-
1 επίκλησις
-
2 ἐπίκλησις
-
3 επικλησις
- εως ἥ1) прозвище, наименование, название(πολλὰς ἐπικλήσεις ἔχειν Plut.)
ἥ τῆς ποιήσεως ἐ. Plat. — (самое) название «производство»2) (добрая или дурная) слава, репутация(αἰσχίστη Thuc.)
ἐπίκλησιν ἔχειν Xen. — иметь (ту или иную) славу3) воззвание (о помощи), призыв(Ἀφροδίτης Luc.)
4) юр. апелляция -
4 ἐπίκλησις
-εως ἡ N 3 0-0-0-0-2=2 2 Mc 8,15; 15,26calling upon, invocationCf. CONNOLLY 1924, 337-364; TYRER 1924, 139-150 -
5 ἐπίκλησις
A surname, additional name; used by Hom. only in acc. abs., like ἐπίκλην, and mostly ἐπίκλησιν καλέειν, as Ἀστυάναξ, ὃν Τρῶες ἐπίκλησιν καλέουσιν Astyanax, as they call him by surname (his name being Scamandrius), Il.22.506; Ἄρκτος, ἣν καὶ Ἄμαξαν ἐ. καλέουσι which they call also the Wain, 18.487, cf. 7.138, 22.29; Τιτῆνας ἐ. καλέεσκεν.. τιταίνοντας ἀτασθαλίῃ μέγα ῥέξαι ἔργον named them Titans, after their endeavouring.. ([etym.] ἐπὶ τῷ τιταίνειν), Hes.Th. 207; so in Hdt.,ἐ. δὲ ἡ κρήνη ἐπικαλέεται Ἡλίου 4.181
; Ἀθηναίης ἐ.Ἀσσησίης 1.19
; also, in name only, nominally, [Μενέσθιον] τέκε Πολυδώρη Σπερχειῷ, αὐτὰρ ἐ. Βώρῳ she bare him to Spercheius (really), but nominally to Borus, Il.16.177;τὸν τοῦ βουκόλου ἐπίκλησιν παῖδα Hdt.1.114
; κατ' ἐ. Apollod.1.3.2; opp. ὄνομα, D.H.5.21.2. after Hom., in other cases, surname, name, Th.1.3, etc.3. imputation, charge, Id.7.68, PLille29.27 (iii B.C.);ἐ. ἔχει κακὸς ἐ̄ιναι X.Lac.9.4
.4. title, D.C.37.6, etc.; βασιλέα ἄξιον τῆς ἐ.Jul.Or.2.70c.5. announcement of result of an election, OGI458.82 (i B.C., pl.).II. calling upon, invocation,Ἀφροδίτης Luc.Salt.
II;δαιμόνων D.C.78.4
: abs., prayer,ἐ. καὶ εὐχαί LXX 2 Ma.15.26
;μεμιγμένας ἀπειλαῖς ἐπικλήσεις D.H.5.21
.2. call to an office, Astramps. Orac.84.9.3. judicial appeal, Vett.Val.281.14; esp. = Lat.appellatio, appeal to the Tribunes, Plu.Marc.2, Cat.Mi.33,al.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπίκλησις
-
6 ἐπίκλησις
ἐπί - κλησις ( καλέω): given name (‘surname’); only acc., adverbially or predicatively, mostly with καλεῖν, Ἄρκτον θ, ἣν καὶ ἅμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν, ‘which they call also by the name of the wain,’ Od. 5.273, Il. 7.138, Il. 22.506 ; Σπερχειῷ, αὐτὰρ ἐπίκλησιν Βώρῳ, ‘but by repute to B.,’ Il. 16.177.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐπίκλησις
-
7 ἐπίκλησις
ἐπί-κλησις, ἡ, Zuname, Beiname; ἄρκτον ϑ' ἣν καὶ ἅμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν, die man auch den Wagen (mit Beinamen) benennt; Ἀστυάναξ, ὃν Τρῶες ἐπίκλησιν καλέουσιν, wie ihn die Troer mit Beinamen nennen, denn sein Vater nannte ihn Skamandrios; Μενέσϑιον ἔτεκε Πολυδώρη Σπερχειῷ, αὐτὰρ ἐπίκλησιν Βώρῳ, aber unter dem von ihm angenommenen falschen Namen Boros; Τιτῆνας ἐπίκλησιν καλέεσκεν τιταίνοντας ἀτασϑαλίῃ μέγα ῥέξαι ἔργον, er benannte sie darum Titanen, weil sie, wo ἐπίκλησιν auf einen bestimmten Grund der Benennung hinweist; τὸν τοῦ βουκόλου ἕπίκλησιν παῖδα, dem Namen nach. Die Benennung; αἰσχίστη, der größte Schimpf. Die Anrufung. Die Berufung. Die Sage, das Gerücht -
8 επικλήσει
ἐπίκλησιςsurname: fem nom /voc /acc dual (attic epic)ἐπικλήσεϊ, ἐπίκλησιςsurname: fem dat sg (epic)ἐπίκλησιςsurname: fem dat sg (attic ionic)ἐπικλάωbend: aor subj act 3rd sg (attic epic ionic)ἐπικλάωbend: fut ind mid 2nd sg (attic ionic)ἐπικλάωbend: fut ind act 3rd sg (attic ionic) -
9 ἐπικλήσει
ἐπίκλησιςsurname: fem nom /voc /acc dual (attic epic)ἐπικλήσεϊ, ἐπίκλησιςsurname: fem dat sg (epic)ἐπίκλησιςsurname: fem dat sg (attic ionic)ἐπικλάωbend: aor subj act 3rd sg (attic epic ionic)ἐπικλάωbend: fut ind mid 2nd sg (attic ionic)ἐπικλάωbend: fut ind act 3rd sg (attic ionic) -
10 επικλήσεις
ἐπίκλησιςsurname: fem nom /voc pl (attic epic)ἐπίκλησιςsurname: fem nom /acc pl (attic)ἐπικλάωbend: aor subj act 2nd sg (attic epic ionic)ἐπικλάωbend: fut ind act 2nd sg (attic ionic) -
11 ἐπικλήσεις
ἐπίκλησιςsurname: fem nom /voc pl (attic epic)ἐπίκλησιςsurname: fem nom /acc pl (attic)ἐπικλάωbend: aor subj act 2nd sg (attic epic ionic)ἐπικλάωbend: fut ind act 2nd sg (attic ionic) -
12 πάνυ
πάνυ, sehr, gar sehr, zur Verstärkung zu Verbis u. Adjectivis gesetzt; τὰς πολλάς, τὰς πάνυ πολλὰς ψυχάς, Aesch. Ag. 1431 Ch. 848; Ar. Equ. 1134; ὅτι πάνυ πολὺ δοκεῖ σωφρονέστατος εἶναι τῶν νυνί, Plat. Charm. 157 d; πάνυ ἐν τῷ μεγίστῳ κινδύνῳ ὤν, Thuc. 8, 50, u. sonst; πάνυ σφόδρα vrbdn, Ar. Plut. 745 Plat. Apol. 25 a; aber auch gegen Phot. Bemerkung σφόδρα πάνυ gestellt, Aesch. 2, 36; πάνυ σπουδῇ, Dem. 20, 105; eben so πάνυ ὀλίγοι Xen. An. 5, 6, 7, ὀλίγοι πάνυ 4, 7, 14; ganz und gar, durchaus, πάνυ ἐξέφϑινται, Aesch. Pers. 890; οὐ πάνυ εὐδαιμονίσαι, Soph. O. C. 142; οὐδὲν πάνυ, ganz und gar Nichts, Ar. Nub. 733. 901; δοκεῖ δέ μοι καὶ πάνυ οὐδὲ εἶναι ἡ ἐπίκλησις αὕτη, Thuc. 1, 3; ὡς πάνυ εἰδῆτε, Xen. An. 5, 9, 3; Folgde. – In der Antwort nachdrücklich bejahend, jawohl, Ar. Plut. 393; πάνυ γε, Plat. Alc. I, 107 f; καὶ πάνυ γε, ἔφη, Charm. 154 e; πάνυ μὲν οὖν, Euthyphr. 13 d, u. öfter, u. Folgde. – Zu οὐ πάνυ tritt auch noch oft τι hinzu, Plat. Lys. 204 d Xen. An. 5, 9, 26 Cyr. 1, 6, 21; ἔφυγον μηδέν τι πάνυ διωκόμενοι, Hell. 5, 4, 45; οὐδεὶς πάνυ τι ἐπιχωριάζει, Plat. Phaed. 57 a. – Beim subst., ὁ πάνυ Περικλῆς, der sehr bekannte, allberühmte, Xen. Mem. 3, 5, 1; τῶν πάνυ στρατηγῶν, Thuc. 8, 89; Ἀλέξανδρος ὁ πάνυ, Ath. XII, 537 d; Ἠλέκτραν μὲν ἐκείνην τὴν πάνυ, τὴν Ἀγαμέμνονος, Luc. Vit. auct. 22; oft auch bei a. Sp.
-
13 ἐπί-κλην
ἐπί-κλην, adv., von ἐπικαλέω abgeleitet; aber Hesych. erkl. ἐπίκλη durch ἐπίκλησις u. ἐπωνυμία, wofür Ep. ad. 190 ( App. 239) δῶρον Ἀπόλλωνος ϑεῖον ἔχων ἐπίκλην zu sprechen scheint; vgl. Plat. Tim. 38 c ἐπίκλην ἔχοντα πλανητά, mit der v. l. ἐπίκλησιν; sonst ἐπίκλην λέγεσϑαι, καλεῖσϑαι, mit Zunamen benannt, zubenannt werden, Phil. 48 c Tim. 58 d; τοὔνομα ἡ ἀσπαλιευτικἡ ἐπίκλην γέγονε Soph. 221 c; Sp., wie ἐς τὸν τοῦ Αὐγούστου ἐπίκλην λιμένα D. Cass. 75, 16; Δίφιλος ὁ Λαβύρινϑος ἐπ. Luc. conv. 6. – Dem Namen nach, Apolld. 3, 13, 4.
-
14 επικλήσεσι
-
15 ἐπικλήσεσι
-
16 επικλήσεσιν
-
17 ἐπικλήσεσιν
-
18 επικλήσεων
-
19 ἐπικλήσεων
-
20 επικλήσεως
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ἐπίκλησις — surname fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπικλήσει — ἐπίκλησις surname fem nom/voc/acc dual (attic epic) ἐπικλήσεϊ , ἐπίκλησις surname fem dat sg (epic) ἐπίκλησις surname fem dat sg (attic ionic) ἐπικλάω bend aor subj act 3rd sg (attic epic ionic) ἐπικλάω bend fut ind mid 2nd sg (attic ionic)… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπικλήσεις — ἐπίκλησις surname fem nom/voc pl (attic epic) ἐπίκλησις surname fem nom/acc pl (attic) ἐπικλάω bend aor subj act 2nd sg (attic epic ionic) ἐπικλάω bend fut ind act 2nd sg (attic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπικλήσεσι — ἐπίκλησις surname fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπικλήσεσιν — ἐπίκλησις surname fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπικλήσιος — ἐπίκλησις surname fem gen sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπίκλησιν — ἐπίκλησις surname fem acc sg ἐπικλάω bend pres ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Эпиклеза — Это статья об элементе христианской литургии. Об эпитете богов см. Эпиклеса. Эпиклеза, Эпиклесис (лат. Epiclesis, греч. ἐπίκλησις призывание) часть анафоры христианской литургии, присутствующая в большинстве исторических литургий … Википедия
επίκληση — η (AM ἐπίκλησις) [επικαλώ] έκκληση για βοήθεια, παράκληση για συνδρομή με προσευχή, ικεσία, επίκληση τού ονόματος («ἐπίκλησις δαιμόνων», Δίων Κάσσ.) μσν. κατά τη θεία λειτουργία η αναφορά τού ονόματος τού προσώπου που τιμάται αρχ. 1. παρατσούκλι … Dictionary of Greek
Евхаристия — (Сандро Боттичелли, 1495 год) Евхаристия (греч … Википедия
Dionysios Rodotheatos — (griechisch Διονύσιος Ροδοθεάτος, * 1849 in Ithaka; † 1892 in Italien) war ein griechischer Dirigent, Komponist der jüngeren Ionischen Schule und einer der ersten griechischen Symphoniker. Der auf Ithaka geborene Rodotheatos wuchs in Korfu… … Deutsch Wikipedia
