-
1 ὀριγανίζω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀριγανίζω
-
2 ὀριγανίς
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀριγανίς
-
3 ὀριγανίτης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀριγανίτης
-
4 ὀριγανίων
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀριγανίων
-
5 ὀριγανοειδές
ὀρῑγᾰν-οειδές· τὸ ὕσσωπον, Zonar.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀριγανοειδές
-
6 ὀριγανόεις
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀριγανόεις
-
7 ὀρίγανον
ὀρῑγᾰν-ον, τό, Epich.17, Hp. Vict.2.54, Ar.Fr. 130, Antiph.222.4, Amips.35, Thphr.HP1.9.4, al.:— also [full] ὀρίγᾰνος, ἡ, Ar.Ec. 1030, Arist.Pr. 925a29, HA 612a25, Thphr. HP6.1.4, al., Clearch. ap. Ath.3.116e, Dsc.3.27, Gal.12.91, cf. 6.668 ; ὀρίγανος, ὁ, Ion Eleg.5, Hp.Epid.5.54, Anaxandr.50:—an acrid herb,Aὀ. Ἡρακλεωτική Dsc.
, Gal. ll. cc. ; = ὀ. λευκή organy, Origanum heracleoticum, Thphr.HP6.2.3 ; ὀ. μέλαινα marjoram, Origanum viride, ibid. ; ὀρίγανον βλέπειν look origanum, i. e. look sour or crabbed, like νᾶπυ βλ., Ar.Ra. 603. [In codd. freq. wrongly ὀρείγανον, v. Hdn.Gr.2.410 ; Intr. (ii B. C.).]Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀρίγανον
-
8 ὀρΐγανον
Grammatical information: n.Meaning: name of a sharp or bitter tasting herb, `marjoram, organy, orīganum' (Epich., Hp., Ar., Arist.);Compounds: With determining 1. member ἀγρι- ὀρΐγανον (Dsc.; cf. Risch IF 59,257), τραγ- ὀρΐγανον (Nic., Dsc.; cf. Strömberg Pflanzennamen 61 and Andrews ClassPhil. 56, 74f.).Derivatives: ὀριγαν-ίς (- ις) f. = μᾶρον (kind of salve, Ps.-Dsc.), - ίτης ( οἶνος) `wine spiced with ὀ.' (Dsc.; Redard 98), - όεις `belonging to ὀ.' (Nic.); - ίων m. name of a frog (Batr.), - ίζω `to be like ὀ.' (Dsc.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Unexplained word of foreign origin; origanum comes from Northafrica. Folketymolog. adapted to ὄρος and γάνος?; wrong Carnoy REGr. 71, 97f.Page in Frisk: 2,417Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀρΐγανον
См. также в других словарях:
κιβαρίτης — κιβαρίτης, ὁ (Μ) πιτυρούχος άρτος, ψωμί παρασκευασμένο από αλεύρι κακής ποιότητας. [ΕΤΥΜΟΛ. < κιβάριον + κατάλ. ίτης (πρβλ. θαλασσ ίτης, οριγαν ίτης)] … Dictionary of Greek
σανδαλίς — ίδος, ἡ, Α είδος φοίνικα. [ΕΤΥΜΟΛ. < σάνδαλον + κατάλ. ίς, ίδος (πρβλ. οριγαν ίς)] … Dictionary of Greek
σογχίτης — ο, ΝΑ το φυτό ιεράκιο το μέγα. [ΕΤΥΜΟΛ. < σόγχος + κατάλ. ίτης (πρβλ. οριγαν ίτης)] … Dictionary of Greek
