-
1 ορτάλιχος
-
2 ὀρτάλιχος
-
3 ὀρτάλιχος
2 generally, young bird, A.Ag.54 (anap.); (Agath.);ὀ. χελιδόσι Opp.H.5.579
; young animal, S.Fr. 793 (anap.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀρτάλιχος
-
4 ορταλίχοισι
-
5 ὀρταλίχοισι
-
6 ορταλίχους
-
7 ὀρταλίχους
-
8 ορταλίχων
-
9 ὀρταλίχων
-
10 ορτάλιχοι
-
11 ὀρτάλιχοι
-
12 ορτάλιχον
-
13 ὀρτάλιχον
-
14 ὄβρια
Grammatical information: n. pl.Other forms: ὀβρικάλοισι (A. Ag. 143 [lyr.]), ὀβρί-χοισι (A. Fr. 474, 809 Mette) dat. pl. n. (m.?).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: With ὄβριχα (- οι?) cf. animal names and hypocoristic formations like ὀρτάλιχος, ὁσσίχος a.o. (Chantraine Form. 403f.); ὀβρίκαλα (- οι?) seems to have a combination of κ- and λ-suffix; further unclear. Vendryes REGr. 32, 496 supposes Sicilian origin. -- Arbitrary and useless hypotheses of Carnoy Ant. class. 24, 20 and v. Windekens Ling. Balk. 1, 63. Older, also vain attempts by Bq and W.-Hofmann s. agnus. Furnée 191 n. 37 assumes Pre-Greek origin with ὀ-\/ἰ-.Page in Frisk: 2,345Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄβρια
-
15 ὀρταλίς
Grammatical information: f.Meaning: `hen' (Nic. Al. 294).Derivatives: ὀρτάλιχος m. `young bird' (A. Ag. 54, Ar. Ach. 871, AP, Opp.), `young animal' (S. Fr. 793), `chick' (Theoc.), - ιχεύς m. `id.' (Nic. Al. 228: acc. - ῆα, metr. enlargement at verse-end; Bosshardt 64). Denomin. ἀν-ορταλίζω `to prance, to clap the wings like a hen (cock)' v.t. (Ar. Eq. 1344).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Popular formations in - ίς resp. - ιχος ( ἀηδονίς, κόψιχος etc.; Chantraine 344 a. 403, Schwyzer 465 a. 498), first from an λ-stem (unless rather with complete - αλίς as in συκ-αλίς, δορκ-αλίς [: δορκ-άς] a.o.), lastly from a noun *ὀρτος of unknown meaning. The obvious connection with ὄρνυμαι `rise, come into movement' (cf. κονι-ορ-τός, θέ-ορ-τος) does not mean much semantically. Cf. Baunack Phil. 70, 465 f.Page in Frisk: 2,428-429Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀρταλίς
См. также в других словарях:
ορτάλιχος — ὀρτάλιχος, ὁ (ΑΜ) 1. υποκορ. τού ορταλίς*. 2. νεοσσός 3. νεογνό ζώου 4. (βοιωτ. τ.) αλεκτρυών, πετεινός. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὀρταλίς + εκφραστικό επίθημα ιχος (πρβλ. κόψιχος)] … Dictionary of Greek
ὀρτάλιχος — chick masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀρταλίχοισι — ὀρτάλιχος chick masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀρταλίχους — ὀρτάλιχος chick masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀρταλίχων — ὀρτάλιχος chick masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀρτάλιχοι — ὀρτάλιχος chick masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀρτάλιχον — ὀρτάλιχος chick masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οβρίκαλα — ὀβρίκαλα και ποιητ. τ. ὄβρια, τὰ (Α) νεογνά ζώων, ιδίως άγριων («λεόντων πάντων τ ἀγρονόμων φιλομάστοις θηρῶν ὀβρικάλοισι», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Ο τ. οβρίκαλα μαρτυρείται στον Αισχύλο στη δοτ. τού πληθ. ὀβρικάλοισι (και ὀβρίχοισι) … Dictionary of Greek
ορταλιχεύς — ὀρταλιχεύς, ὁ (Α) [ορτάλιχος] νεογνό πτηνού, νεοσσός … Dictionary of Greek
