Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

936

  • 1 adiuvatio

    adiuvātio, ōnis, f. (adiuvo), die Unterstützung, Diom. 391, 24.

    lateinisch-deutsches > adiuvatio

  • 2 admiratio

    admīrātio, ōnis, f. (admiror), das Anwundern, a) = die Bewunderung, das Anstaunen, das hohe Interesse an etw., dicentis, Cic.: divitiarum, Cic.: homo admiratione dignissimus, Plin. ep.: imbutus uterque admiratione alterius, Liv.: in admirationem versus (hingerissen), Liv.: summam hominum admirationem excitare, Cic.: admirationem habere (erregen), Cic.: inicere cuivis admirationem sui, Nep.: ingenti Romanorum admiratione teneri (erfüllt sein), Eutr.: admiratione afficiuntur ii, qui etc., es wird denen B. gezollt, die usw., Cic.: admirationis humanae in eo iuvene excedere modum, über das Maß, wie man sonst menschliche Dinge bewundert, hinausgehen, Liv.: in magna (maxima) admiratione esse, Gegenstand hoher B. sein, Cic. u. Plin.: admiratione auferri (hingerissen werden), Quint.: multos admirationis de te suae paenitet, Sen. ad Polyb. 6, 3: est etiam admiratio nonnulla in bestiis aquatilibus iis, quae etc., etwas Interessantes (Merkwürdiges), Cic.: alterius tabulae admiratio est (das Bewundernswerte an dem zw. G. ist) m. folg. Akk. u. Infin., Plin. – Plur. admirationes, Ausbrüche der Bew., Cic. u.a.: clamores et admirationes efficere, laute B., Cic. – b) = die Verwunderung, das Staunen, omnium nostrorum, Cic.: tam atrocis rei, über usw., Cic.: u. so ancipitis sententiae, Liv.: homines obstupefacti admiratione, Cic.: admira-
    ————
    tionem habere (erregen), Cic.: alci maximam admirationem movere, Cic.: alqm in admirationem convertere, Liv.: admiratio consulem incessit, quod etc., Liv.: admiratio orta est m. folg. Akk. u. Infin., Liv.: fit clamor et admiratio populi m. folg. Akk. u. Infin. (darüber, daß usw.), Cic.: tanta admiratio singularum universarumque rerum incussa, ut etc., Liv.: hunc tantā admiratione perculit, ut etc., machte er vor Staunen so betreten, Flor.: in quo haec admiratio fiebat (bei dem folgender Ausdruck der V. laut wurde) m. folg. dir. Rede, Cic. Tusc. 3, 39.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > admiratio

  • 3 introductio planfarum

    {Deutsch:} Pflanzeneinführung (f)
    {Русский:} интродукция растений (ж)

    Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > introductio planfarum

  • 4 ceno

    cēno ( nicht caeno u. coeno), āvī, ātum, āre (cena), I) v. intr. die cena (w. vgl.) halten, ( zu Mittag) speisen, Tafel halten, cenavi modo, Plaut.: ambulare debet, tum ungi, deinde cenare, Cels.: manus lava et cena, Cic.: accepi tuas litteras cenans (bei Tisch), Cic. – c. bene, Catull. u. Cic. (vgl. cenasti in vita numquam bene, Lucil. fr.): opto te bene ce (nare), gesegnete Mahlzeit! Corp. inscr. Lat. 8, 9272: belle, Mart.: melius, Cic. u. Sen.: apparatius, Plin. ep.: c. libenter, frugaliter, recte, honeste, prave, nequiter, turpiter, Cic. – c. pleno convivio, Sen. rhet. – c. ligneo catillo, Val. Max. – c. sine carne, Spart. – cenavit sedens, Vell.: cubans cenavit, Iustin. – quis umquam cenarit atratus? Cic.: quis in funere familiari cenavit cum toga pulla? Cic. – ubi cenabant, cenaculum vocabant, Varr. LL.: ut vix triclinium ubi cenaturus ipse Caesar esset vacaret, Cic.: c. foris, Plaut.: Idibus foris, Pompon. com. fr.: c. in litore, Quint.: in propatulo, Val. Max.: apertis papilionibus, Lampr.: domi, Plaut.: in palatio peius quam domi, Lact.: est tempus istic cenandi, Gell.: utrubi cenaturi estis, hicine an in triclinio? Naev. com. fr.: c. Rhodi, Lucil. fr. – c. apud alqm, Cic.: apud alqm in eius nuptiis, Cic.: ad (at) alqm, Gell. 19, 7, 2. Corp. inscr. Lat. 4, 1880. – c. unā, Hor.: simul, Cic.: cum alqo, Cic.: cum alqo in cubiculo, Sen.: cum alqo ex eodem catino, Apul.: cum amica iucundius, Sen. rhet.: cum bulga cenat,

    dormit, lavit, Lucil. fr. – c. centiens HS, Plin.: numquam minus centum sestertiis, aliquando autem tribus milibus sestertium, Lampr. – unpers., cum cenatum forte apud Vitellios esset, Liv.: neque umquam apud eum sine aliqua lectione cenatum est, Nep. – u. Partiz. Perf. cenatus medial, gespeist habend, mit dem Essen fertig, nach dem Mittagessen, nach der Tafel (Ggstz. ieiunus), cenati discubuerunt ibidem, Cic.: cum iam cenatus esset (gespeist hatte) cum Petreio, Auct. b. Afr.: statim milites cenatos esse, die Soldaten sollten unverweilt mit dem Essen fertig sein (abgekocht haben), Sall. – II) v. tr. als Mahlzeit zu sich nehmen, speisen, verspeisen, cenam, Plaut.: ostrea, Lucil. fr.: eum odorem cotidie, Plaut.: aprum, Hor.: asperrimum fenum, Apul.: ad focum illas ipsas radices, quas etc., Sen.: remedia vera cotidie, Plin. – scherzh. cenabis hodie magnum malum, Plaut. asin. 936. – prägn., nova deorum adulteria, bei Tafel darstellen, Poët. b. Suet. Aug. 70, 1. – u. centum cenatae noctes, bei Tafel hingebrachte Nächte, nächtliche Gelage, Plaut. truc. 279. – / arch. cenassit = cenaverit, Plaut. Stich. 192.

    lateinisch-deutsches > ceno

  • 5 indiscissus

    in-dīscissus, a, um (in u. discindo), unzertrennt, tunica, Hieron. epist. 15, 1: übtr., discidia, Anthol. Lat. 936, 3 (684, 3).

    lateinisch-deutsches > indiscissus

  • 6 introspecto

    intrō-specto, āre, hineinsehen, quid introspectant? Plaut. most. 936 Schoell.

    lateinisch-deutsches > introspecto

  • 7 ligurrio

    ligurrio (in Hdschrn. u. Ausgg. auch ligūrio), īvī u. iī, ītum, īre (lingo), I) intr. lecken, leckerhaft sein, Ter. eun. 936. – II) tr. 1) lecken, belecken, itaque iis (apibus) unctus qui accessit, pungunt, non, ut muscae, ligurriunt, Varro: ius, Hor.: capreis naturam (v. Bock), Atell. inc. 3 R.2: catillos, auslecken, Macr. – prägn., alqm, jmd. beschmausen, Plaut.: furta, heimlich naschen, Hor. – im obsz. Sinne, wie λείχειν u. λειχάζειν, Suet. u. Mart. – 2) nach etwas lüstern sein, lucra, Cic.: curationem agrariam, Cic.: quoniam iam dialecticus es et hoc quoque ligurris, Cic. – / Imperf. synkop. ligurribant, Macr. sat. 2, 12, 17.

    lateinisch-deutsches > ligurrio

  • 8 postid

    postid, Adv., nachher, Plaut. aul. 749; Stich. 86 u. ö. Ter. Andria 936 (s. Brix Plaut. trin. 529. Ritschl opusc. 2, 270): postid locorum, Plaut. Cas. 120 (vgl. Ritschl opusc. 2, 269).

    lateinisch-deutsches > postid

  • 9 sciria

    scīria, ae, f. (σκιῤῥία), die rauhe, zottige Haut, leonina, Tert. de pall. 4 zw. (s. Oehler z. St. S. 936).

    lateinisch-deutsches > sciria

  • 10 utrimque

    utrimque (utrinque), Adv. (uter), von-, auf beiden Seiten, I) eig.: a) übh., Cic., Caes. u.a.: m. Genet., utrimque orarum, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 37, 194. – b) verb. mit secus (dah. auch zuw. zus. utrimquesecus od. utrinquesecus geschr.), beide Seiten entlang, auf beiden Seiten, Lucil. 584. Lucr. 4, 936 (939). Cato r.r. 21, 2. Solin. 10, 20 u. 27, 29. Apul. met. 2, 4 u.a. Mart. Cap. 5. § 464 u. 6. § 709. Amm. 21, 12, 9 u. 29, 1, 4. Itin. Alex. 33 (77). – II) übtr., von beiden Seiten (Parteien) her, utrimque auxii, vor beiden Seiten in Furcht, Tac. hist. 2, 52. – / Nbf. utrumque, s. Haußleiter in Wölfflins Archiv 5, 565 (wo S. 566 Mitte statt Lucr. 4, 415 zu schreiben Manil. 3, 415).

    lateinisch-deutsches > utrimque

  • 11 ceno

    cēno ( nicht caeno u. coeno), āvī, ātum, āre (cena), I) v. intr. die cena (w. vgl.) halten, ( zu Mittag) speisen, Tafel halten, cenavi modo, Plaut.: ambulare debet, tum ungi, deinde cenare, Cels.: manus lava et cena, Cic.: accepi tuas litteras cenans (bei Tisch), Cic. – c. bene, Catull. u. Cic. (vgl. cenasti in vita numquam bene, Lucil. fr.): opto te bene ce (nare), gesegnete Mahlzeit! Corp. inscr. Lat. 8, 9272: belle, Mart.: melius, Cic. u. Sen.: apparatius, Plin. ep.: c. libenter, frugaliter, recte, honeste, prave, nequiter, turpiter, Cic. – c. pleno convivio, Sen. rhet. – c. ligneo catillo, Val. Max. – c. sine carne, Spart. – cenavit sedens, Vell.: cubans cenavit, Iustin. – quis umquam cenarit atratus? Cic.: quis in funere familiari cenavit cum toga pulla? Cic. – ubi cenabant, cenaculum vocabant, Varr. LL.: ut vix triclinium ubi cenaturus ipse Caesar esset vacaret, Cic.: c. foris, Plaut.: Idibus foris, Pompon. com. fr.: c. in litore, Quint.: in propatulo, Val. Max.: apertis papilionibus, Lampr.: domi, Plaut.: in palatio peius quam domi, Lact.: est tempus istic cenandi, Gell.: utrubi cenaturi estis, hicine an in triclinio? Naev. com. fr.: c. Rhodi, Lucil. fr. – c. apud alqm, Cic.: apud alqm in eius nuptiis, Cic.: ad (at) alqm, Gell. 19, 7, 2. Corp. inscr. Lat. 4, 1880. – c. unā, Hor.: simul, Cic.: cum alqo, Cic.: cum alqo in cubiculo, Sen.: cum alqo ex eodem catino, Apul.: cum
    ————
    amica iucundius, Sen. rhet.: cum bulga cenat,
    dormit, lavit, Lucil. fr. – c. centiens HS, Plin.: numquam minus centum sestertiis, aliquando autem tribus milibus sestertium, Lampr. – unpers., cum cenatum forte apud Vitellios esset, Liv.: neque umquam apud eum sine aliqua lectione cenatum est, Nep. – u. Partiz. Perf. cenatus medial, gespeist habend, mit dem Essen fertig, nach dem Mittagessen, nach der Tafel (Ggstz. ieiunus), cenati discubuerunt ibidem, Cic.: cum iam cenatus esset (gespeist hatte) cum Petreio, Auct. b. Afr.: statim milites cenatos esse, die Soldaten sollten unverweilt mit dem Essen fertig sein (abgekocht haben), Sall. – II) v. tr. als Mahlzeit zu sich nehmen, speisen, verspeisen, cenam, Plaut.: ostrea, Lucil. fr.: eum odorem cotidie, Plaut.: aprum, Hor.: asperrimum fenum, Apul.: ad focum illas ipsas radices, quas etc., Sen.: remedia vera cotidie, Plin. – scherzh. cenabis hodie magnum malum, Plaut. asin. 936. – prägn., nova deorum adulteria, bei Tafel darstellen, Poët. b. Suet. Aug. 70, 1. – u. centum cenatae noctes, bei Tafel hingebrachte Nächte, nächtliche Gelage, Plaut. truc. 279. – arch. cenassit = cenaverit, Plaut. Stich. 192.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ceno

  • 12 indiscissus

    in-dīscissus, a, um (in u. discindo), unzertrennt, tunica, Hieron. epist. 15, 1: übtr., discidia, Anthol. Lat. 936, 3 (684, 3).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indiscissus

  • 13 introspecto

    intrō-specto, āre, hineinsehen, quid introspectant? Plaut. most. 936 Schoell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > introspecto

  • 14 ligurrio

    ligurrio (in Hdschrn. u. Ausgg. auch ligūrio), īvī u. iī, ītum, īre (lingo), I) intr. lecken, leckerhaft sein, Ter. eun. 936. – II) tr. 1) lecken, belecken, itaque iis (apibus) unctus qui accessit, pungunt, non, ut muscae, ligurriunt, Varro: ius, Hor.: capreis naturam (v. Bock), Atell. inc. 3 R.2: catillos, auslecken, Macr. – prägn., alqm, jmd. beschmausen, Plaut.: furta, heimlich naschen, Hor. – im obsz. Sinne, wie λείχειν u. λειχάζειν, Suet. u. Mart. – 2) nach etwas lüstern sein, lucra, Cic.: curationem agrariam, Cic.: quoniam iam dialecticus es et hoc quoque ligurris, Cic. – Imperf. synkop. ligurribant, Macr. sat. 2, 12, 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ligurrio

  • 15 postid

    postid, Adv., nachher, Plaut. aul. 749; Stich. 86 u. ö. Ter. Andria 936 (s. Brix Plaut. trin. 529. Ritschl opusc. 2, 270): postid locorum, Plaut. Cas. 120 (vgl. Ritschl opusc. 2, 269).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > postid

  • 16 sciria

    scīria, ae, f. (σκιῤῥία), die rauhe, zottige Haut, leonina, Tert. de pall. 4 zw. (s. Oehler z. St. S. 936).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sciria

  • 17 utrimque

    utrimque (utrinque), Adv. (uter), von-, auf beiden Seiten, I) eig.: a) übh., Cic., Caes. u.a.: m. Genet., utrimque orarum, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 37, 194. – b) verb. mit secus (dah. auch zuw. zus. utrimquesecus od. utrinquesecus geschr.), beide Seiten entlang, auf beiden Seiten, Lucil. 584. Lucr. 4, 936 (939). Cato r.r. 21, 2. Solin. 10, 20 u. 27, 29. Apul. met. 2, 4 u.a. Mart. Cap. 5. § 464 u. 6. § 709. Amm. 21, 12, 9 u. 29, 1, 4. Itin. Alex. 33 (77). – II) übtr., von beiden Seiten (Parteien) her, utrimque auxii, vor beiden Seiten in Furcht, Tac. hist. 2, 52. – Nbf. utrumque, s. Haußleiter in Wölfflins Archiv 5, 565 (wo S. 566 Mitte statt Lucr. 4, 415 zu schreiben Manil. 3, 415).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > utrimque

См. также в других словарях:

  • 936 — Années : 933 934 935  936  937 938 939 Décennies : 900 910 920  930  940 950 960 Siècles : IXe siècle  Xe siècle …   Wikipédia en Français

  • 936 — Portal Geschichte | Portal Biografien | Aktuelle Ereignisse | Jahreskalender ◄ | 9. Jahrhundert | 10. Jahrhundert | 11. Jahrhundert | ► ◄ | 900er | 910er | 920er | 930er | 940er | 950er | 960er | ► ◄◄ | ◄ | 932 | 933 | 934 | …   Deutsch Wikipedia

  • 936 — ГОСТ 936{ 82} Махорка крупка курительная. Общие технические условия. ОКС: 65.160 КГС: Н81 Махорка. Табак Взамен: ГОСТ 936 54 Действие: С 01.07.83 Изменен: ИУС 5/88 Примечание: переиздание 2000 в сб. Табак и махорка. Технические условия Текст… …   Справочник ГОСТов

  • 936 — NOTOC EventsBy PlaceAsia* King Taejo of Goryeo (Wanggeon) defeats Hubaekje. * The Later Tang Dynasty falls to the Later Jin Dynasty, founded by Shi Jingtang (posthumously known as Gaozu of Later Jin) in China. * The Sixteen Prefectures, which… …   Wikipedia

  • 936 — Años: 933 934 935 – 936 – 937 938 939 Décadas: Años 900 Años 910 Años 920 – Años 930 – Años 940 Años 950 Años 960 Siglos: Siglo IX – …   Wikipedia Español

  • 936. — Началось правление германского короля Оттона I (936 973), с 962 императора Священной Римской империи . Основал империю, завоевав Северную Среднюю Италию. Укрепил королевскую власть, подчиняя герцогов и опираясь на епископов и аббатов …   Хронология всемирной истории: словарь

  • 936 Кунигунда — [[Файл:|275px|]] Открытие A Первооткрыватель Карл Рейнмут Дата обнаружения 8 сентября 1920 Альтернативные обозначения …   Википедия

  • 936 Kunigunde — is a minor planet orbiting the Sun.External links* [http://cfa www.harvard.edu/iau/lists/NumberedMPs.txt Discovery Circumstances: Numbered Minor Planets] …   Wikipedia

  • (936) Kunigunde — est un astéroïde évoluant dans la ceinture principale, découvert le 8 septembre 1920 par l astronome allemand Karl Wilhelm Reinmuth depuis l observatoire du Königstuhl. Il est nommé en référence au prénom féminin. Lien externe (en)… …   Wikipédia en Français

  • 936 год — Годы 932 · 933 · 934 · 935 936 937 · 938 · 939 · 940 Десятилетия 910 е · 920 е 930 е 940 е · …   Википедия

  • (936) Кунигунда — У этого термина существуют и другие значения, см. Кунигунда. 936 Кунигунда Открытие Первооткрыватель Карл Рейнмут Дата обнаружения 8 сентября 1920 Альтернативные обозначения 1920 HN; 1930 KD 1930 KR; 1931 TO2 1942 RD1; 1984 BK7 A913 HA; A921 WD… …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»