-
1 ὀξύ-θηκτος
ὀξύ-θηκτος, scharf geschliffen, geschärft, mit scharfer Spitze; φάσγανον, Eur. Andr. 1151; βέλος, El. 1158. Bei Soph. Ant. 1286, ἡ δ' ὀξύϑηκτος ἥδε, von der Eurydice gesagt, = in Verzweiflung aufgeregt, od. scharf getroffen, wo der Schol. auch das adv. braucht.
-
2 ὀξύθηκτος
ὀξύ-θηκτος, ον,A sharp-edged, sharp-pointed, φάσγανον, βέλος, E.Andr. 1150,El. 1159(lyr.): gloss on ταναηκής, Sch.Il.Oxy. 1087.63.II of a person, goaded to passion, infuriated, S.Ant. 1301(s.v.l.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀξύθηκτος
-
3 ὀξύθηκτος
ὀξύ-θηκτος, scharf geschliffen, geschärft, mit scharfer Spitze; ἡ δ' ὀξύϑηκτος ἥδε, von der Eurydice gesagt, = in Verzweiflung aufgeregt, od. scharf getroffen -
4 οξυθηκτος
21) остро отточенный(βέλος, φάσγανον Eur.)
2) пораженный насмерть (sc. Εὐρυδίκη Soph.)
См. также в других словарях:
οξύθηκτος — ὀξύθηκτος, ον (Α) 1. (για όπλα) ο ακονισμένος οξέως, αυτός που έχει αιχμηρή κόψη, κοφτερός 2. (για πρόσ.) μτφ. αυτός που κεντρίζεται βαθιά από πάθος, εμμανής, εξαγριωμένος. επίρρ... ὀξυθήκτως (Α) με οξύθηκτο, αιχμηρό τρόπο ή εξαγριωμένα, με μανία … Dictionary of Greek