-
1 κάλως
κάλως, ω, ὁ, ion. u. ep. κάλος, Tau, Schiffs-, Segeltau; Od. 5, 260 ἐν δ' ὑπέρας τε κάλους τε πόδας τ' ἐνέδησεν, »die Taue zum Aufziehen u. Niederlassen der Segel« erkl.; Her. οἱ κάλοι τοῦ ἱστίου 2, 36 u. öfter; ϑύρη κάλῳ δεδεμένη 2, 96; πρυμνήτης κάλως Eur. Med. 770; κάλως ἐξιέναι, die Segel aufspannen, Troa. 94; ἀπὸ κάλω καὶ ϑρανίου κρεμάσαντι σαυτόν Ar. Ran. 121; übh. Strick, τοῖσιν κάλῳς Paz 450, mit der v. l. κάλοις; Epicrat. Ath. XI, 782 f; Thuc. 4, 25 παραπλεόντων ἀπὸ κάλω ἐς τὴν Μεσσήνην, nach Schol. u. Poll. 1, 113 ( ἐκ κάλων ἕλκοντες τὰς ναῦς) = am Lande entlang das Schiff mit der Leine ziehen, statt zu rudern oder zu segeln; vgl. App. Mithr. 78; sprichwörtlich πάντα κάλων κινεῖν, alle Kräfte anspannen, alle Mittel in Bewegung setzen, Luc. Scyth. 11; πάντας ἔσεισε κάλως, spannte alle Segel auf, Crinag. 15 (IX, 545); so zu fassen νῠν δή σε πάντα δεῖ κάλων ἐξιέναι Ar. Equ. 753 (wo der Schol. es vom Auswerfen der σχοινία σὺν ταῖς ἀγκύραις ἐπὶ ϑάλασσαν im Sturme ableitet) u. Eur. Herc. Fur. 278 ἐχϑροὶ γὰρ ἐξιᾶσι πάντα δὴ κάλων; πάντα κάλων ἐκτείνειν Plat. Prot. 338 a; τὸ λεγόμενόν γε πάντα κάλων ἐφέντες Sis. 389 c. – Im plur. finden sich Formen nach der dritten Deklination, κάλωες Orph. Arg. 621 Ap. Rh. 2, 725, κάλωσι Orph. Arg. 237, κάλωας 253 Opp. Hal. 5, 223.
-
2 εὐρύ-στερνος
εὐρύ-στερνος, mit breiter Brust, stark, Ἀϑάνα Theocr. l 8, 36; vgl. Orph. Lith. 542; γαῖα, die breite Erde, Hes. Th. 117; οὐρανός Ep. ad. 495 ( Plan. 303); Orph. Lith. 639.
-
3 εὐρύ-οπα
εὐρύ-οπα, ὁ, Ζεύς, Hom. bes. als nom. im Versausgang εὐρύοπα Ζεύς, wie Orac. Her. 7, 141, 6; als voc. εὐρύοπα Ζεῠ Il. 16, 241; im Anfang des Verses εὐρύοπα Κρονίδης Or. Her. 8, 77, 8; Orph. lith. 88; als accus. (vgl. εὐρύοψ, als nom. b. E. M., s. aber Lob. par. p. 184), εὐρύοπα Ζῆν Il. 8, 206. 14, 265. 24, 331; Hes. Th. 884; εὐρύοπα Κρονίδην Il. 1, 498. 24, 98; vgl. H. h. 22, 2, – entweder der weitschauende (ὤψ, vgl. εὐρύωψ), oder von ὄψ, der weittönende, weitdonnernde (wenngleich sonst ὄψ nur von der artikulirten Stimme gebraucht wird), wie χορὸς εὐρύοπα κέλαδον φϑεγγόμενος Pind. frg. 238. Bei Orph. Lith. 18, 60 heißt so auch Helios, also weitschauend. Schon die alten Erkl. schwankten, Apollon. Lez. Hom. ed. Bekk. p. 79, 19 εύρύοπα, ἐπίϑετον Διός, ἤτοι τὸν μεγάλως ἐφορῶντα, ἢ τὸν μεγάλους ἤχους καὶ ψόφους ἀποτελοῠντα, ἢ τὸν μεγαλόφϑαλμ ον. ἐπίϑετον Διός. Ueber den Accent vgl. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 259.
-
4 βακχευτής
-
5 δηρίω
δηρίω, streiten; Theocrit. 25, 82 ἐδήρισεν, τινὶ περίτινος; Lycophr. 1306 δηρίσοντας, τινί; Orph. Arg. 410 ὄφρ' ἂν ἔγωγε δηρίσω Κείρωνι; vs. 420 δήρισαν. – Depon. δηρίομαι in der Bdtg des activ.: Homer Odyss. 8, 76 ὥς ποτε δηρίσαντο ϑεῶν ἐν δαιτὶ ἐκπάγλοις ἐπέεσσιν; Iliad. 17, 734 οὐδέ τις ἔτλη πρόσσω ἀίξας περὶ νεκροῦ δηρίσασϑαι, var. lect. δηριάασϑαι; in derselben Bdtg wie in diesen Stellen der aorist. med. steht der aorist. passiv. Iliad. 16, 756 τὼ περὶ Κεβριόναο λέονϑ' ἃς δηρινϑήτην, vgl. ἱδρύνϑην ἱδρύω. Euphorio bei Tzetz. Lyc. 440 δηρινϑέντες (Meineke Anal. Alex. p. 90); Orph. Lith. 670 δῆρινϑῆναι; Apoll. Rh. 2, 16 δηρινϑῆναι; 1, 1343 δηρίσασϑαι; 4, 1767 δηρίσαντο; das Praes. bei Pind., Ol. 13, 44 δηρίομαι; das futur. bei Theocr., 22, 70 δηρισόμεϑα. – Vgl. δηριάομαι, δῆρις, ἀδήριτος.
-
6 ἀναῤ-ῥώω
ἀναῤ-ῥώω, Orph. Arg. 1209, aber zw.; sonst Med., Orph. Arg. 1236, u. a. Sp., zurückprallen.
-
7 ἀλιταίνω
ἀλιταίνω, praes. act. nur VLL., med. nur Hes. O. 328; acr. I. ἀλίτησεν Orph. Arg. 642 und, VLL.; Hom. nur perf. ἀλιτήμενος u. aor. 2 ἤλιτεν, ἀλίτοντο, ἀλίτωμαι, ἀλίτηται, ἀλιτέσϑαι; irren ( ἄλη), sündigen, τινά, sich gegen Jemand versündigen; Hom. Iliad. 9, 375 ἐκ γὰρ δή μ' ἀπάτησε καὶ ἤλιτεν, med. in derselben Bed., Od. 5, 108 Ἀϑηναίην ἀλίτοντο, Iliad. 19, 265 ὅ τίς σφ' ἀλίτηται ὀμόσσας, Od. 4, 378 ἀϑανάτους ἀλιτέσϑαι; Iliad. 24, 570. 586 Διὸς δ' ἀλίτωμαι (ἀλίτηται) ἐφετμάς; c. dat. Od. 4, 807 οὐ μὲν γάρ τι ϑεοῖς ἀλιτήμενός ἐστιν; – Hes. Sc. 80 μέγ' ἀϑανάτους μάκαρας, denn diese Verbesserung Dorville's ist gewiß richtig für μετά; Aesch. aor. II. act. Eum. 259 Prom. 551; μηδ' ἀλίτοιμι λόγοις Theogn. 1124; sp. D. In der eigentl. Bdtg σκολιῆς ἀλίτησεν ἀταρποῦ, er irrte ab vom Pfade, Orph. a. a. O.; vgl. Call. Dian. 255.
-
8 ἐπι-θρώσκω
ἐπι-θρώσκω (s. ϑρώσκω), daraufspringen, τῷ τύμβῳ, darauf herumspringen, mit dem Nebenbegriff der Verhöhnung, Il. 4, 177; φλογμῷ Ap. Rh. 4, 603; c. gen., νηός Il. 8, 515; νεῶν Eur. Rhes. 100. – Aber τόσσον ἐπιϑρώσκουσι, soviel Raum überspringen sie, Il. 5, 772, wie μακρὰ δ' ἐπιϑρώσκουσα κυλίνδεται Hes. Sc. 438; sp. D., wie Orph. Arg. 487. – Auch intrans., heraus-, hervorspringen, τεῖχος, πέτρη ἐπιϑρώσκει, Orph. Arg. 847. 1264; emporsteigen, ὀμίχλη, Hus. 113.
-
9 ἐρυμνός
ἐρυμνός (ἐρύω, ἔρυμα), befestigt, geschützt; von einer Stadt, Hes. bei Strab. IX, 424, δώματα Eur. Hel. 68; κεῖναι μὲν πύργοισι περισκεπέεσσιν ἐρυμναί Callim. Del. 23; ναῠς Orph. Arg. 1314; – χωρίον ἐρ., ein befestigter, fester Platz, Thuc. 5, 65 u. A.; auch von Natur feste Oerter, τὰ ἐρυμνά Xen. An. 5, 7, 31; τόποι ἐρ. καὶ δύςβατοι Pol. 1, 30, 8; λόφος ἐρ. καὶ δύςβατος, schroff, steil, 3, 83, 1; πρηών Nic. Th. 218; Orph. Arg. 462; πόλις Plut. Camill. 9. – Adv. ἐρυμνοτέρως, Arist. pol. 7, 12.
-
10 ἐρι-ούνιος
ἐρι-ούνιος, ὁ ( ὀνίνημι), heißt Hermes, der sehr Nützende, Gewinnbringende, Il. 20, 72. 24, 679; h. Herc. 3 u. sp. D., wie Orph. h. 27, 8; Ar. Ran. 1144 setzt Ἑρμῆς ἐριούνιος dem δόλιος entgegen. Vgl. ἀκάκητα. Dah. Ἀριούνιος allein für Hermes steht, Il. 24, 360. 440. Nur Orph. Lith. pr. 69 σοφίη u. 2, 9 νόος, d. i. mild.
-
11 πρωτό-γαμος
πρωτό-γαμος, erst eben od. kürzlich verheirathet, Orph. Lith. 5, 12.
-
12 πρωτο-γένεια
πρωτο-γένεια, ἡ, die Erstgeborene, Orph. H. 9, 5.
-
13 πρός-ευξις
πρός-ευξις, ἡ, = προςευχή, Orph. H. 14, 2.
-
14 πρεσβυ-γενής
πρεσβυ-γενής, ές, älter an Geburt, erstgeboren; Il. 11, 249; Eur. Troad. 588; Tim. Phlias. 23; Orph. Arg. 602; so nannte nach Plut. an seni ger. resp. 10 die Pythia den Staat der Lacedämonier. Uebh. alt, χρόνος, Cratin. bei Plut. Per. 3.
-
15 πρεσβυ-γένεθλος
πρεσβυ-γένεθλος, = πρεσβυγενής, Orph. H. 3, 2.
-
16 προ-προ-θέω
προ-προ-θέω, das verstärkte προϑέω, Orph. Arg. 1254.
-
17 προ-ποδ-ηγέτις
προ-ποδ-ηγέτις, ιδος, ἡ, fem. zum Vorigen, Orph. Arg. 340.
-
18 προ-ρέω
προ-ρέω (s. ῥέω), poet., in Prosa προῤῥέω; – 1) hervor- od. vorwärtsfließen, weiter-, dahinströmen, ἅλαδε προρέων, Il. 5, 598. 12, 19, H. Apoll. 23; Hes. O. 759; εἰς ἅλαδε, Od. 10, 351; ἐκ πέτρης, Hes. Th. 792, einzeln bei Sp. – 2) auch trans. hervor od. vorwärts fließen machen, ergießen, H. h. Ap. 380, vgl. Ruhnk. en. crit. p. 268, aber Wolf hat mit Eust. ad Il. 2, 523, der den Vers aus Hes. (frg. 6) anführt, προχέω geschrieben. Vgl. noch Orph. Arg. 1130.
-
19 προς-τρόπιος
προς-τρόπιος, späte poet. Form statt προςτρόπαιος, Orph. Arg. 1233.
-
20 προς-χρίμπτω
προς-χρίμπτω, daran streifen, annähern, Orph. Lith. 52.
См. также в других словарях:
Orph (EP) — Orph EP by Dredg Released 1997 Recorded … Wikipedia
ORPH — Orphan Medical, Inc. (Business » NASDAQ Symbols) … Abbreviations dictionary
ORPH — abbr. ORPHAN MEDICAL INC NASDAQ … Dictionary of abbreviations
CAT:ORPH — Catégorie:Article orphelin Raccourci [+] CAT:ORPH Cette catégorie est peuplée avec {{Orphelin}}. Regroupant les articles orphelins, il est normal qu elle soit vide ou peu remplie … Wikipédia en Français
Argonavtae — ARGONAVTAE, árum, Gr. Ἀργονάυτααι, ῶν. 1 §. Namen. Diesen haben sie von ihrem Schiffe Argo, worinnen sie nach Kolchis fuhren, und ναύται, Schiffer, da sie so viel heißen, als Leute, die in dem Schiffe Argo gefahren. Sonst werden sie auch Myniæ… … Gründliches mythologisches Lexikon
Dredg — Origin Los Gatos, California, USA Genres Alternative rock Experimental rock Art rock Progressive rock Years active 1993–present L … Wikipedia
Nerêvs — NERÊVS, ëi, Gr. Νηρεὺς, έως, (⇒ Tab. IV.) 1 §. Namen. Diesen leiten einige von νηρὸς od. ναρὸς, feucht, her; Voss. Theol. gent. l. II. c. 77. andere aber von νεῖσθαι, schwimmen, Phurnut. de N.D. c. 23. und die dritten bald von dem Phönicischen… … Gründliches mythologisches Lexikon
Colchique — Colchicum … Wikipédia en Français
Cyzicvs — CYZĬCVS, i, Gr. Κύζικος, ου, des Aeneus und der Aenete, Eusors Tochter, Sohn. Orph. Argon. 500. Euphorion. ap. Parthen. Erot. c. 28. Andere machen ihn selbst zu Eusors, Hygin. Fab. 16. und einige auch zu des Apollo und der Stilbe Sohn. Conon.… … Gründliches mythologisches Lexikon
Nerëides — NERËĬDES, um, Gr. Νηρεΐδες, ων, (⇒ Tab. IV.) 1 §. Namen. Diesen haben sie von ihrem Vater, dem Nereus, von welchem sie sonst auch Nerinen, Gyrald. Synt. V. p. 174. wie von ihrer Mutter, der Doris, Dorides heißen. Virgil. Eclog. VII. v. 37.… … Gründliches mythologisches Lexikon
Colchicum — speciosum Scientific classification Kingdom: Plantae … Wikipedia