-
21 κατατριβω
1) стирать, изнашивать(ἱμάτια, τὰ σώματα Plat.)
ὅ λόγος περὴ τοῦ τὸν σταλαγμὸν κατατρίβειν τοὺς λίθους Arst. — поговорка о том, что капля камень долбит;οἱ τὰ βήματα κατατετριφότες Isocr. — завсегдатаи трибун;κ. τὸ τῆς ἀρετῆς ὄνομα Luc. — вечно говорить о добродетели;pass. — стираться (οἱ ὀδόντες κατετρίβοντο Arst.)2) измучивать, утомлять, изнурять(αὐτοὺς περὴ ἑαυτοὺς τοὺς Ἕλληνας Thuc.; πάντας ἀνθρώπους Plut.)
; pass. истощаться, уставать(πόνοις Isocr.; ὑπὸ πολέμου Xen.; περὴ τοῦ πολέμου Plut.)
κατατετρίμμεθα πλανώμενοι ἐς Λύκειον κἀκ (= καὴ ἐκ) Λυκείου Arph. — мы замучились от ходьбы в Ликей и из Ликея3) употреблять, использовать(τὸν βίον Xen.)
4) тратить, проводить время (med. τὸ πολὺ τοῦ βίου ἐν δικαστηρίοις Plat.; τὰς ἡμέρας, χρόνους Arst.)κατέτριψε τέν ἡμέραν δημηγορῶν Dem. — он провел (целый) день в речах к народу;
στρατευόμενος κατατέτριμμαι Xen. — я всю жизнь провел, т.е. я состарился на военной службе5) расточать(ἅπαντα Xen.)
-
22 λαμυρος
-
23 λευκος
31) светлый, яркий, ясный, сияющий(ἠέλιος Hom.; φάος Soph.; αἰθήρ Eur.)
2) блестящий, сверкающий(λέβης Hom.)
3) светлый, прозрачный(ὕδωρ Hom.; νᾶμα Eur.)
4) ясный, чистый(φωνή Arst.)
5) ясный, понятный(στίχος Anth.)
6) белый(γάλα, ἀρνός, ὀδόντες Hom.; χρῶμα Arst.)
7) белый, седой(θρίξ Soph.)
8) седовласый(γῆρας Soph.)
9) белый, т.е. сплавленный с серебром(χρυσός Her.)
10) запряженный белыми конями(ἅρμα Eur.)
11) обнаженный, босой(πούς Eur.)
12) светлый, счастливый(ἦμαρ Aesch.)
13) бледный или дряхлый(σώματα Eur.)
14) слабый, бессильный(φρένες Eur.). - см. тж. λεύκη, λευκή, λευκά и λευκόν
-
24 μονοφυης
ион. μουνοφυής 2представляющий собой один кусок, не составной, сплошной(ὀδόντες Her.; σπλάγχνα Arst.)
-
25 οστεινος
-
26 παμμεγεθης
2чрезвычайно большой, огромный, громадный(πρᾶγμα Xen.; πλῆθος θησαύρου Plat.; σημεῖον Dem.; ὀδόντες Arst.; ὄρος Polyb.; λίθος Plut.)
-
27 πολυστοιχος
-
28 πριστηρ
-
29 προσθιος
31) передний(πόδες Her., Arst.; κῶλα Plat., Arst.; ὀδόντες Arst.)
βάσιν χερσὴ προσθίαν καθαρμόζειν Eur. — передвигаться на четвереньках;χοροὴ οἱ πρόσθιοι Arph. — передний ряд зубов2) нанесенный или полученный спереди(τραύματα Anth.)
-
30 πρωτος
дор. πρᾶτος 3[superl. к πρό См. προ]1) первыйπρώτῃ ἐν ὑσμίνῃ Hom. — в первом (же) бою;
τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερέων Her. — с первого же дня2) первый, старший, главный(πρῶτοι πάντων ἀνθρώπων Her.; ἔσονται οἱ ἔσχατοι πρῶτοι NT.)
αἱ πρῶται πόλεις Thuc. — главнейшие города;οἱ πρῶτοι στρατοῦ Soph. — военачальники;οἱ πρῶτοι Arst. — граждане первого податного класса;ἀρετῇ π. Soph. — первый по доблести;π. χρῆμασι Thuc. — богатейший3) первый, передний, начальныйτὸν πρῶτον τοῦ χρόνου Xen. — с самого (же) начала;
ἐν πρώτῳ ῥυμῷ Hom. — на конце дышла;πρῶται θύραι Hom. — наружные двери;πρὸς πρώτην ἕω Soph. — на рассвете;οἱ πρῶτοι ( или πρόσθιοι) ὀδόντες Arst. — передние зубы;ὅ π. οὐρανός Arst. — первое небо, т.е. сфера «неподвижных» звезд4) предыдущий, прежний5) филос. первый, чистый(πρώτη οὐσία Arst.)
τὰ πρῶτα Plat., Arst. — первоначала;ὅ π. ἀριθμός Arst. — чистое, т.е. отвлеченное, неэмпирическое число (у мат. авторов - простое число);ἥ πρώτη φ. Arst. - см. φιλοσοφία 36) лог. главный, основной(τὰ πρῶτα τῶν ἐναντίων Arst.)
ὅρος π. Arst. — большой термин (силлогизма) - см. тж. πρῶτα, πρώτη, πρῶτον -
31 τεμνω
эп.-ион.-дор. τάμνω (fut. τεμῶ, aor. 2 ἔτεμον - ион. и дор. ἔτᾰμον, эп. τάμον, pf. τέτμηκα; pass.: fut. τμηθήσομαι, aor. ἐτμήθην, pf. τέτμημαι)(реже med.)
1) резать(Aesch., Plat.; οἱ ἰατροὴ καίουσι καὴ τέμνουσιν Xen.)
τὸ τέμνον Plat. — режущий предмет;τόμον τ. Plat. — делать надрез2) вырезывать, извлекать оперативным способом(βέλος ἐκ μηροῦ Hom.)
3) разрезать, разрубать(ἰχθῦς Her.)
οἱ πρόσθεν ὀδόντες οἷοι τ. Xen. — передние зубы, приспособленные к разрезанию4) вырезывать(ἱμάντας ἐκ δέρματος Her.)
5) отрезывать, отрубать(κεφαλέν ἀπὸ δειρῆς Hom.; κάρα τινός Aesch.)
6) срезывать, обстригать(τρίχας ἐκ κεφαλέων Hom.; τὸν πλόκον Soph.)
τρίχας ἐτμήθην Eur. — я обстриг себе волосы7) рубить(δένδρεα Hom.; ὕλην Thuc.)
8) нарезать, крошить, т.е. приготовлять(φάρμακον Plat.)
9) вырубать, ломать, т.е. добывать(λίθον Plat.)
10) обтесывать(δούρατα μακρά Hom.)
11) поражать, ранить(χρόα χαλκῷ Hom.)
ξιφουλκῷ χειρὴ πρὸς δέρην τεμών Aesch. — пронзив горло вооруженной мечом рукой12) кастрировать, оскоплять(ἐρίφους Hes.)
13) зарезывать, закалывать(κάπρον Διΐ Hom.)
τ. σφάγιά τινα Eur. — закалывать кого-л. в жертву14) скреплять жертвоприношением, освящать жертвойὅρκια τ. Hom. — произносить (взаимные) клятвы, заключать договор;
τ. ὅρκια περί τινος πρός τινα Polyb. — заключать договор о чем-л. с кем-л.15) клятвенно обязываться, заключать договорτ. τινὴ μένειν αἰεὴ τὸ ὅρκιον Her. — заключать с кем-л. договор о нерушимости клятвы (обязательства)
16) прорывать, прокапывать(τέλσον ἀρούρης Hom.; ὁχετούς Plat.; διώρυχες τετμημέναι Plat.)
17) прокладывать, проторять(ὁδούς Thuc.)
ὥστε οὐ τετμημένων τῶν ὁδῶν Her. — так как дороги не были проложены (ср. 18)18) рассекать, бороздить, т.е. проходить(πέλαγος Hom.)
βαθὺν ἠέρα τ. HH. — проноситься сквозь густой туман;ἐν ἄστροις οὐρανοῦ τ. ὁδόν Eur. — совершать свой путь среди небесных светил (ср. 17);19) рассекать, разделять(τ. δίχα или διχῇ Plat.)
μέσην τ. Λιβύην Her. — (о Ниле) пересекать Ливию посредине;Ἀργείας ὅρους γαίας Σπαρτιάτιδός τε γῆς τ. Eur. — (о реке Танай) отделять рубежи Аргивской земли от земли Спартанской20) мат. делить(ἀριθμὸν τ. τινί, ἑπτὰ μέρη τεμόμενος Plat.)
21) разбивать, классифицировать(τέν δίποδα ἀγέλην Plat.)
22) выделять (в качестве надела), отводить(τεμενός τινι Hom.)
23) разорять, опустошать(γῆν Her.; ἀγρούς Plat.)
τῆς γῆς τ. Thuc. — разорять какую-то часть страны24) уничтожать на корню(τὸν σῖτον Xen.)
25) отсекать, т.е. отражать, отбивать(κίνδυνον σιδάρῳ Eur.)
26) решать, определять(τέλος μαχᾶν Pind.)
-
32 τριβω
(ῑ) (fut. τρίψω, aor. ἔτριψα; pass.: fut. τρῐβήσομαι и τρίψομαι, aor. ἐτρίφθην, aor. 2 ἐτρίβην с ῐ, pf. τέτριμμαι - ион. 3 л. pl. τετρίφᾰται)1) растирать, тж. толочь, молоть(κρῖ ἐν ἀλωῇ Hom.)
2) тереть, потирать, поглаживать(τὸ σκέλος τῇ χειρί Plat.)
τριβόμενοι πρὸς ἀλλήλους (ὀδόντες) Arst. — трущиеся друг о друга зубы;τετριμμένοι τὰ ἐπ΄ ἀριστερὰ τῶν κεφαλέων Her. — со ссадинами на левой стороне головы3) стирать, снашиватьτῶν ὑποδημάτων τὰ τριβόμενα или τετριμμένα Plut. — изношенные места обуви
4) утаптывать, (плотно) убивать(ἀτραπὸς τετριμμένη Arph.)
5) уничтожать(τὰ σκῆπτρά τινος Arph.)
6) потреблять, тж. расходовать, тратить(τι τῶν οἰκηΐων Her.)
7) разорять, опустошать(τὰ πεδία Θρῄκης Eur.)
8) (о времени и т.п.) проводитьδυστυχῆ τ. βίον Soph. — влачить несчастное существование;
βίον τ. γεωργικόν Arph. — вести жизнь земледельца9) медлить, тянутьτ. τὸν πόλεμον Polyb. — затягивать войну;
τριβόντων τούτων Dem. — в то время как они медлят;οὔτοι ἐμοὴ σχολέ πάρα τ. Aesch. — некогда мне ждать10) изнурять, изводить, мучить(κακοῖσι Hom.; ἀλλήλους τινί Hes.)
ὑπὸ δόξης τριβέντες Luc. — томимые жаждой славы;τῶν στρατιωτῶν τετριμμένων Polyb. — когда бойцы были измучены;τρίβεσθαι ἐπί τι Plut. — тратить силы на что-л.11) приучатьτετριμμένος δι΄ ὅπλων Plut. — привыкший к оружию, закаленный в боях
-
33 τριστοιχος
-
34 χαυλιοδων
-
35 οψίγονος
ος, ον1) поздно родившийся; 2) младший; 3) запоздалый;- о- οψίγονον οδόντες — зубы мудрости
-
36 προγόμφιοι
οι:προγόμφιοι οδόντες — малые коренные зубы
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ὀδόντες — ὀδούς tooth masc nom/voc pl ὀδούς tooth masc nom/voc pl ὀδών tooth masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οδούς — ο (ΑΜ ὀδούς, όντος, Α ιων. τ. ὀδών) 1. το δόντι (α. «ο Στάθης κατέβαινεν εις το κενόν, σφίγγων τους οδόντας», Παπαδ. β. «ποῑόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων», Ομ. Ιλ.) 2. κυλινδροειδής απόφυση τού δεύτερου αυχενικού σπονδύλου, η οποία ονομάστηκε… … Dictionary of Greek
τροχός — Μηχανικό όργανο σε σχήμα κύκλου, που περιστρέφεται μαζί ή γύρω από τον άξονά του. Η τεχνική χρησιμοποίηση της περιστροφικής κίνησης, που έφερε προόδους ανυπολόγιστης σημασίας στον ανθρώπινο πολιτισμό είναι τόσο παλιά, ώστε γεννά άλυτα προβλήματα… … Dictionary of Greek
φυσικός — ή, ό / φυσικός, ή, όν, ΝΜΑ, θηλ. και ός Ν [φύσις] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη φύση ή αυτός που προέρχεται από τη φύση, εγγενής (α. «φυσικά χαρίσματα» β. «πάλιν δὲ ἐρωτώμενος, ἡ ἀνδρεία πότερον εἴη διδακτὸν ἤ φυσικόν», Ξεν.) 2. αυτός που… … Dictionary of Greek
Силлабо-метрическое стихосложение — Содержание 1 Отличие силлабо метрики от метрики 2 Возникновение и развитие … Википедия
Гетеродонтизм — (или гетеродонтность, от греч. ἕτερος «иной», «различный», ὀδόντες «зубы», букв. «разнозубость») особенность анатомического строения, наличие у животного зубов, различающихся по форме и функциональному назначению. Так, синапсиды (вместе с… … Википедия
HIPPOPOTAMI — cum tigribus, exhibiti occurrunt, apud Capitolin. in Ant. Pio, Edita munera, in quibus elephanto et crocutas, et strepsicerotas et crocodilos etiam atque hippopotamos cum tigridibus exhibuit. Etiam Hippopotamo sedisse, legitur Firmus apud Vopisc … Hofmann J. Lexicon universale
γαλακτίας — ο (Α γαλακτίας) [γάλα] νεοελλ. συνήθως στον πληθ. 1. τα πρώτα δόντια τών παιδιών, οι νεογιλείς οδόντες 2. τα πρώτα δόντια των αλόγων αρχ. γαλακτίας ή «γαλακτίας κύκλος» ο γαλαξίας* … Dictionary of Greek
γελασίνος — ο (θηλ. νη, η) (AM) 1. αυτός που γελάει διαρκώς, ο γελαστός 2. πληθ. οἱ γελασῑνοι (ὀδόντες) τα δόντια που φαίνονται όταν γελάμε, οι κοπτήρες 3. (θηλ. πληθ.) α) αἱ γελασῑναι τα λακκάκια που σχηματίζονται στα μάγουλα αυτών που γελάνε β) τα λακκάκια … Dictionary of Greek
διχαστήρ — διχαστήρ, ο (Α) [διχάζω] φρ. «διχαστῆρες ὀδόντες» οι κοπτήρες … Dictionary of Greek
εσθίω — ἐσθίω (AM) τρώγω αρχ. 1. (για θηρία) καταβροχθίζω 2. (για φωτιά και διαβρωτική νόσο) κατατρώγω («πάντας πῡρ ἐσθίει», Αισχύλ. «ἔλκεα ἐσθιόμενα», Ιπποκρ.) 3. φθείρω, στενοχωρώ («ἐσθίειν ἑαυτόν» στενοχωρεί τον εαυτό του) 4. βάζω μέσα στο στόμα μου… … Dictionary of Greek