-
81 αλαος
2(у Hom. тж. ᾱλᾱ)1) незрячий, слепой(μάντις Hom.; τὸ φωτῶν γένος Aesch.; ὄμματα Soph., Eur.)
2) причиняющий слепоту, ослепляющий(ἕλκος Soph.)
3) умерший, усопшийἀλαοὴ καὴ δεδορκότες Aesch. — мертвые и живые
-
82 αναψυχω
(ῡ)1) охлаждать, освежать(ἀνθρώπους Hom.; ἵππους ἱδρῶτι περιρρεομένους Plut.)
παρὰ κρήνην βάσιν ἀ. Eur. — освежать ноги в источнике2) давать отдых, подкреплять отдыхом(σῶμα ἀναψυχόμενον Plat.)
ἀναψῦξαί τινα πόνων Eur. — дать кому-л. отдых от трудов;ἀναψῦξαι γούνατα Hes. — дать отдохнуть коленям;ἀνέψυχθεν φίλον ἦτορ Hom. — они отдохнули душой;ἀ. ἕλκος Hom. — утолять боль от раны3) просушивать, сушить(ναῦς Her., Xen.; ἱδρῶτα, αὐλαίας Plut.)
4) отдыхать Anth. -
83 ανιατος
-
84 αρασσω
1) бить, ударять(θύρας Anacr., Eur. и θύραν Arph.; πύλαν Theocr.; βλέφαρα Soph.; ὁπλαῖς χθόνα Pind.)
ἀ. στέρνα Aesch. — бить себя в грудь;ἥ αὔλειος ἠράσσετο Luc. — раздался стук в ворота2) сбивать, сколачивать(σχεδίην γόμφοισιν Hom.; τριήρης σφύραις ἀρασσομένη Plut.)
3) разбивать4) наносить(ἕλκος ἀραχθέν Soph.)
-
85 αρατος
-
86 αχθομαι
(fut. ἀχθέσομαι - v. l. ἀχθήσομαι и ἀχθεσθήσομαι, aor. ἠχθέσθην)1) быть нагружаемым(νηῦς ἤχθετο Hom.)
2) быть удручаемым, печалиться, мучиться(τινα Hom., τινι Hom., Her., Thuc., Arph., Xen., περί τινος Her., ἐπί τινι или τινος Xen. и ἐπί или ὑπέρ τινος Plat.)
ἄ. ἔλκος Hom. — страдать от раны;ἄ. κῆρ Hom. — скорбеть сердцем, сокрушаться;οὐκ ἄ. σ΄ ἰδών Soph. — я не жалею, что увидел тебя -
87 βαλλω
(fut. βᾰλῶ - ион. βαλέω, редко βαλλήσω; aor. 2 ἔβᾰλον, pf. βέβληκα; pass.: fut. βληθήσομαι и βεβλήσομαι, aor. ἐβλήθην, pf. βέβλημαι) реже med.1) бросать, кидать, метать(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)
2) метать копья(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)
3) ронятьβ. δάκρυ Hom. — проливать слезы;
β., тж. β. τοὸς ὀδόντας Arst. — терять зубы4) надевать, приставлять, приделывать(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)
ἐν πύλαισιν ἀκοὰν β. Eur. — приложить ухо к двери5) надевать, накидывать(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)
6) закидывать, забрасывать(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)
ἐπὴ γᾶν Φρυγῶν ποδὸς ἴχνος βαλεῖν Eur. — ступить на фригийскую землю7) валить, опрокидывать(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)
ἐς γόνυ τέν πόλιν β. Her. — поставить на колени, т.е. сокрушить государство8) низвергать, разрушать(οἶκον Aesch.)
9) извергать, изгонять(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)
ἄθαπτόν τινα βαλεῖν Soph. — лишить кого-л. погребения10) ввергать, повергать(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)
βαλεῖν τινα εἰς ἔχθραν Aesch. — навлечь на кого-л. ненависть;ἐν αἰτίᾳ βαλεῖν τινα Soph. — возвести на кого-л. обвинение;τέν χώραν κινδύνῳ βαλεῖν Aesch. — подвергнуть страну опасности11) поворачивать, направлять(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)
12) опускать, склонять(ἑτέρωσε κάρη Hom.)
13) гнать, погонять(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)
14) ударять, поражать(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)
βαλεῖν τινά τι, κατά, πρός и ὑπό τι, реже β. τινος κατά τι Hom. — ударить (ранить) кого-л. во что-л.;ἕλκος τό μιν βάλε ἰῷ Hom. — рана, которую он нанес ему стрелой:β. ψόγῳ τινά Eur. — оскорблять кого-л.;β. ἐπὴ σκοπόν Xen., τοῦ σκοποῦ Plat. и ἐπὴ σκοποῦ (v. l. ἐπίσκοπα) Luc. — попадать в цель;ἄχεϊ μεγάλῳ βεβολημένος ἦτορ Hom. — глубоко огорченный в душе;βάλλει με φθόγγος δι΄ ὤτων Soph. — до ушей моих доносится шум15) (sc. ὕμνῳ) воспевать, славить(τινά Pind.)
16) вгонять, вонзать(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)
17) наводить, нагонять, насылать(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)
18) внушать, вселять(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)
19) грузить, нагружать(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)
20) med. погружаться21) (sc. ἑαυτόν) бросаться, устремляться, падатьἵπποι περὴ τέρμα βαλοῦσαι Hom. — кобылицы, обогнувшие столб;βάλλ΄ ἐς κόρακας! Arph. — убирайся прочь!, проваливай!;βάλλ΄ ἐς μακαρίαν! Plat. — что ты, бог с тобой!;εἰς ὕπνον βαλεῖν Eur. — заснуть22) ( о жидкости) обрызгивать, окроплять(τινά Hom., Eur.)
23) осыпать, обдавать24) наливать, вливать25) тж. med. озарять, освещать(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)
26) med. насыпать, возводить(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)
— закладывать (κρηπῖδα Pind.; τὰς οἰκοδομίας Plat., ἀρχέν τῶν πραγμάτων Luc.)27) med. обдумывать, замышлять(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)
ἐς θυμὸν ἐβάλετο Her. — он решил28) med. зачать -
88 εμπηγνυμι
дор. ἐμπάγνῡμι (fut. ἐμπέξω, aor. ἐνέπηξα - дор. ἐνέπαξα, pf. ἐμπέπηγα; pass.: fut. ἐμπαγήσομαι, aor. 2 ἐνεπάγην)1) втыкать, всаживать, вколачивать, вбивать(κάρφος εἰς τέν γῆν Arst.; χαλκοῦν ἧλόν τινι Plut.)
2) вонзать(δόρυ μεταφρένῳ Hom. - in tmesi; τὰς ὄνυχας Arst.; ὀδόντα εἴς τινα Anth.; ἐμπαγῆναι δι΄ ὀστέων Arph. и τοῖς ὀστέοις Plut.)
3) наносить(ἕλκος ὀδυναρὸν καρδίᾳ Pind.)
-
89 επιμαιομαι
(fut. ἐπιμάσσομαι, aor. ἐπεμασσάμην)1) дотрагиваться, прикасаться(τινα ῥάβδῳ Hom.)
μάστιγι ἐ. ἵππους Hom. — бичом ударить коней2) проводить рукой, ощупывать(ὀΐων νῶτα, ἕλκος Hom.)
χείρ΄ (= χειρὴ) ἐπιμασσάμενος Hom. — (предварительно) нащупав рукой;ξίφεος ἐπεμαίετο κώπην Hom. — (Неоптолем) взялся за рукоять меча;πυρὸς ἐ. τέχνην HH. — заняться искусством огня, т.е. разводить огонь3) устремляться, направляться, стремитьсяσκοπέλου ἐ. Hom. — держать путь на утес;
νέων ἐπιμαίεο νόστου γαίης Φαιήκων Hom. — вплавь устремись к земле феаков4) мечтать, жаждать, желать(μεγάλων δώρων Hom.; φίλων λουτρῶν Theocr.; φυγῆς Timon ap. Sext.)
-
90 ερεθιζω
дор. ἐρεθίσδω (fut. ἐρεθίσω и ἐρεθιῶ)1) раздражать(τινὰ κερτομίοις ἐπέεσσι Hom.; οἱ νομάδες ἐρεθισθέντες ὑπὸ Δαρείου Her.)
2) дразнить, беспокоить(κύνας τ΄ ἄνδρας Hom. σφηκιάν Arph.; τὸν ὄφιν Arst.; τὸν πολέμιον Plut.)
3) сердить, возмущать(Μούσας Soph.)
4) возбуждать, волновать(φρένας Aesch.; τέν γεῦσιν ὀσμαῖς Plut.)
5) приводить в движение(χορούς Eur.)
πνεῦμα ἠρεθισμένον Eur. — ускоренное (от быстрой ходьбы) дыхание, одышка6) вызывать, разжигать(τὸ φονικὸν καὴ θηριῶδες Plut.)
ἐ. τινά Hom. — разжигать чьё-л. любопытство7) раздувать(φέψαλος ἐρεθιζόμενος ῥιπίδι Arph.)
8) растравлять, бередить(ἕλκος ἠρεθισμένον Polyb.)
9) манить, звать(κρήνη ἐρεθίζει Anacr.)
-
91 καρτερος
31) сильный, могучий, мужественный(Ἕκτωρ, φάλαγγες, κ. ἐν πολέμῳ Hom.)
κ. πρὸς τὸ λέγειν Plat. — сильный в спорах2) крепкий(σώματα Arst.)
3) великийκ. ὅρκος Hom. — нерушимая клятва
4) могучий, громкий(ἀλαλά Pind.)
5) огромный, громадный(λίθος Pind.)
6) тяжелый, жестокий, мучительный(ἕλκος Hom.)
7) тягостный, удручающий(μέριμνα Pind.)
8) ужасный, жестокий(ἔργα Hom.; μάχη Her.)
9) дерзостный, высокомерный(φρονήματα Aesch.)
10) упорный, непреклонный(πρὸς τὸ ἀπιστεῖν Plat.)
11) крепкий, прочный(τεῖχος Her.; χωρίον Thuc.)
12) не теряющий самообладания, терпеливый(πρός τινα Xen.)
-
92 κοιμαω
ион. κοιμέω (fut. κοιμήσω - дор. κοιμάσω; med.: praes. ион. 3 л. pl. κοιμέονται; pass.: aor. ἐκοιμήθην - дор. ἐκοιμάθην с ᾱ, pf. κεκοίμημαι)1) укладывать спать(τινα Hom.)
; pass. ложиться спать(κοιμήσαντο καὴ ὕπνου δῶρον ἕλοντο, sc. οἱ Ἀχαιοί Hom.)
; pass. засыпать, aor. заснуть или спать(χάλκεον ὕπνον Hom.; βαθύν или ὕπνον βαθύν Luc.)
ὑπαίθριος κοιμώμενος Plat. — спящий под открытым небом2) усыплять(τινα ὕπνῳ Hom.)
3) смежать сном(ὄσσε τινός Hom.)
4) смежать, смыкать(βλέφαρα ὕπνῳ Aesch.)
5) pass. ( о карауле) бодрствоватьφρουρὰν κοιμώμενος Aesch. — неся стражу6) успокаивать, унимать(ἀνέμους, κύματα, ὀδύνας Hom.)
κ. τὸ ἕλκος Soph. — успокаивать боль от раны;κ. στόμα Aesch. — замолчать7) умерять, смягчать(μένος Aesch.; τὸ ἐπιθυμητικόν Plat.)
8) гасить, тушить(φλόγα Aesch.)
9) pass. умиратьὁ ποντισθεὴς Μυρτίλος ἐκοιμάθη Soph. — брошенный в море, Миртил погиб;
οἱ κοιμηθέντες и οἱ κεκοιμημένοι NT. — почившие, усопшие -
93 οδυνηρος
-
94 ουταζω
разить, поражать, ранить(τινὰ χεῖρα и τινὰ κατ΄ οὖς Hom.)
ἕλκος τινὰ οὐ. Hom. — нанести кому-л. рану;στῆθος μέσον οὐ. δουρί Hom. — поразить в самую грудь копьем - см. тж. οὐτάω -
95 πραυνω
ион. πρηΰνω1) успокаивать, унимать, смягчать(πνοιάς Hes.; ὀργήν Eur.; θυμόν Xen.; τινὰ λόγοις Aesch.)
πρηϋνομένου τοῦ χειμῶνος Her. — когда зима становится мягче, т.е. с наступлением более теплой погоды;π. τὸ ἕλκος Soph. — успокаивать причиняемые раной страдания2) укрощать, приручать(κύνα Hes., Xen.)
-
96 τυφλοω
1) делать слепым, ослеплять(τινα Her.; τοὺς ὀφθαλμούς τινος NT.)
τ. ὄψιν Eur. — лишать зрения;τυφλοῦσθαι φέγγος ὀμμάτων Eur. — слепнуть (тж. лишаться света очей);ἕλκος τυφλωθέν Soph. — ослепленная рана, т.е. выколотые глаза;τυφλοῦσθαί τινος Pind. и περί τι Plat., Plut. — быть слепым (близоруким) по отношению к чему-л., плохо разбираться в чем-л.2) притуплять, заглушать(τοὺς ψόφους Plut.)
3) маскировать(τέν ἀλήθειαν ψευδεῖ λόγῳ Plut.)
4) подавлять, подрывать(τέν πίστιν Plut.)
ἥ φωνέ τυφλοῦται Plut. — звук замирает;μόχθος τετύφλωται Pind. — труд пропал даром -
97 υποκαρδιος
-
98 шанкр
мед. το (αφροδίσιο) έλκος.Русско-греческий словарь научных и технических терминов > шанкр
-
99 эрозия
1. (геол.) η απογύμνωση, η αποσάθρωση 2. тех. η διάβρωση, η αποσύνθεση της επιφάνειας του μετάλλου 3. мед. το επιφανειακό έλκοςРусско-греческий словарь научных и технических терминов > эрозия
-
100 язва
1. тех. η σπηλαίωση 2. мед. το έλκος, η φαγέδαιναРусско-греческий словарь научных и технических терминов > язва
См. также в других словарях:
ἕλκος — wound neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
έλκος — Περιορισμένη απώλεια ιστού με μικρή τάση προς επούλωση· ο όρος έ. χρησιμοποιείται κυρίως σε βλάβες του δέρματος και των βλεννογόνων (π.χ. γαστροδωδεκαδακτυλικό έ.). Έ. του δέρματος μπορεί να συνοδεύουν διαβήτη, καρδιοπάθειες, νεφροπάθειες,… … Dictionary of Greek
έλκος — το ους, πληθ. η (ιατρ.), παθολογική διάβρωση ιστού του σώματος, που εκτείνεται σε βάθος και δύσκολα επουλώνεται, έλκωση, τραύμα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φαγεδαινικό έλκος — (Ιατρ.). Έλκος με τάσεις επέκτασης. Το έλκος αυτό καταστρέφει το δέρμα, φτάνοντας έως το σημείο να αποκαλύπτει τους μυς, τους τένοντες και τα αγγεία (διατιτραίον φ.έ.). Σε άλλες περιπτώσεις απλώνεται διαρκώς στην επιφάνεια. Το φ.έ. μπορεί να… … Dictionary of Greek
Ἀλλ’ οὐχ ὅλον, ὥς φάσιν, ἕλκος. — ἀλλ’ οὐχ ὅλον, ὥς φάσιν, ἕλκος. См. Не вспоминай того, что было. Не растравляй душевных ран … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
μαλακό έλκος — Λοιμώδες, σεξουαλικά μεταδιδόμενο (αφροδίσιο) νόσημα που εκδηλώνεται στα εξωτερικά γεννητικά όργανα με την εμφάνιση πυώδους ελκωτικής βλάβης με ανώμαλα χείλη και σκούρο πυθμένα. Οφείλεται σε κοκκοβακτηρίδιο, τον αιμόφιλο του Ντικρέ, και… … Dictionary of Greek
Κνίζειν ἓλκος. — См. Где наболело, там не тронь! … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
ἕλκει — ἕλκος wound neut nom/voc/acc dual (attic epic) ἕλκεϊ , ἕλκος wound neut dat sg (epic ionic) ἕλκος wound neut dat sg ἕλκω sulcus pres ind mp 2nd sg ἕλκω sulcus pres ind act 3rd sg ἑλκέω drag about pres imperat act 2nd sg (attic epic) ἑλκέω drag… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἕλκη — ἕλκος wound neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) ἕλκος wound neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) ἑλκέω drag about pres imperat act 2nd sg (doric aeolic) ἑλκέω drag about imperf ind act 3rd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑλκοῖν — ἕλκος wound neut gen/dat dual (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑλκέων — ἕλκος wound neut gen pl (epic doric ionic aeolic) ἑλκέω drag about pres part act masc nom sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)