-
1 κριτός
κριτός, ausgeschieden, ausgewählt, erlesen, von den Besten; ἀμφὶ πυρὴν κριτὸς ἔγρετο λαὸς Ἀχαιῶν Il. 7, 434; αἰσυμνῆται κριτοὶ ἐννέα Od. 8, 258; γένος Pind. P. 4, 50; ταύτας ἐξείλεϑ' αὑτῷ κτῆμα καὶ ϑεοῖς κριτόν Soph. Trach. 245.
-
2 κριτός
κριτός, ausgeschieden, ausgewählt, erlesen, von den Besten -
3 πρό-κριτος
πρό-κριτος, vorher untersucht, vorher erwählt; Plat. Rep. VII, 537 d; Dem. 59, 75. – Bei Sp. entspricht es dem lat. princeps, wie D. Cass. 57, 8.
-
4 πολυ-σύγ-κριτος
πολυ-σύγ-κριτος, vielfach zusammengesetzt, Gramm.
-
5 πολύ-κριτος
πολύ-κριτος, vielfach getrennt, unterschieden, Orph. H. 10, 18.
-
6 σύγ-κριτος
σύγ-κριτος, zusammengesetzt; – συγκριτός, vergleichbar, Pol. 12, 23, 7.
-
7 κατά-κριτος
κατά-κριτος, verurtheilt, zu verurtheilen, = κατακρίσιμος, Sp.
-
8 κακό-κριτος
κακό-κριτος, = δύςκριτος, Galen.
-
9 εὐ-από-κριτος
εὐ-από-κριτος, leicht zu beantworten, Sp.; - τως ἔχειν πρός τι, leicht beantworten können, Artemid. 4, 63.
-
10 εὐ-διά-κριτος
εὐ-διά-κριτος, leicht zu unterscheiden, Schol. Il. 24, 23; Galen. u. a. Sp.
-
11 εὐ-έκ-κριτος
εὐ-έκ-κριτος, leicht auszuscheiden, aus dem Körper abzuführen, Ath. II, 62 e, im comparat., u. öfter.
-
12 εὔ-κριτος
-
13 δυς-από-κριτος
δυς-από-κριτος, schwer zu beantworten, Luc. Hermot. 33; – akt., schwer antwortend, Paul. Aeg.
-
14 δυς-επί-κριτος
δυς-επί-κριτος, schwer zu beurtheilen, Sp.
-
15 δυς-διά-κριτος
δυς-διά-κριτος, schwer zu beurtheilen, zu unterscheiden, Strab. u. Sp.
-
16 δυς-άγ-κριτος
δυς-άγ-κριτος, p. = δυςανάκριτος, schwer zu unterscheiden, Aesch. Suppl. 119, Schol. δυςδιάγνωστος.
-
17 δυς-έκ-κριτος
δυς-έκ-κριτος, schwer auszusondern; von Speisen, schwer zu verdauen u. auszuleeren, Ath. II, 69 d 87 c.
-
18 δύς-κριτος
δύς-κριτος, dasselbe, ἄστρων δύσεις Aesch. Prom. 458; schwer zu beurtheilen, ὀνείρατα Ag. 981; schwer zu entscheiden, Soph. Tr. 945; u. so Plat. Rep. IV, 423 c, mit folgdm πότερον; auch Sp.; – adv., δυςκρίτως, z. B. εἰρημένον Aesch. Prom. 665; ἔχω, ich bin unentschieden, Ar. Ran. 1429; von Krankheiten, mit schwerer, unglücklicher Krisis, Medic.
-
19 διά-κριτος
διά-κριτος, unterschieden, ausgezeichnet, Theocr. 22, 163; Opp. H. 3, 441.
-
20 θεό-κριτος
θεό-κριτος, von Gott erwählt, Sp. Bei Dosiad. (XV, 26) für ϑεοκρίτης, Götterrichter, vom Paris.
См. также в других словарях:
κριτός — κριτός, ή, όν (Α) [κρίνω] εκλεκτός, ξεχωριστός, έξοχος («ἀμφὶ πυρήν κριτὸς ἤγρετο λαὸς Ἀχαιῶν», Ομ. Ιλ.) … Dictionary of Greek
κριτός — separated masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κριτόν — κριτός separated masc acc sg κριτός separated neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κριτοί — κριτός separated masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κριτούς — κριτός separated masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κριτῆς — κριτός separated fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ιδιόκριτος — ἰδιόκριτος, ον (Α) ιδιόρρυθμος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιδιο * + κριτος (< κριτός < κρίνω), πρβλ. αδιά κριτος, ά κριτος] … Dictionary of Greek
θεόκριτος — (Συρακούσες 305; π.Χ. – Κως 260;). Ποιητής. Έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Κω και αργότερα πήγε στην Αλεξάνδρεια, όπου γνωρίστηκε με τους σημαντικότερους ανθρώπους των γραμμάτων της εποχής του. Εκτός από ένα αλληγορικό ποίημά του και 24… … Dictionary of Greek
κριτά — κριτά̱ , κριτής judge masc nom/voc/acc dual κριτής judge masc voc sg κριτής judge masc nom sg (epic) κριτός separated neut nom/voc/acc pl κριτά̱ , κριτός separated fem nom/voc/acc dual κριτά̱ , κριτός separated fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ληρόκριτος — Ληρόκριτος, ὁ (Α) λογοπαικτική παραποίηση τού ονόματος τού Δημοκρίτου από τον Επίκουρο. [ΕΤΥΜΟΛ. < λῆρος (Ι) + κριτος (< κρίνω), πρβλ. Δημό κριτος] … Dictionary of Greek
ευαπόκριτος — εὐαπόκριτος, ον (Α) αυτός στον οποίο εύκολα μπορεί να αποκριθεί κάποιος. επίρρ... εὐαποκρίτως φρ. «εὐαποκρίτως ἔχειν πρός τινας» έχω εύκολη την απάντηση. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + από κριτος (< απο κρίνομαι), πρβλ. δυσ απόκριτος, αν από κριτος] … Dictionary of Greek