-
1 ἄκριος
ἄκριος ( ἄκρος), zur Spitze gehörig, ὑπὲρ ἄκρια ῥινός Opp. C. 2, 552; ἡἀκρία, die Burggöttin, s. ἀκραῖος.
-
2 άκριος
-
3 ἄκριος
-
4 ἄκριος
ἄκριος, zur Sptze gehörig; die Burggöttin -
5 ἐπ-άκριος
-
6 ὑπερ-άκριος
ὑπερ-άκριος, über den Höhen od. Bergen liegend; τὰ ὑπεράκρια, die darüber liegenden Anhöhen, Her. 6, 20. – In Attika hießen οἱ ὑπεράκριοι die ärmeren Bewohner der Hügel, im Ggstz der reicheren Bewohner der Ebenen u. der Küstenbewohner, πεδάσιοι u. παράλιοι, Her. 1, 59 u. Sp., wie D. Hal., s. διάκριοι.
-
7 υπερακριος
-
8 ἄκρις
A hill-top, mountain peak, Hom. only in Od., always in pl., ἄκριες ἠνεμόεσσαι windy mountain tops, Od. 9.400, cf. h.Cer. 382; δι' ἄκριας through hill-country, Od.10.281:— sg.,Περγαμίης ὑπὲρ ἄκριος Epigr.Gr.1035.8
(Pergam.). -
9 ἐπάκριος
-
10 ὑπεράκριος
ὑπερ-άκριος, über den Höhen od. Bergen liegend; τὰ ὑπεράκρια, die darüber liegenden Anhöhen. In Attika hießen οἱ ὑπεράκριοι die ärmeren Bewohner der Hügel, im Ggstz der reicheren Bewohner der Ebenen u. der Küstenbewohner, πεδάσιοι u. παράλιοι -
11 Ἔρρος
Grammatical information: m.Meaning: ὁ Ζεύς H.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Unclear. After Specht KZ 66, 200f. to *u̯orsos in οὑρανός (s. v.); after Fick KZ 43, 132 however `the god of Dew', Att. masc. to Ε῝ρση `Sister Dew'. - Cf. also Έρσαῖος ἄκριος Ζεύς H.Page in Frisk: 1,566Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Ἔρρος
См. также в других словарях:
ἄκριος — ἄκρις hill top fem gen sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ακρία — η (Α ἀκρία) το ακρί* αρχ. 1. (ως επίθ. τής Αθηνάς) αυτή που βρίσκεται στην Ακρόπολη 2. στον πληθ. ἀκρίαι οι βουνοκορφές. [ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. θηλ. από το επίθ. ἄκριος < ἄκρος (πρβλ. και ἀκραῑος < ἄκρος] … Dictionary of Greek
