-
1 ῥυπο-κόνδυλος
ῥυπο-κόνδυλος, mit schmutzigen Fingergelenken, dah. überhaupt ein unsauberer Mensch, Schmutzfinke; Aristophan. in B. A. 474; Plat. com. bei Arist. eth. 4, 7; vgl. Suid. u. Eust. zu Od. p. 1828, 11.
-
2 ῥυποκόνδυλος
ῥῠπο-κόνδῠλος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ῥυποκόνδυλος
-
3 ῥυποκόνδυλος
ῥυπο-κόνδυλος, mit schmutzigen Fingergelenken, dah. überhaupt ein unsauberer Mensch, Schmutzfinke -
4 ῥύπος
Grammatical information: m.Meaning: `filth, uncleanliness, a.o. in the ear' (Semon., Att.), metaph. (popular -- contemptuous; v. Wilamowitz ad loc.) `sealing wax' (Ar. Lys. 1198); besides ῥύπα n. pl. `filthy clothes, laundry' (ζ 93), ῥύπος n. `whey' (Hp. Mul. 1, 64; after λίπος a.o.).Compounds: Some compp., e.g. ῥυπο-κόνδυλος `having filthy knuckles' (com.), ἡμί-ρρυπος `half dirty' (Hp.).Derivatives: 1. Adj.: ῥυπ-όεις `dirty' (Nic., AP), - ώδης `id.' (Dsc., Vett. Val.); on ῥυπαρός s. bel. 2. verbs: a) ῥυπ-άω (ep. length. - όω, - όωντα) `to be dirty' (Od., Ar. a.o.; because of the meaning hardly with Chantraine Gramm. hom. 1, 357 from ῥύπα; rather from ῥύπος w. anal. - άω); b) ῥυπ-όομαι ( ῥερυπωμένος ζ 59), also w. κατα-, `to be smudged' (Hp., hell. inscr.), - όω `to smudge' (late); c) ρ᾽ύπτ-ομαι, -ω, also w. ἀπο- a.o., `to clean (oneself), to wash (oneself)' (Ar., Antiph., Arist.) with ῥυπτ-ικός `apt for washing' (Pl. Ti., Arist. a.o.), - ήριον = καθαρτήριον (Suid.), ῥύψις ( ἀπό-) f. `cleaning, washing' (Pl. Ti.); on the formation below. -- Besides ῥυπαρός `dirty' (IA.) with - ία f. `filth, dirty convictions' (Critias, late), - ότης f. `id.' (Ath.); ῥυπαίνω, also w. κατα- a.o., `to besmudge, to dishonour' (Att.) with ῥύπασμα n. `filth' (Apollon. Lex.) as μίασμα: μιαίνω.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: No convincing etymology. As example of ῥυπαρός: ῥυπαίνω the synonymous pair μιαρός: μιαίνω may have served. It remains uncertain whether it was an old r : n-stem (Benveniste Origines 19) or was built analog. to ῥύπος. Also the seemingly primary ῥύπτομαι, -ω may have come secondarily to ῥύπος after τύπτω: τύπος a.o.; the synonymous νίπτομαι, -ω may have influenced this. -- The quite uncertain comparison with a Slav. word for `scab, itch, crust of a wound', e.g. OCS strupъ, Russ. strúp (IE * sroupo-s, evtl. * sreupos; since Solmsen KZ 37, 600f.) does not help. WP. 2, 703, Pok. 1004, Vasmer s.v. (with other hypotheses on the Slav. word).Page in Frisk: 2,665-666Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ῥύπος
См. также в других словарях:
μονοκόνδυλος — μονοκόνδυλος, ον (Α) αυτός που αποτελείται από έναν μόνο κόνδυλο. [ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο) * + κόνδυλος «αρμός, κόμπος» (πρβλ. ρυπο κόνδυλος)] … Dictionary of Greek
