-
1 éjecter
éjecter [eʒεkte]➭ TABLE 11. transitive verba. to eject• se faire éjecter (de son travail) to get the sack (inf) ; (d'une boîte de nuit) to get kicked out (inf)2. reflexive verb* * *eʒɛkte1) ( dans un accident) to throw [somebody/something] out2) (colloq) ( expulser) to chuck (colloq) [somebody] out [personne] (de of)3) Technologie to eject* * *eʒɛkte vt1) TECHNIQUE to eject2) * [indésirable] to kick out * to chuck out ** * *éjecter verb table: aimer vtr1 ( dans un accident) to throw [sb/sth] out, to eject;2 ○( expulser) to chuck○ [sb] out [personne] (de of); se faire éjecter to get chucked○ ou thrown out (de of);3 Tech to eject.[eʒɛkte] verbe transitif3. (familier) [renvoyer] to kick ou to chuck ou to boot outse faire éjecter d'une boîte de nuit to get kicked ou chucked ou booted out of a night club————————s'éjecter verbe pronominal (emploi réfléchi) -
2 éjecter
-
3 éjecter
-
4 éjecter
-
5 éjecter
-
6 éjecter
vt.1. выбра́сывать/вы́бросить; изверга́ть/ изве́ргнуть ◄ passé -верг[нул], -'гла►;il a été éjecté de la voiture ∑ — его́ вы́бросило из автомаши́ныla mitrailleuse éjecte les douilles — пулемёт выбра́сывает стре́ляные ги́льзы;
2. fam. (expulser) выгоня́ть/вы́гнать ◄-'гоню́, -'ет► neutre, ↑выставля́ть/вы́ставить;il s'est fait éjecter de la salle où se tenait la réunion ∑ — его́ вы́ставили <вы́дворили> из за́ла, где проходи́ло собра́ние
■ vpr.- s'éjecter -
7 éjecter
-
8 éjecter
-
9 éjecter
-
10 éjecter
гл.1) общ. выталкивать (Les couches externes sont éjectées par les étoiles massives en fin de vie.), выбрасывать2) авиа. катапультировать3) разг. выпроваживать, выгонять4) метал. выталкивать, испускать -
11 éjecter
رمىقذفلفظ -
12 éjecter
vt. => Sortir. -
13 éjecter
v.tr. (lat. ejectare) 1. изхвърлям навън, изпразвам; 2. прен. изгонвам, пропъждам някого. -
14 éjecter, (s’)
-
15 éjecter
üssawarfa, üssaschlüdra. -
16 éjecter
vt.1. chiqarib tashlamoq, otmoq, irg‘itmoq2. av. avtomatik ravishda irg‘itib yubormoq3. fam. chiqarib qo‘ymoq, haydab yubormoq. -
17 s'éjecter
катапульти́ровать[ся] ipf. et pf.;le pilote a pu s'\s'éjecter ∑ — лётчику удало́сь катапульти́роваться
-
18 s’éjecter
-
19 s'éjecter
-
20 air ejecter
pembuang udara
См. также в других словарях:
éjecter — [ eʒɛkte ] v. tr. <conjug. : 1> • 1890; lat. ejectare 1 ♦ Rejeter au dehors. ⇒ projeter. La douille est éjectée quand le tireur réarme. Pronom. Le pilote s est éjecté. 2 ♦ Fam. Expulser, renvoyer (qqn). ⇒ jeter. Il s est fait éjecter illico … Encyclopédie Universelle
éjecter — v.t. Faire sortir brutalement ; jeter … Dictionnaire du Français argotique et populaire
éjecter — vt. => Sortir … Dictionnaire Français-Savoyard
Dassault Mirage 2000 — Mirage 2000 … Wikipédia en Français
Super Smash Bros — Super Smash Bros. Cet article concerne le jeu original sur Nintendo 64. Pour la série de jeux vidéo, voir Super Smash Bros. (série). Super Smash Bros … Wikipédia en Français
Super Smash Brothers — Super Smash Bros. Cet article concerne le jeu original sur Nintendo 64. Pour la série de jeux vidéo, voir Super Smash Bros. (série). Super Smash Bros … Wikipédia en Français
Super smash bros 1 — Super Smash Bros. Cet article concerne le jeu original sur Nintendo 64. Pour la série de jeux vidéo, voir Super Smash Bros. (série). Super Smash Bros … Wikipédia en Français
Dassault Mirage F1 — Pour les articles homonymes, voir F1. Dassault Mirage F1 C … Wikipédia en Français
éjecteur — [ eʒɛktɶr ] n. m. • 1874; du rad. de éjection ♦ Appareil, mécanisme servant à éjecter une pièce, à évacuer un fluide. ● éjecteur nom masculin Pièce du mécanisme d une arme à feu qui, lors de l ouverture de la culasse, chasse l étui hors de l arme … Encyclopédie Universelle
Dassault mirage 2000 — Dassault Mirage 2000 … Wikipédia en Français
Mirage 2000 — Dassault Mirage 2000 Dassault Mirage 2000 … Wikipédia en Français