-
1 πνέω
πνέω, poet. πνείω (Wurzel ΠΝΥ), fut. πνεύσω, Sp. πνεύσομαι, πνευσεῖται, Ar. Ran. 1221, aor. ἔπνευσα, aor. pass. ἐπνεύσϑην (das perf. πέπνυμαι s. oben besonders), – a) wehen, blasen, hauchen, von Wind u. Luft; Od. 4, 361. 5, 469. 7, 119; Hes. O. 508; ἀνέμων ἀήματα πνέοντα, Aesch. Eum. 866, u. öfter; auch in Prosa, πνέοντος ἀνέμου, Plat. Theaet. 152 b. – Auch b) hauchen, duften, einen Geruch von sich geben; ἡδύ, Od. 4, 446; οὐ μύρου πνέον, Soph. frg. 147, wie Anacr. 14, 3. 15, 9 u. öfter in der Anth.; selten μύροις πνείοντες, Ep. ad. 111 (V, 200). – Bes. c) von Menschen u. Thieren, heftig, mit Anstrengung athmen, schnauben, keuchen, Il. 13, 385, ὕπνῳ, Aesch. Ch. 612. – Uebh. d) Athem holen, athmen, leben, Il. 17, 447 Od. 18, 131; οἱ πνέοντες, die Lebenden, im Ggstz von ϑανεῖν, Soph. Trach. 1150. – Uebertr., μένεα πνείοντες, die Muth hauchenden, Muthbeseelten, bei Hom. häufiges Beiwort der Krieger; vgl. Soph. El. 610; auch Ἄρεα πνεῖν, wie Martem spirare, Aesch. Ag. 366. 1209; πῦρ πνεῖν, Feuer schnauben, Hes. Th. 319, wie Pind. Ol. 13, 87; vgl. Soph. Ant. 1132; εἰ μή γε πῠρ πνέουσι μυκτήρων ἄπο, Eur. Alc. 496; u. übertr., οἱ πῦρ πνέοντες οἱ νενικηκότες Λακεδαιμονίους, Xen. Hell. 7, 5, 12; auch Dem. sagt übertr. ὡς πολὺς παρ' ὑμῖν ἔπνει καὶ λαμπρὸς ἦν, 25, 57, vom gewaltigen Stolz; vgl. D. Hal. 8, 52; ϑρασείᾳ πνέων καρδίᾳ, Pind. P. 10, 44; auch χαμηλὰ πνέων, niedrigen Sinn haben, 11, 30; κενεὰ πνεύσαις, Ol. 11, 97, eitlen Sinn haben; vgl. ὑπὲρ σακέων πνείοντες, die über ihre Schilder hinausschnaubenden, die ihre Kriegslust nicht mehr hinter den Schildern bergen können, Hes. Sc. 24; Aesch. σιδηρόφρων γὰρ ϑυμὸς ἀνδρείᾳ φλέγων ἔπνει, Spt. 53; φρενὸς πνέων δυσσεβῆ τροπαίαν, Ag. 212; φόνον δόμοι πνέουσιν αἱματοσταγῆ, Ag. 1282; κότον, Ch. 34. 940, Zorn schnauben; auch Πᾶνα μοῠσαν ἡδύϑροον πνέοντα, Eur. El. 704; vgl. Cereal. 3 (VII, 369), u. öfter in der Anth.; ϑυμὸν πνέουσαι, Eur. Rhes. 786; u. übertr., ὅταν ϑεοῦ μαντόσυνοι πνεύσωσ' ἀνάγκαι, I. A. 761; Ar. sagt auch πνεῖν συκοφαντίας, Equ. 435. – e) aus b) folgt die allgemeinere Bdtg wonach riechen, einen Beischmack wovon haben, von einer Sache so voll sein, daß man gleichsam danach duftet, πνεῖν χαρίτων, ἐρώτων, voll sein von Anmuth, Liebe athmen, Simonid. (VII, 25) u. A.; vgl. Wern. Tryph. 505. – Mit einem vom günstigen Winde entlehnten Bilde sagt Callim. ep. 9, 3 ᾡ σὺ μὴ πνεύσῃς ἐνδέξιος, wem du nicht günstig bist. – Sp. auch vom heftigen Ausdruck im Sprechen. – [Zuweilen wird ε mit dem folgdn Vocal im Verse in eine Sylbe zusammengezogen, Aesch. Ag. 1502; vgl. Herm. Soph. Ant. 1132.]
-
2 πνέω
πνέω, (a) wehen, blasen, hauchen, von Wind u. Luft; (b) hauchen, duften, einen Geruch von sich geben; (c) von Menschen u. Tieren: heftig, mit Anstrengung atmen, schnauben, keuchen; (d) Atem holen, atmen, leben; οἱ πνέοντες, die Lebenden; übertr., μένεα πνείοντες, die Mut hauchenden, Mutbeseelten, häufiges Beiwort der Krieger; πῦρ πνεῖν, Feuer schnauben; übertr. ὡς πολὺς παρ' ὑμῖν ἔπνει καὶ λαμπρὸς ἦν, vom gewaltigen Stolz; χαμηλὰ πνέων, niedrigen Sinn haben; κενεὰ πνεύσαις, eitlen Sinn haben; ὑπὲρ σακέων πνείοντες, die über ihre Schilder hinausschnaubenden, die ihre Kriegslust nicht mehr hinter den Schildern bergen können; κότον, Zorn schnauben; (e) aus (b) folgt die allgemeinere Bdtg wonach riechen, einen Beischmack wovon haben, von einer Sache so voll sein, daß man gleichsam danach duftet; πνεῖν χαρίτων, ἐρώτων, voll sein von Anmut, Liebe atmen; mit einem vom günstigen Winde entlehnten Bilde: ᾡ σὺ μὴ πνεύσῃς ἐνδέξιος, wem du nicht günstig bist; auch vom heftigen Ausdruck im Sprechen -
3 προς-πνέω
προς-πνέω (s. πνέω), anblasen, anwehen, προςπνεῖ μοι κρεῶν, sc. ὀσμή, Ar. Ran. 338. – Bei den Gramm = mit dem spiritus asper schreiben, aussprechen, z. B. Ath. IX, 398 b; Apoll. Dysc. synt. p. 141.
-
4 προς-απο-πνέω
προς-απο-πνέω (s. πνέω), noch dazu aushauchen, Sp.
-
5 προς-επι-πνέω
προς-επι-πνέω (s. πνέω), noch dazu wehen; Plut. Sertor. 17; Clem. Al.
-
6 προ-επι-πνέω
προ-επι-πνέω (s. πνέω), vorher dazu wehen, v. l. bei Plut. Sert. 17 für προςεπι.
-
7 προ-εμ-πνέω
προ-εμ-πνέω (s. πνέω), vorher od. zuerst hineinblasen (?).
-
8 προ-εκ-πνέω
προ-εκ-πνέω (s. πνέω), vorher aushauchen, sterben, Sp.
-
9 προ-εις-πνέω
προ-εις-πνέω (s. πνέω), vorher hineinhauchen, wehen, Sp.
-
10 προ-ανα-πνέω
προ-ανα-πνέω (s. πνέω), vorher wieder aufathmen, Plut. de prim. frig. 11.
-
11 παρα-πνέω
παρα-πνέω (s. πνέω), daneben wehen, durch eine Nebenöffnung wehen, od. die eingeschlossene Luft auslassen, ἵνα μή τι παραπνεύσῃ ὀλίγον περ Od. 10, 24, u. einzeln bei Sp., bei denen es auch heißt »daneben nach Etwas riechen«, einen Nebengeruch haben, τινός, wovon.
-
12 περι-πνέω
περι-πνέω (s. πνέω), umwehen, umblasen, anhauchen, c. accus., Pind., νᾶσος αὖραι περιπνέοισιν, Ol. 2, 72; intrans. herumwehen, -blasen, ringsum duften, Sp.
-
13 συμ-πνέω
συμ-πνέω (s. πνέω), zusammen wehen, übertr., bereinstimmen; ἐμπαίοις τύχαισι συμπνέων, Aesch. Ag. 180; Plat. Legg. IV, 708 d; συμπνεύσαντες καὶ μιᾷ γνώμῃ χρώμενοι, Pol. 30, 2, 8; οὐκέτι συμπνευσάντων ἡμῶν καὶ τῶν Θηβαίων, Dem. 18, 168; sich vereinigen, εἴς τι, wozu, z. B. τἰς γάμον, Ael. H. A. 3, 44.
-
14 συν-εμ-πνέω
συν-εμ-πνέω (s. πνέω), mit od. zugleich einblasen, Longin.
-
15 συν-εκ-πνέω
συν-εκ-πνέω (s. πνέω), mit oder zugleich aushauchen, sterben, τινί, Eur. I. T. 684; Luc. amor. 47.
-
16 συν-δια-πνέω
συν-δια-πνέω (s. πνέω), mit durchwehen, Stob. ecl. phys. 1 p. 54.
-
17 κατα-πνέω
κατα-πνέω (s. πνέω), anhauchen, an-, durchwehen; ϑεόϑεν καταπνέει Πειϑὼ μολπάν, einhauchen, Aesch. Ag. 105; ϑεὸς ἥκων καταπνεῖ σε Eur. Rhes. 387, vgl. Med. 839; ἤνπερ Ἔρως ἵμερον ἡμῶν κατὰ τῶν κόλπων καὶ τῶν μηρῶν καταπνεύσῃ Ar. Lys. 552. – Uebh. wehen, ὅταν ἥδι στον οἱ ἐτησίαι καταπνέωσιν Plut. Cic. 47. – Auch pass., στρατόπεδον οὐ καταπνεόμενον ἐκ τῆς ϑαλάττης App. Pun. 99.
-
18 κατ-αντι-πνέω
κατ-αντι-πνέω (s. πνέω), entgegenwehen, Eumath., l. d.
-
19 εἰς-πνέω
εἰς-πνέω (s. πνέω), 1) anblasen, -wehen; δᾴδων γ' ἐμὲ αὔρα τις εἰςέπνευσε Ar. Ran. 314; im pass., ἀνέμων εἰςπνεῖσϑαι Philostr. v. Apoll. 2, 8. – 2) einathmen; Arist. Probl. 8, 2; Medic.; εὐοσμίας, Aristaen. 1, 3. – 3) Nach Ael. H. A. 3, 12 u. VLL. bei den Lacedämoniern = ἐρᾶν, vgl. ἐμπνέω.
-
20 μετα-πνέω
См. также в других словарях:
πνέω — blow pres subj act 1st sg πνέω blow pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πνέω — πνέω, έπνευσα βλ. πίν. 42 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
πνέω — ΝΜΑ, και επικ. τ. πνείω Α 1. (για άνεμο) φυσώ (α. «πνέει ισχυρός άνεμος» β. «αὔρη δ ἐκ ποταμοῡ ψυχρὴ πνέει», Ομ. Οδ.) 2. (για το Άγιο Πνεύμα) επιφοιτώ, φωτίζω («πνεῡμα ὅπου θέλει πνεῑ καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῡ ἀκούεις», ΚΔ) νεοελλ. 1. φρ. α) «πνέει… … Dictionary of Greek
πνέω — έπνευσα, φυσώ: Χωρίς ποσώς γης, ουρανός, και θάλασσα να πνένε (Σολωμός). Βλ. και εμπνέω … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
πνεῖ — πνέω blow pres ind mp 2nd sg (attic epic doric ionic) πνέω blow pres imperat act 2nd sg (attic epic) πνέω blow pres ind act 3rd sg (attic epic doric ionic) πνέω blow imperf ind act 3rd sg (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πνεῖον — πνέω blow pres part act masc voc sg πνέω blow pres part act neut nom/voc/acc sg πνέω blow imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) πνέω blow imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πνεῖτε — πνέω blow pres imperat act 2nd pl (attic epic) πνέω blow pres opt act 2nd pl πνέω blow pres ind act 2nd pl (attic epic) πνέω blow imperf ind act 2nd pl (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πνέον — πνέω blow pres part act masc voc sg πνέω blow pres part act neut nom/voc/acc sg πνέω blow imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) πνέω blow imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πνεύσῃ — πνέω blow aor subj mid 2nd sg πνέω blow aor subj act 3rd sg πνέω blow fut ind mid 2nd sg πνεύσηι , πνεῦσις blowing fem dat sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πνέετε — πνέω blow pres imperat act 2nd pl (epic ionic) πνέω blow pres ind act 2nd pl (epic ionic) πνέω blow imperf ind act 2nd pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πνέῃ — πνέω blow pres subj mp 2nd sg πνέω blow pres ind mp 2nd sg πνέω blow pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)