-
1 ιρος
-
2 Ιρος
ὅ1) Ир (итакский нищий, настоящее имя которого было Ἀρναῖος; Иром назвали его претенденты на руку Пенелопы, так как он, подобно Ириде у богов, был у них на посылках; убит Одиссеем) Hom.2) перен. нищий(οἱ δὲ νῦν πλούσιοι πρὸς ἐμὲ Ἶροι ἅπαντές, sc. εἰσιν Luc.)
-
3 Αιρος
-
4 εκεινος
ἐκείνη, ἐκεῖνο, эп.-поэт. тж. κεῖνος, дор. τῆνος, эол. κῆνος1) в знач. pron. demonstr. тот(ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ или ἡμέρας ἐκείνης Thuc.)
ἐξ ἐκείνου Xen. и ἀπ΄ ἐκείνου (sc. χρόνου) Luc. — с того времени;μετ΄ ἐκεῖνα Thuc. — после того, вслед за тем;ἀπὸ Ὀρχομένου καὴ τῶν κατ΄ ἐκεῖνα χωρίων Xen. — из Орхомена и окрестных областей;οὗτος ἐ. Her., ἐ. ὄντως и ἐ. αὐτός Arph. — тот самый;ἐκεῖν΄ ἐκεῖνο Arph. и κεῖνο κεῖνο Soph. — именно это;ἀλλ΄ ἐκεῖνο! Luc. — да, вот (еще) что!;ἐ …, οὗτος, но тж. οὗτος …, ἐ. Xen., Plat., Plut.; — тот …, этот, первый (ранее упомянутый) …, последний2) в знач. adj. νοδιἾρος ἐ. ἧσται Hom. — вот там сидит Ир;
νῆες ἐκεῖναι ἐπιπλέουσιν Thuc. — вот они, корабли, уже плывут сюда3) в знач. pron. pers. 3 л. sing. он сам(ый), онἵνα μέ κεῖνος ἡμῖν ἐπιτύχῃ Arph. — как бы он не застал нас;
ὅ ἥλιος καὴ ἥ ἐκείνου φορά Arst. — солнце и его движение4) adj. (ср. лат. ille) всем известный, славный(Θουκυδίδης Arph.)
-
5 ιερος
1) великий, мощный, могучий(ἲς Τηλεμάχοιο, μένος Ἀλκινόοιο, φυλάκων τέλος Hom.)
2) огромный, диковинный, чудовищный(Ἀργείων στρατός, ἰχθύς Hom. - ср. 13; κῦμα Eur.; μέγαν τινὲς οἴονται τὸν ἱερόν Plut.)
3) полновесный, крупный(ἄλφιτον Hom.; Δημήτερος ἀκτή Hes.)
4) роскошный, пышный или священный(ἀλωή, ἐλαίη Hom.; μυρσίνη φόβη Eur.)
5) чудесный, дивный, великолепный(δίφρος Hom.)
6) ниспосланный богами, благодатный(ἦμαρ, κνέφας Hom.; φάος Hes.; ὄμβρος Soph., δρόσοι Eur.)
7) находящийся под покровительством богов, хранимый богами, угодный богам(Τροίης πτολίεθρον Hom.; βασιλεῖς Pind.)
8) посвященный богам, внушающий благоговение, священный(βωμός, δόμος, ποταμός Hom.; δαιμόνων ἀγάλματα Soph.; εἴδωλον Ἥρας Eur.)
9) священный, заповедный(ἄλσος Ἀθηναίης, ἄντρον Νυμφάων Hom.; πέδον Σαλαμῖνος Soph.; χώρα Arst.)
10) священный, неприкосновенный(ἱ. καὴ ἄσυλος δήμαρχος Plut. - лат. tribunus sacrosanctus)
παρθένοι ἱεραί Plut. = αἱ Ἑστιάδες11) священный, культовый(ἑκατόμβη Hom.; χρήματα Plat., Arst.; τριήρης Arst.; ἐσθής Dem.)
ἱ. νόμος περὴ τῆς ἱερομηνίας Dem. — закон о праздновании священного месяца12) устраиваемый в честь богов, религиозный(ἀγῶνες, ἄεθλα Pind.)
13) священный, святой, божественный(γένος, ἀθανάτων Hes. γράμματα Her., NT.)
ἱερὰ νόσος Her., Arst., Plut.; — священная, т.е. падучая болезнь, эпилепсия;ἱερὰ ξυμβουλή Xen. — священный совет, т.е. являющийся делом священного долга или даваемый по чистой совести;ἱερὰ ἄγκυρα Luc. — священный якорь, т.е. последняя надежда;ἱερὸν ὀστοῦν Plut. (лат. os sacrum) — крестцовая кость14) преданный божеству, благочестивый(ἄνθρωπος Arph.; ἱ. καὴ εὐσεβής Soph.). - см. тж. ἱερά и ἱερόν
См. также в других словарях:
ιρός — ἱρός, ή, όν (Α) ιων. και επικ. τ. τού ιερός* … Dictionary of Greek
Ίρος — (I) Ἶρος, ὁ (Α) 1. ο Ιθακήσιος επαίτης Αρναίος, που ονομάστηκε έτσι από τους μνηστήρες ως αγγελιαφόρος 2. (ως προσηγορικό) επαίτης. [ΕΤΥΜΟΛ. < Ἶρις, όνομα τής αγγελιαφόρου τών θεών] … Dictionary of Greek
ίρος — (II) ἶρος (Α) αιολ. τ. τού ιερός* … Dictionary of Greek
ἱρός — ἱερός filled with masc nom sg (epic ionic) ἱρός filled with masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἶρος — Ἶ̱ρος , Ἶρος an Irus masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἱρ' — ἱρά , ἱερός filled with neut nom/voc/acc pl (epic ionic) ἱρά̱ , ἱερός filled with fem nom/voc/acc dual (epic ionic) ἱρά̱ , ἱερός filled with fem nom/voc sg (attic epic doric ionic aeolic) ἱρέ , ἱερός filled with masc voc sg (epic ionic) ἱραί ,… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἵρ' — ἱρά , ἱερός filled with neut nom/voc/acc pl (epic ionic) ἱρά̱ , ἱερός filled with fem nom/voc/acc dual (epic ionic) ἱρά̱ , ἱερός filled with fem nom/voc sg (attic epic doric ionic aeolic) ἱρέ , ἱερός filled with masc voc sg (epic ionic) ἱραί ,… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άιρος — ἄιρος, ο (Α) (στον Όμηρο και μόνο στη φρ.) Ἶρος ἄιρος ο δυστυχισμένος, ο άμοιρος Ίρος. Με τη λ. ἄιρος γίνεται λογοπαίγνιο στο κύρ. όνομα «Ἶρος» (πρβλ. και δῶρα ἄδωρα, Δύσπαρις, Κακοΐλιος) … Dictionary of Greek
ιερός — ή, ό, θηλ. και ά (ΑΜ ἱερός, ά, όν και ἱερός, όν, Α ιων. και ποιητ. τ. ἱρός, ή, όν, δωρ. τ. ἱαρός, αιολ. τ. ἶρος και ἴαρος) 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον θεό ή στη λατρεία του και γενικά στη θρησκεία, άγιος, όσιος (α. «ιερό ευαγγέλιο» β.… … Dictionary of Greek
ἱρά — ἱερός filled with neut nom/voc/acc pl (epic ionic) ἱρά̱ , ἱερός filled with fem nom/voc/acc dual (epic ionic) ἱρά̱ , ἱερός filled with fem nom/voc sg (attic epic doric ionic aeolic) ἱρός filled with neut nom/voc/acc pl ἱρά̱ , ἱρός filled with fem … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Истра — название нескольких рек: левого притока Москвы, правого притока Вори ([бывш.] Калужск. губ.). Тождественно лит. Įsrà, Įstrà – левый приток Преголи, откуда Инстербург [ныне Черняховск], лтш. Īstra; см. Буга, RS 6, 9 и сл.; Фасмер, Sitzber.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера