitiosus, Mos. et Rom. Leg. Coll. 5, 3, 2: turpi fregerunt saecula luxu divitiae molles,

    Juv. 6, 299.— In plur.:

    nondum translatos Romana in saecula luxus,

    Luc. 10, 109:

    combibat illapsos ductor per viscera luxus,

    Sil. 11, 402.—
    II.
    Splendor, pomp, magnificence, state:

    at domus interior regali splendida luxu Instruitur,

    Verg. A. 1, 637:

    epulaeque ante ora paratae Regifico luxu,

    id. ib. 6, 604:

    eruditus luxus,

    Tac. A. 16, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > luxus

  • 17 Alligator

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Alligator

  • 18 Alligator

    Alli'gator m <Alligators; Alliga'toren> aligátor m

    Deutsch-Tschechisch Wörterbuch > Alligator

См. также в других словарях:

  • List of Star Wars Separatist characters — The following is a list of fictional Star Wars characters from Separatist affiliated factions, including the Corporate Alliance, Trade Federation, and the Techno Union. This list also includes Republic senators who jumped ship during the Clone… …   Wikipedia

  • Algae — For other uses, see Algae (disambiguation) and Alga (disambiguation). Algae Laurencia, a marine genus of Red Algae from Hawaii. Scientific classification …   Wikipedia

  • Confederation des systemes independants — Confédération des systèmes indépendants Emblème de la Confédération La Confédération des systèmes indépendants (C.S.I.) est une organisation fictive de l univers de La Guerre des étoiles regroupant des organisations et des planètes voulant s… …   Wikipédia en Français

  • Confédération Des Systèmes Indépendants — Emblème de la Confédération La Confédération des systèmes indépendants (C.S.I.) est une organisation fictive de l univers de La Guerre des étoiles regroupant des organisations et des planètes voulant s affranchir de la République galactique …   Wikipédia en Français

  • Confédération des Systèmes Indépendants — Emblème de la Confédération La Confédération des systèmes indépendants (C.S.I.) est une organisation fictive de l univers de La Guerre des étoiles regroupant des organisations et des planètes voulant s affranchir de la République galactique …   Wikipédia en Français

  • Confédération des systèmes indépendants — Emblème de la Confédération La Confédération des systèmes indépendants (C.S.I.) est une organisation fictive de l univers de Star Wars regroupant des organisations et des planètes voulant s affranchir de la République galactique. S …   Wikipédia en Français

  • Consejo Separatista — Este artículo o sección describe un tema de ficción principalmente desde una perspectiva ficticia. Por favor, reescríbelo para explicar la ficción con claridad, desde la perspectiva del mundo real …   Wikipedia Español

  • Ouled Moumen — Panorama d Ouled Moumen Administration Nom algérien أولاد مؤمن Pays …   Wikipédia en Français

  • allıq — is. Al rəngli şeyin halı; qırmızılıq. Bu allıqda gül olmaz. – Geniş payız meşəsi bir allığa və rəngarəng sarılığa boyanırdı. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»