-
1 ῥαντήρ
ῥαντήρ, ῆρος, ὁ, der Netzer, Benetzer, Besprenger; bei Nic. Th. 673 ist κανϑὸς ῥαντήρ der vordere Augenwinkel.
-
2 ραντήρ
-
3 ῥαντήρ
-
4 ῥαντήρ
ῥαντήρ, ῆρος, ὁ, der Netzer, Benetzer, Besprenger; κανϑὸς ῥαντήρ der vordere Augenwinkel -
5 ῥαντήρ
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ῥαντήρ
-
6 ῥαντήρ
-
7 ραντήρες
-
8 ῥαντῆρες
-
9 ραντήρι
-
10 ῥαντῆρι
-
11 ραντήρος
-
12 ῥαντῆρος
-
13 ῥαίνω
Grammatical information: v.Meaning: `to besprinkle, to spray, to strew' (Il.).Other forms: Aor. ῥῆναι (Hp. a.o.), ῥᾶναι (Att., hell.), pass. ῥανθῆναι (Pi. a.o.), ipv. 2. pl. ῥάσσατε (υ 150), ptc. περι-ρασάμενοι (Pergamon IIa) after κεδάσσαι, κεράσ(σ)αι a.o. (?), perf. act. δι-έρραγκα (LXX), midd. 3. pl. ἐρράδαται (υ 354), plqu. - δατ(ο) (Μ 431) with analog. - δ- (Schwyzer 672; but s. bel.), ἔρραμμαι (hell. a. late), - ασμαι (sch.).Compounds: Often w. prefix, esp. περι-.Derivatives: 1. ῥανίς, - ίδος f. `drop' (trag., Ar., Arist.) with ῥανίζω = ῥαίνω (Poll.); 2. ῥαντός `besprinkled, spotted' (Hp.) with ῥαντίζω, also w. περι- a.o., = ῥαίνω (LXX, Ep. Hebr. a.o.), to which ( περι-)ῥαντ-ισμός m. (LXX, NT), - ισμα n. (Vett.Val.); 3. ῥαντήρ, - ῆρος m. `sprinkler' (Nic.) with ( περι-, ἁπο-)ῥαντήριον n. `vessel with sprinkling water' (IA.); 4. ( περι-)ῥάντης m. `sprinkler' (pap.); 5. ( περί-)ῥανσις f. `sprinkling' (Pl., pap.); 6. ἀπό-ρ(ρ)ανθρον = ἀπορραντήριον (Anaphe, Priene); 7. ῥάσμα n. `sprinkling, spray' (hell.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: The above verbal system is based on ῥαν-, which, if inherited, represents the zero grade of IE *u̯ren- or * sren- (of which one would expect *u̯\/sr̥n-). Certain non-Gr. cognates are unknown. After Solmsen KZ 37, 590ff. to a Slav. verb for `let fall, shed' in Russ. ronítь, Czech. roniti, Pol. ronić a.o., which can go back on *u̯ron-, but may be explained diff. (WP. 1, 139, Pok. 329). Unclear is Hitt. ḫurnāi- `besprinkle' (Szemerényi KZ 73, 74). Who analyses the root as u̯r-en- or sr-en-, can locate the word in a wellknown surrounding. -- (Improb. is the connection with ῥαίνω (as *u̯rn̥-dh-, s. above) of ῥαθάμιγξ; s. v.) -- The variation δ\/ν is well known as a Pre-Greek phenomenon (Kuiper, FS Kretschmer 1, 216). This proves that the verb is Pre-Greek.Page in Frisk: 2,639-640Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ῥαίνω
-
14 ῥανίς
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ῥανίς
См. также в других словарях:
ῥαντήρ — one who wets masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ραντήρ — ῆρος, ὁ, Α 1. (για τη γωνία τού ματιού προς το μέρος τής μύτης) αυτός που ραίνει, που ρίχνει δάκρυα 2. αυτός που ραντίζει για εξαγνισμό. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ῥαν τού ῥαίνω* + επίθημα τήρ (πρβλ. θερμαν τήρ)] … Dictionary of Greek
ῥαντῆρες — ῥαντήρ one who wets masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥαντῆρι — ῥαντήρ one who wets masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥαντῆρος — ῥαντήρ one who wets masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ραντήριος — ον, Α [ῥαντήρ]·1. αυτός στον οποίο γίνεται ραντισμός («πέδον ῥαντήριον», Αισχύλ.) 2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ῥαντήριον το περιρραντήριο … Dictionary of Greek
ραντρίς — ίδος, ἡ, Α το περιρραντήριο. [ΕΤΥΜΟΛ. < ῥαντήρ + κατάλ. τών θηλ. ουσ. τρίς (πρβλ. κεν τρίς, πλυν τρίς)] … Dictionary of Greek
