-
1 ὀρυγμός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀρυγμός
-
2 προκατορυγμός
προκατ-ορυγμός, ὁ, =A propagatio, Gloss.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προκατορυγμός
-
3 ὀρύσσω
Grammatical information: v.Meaning: `to dig (up, in, out), to scrape, to bury'.Other forms: att. - ττω, late - χω (Arat.), ipv. - γε (Seriphos), aor. ὀρύξαι, fut. ὀρύξω (Hom.), pass. aor. ὀρυχθῆναι, fut. ὀρυχθήσομαι, perf. ὀρώρυγμαι (IA.; w. prefix κατ-ώρυγμαι). Act. ὀρώρυχα (Att.), Aor. 2. ὀρυγεῖν, pass. ὀρυγῆναι (late).Derivatives: 1. backformation ὄρυξ, - υγος m. `pickaxe' (AP), usu. name of an Egyptian and Libyan (also Indian) gazelle or antelope (Arist., LXX), seemingly after the pointed horns, but rather folketym. transformed LW [loanword]; also name of a great fish (Str.; s. Thompson Fishes s.v.). Of the prefixcompp. κατ-ῶρυξ (ω comp. length.), - υχος `buried, dug in, underground', as subst. f. `grave' (trag.); dat. pl. κατω-ρυχέεσσι ( λάεσσι, λίθοισι ζ 267, ι 185), rather metr. enlarged than from κατωρυχής; δι-ῶρυξ, - υχος, late mostly - υγος f. `ditch, channel, mine' (Ion., Th., Tab. Heracl., pap.). 2. ( δι-, ὑπ-)όρυγμα n. `hole, grave' (IA.); 3. ὀρυγμός m. `id.' (Priene). 4. ( δι-)ορυχή f. (- ωρ-) `the digging' (D., Delos), also - γή (LXX). 5. ( κατ-, ἐπ-, ὑπ-)όρυξις f. `id.' (Arist.). 6. ὀρυκτή f. = ὄρυγμα (Ph.). 7. ὀρυκ-τήρ m. `miner' (Zeno Stoic.), - της m. `digger, tool for digging' (Aesop., Str.); ( δι-) ορυκτρίς f. adjunct of χελώνη `mine protection roof' (Poliorc.). 8. ὀρυγεύς fossorium (Gloss.).Etymology: The general basis of all verbal forms and derived nouns is a stem ὀρυχ-; the media in ὀρυγ- is secondary (cf. Schwyzer 715 a. 760); secondary is also the present ὀρύχω (Schw. 684 f.). -- Without exact agreement outside Greek. As ὀ- can be `prothetic', we can explain the primary yot-present ὀρύσσω from *ὀρυχ-ι̯ω \< * h₃rugh- and compare the nasalinfixed secondary formation Lat. runcō, - āre `weed out, root up', to which a.o. runcō, - ōnis m. `weeding hook', as well as Latv. rūkēt `dig, scrape'; also the primary Skt. luñcati `pluck off' (with l from IE r) can belong here. To be considered further several isolated verbal nouns, esp. from Celtic, e.g. Ir. rucht (\< * ruk-tu-) `swine', pop. *"grubber"; from Alban. rrah `excavation, reclaimed land' IE * rouk-so- (Restelli Ist. Lomb. 91, 475). The aspiration, seen only in Greek, can be expressive or analogical. -- (If one separates the velar as a formative element, we can compare οὑροί m. pl. `trench' (s.v.), ὅρος `boundary' ('-furrow'?), the instrument name ὀρυα, poss. also ὀρύα f. `intestine', prop. *"hole"?). Further forms w. rich lit. in WP. 2, 351 ff., Pok. 868ff.Page in Frisk: 2,430-431Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀρύσσω
См. также в других словарях:
ορυγμός — ὀρυγμός, ὁ (Α) [ορύσσω] βαθιά σκαμμένο μέρος τού εδάφους, όρυγμα … Dictionary of Greek
όρυγμος — ὄρυγμος (Α) (κατά τον Ησύχ.) «βρυχόμενος» … Dictionary of Greek
ορυγμία — ὀρυγμία, ἡ (Α) [ορυγμός] όρυγμα … Dictionary of Greek
ορύσσω — και ορύττω (ΑΜ ὀρύσσω, Α και δ. γρφ. ὀρύχω, αττ. τ. ὀρύττω) σκάβω, ανοίγω κοίλωμα στη γη με εκσκαφή, ανασκάπτω, κατασκευάζω όρυγμα («ἔκτοσθεν δὲ βαθεῑαν ὀρύζομεν ἐγγύθι τάφρον», Ομ. Ιλ.) αρχ. 1. (για τους ασπάλακες, τους τυφλοπόντικες) σκάβω… … Dictionary of Greek
προκατορυγμός — ὁ, Α μόσχευση, μεταφύτευση. [ΕΤΥΜΟΛ. < προ * + κατά + ὀρυγμός < ὀρύσσω «εξάγω, αφαιρώ μαλακό τμήμα από κοιλότητα τού ανθρωπίνου σώματος»] … Dictionary of Greek
