-
1 ολκαίον
-
2 ὁλκαῖον
-
3 ὁλκαῖον
ὁλκ-αῖον, τό,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁλκαῖον
-
4 ολκαίοιο
-
5 ὁλκαίοιο
-
6 ολκαίοις
-
7 ὁλκαίοις
-
8 ολκαίοισι
ὁλκαῖονstern-post: neut dat pl (epic ionic aeolic)ὁλκαῖοςdrawn along: masc /neut dat pl (epic ionic aeolic) -
9 ὁλκαίοισι
ὁλκαῖονstern-post: neut dat pl (epic ionic aeolic)ὁλκαῖοςdrawn along: masc /neut dat pl (epic ionic aeolic) -
10 ολκαίου
-
11 ὁλκαίου
-
12 ολκαίω
-
13 ὁλκαίῳ
-
14 ολκαίων
ὁλκαῖονstern-post: neut gen plὁλκαῖοςdrawn along: fem gen plὁλκαῖοςdrawn along: masc /neut gen pl -
15 ὁλκαίων
ὁλκαῖονstern-post: neut gen plὁλκαῖοςdrawn along: fem gen plὁλκαῖοςdrawn along: masc /neut gen pl -
16 ὁλκεῖον
ὁλκ-εῖον, τό,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁλκεῖον
-
17 ἐφόλκαιον
ἐφ-όλκαιον ( ἕλκω): rudder, Od. 14.350†.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐφόλκαιον
См. также в других словарях:
ολκαίον — ὁλκαῑον, τὸ (Α) βλ. ολκαίος … Dictionary of Greek
ὁλκαῖον — stern post neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλκαίοιο — ὁλκαῖον stern post neut gen sg (epic) ὁλκαῖος drawn along masc/neut gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλκαίοις — ὁλκαῖον stern post neut dat pl ὁλκαῖος drawn along masc/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλκαίοισι — ὁλκαῖον stern post neut dat pl (epic ionic aeolic) ὁλκαῖος drawn along masc/neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλκαίου — ὁλκαῖον stern post neut gen sg ὁλκαῖος drawn along masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλκαίων — ὁλκαῖον stern post neut gen pl ὁλκαῖος drawn along fem gen pl ὁλκαῖος drawn along masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁλκαίῳ — ὁλκαῖον stern post neut dat sg ὁλκαῖος drawn along masc/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εφόλκαιο — τὸ (Α ἐφόλκαιον) νεοελλ. (πυροβολ.) δίτροχο όχημα που έλκεται από τετράτροχο το οποίο καλείται προολκαίο («εφόλκαίο τού βλητοφόρου») αρχ. πιθ. πηδάλιο («ξεστὸν ἐφόλκαιον», Ομ. Οδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. επί + ὁλκαῖον (< ἕλκω)] … Dictionary of Greek
ολκαίος — ὁλκαῑος, αία, ον, ιων. τ. θηλ. ὁλκαίη (Α) [ολκή] 1. (για πλοίο) αυτός που σύρεται, που ρυμουλκείται 2. (για φίδι) αυτός που έρπει 3. (για δρόμο) οφιοειδής («ἕρπει ἀτραπὸν ὁλκαίην δολιχῷ μηρύγματι γαστρός», Νίκ.) 4. αλλεπάλληλος, διαδοχικός… … Dictionary of Greek