-
1 ὑπό-πλακος
ὑπό-πλακος, = Vorigem, v. l.
-
2 ὑπο-πλάκιος
ὑπο-πλάκιος, unter dem troischen Berge Πλάκος, am Fuße desselben gelegen, Θήβη, Il. 6, 397, vgl. 6, 396. 425. 22, 479; Andere leiteten es ab von πλάξ, in einer Ebene gelegen, auf ebenem Lande.
-
3 ὑποπλάκιος,
ὑπο-πλάκιος, u. ὑπό-πλακος, unter dem troischen Berge Πλάκος, am Fuße desselben gelegen; von πλάξ, in einer Ebene gelegen, auf ebenem Lande -
4 ὑπόπλακος
ὑπο-πλάκιος, u. ὑπό-πλακος, unter dem troischen Berge Πλάκος, am Fuße desselben gelegen; von πλάξ, in einer Ebene gelegen, auf ebenem Lande -
5 πλάξ
πλάξ, ακός, ἡ, jeder platte, flache, breite Körper, Fläche; πόντου, Meeresfläche, Pind. P. 1, 24; πελαγία, Ar. Ran. 1434; κενώσας πᾶσαν ἠπείρου πλάκα, Aesch. Pers. 704; Eum. 285; Soph. O. R. 1103 u. öfter, der auch die Unterwelt nennt τὰν παγκευϑῆ κάτω νεκρῶν πλάκα, O. C. 1560; auch von einer Bergfläche, Ai. 1199, u. von der Spitze eines Thurms, ἀπ' ἄκρας ἧκε πυργώδους πλακός, Trach. 272; oft bei Eur., δικόρυφον πλάκα Bacch. 307, σεμνὰς πλάκας ναίοντες ὀρέων 717. – Der Grabstein, ὑπὸ πλακὶ τέϑαμμαι, Ep. ad. 649 (VII, 324). – Der irreg. dat πλαγκταῖς od. πλακταῖς für πλαξί ist sehr zw. bei Orph.
См. также в других словарях:
πλάκα — I Αθηναϊκή συνοικία στους ανατολικούς και τους βόρειους πρόποδες της Ακρόπολης. Η συνοικία αυτή ήταν το κέντρο της Αθήνας από τα πρώτα χρόνια της απελευθέρωσης ως τα τελευταία της βασιλείας του Όθωνα. Το όνομά της οφείλεται σε μεγάλη ενεπίγραφη… … Dictionary of Greek
