-
1 военная печать
-
2 знак почтовой оплаты
-
3 печать для документов
timbre móvil ESРусско-испанский юридический словарь > печать для документов
-
4 почтовая марка
-
5 звонок, электрический
Русско-испанский автотранспортный словарь > звонок, электрический
-
6 электрический звонок
Русско-испанский автотранспортный словарь > электрический звонок
-
7 тембр
-
8 звонок
звоно́к1. (прибор) sonorilo, tintilo;2. (звук) sonoro;\звонок по телефо́ну telefona voko.* * *м.1) ( колокольчик) campanilla fэлектри́ческий звоно́к — campanilla eléctrica, timbre m
дверно́й звоно́к — timbre m
2) ( звук) campanillazo mзвоно́к по телефо́ну — telefonazo m
телефо́нный звоно́к — llamada telefónica; telefonazo m (fam.)
дать звоно́к — tocar el timbre
разда́лся звоно́к — sonó el timbre (el teléfono)
* * *м.1) ( колокольчик) campanilla fэлектри́ческий звоно́к — campanilla eléctrica, timbre m
дверно́й звоно́к — timbre m
2) ( звук) campanillazo mзвоно́к по телефо́ну — telefonazo m
телефо́нный звоно́к — llamada telefónica; telefonazo m (fam.)
дать звоно́к — tocar el timbre
разда́лся звоно́к — sonó el timbre (el teléfono)
* * *1) gener. (çâóê) campanillazo, campanilla, llamada, timbre2) eng. campanilla (механизм) -
9 гербовый сбор
adj1) gener. Impuesto de timbre (наткнулся и на такой вариант перевода), derecho del timbre, derechos del timbre2) econ. derechos de sello, gravamen del timbre, impuesto de estampillado, papel de pagos al Estado, sellado, timbre -
10 марка
ма́ркав разн. знач. marko;почто́вая \марка poŝtmarko;фабри́чная \марка fabrikmarko.* * *I ж.1) ( знак оплаты) sello m, timbre m ( postal)ге́рбовая ма́рка — sello (timbre) fiscal
2) (клеймо, знак) marca fфабри́чная ма́рка — marca de fábrica
3) (сорт, тип изделия) marca fвино́ вы́сшей ма́рки — vino de la mejor marca
4) уст. ( жетон для оплаты) tanto m, ficha f••под ма́ркой ( чего-либо) — bajo la máscara (de)
II ж.держа́ть ма́рку — mantener su reputación
( денежная единица) marco mIII ж. ист.marca f* * *I ж.1) ( знак оплаты) sello m, timbre m ( postal)ге́рбовая ма́рка — sello (timbre) fiscal
2) (клеймо, знак) marca fфабри́чная ма́рка — marca de fábrica
3) (сорт, тип изделия) marca fвино́ вы́сшей ма́рки — vino de la mejor marca
4) уст. ( жетон для оплаты) tanto m, ficha f••под ма́ркой ( чего-либо) — bajo la máscara (de)
II ж.держа́ть ма́рку — mantener su reputación
( денежная единица) marco mIII ж. ист.marca f* * *n1) gener. ficha, tanto (в игре), timbre (postal), marca, marco (мера веса для золота и серебра=230 г), marco (монета), sello2) obs. (жетон для оплаты) tanto3) eng. calidad (напр., стали), grado, sello (напр., почтовая)4) law. estampilla, secal, sello (пошлины) -
11 гербовый
ге́рбов||ый\гербовый сбор fiskimposto;\гербовыйая ма́рка impostmarko, fiskmarko;\гербовыйая бума́га fiskpapero.* * *прил.de armas, heráldico, de escudo; con armas, con escudo••ге́рбовый сбор — derecho del timbre
ге́рбовая бума́га — papel timbrado (sellado; membretado)
ге́рбовая ма́рка — timbre m
ге́рбовая печа́ть — sello de armas
* * *прил.de armas, heráldico, de escudo; con armas, con escudo••ге́рбовый сбор — derecho del timbre
ге́рбовая бума́га — papel timbrado (sellado; membretado)
ге́рбовая ма́рка — timbre m
ге́рбовая печа́ть — sello de armas
* * *adjgener. con armas, con escudo, de armas, de escudo, heráldico -
12 прозвонить
-
13 гербовая марка
adj1) gener. sello fiscal, timbre, póliza2) law. estampilla fiscal, marca colectiva de timbre, sello de rentas internas, timbre de impuesto -
14 тембр
-
15 штамп
штамп1. тех. premtranĉilo;2. канц. stampilo;3. перен. (шаблон) ŝablono;\штампова́ть 1. тех. premtranĉi;2. канц. stampi;\штампо́вка тех. premtranĉado.* * *м.1) estampilla f, sello m; timbre m ( штемпель); membrete m (бланка и т.п.)2) тех. cuño m, estampa f, troquel mмы́слить штампами — pensar estereotipadamente
* * *м.1) estampilla f, sello m; timbre m ( штемпель); membrete m (бланка и т.п.)2) тех. cuño m, estampa f, troquel mмы́слить штампами — pensar estereotipadamente
* * *n1) gener. estampilla, frase hecha, membrete (бланка, конверта), molde, sello, timbre (штемпель), troquel (для монет, медалей), co--sello, co sello, cosello (штамп который проштамповывает 2 листа), cuño2) amer. marchamo3) liter. (øàáëîñ) estandard, lugar común, modelo, patrón, tópico (в речи)4) eng. estampa, dado, matriz5) law. cuco, sellado6) media. latiguillo -
16 штемпель
ште́мпель1. (прибор) stampilo;2. (оттиск) sigelo.* * *м. (мн. ште́мпеля́)1) ( прибор) sello m, estampilla f2) ( оттиск) timbre m, sello m* * *м. (мн. ште́мпеля́)1) ( прибор) sello m, estampilla f2) ( оттиск) timbre m, sello m* * *n1) gener. estampilla, sello, timbre2) eng. punzón3) law. sellado -
17 зуммер
anunciador, chicharra, probador de inducido, probador de inducido zumbador, timbre, timbre vibratorio, timbre zumbador, vibrador, zumbador -
18 дать
дать1. doni;\дать взаймы́ pruntedoni;2. (позволить) permesi;♦ \дать знать кому́-л. konigi iun;\дать поня́ть komprenigi;\дать во́лю чему́-л. lasi liberon al io;\дать кля́тву doni ĵuron;\дать залп salvi;\дать доро́гу cedi la vojon.* * *сов., вин. п.дать де́нег, хле́ба — dar dinero, pan
дать есть, пить — dar de comer, beber
дать взаймы́ — hacer un empréstito, prestar vt
дать распи́ску — extender un recibo
2) ( предоставить) dar (непр.) vt, conceder vt; proveer vt, abastecer (непр.) vt, suministrar vt ( снабдить)дать помеще́ние — poner a disposición (conceder) un local
дать на прока́т — alquilar vt
дать рабо́ту — dar trabajo
дать поко́й — dejar tranquilo (en paz)
дать ви́зу — dar (conceder) el visado, visar vt
3) (сообщить - адрес, телефон и т.п.) dar (непр.) vt, comunicar vt4) ( уступить) dar (непр.) vt, ceder vtдать ме́сто — ceder el sitio
дать доро́гу — ceder el paso, dejar pasar
5) ( позволить что-либо делать) dejar vtдать пройти́ — dejar pasar
дай мне рабо́тать — déjame trabajar
да́йте я вам помогу́ — déjeme (permítame) que le ayude
6) прост. (нанести - удар и т.п.) dar (непр.) vt, asestar vtдать по рука́м — dar en las manos
7) ( устроить) dar (непр.) vt; ofrecer (непр.) vt (обед, ужин, банкет)дать конце́рт — dar un concierto
8) ( принести как результат) dar (непр.) vt, aportar vt, reportar vtдать плоды́ — dar (aportar) frutos
дать дохо́д — rendir (dar, producir) beneficios
9) со многими сущ. образует сочетания, означающие действиедать распоряже́ние — disponer (непр.) vt
дать указа́ние — indicar vt
дать зада́ние — encomendar una tarea
дать возмо́жность — brindar una oportunidad
дать разреше́ние — permitir vt
дать обеща́ние — prometer vt
дать кля́тву — prestar juramento, jurar vt
дать показа́ние юр. — hacer una deposición, deponer (непр.) vt
дать звоно́к — tocar el timbre
дать телегра́мму — mandar (enviar) un telegrama, telegrafiar vt
дать отпо́р — ofrecer (oponer) resistencia, resistir vt
дать бой (сраже́ние) — librar una batalla
••дать за́навес — bajar el telón
дать оса́док — sedimentar vt, posar vt
дать тре́щину — rajarse, abrirse (непр.)
дать течь — hacer agua (о крыше, судне)
дать поня́ть — hacer comprender, dar a entender
дать представле́ние — dar idea (noción)
дать по́вод — dar motivo (causa, margen)
дать по́вод к разгово́рам — dar que decir
дать нача́ло — dar comienzo, ser la fuente (el origen)
дать вы́ход ( чему-либо) — dar salida (a)
дать шпо́ры — picar espuelas, espolear vt
дать во́жжи — soltar las riendas
дать во́лю — dar rienda suelta
не дать во́ли... — no dejar hacer...
дать ход (не дать хо́да) де́лу — (no) dar curso a un asunto
(не) дать в оби́ду — (no) permitir ofender (agraviar)
дать себе́ труд — tomarse el trabajo (la molestia)
дать себя́ знать — darse a conocer; manifestarse (непр.), aparecer (непр.) vi
дать ма́ху — errar (fallar) el golpe
дать крю́ку разг. — dar un rodeo (una vuelta)
дать сто́лько-то лет ( определить возраст) — dar tantos años
ни дать ни взять... разг. — lo mismo que..., idéntico a...
я тебе́ дам! ( угроза) — te voy a dar
* * *сов., вин. п.дать де́нег, хле́ба — dar dinero, pan
дать есть, пить — dar de comer, beber
дать взаймы́ — hacer un empréstito, prestar vt
дать распи́ску — extender un recibo
2) ( предоставить) dar (непр.) vt, conceder vt; proveer vt, abastecer (непр.) vt, suministrar vt ( снабдить)дать помеще́ние — poner a disposición (conceder) un local
дать на прока́т — alquilar vt
дать рабо́ту — dar trabajo
дать поко́й — dejar tranquilo (en paz)
дать ви́зу — dar (conceder) el visado, visar vt
3) (сообщить - адрес, телефон и т.п.) dar (непр.) vt, comunicar vt4) ( уступить) dar (непр.) vt, ceder vtдать ме́сто — ceder el sitio
дать доро́гу — ceder el paso, dejar pasar
5) ( позволить что-либо делать) dejar vtдать пройти́ — dejar pasar
дай мне рабо́тать — déjame trabajar
да́йте я вам помогу́ — déjeme (permítame) que le ayude
6) прост. (нанести - удар и т.п.) dar (непр.) vt, asestar vtдать по рука́м — dar en las manos
7) ( устроить) dar (непр.) vt; ofrecer (непр.) vt (обед, ужин, банкет)дать конце́рт — dar un concierto
8) ( принести как результат) dar (непр.) vt, aportar vt, reportar vtдать плоды́ — dar (aportar) frutos
дать дохо́д — rendir (dar, producir) beneficios
9) со многими сущ. образует сочетания, означающие действиедать распоряже́ние — disponer (непр.) vt
дать указа́ние — indicar vt
дать зада́ние — encomendar una tarea
дать возмо́жность — brindar una oportunidad
дать разреше́ние — permitir vt
дать обеща́ние — prometer vt
дать кля́тву — prestar juramento, jurar vt
дать показа́ние юр. — hacer una deposición, deponer (непр.) vt
дать звоно́к — tocar el timbre
дать телегра́мму — mandar (enviar) un telegrama, telegrafiar vt
дать отпо́р — ofrecer (oponer) resistencia, resistir vt
дать бой (сраже́ние) — librar una batalla
••дать за́навес — bajar el telón
дать оса́док — sedimentar vt, posar vt
дать тре́щину — rajarse, abrirse (непр.)
дать течь — hacer agua (о крыше, судне)
дать поня́ть — hacer comprender, dar a entender
дать представле́ние — dar idea (noción)
дать по́вод — dar motivo (causa, margen)
дать по́вод к разгово́рам — dar que decir
дать нача́ло — dar comienzo, ser la fuente (el origen)
дать вы́ход ( чему-либо) — dar salida (a)
дать шпо́ры — picar espuelas, espolear vt
дать во́жжи — soltar las riendas
дать во́лю — dar rienda suelta
не дать во́ли... — no dejar hacer...
дать ход (не дать хо́да) де́лу — (no) dar curso a un asunto
(не) дать в оби́ду — (no) permitir ofender (agraviar)
дать себе́ труд — tomarse el trabajo (la molestia)
дать себя́ знать — darse a conocer; manifestarse (непр.), aparecer (непр.) vi
дать ма́ху — errar (fallar) el golpe
дать крю́ку разг. — dar un rodeo (una vuelta)
дать сто́лько-то лет ( определить возраст) — dar tantos años
ни дать ни взять... разг. — lo mismo que..., idéntico a...
я тебе́ дам! ( угроза) — te voy a dar
* * *v1) gener. (âðó÷èáü) dar, (позволить что-л. делать) dejar, abastecer, aportar, ceder, comunicar, conceder, entregar, ofrecer (обед, ужин, банкет), prestar (на время), proveer, reportar, suministrar (снабдить), dejarse2) simpl. (ñàñåñáè - óäàð. è á. ï.) dar, asestar -
19 звонить
несов.1) tañer vt, sonar (непр.) vt, tocar vtзвони́ть в колокола́ — tañer (tocar) las campanas, campanear vi
звони́ть в колоко́льчик — tocar (agitar) la campanilla
звони́ть по телефо́ну — llamar por teléfono, telefonear vt
телефо́н звони́т — suena el teléfono
звоня́т! — ¡llaman!
звони́ть во все колокола́ перен. разг. — echar las campanas al vuelo, repicar las campanas
2) прост. ( сплетничать) vocinglear vt* * *несов.1) tañer vt, sonar (непр.) vt, tocar vtзвони́ть в колокола́ — tañer (tocar) las campanas, campanear vi
звони́ть в колоко́льчик — tocar (agitar) la campanilla
звони́ть по телефо́ну — llamar por teléfono, telefonear vt
телефо́н звони́т — suena el teléfono
звоня́т! — ¡llaman!
звони́ть во все колокола́ перен. разг. — echar las campanas al vuelo, repicar las campanas
2) прост. ( сплетничать) vocinglear vt* * *v1) gener. tilintear, tocar (о звонке), tocar el timbre, tocar el timbre (в звонок), repicar, sonar, sonar (в звонок, колокол), tañer (в колокол)2) law. llamar3) simpl. (ñïëåáñè÷àáü) vocinglear -
20 звонковый
См. также в других словарях:
timbre — [ tɛ̃br ] n. m. • 1374; « sorte de tambour » XIIe; gr. byz. tumbanon, gr. class. tumpanon → tympan I ♦ 1 ♦ Anciennt Cloche immobile frappée par un marteau. Timbres d un carillon. (1858) Mod. Calotte de métal qui, frappée par un petit marteau ou… … Encyclopédie Universelle
timbré — timbre [ tɛ̃br ] n. m. • 1374; « sorte de tambour » XIIe; gr. byz. tumbanon, gr. class. tumpanon → tympan I ♦ 1 ♦ Anciennt Cloche immobile frappée par un marteau. Timbres d un carillon. (1858) Mod. Calotte de métal qui, frappée par un petit… … Encyclopédie Universelle
Timbre-poste — Timbre postal Le timbre postal ou timbre poste est un morceau de papier, généralement enduit d un adhésif, qui apposé sur un courrier sert à indiquer que l expéditeur a payé l affranchissement d un courrier. La collection et l étude des timbres… … Wikipédia en Français
Timbre poste — Timbre postal Le timbre postal ou timbre poste est un morceau de papier, généralement enduit d un adhésif, qui apposé sur un courrier sert à indiquer que l expéditeur a payé l affranchissement d un courrier. La collection et l étude des timbres… … Wikipédia en Français
Timbre pour colis postaux — Timbre postal Le timbre postal ou timbre poste est un morceau de papier, généralement enduit d un adhésif, qui apposé sur un courrier sert à indiquer que l expéditeur a payé l affranchissement d un courrier. La collection et l étude des timbres… … Wikipédia en Français
timbre — 1. (tin br ) s. m. 1° Timbre d un tambour, corde à boyau tendue en double sur le fond inférieur d un tambour pour le faire mieux résonner. • Il vaut mieux voir des broches que des piques, des marmites que des timbres, et tous les ustensiles… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
timbre-amende — timbre [ tɛ̃br ] n. m. • 1374; « sorte de tambour » XIIe; gr. byz. tumbanon, gr. class. tumpanon → tympan I ♦ 1 ♦ Anciennt Cloche immobile frappée par un marteau. Timbres d un carillon. (1858) Mod. Calotte de métal qui, frappée par un petit… … Encyclopédie Universelle
timbre-poste — timbre [ tɛ̃br ] n. m. • 1374; « sorte de tambour » XIIe; gr. byz. tumbanon, gr. class. tumpanon → tympan I ♦ 1 ♦ Anciennt Cloche immobile frappée par un marteau. Timbres d un carillon. (1858) Mod. Calotte de métal qui, frappée par un petit… … Encyclopédie Universelle
timbre-quittance — timbre [ tɛ̃br ] n. m. • 1374; « sorte de tambour » XIIe; gr. byz. tumbanon, gr. class. tumpanon → tympan I ♦ 1 ♦ Anciennt Cloche immobile frappée par un marteau. Timbres d un carillon. (1858) Mod. Calotte de métal qui, frappée par un petit… … Encyclopédie Universelle
timbre-taxe — timbre [ tɛ̃br ] n. m. • 1374; « sorte de tambour » XIIe; gr. byz. tumbanon, gr. class. tumpanon → tympan I ♦ 1 ♦ Anciennt Cloche immobile frappée par un marteau. Timbres d un carillon. (1858) Mod. Calotte de métal qui, frappée par un petit… … Encyclopédie Universelle
TIMBRE (musique) — Indépendamment de la durée, les musiciens attribuent aux sons musicaux des qualités particulières: hauteur, intensité et timbre. Le timbre, c’est ce qui distingue entre eux des sons de même hauteur et de même intensité. Pour le décrire, on… … Encyclopédie Universelle