-
1 ηρεμότης
-
2 ἠρεμότης
-
3 ἠρεμότης
ἠρεμότης, ητος, ἡ, die Ruhe, Euclid. harm.
-
4 ἠρεμότης
ἠρεμότης, ητος, ἡ, die Ruhe -
5 ἠρεμότης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἠρεμότης
-
6 ἠρέμᾰ
Grammatical information: adv.Meaning: `quietly, gentle, slowly, a little' (Pl., Ar., Arist.); also ἠρέμᾰς (A. R. 3, 170; antevoc.), -μί̄ (Ar. Ra. 315).Derivatives: Comp. ἠρεμέστερος (X., Thphr.; Schwyzer 535; innovation, not old s-stem = Goth. rimis), with ἠρεμαιότης (Hp.); ἤρεμος `id.' (Thphr.; backformation from ἠρεμέω) with ἠρεμότης (late). ἠρεμαῖος `quiet' (Pl., Hp.). Denomin. verbs: 1. ἠρεμέω `be quiet' (Pl., Hp. etc.) with ἠρέμησις `rest' (Ti. Locr., Arist.), also ἠρεμία `id.' (Arist.; after the type ἐπιδημέω: ἐπιδημία; Schwyzer 469; cf. also ἤρεμος [: ἐπίδημος]); 2. ἠρεμίζω `calm' (X., Arist.) with ἠρέμισμα (Arist.-Com.); 3. ἠρεμάζω `be quiet' (LXX).,Etymology: On the formation s. Schwyzer 622; ἠρέμᾰς as ἀτρέμᾰς (ib. 620), on ἠρεμί̄ (- εί) ib. 623. - From ἠρέμα a widespread group for `rest, quiet' cannot be separated, e. g. Skt. rámate `rest etc.', Lith. rìmti `be quiet' (with laryngeal), Goth. rimis n. `rest', OIr. fo-rimim `set, lay'. - One supposed a prefix ἠ- (s. ἠβαιός); a lengthened prothesis is also not attrective (s. Čop KZ 74, 228; cf. on ἠΐθεος, but this is an archaic epic word).Page in Frisk: 1,643Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἠρέμᾰ
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий