Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

Abdērītānus

  • 1 Abdera

    Abdēra, ōrum, n. (Ἄβδηρα, τὰ), I) Stadt in Thracien, Geburtsort des Protagoras u. Demokrit, j. Polystilo oder Asperosa, Liv. 45, 29, 6. Plin. 4, 42, berüchtigt durch den Stumpfsinn u. die Kleinstädterei ihrer Einwohner; dah. hic Abdera, Cic. ad Att. 4, 16, 6: u. o Abdera, Abdera, dares quantas vias mortalibus irridendi, Arnob. 5, 12. – Nbf. Abdēra, ae, f., Ov. Ib. 465. Plin. 25, 94. Solin. 10, 10. Vgl. K.F. Hermann Versuch einer urkundl. Geschichte von Abdera (in dessen Abh. u. Beitr. zur klass. Literat. S. 106 ff.). – II) Stadt in Spanien, j. Adra, Mela 2, 6, 7 (2. § 94). – Dav. a) Abdērītēs, ae, Abl. a, m. (Ἀβδηρίτης), einer aus Abdera, ein Abderit, Laber., Cic. u.a. – b) Abdērītānus, a, um, abderitisch = stumpfsinnig, Mart. 10, 25.

    lateinisch-deutsches > Abdera

  • 2 Abdera

    Abdēra, ōrum, n. (Ἄβδηρα, τὰ), I) Stadt in Thracien, Geburtsort des Protagoras u. Demokrit, j. Polystilo oder Asperosa, Liv. 45, 29, 6. Plin. 4, 42, berüchtigt durch den Stumpfsinn u. die Kleinstädterei ihrer Einwohner; dah. hic Abdera, Cic. ad Att. 4, 16, 6: u. o Abdera, Abdera, dares quantas vias mortalibus irridendi, Arnob. 5, 12. – Nbf. Abdēra, ae, f., Ov. Ib. 465. Plin. 25, 94. Solin. 10, 10. Vgl. K.F. Hermann Versuch einer urkundl. Geschichte von Abdera (in dessen Abh. u. Beitr. zur klass. Literat. S. 106 ff.). – II) Stadt in Spanien, j. Adra, Mela 2, 6, 7 (2. § 94). – Dav. a) Abdērītēs, ae, Abl. a, m. (Ἀβδηρίτης), einer aus Abdera, ein Abderit, Laber., Cic. u.a. – b) Abdērītānus, a, um, abderitisch = stumpfsinnig, Mart. 10, 25.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Abdera

См. также в других словарях:

  • abdéritain — ⇒ABDÉRITAIN, AINE, subst. masc. et adj. (On dit aussi Abdérite). Subst. Habitant d Abdère (ville de l ancienne Thrace) : • 1. Hippocrate, appelé par les Abdéritains, pour guérir Démocrite et sa prétendue folie, le trouva disséquant des cerveaux d …   Encyclopédie Universelle

  • abdérite — ⇒ABDÉRITAIN, AINE, subst. masc. et adj. (On dit aussi Abdérite). Subst. Habitant d Abdère (ville de l ancienne Thrace) : • 1. Hippocrate, appelé par les Abdéritains, pour guérir Démocrite et sa prétendue folie, le trouva disséquant des cerveaux d …   Encyclopédie Universelle

  • BION — I. BION Borysthenites Philosophus, et Sophista callidus, Philosophiam variô orationis flore vestivit. Laertius, l. 4. c. 46. Fertur hic dixifle ad eum, qui fundos suos ingluvie voraverat, Terra Amphiaraum absorbuit, sed terr am tu. Auditor… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HECATAEUS — I. HECATAEUS Historicus Milesius, fil. Aegesandri, Protagorae auditor, Olymp. 64. qui primus solutâ orarione Historiam condidit. De reliquis Hecataeis vide Voss. de Hist. Gr. l. 1. c. 1. et 10. et l. 4. c. 3. Nic Lloyd. Addo de priore, quod… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»