-
1 ἔφ-ηβος
ἔφ-ηβος, ὁ, dor. ἔφᾱβος, Theocr. 23, 1, der die ἥβη, das Alter der Mannbarkeit, erreicht hat. In Athen wurde der Jüngling mit dem 18. Jahre, das Mädchen mit dem 14. so genannt, vgl. Xen. Cyr. 1, 2, 8 u. oben ἐπιδιετές; εἰς τοὺς ἐφήβους εἰςελϑεῖν, ἐξέρχεσϑαι, ibd. 1, 5, 1; εἰς ἐφήβους ἐγγραφῆναι Plat. Ax. 366 e, denn mit dem Eintritt in dies Alter wurde man unter die Bürger aufgenommen u. nach vorangegangener δοκιμασία in das ληξιαρχικόν eingetragen; vgl. Herm. §. 123; ἐξ ἐφήβων γίγνεσϑαι, aus dem Jünglingsalter treten, Luc. Iup. trag. 26; Plut. u. A. – Als fem. nur VLL. u. Sp. – Bei Ath. XI, 469 a u. Schol. Ar. Vesp. 851 eine Art Trinkgeschirr, vgl. ἡβάω. – Bei Antp. Sid. 93 (VII, 427) ein Wurf im Würfelspiel.
См. также в других словарях:
έφαβος — ἔφαβος, ὁ (Α) δωρ. τ., βλ. έφηβος … Dictionary of Greek
ἐφάβω — ἔφαβος masc nom/voc/acc dual ἔφαβος masc gen sg (doric aeolic) ἐφά̱βω , ἔφηβος one arrived at adolescence masc nom/voc/acc dual (doric) ἐφά̱βω , ἔφηβος one arrived at adolescence masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἔφαβον — ἔφαβος masc acc sg ἔφᾱβον , ἔφηβος one arrived at adolescence masc acc sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
έφηβος — ο, η (ΑΜ ἔφηβος, ὁ, Α δωρ. τ. ἔφαβος) αυτός (ή αυτή) που βρίσκεται στην εφηβική ηλικία, στην ήβη (περίπου από 18 μέχρι 21 ετών), ο νέος (ή η νέα) («ἐπιμελεῑσθαι τῶν ἐφήβων», Αριστοτ.) αρχ. 1. φρ. «εἰς τοὺς ἐφήβους ἐγγραφῆναι» να γραφούν στα… … Dictionary of Greek
εφαβικός — ἐφαβικός, ή, ὸν (Α) [έφαβος] δωρ. τ., βλ. εφηβικός … Dictionary of Greek