-
1 ἐπι-μήδομαι
ἐπι-μήδομαι, gegen Einen ersinnen, δόλον πατρί, Bd. 4, 437 u. sp. D., wie Qu. Sm. 14, 479.
-
2 μήδομαι
Grammatical information: v.Meaning: `consider, conclude, devide, decide' (Hom.).Compounds: Rarely with ἐπι- and δια-, as 2. member e.g. in θρασυ-μήδης `with bold plans' (Pi., B.), also as PN (Il.). 2. μηδοσύνη `prudence' (hell.). 3. μήστωρ, - ωρος, - ορος m. `adviser' (Il., Hp.), also as PN (Il.); as 2. member e.g. δορι-μήστωρ m. `spear-, war-adviser' (E.), often in PN, e.g. Θεο-μήστωρ (Hdt.); f. in Κλυται-μήστρα, -η (s. on κλύω) a. o.; on μήστωρ s. Fraenkel Nom. ag. 1, 14ff., 66 n. 1; 2, 8 f., also Benveniste Noms d'agent 30, Schwyzer 530 n. 4 a. 531.Derivatives: Here 2. μήδεα n. pl. `counsels, (wise) plans' (Il.);Etymology: The primary thematic μήδομαι, from which μήσασθαι (beside old μῆστο?, cf. Schwyzer 751) and μήσομαι, is generally identified with the synonymous μέδομαι (s. μέδω). The lengthened grade (- η- also Dor., so old) is remarkable, as the relevant longvowel presents (Schwyzer 685) further prob. all have full grade. One might consider therefore, to separate μήδομαι from μέδομαι and to connect the root mē- `measure' discussed under μῆτις and μέτρον (which might be cognate with med- `measure') assuming a (presentic?) δ-enlargement (cf. Schwyzer 702 f.). A cross of * mē- and * med- may also be considered. This has to be old, as the verbal noun μήδεα has an agreement in Arm. mit-k' pl. `id.'; s. Beekes, XXXPage in Frisk: 2,223Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μήδομαι
-
3 ἐπιμήδομαι
ἐπι - μήδομαι: devise against; τινί τι, Od. 4.437†.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐπιμήδομαι
-
4 ἐπιμήδομαι
-
5 επιμηδομαι
(только в praes. и impf.) (против кого-л.) замышлять, придумывать(δόλον τινί Hom.)
-
6 ΜΑΩ
ΜΑΩ, antasten, körperlich u. geistig: – al praes. μῶμαι, begehren, suchen, τάδε γε μώμενος, so Etwas unternehmend, Soph. O. C. 840, nach Brunck's Verbesserung, wie Trach. 1136; μωμένα, Aesch. Ch. 40, 434; inf. auch in μῶσϑαι zsgzgn, Theogn. 769; vgl. Plat. Crat. 406 a τὰς Μούσας ἀπὸ τοῠ μῶσϑαι τὸ ὄνομα τοῠτο ἐπωνόμασαν, vom Nachsinnen (vgl. μήδομαι); imper. μώεο, Epicharm. bei Xen. Mem. 2, 1, 20, als lautete das Präsens μώομαι; μώμεϑα erkl. Hesych. ζητοῦμεν. – b) fut. μάσομαι, aor. ἐμασάμην (zum praes. μαίομαι, – vgl. δαίω – δάσασϑαι), betasten, berühren, suchen, nur in compp., denn auch Od. 11, 591, τῶν ὁπότ' ἰϑύσει' ὁ γέρων ἐπὶ χερσὶ μάσασϑαι, ist als tmesis für ἐπιμάσασϑαι zu betrachten. Das fut. μήσομαι u. den aor. ἐμησάμην s. unter μήδομαι. – c) perf. mit Präsensbedeutung μέμαα, μεμαώς, μεμαῶτος u. s. w. mit den synkopirten Formen μέμαμεν, μέματε, μέμασαν, imperat. μεμάτω, Il. 4, 304. 20, 355. Von dem Participium, das gewöhnlich in den viersylbigen Casus sein ω behält, findet sich auch der dual. μεμᾱότε, Il. 13, 197, u. μεμᾱότες, 2, 818, was Ap. Rh. 2, 1200 nachahmt, κῶας ἄγειν κριοῖο μεμᾶότας, auch μεμᾱώς steht Il. 16, 754. – Die Form μέμαε bei Theocr. 25, 64 ist zweifelhaft für μέμονε. Uebrigens vgl. μέμονα, zu dem es Einige als synkopirte Form ziehen, u. μαιμάω; – wonach trachten, heftig verlangen, begehren; absol., πῆ μέματον; wo strebt ihr hin, wo wollt ihr Beide so eifrig hin, Il. 8, 413. 14, 298, πρόσσω μεμαυῖαι, vorwärts strebend, eilend, 11, 615, μεμαότες ἐγχείῃσι, mit dem Speere vorwärts eilend, anstürmend, 2, 818; ἐπί τινι, gegen Einen, 21, 174. 22, 326; bes. im partic., Il. 4, 40. 5, 135; ἦρχε – ἀντικρὺ μεμαώς, gerade entgegenstrebend, 13, 137; – gewöhnlich c. inf., μέμασαν δ' ὑσμῖνι μάχεσϑαι, 2, 863; auch mit näherer Bezeichnung, ἐν δ' ἄρα ϑυμῷ ἀμφότεροι μέμασαν πολεμίζειν, sie verlangten in ihrem Herzen, 7, 3. 13, 337; ἀμφελίξασϑαι μεμαῶτες, Pind. N. 1, 43. – Auch c. gen., ἀλκῆς μεμαώς, der an die Abwehr denkt, nach der Schlacht begierig ist, Il. 5, 732. 17, 181, vgl. ἀλκῆς δ' οὔ μ' ἐπέεσσιν ἀποτρέψεις μεμαῶτα, 20, 256; so auch ἔριδος, 5, 752; vgl. δόρποιο μεμαότες Qu. Sm. 5, 334; – μέμαμεν δέ τοι ἔξοχον ἄλλων κήδιστοί τ' ἔμεναι, wir denken, haben im Sinne, uns so zu zeigen, Il. 9, 641, vgl. 10, 208. 236. 433.
-
7 μητιάω
μητιάω (μῆτις), wie μήδομαι, einen Beschluß, Rath fassen; βουλάς, Il. 20, 153; ἅσσα τε μητιόωσι μετά σφισι, 10, 208; absol., rathschlagen, βουλήν, ἥ ῥα ϑεοῖσιν ἐφήνδανε μητιόωσιν, 7, 45; klüglich ersinnen, erdenken, νόστον Ώδυσσῆϊ μητιόωσα, Od. 6, 14, öfter; κακὰ μητιόωντι, Il. 18, 312; δόλον ἐπί τινι, Ap. Rh. 4, 7. – Auch im med. bei sich ersinnen, beschließen, c. inf., μητιόωντο – τεῖχος ἀμαλδῦναι, Il. 12, 17; absol., φράζεσϑε, ϑεοί, καὶ μητιάασϑε, 22, 174; einzeln bei sp. D. S. μητίομαι.
См. также в других словарях:
επιμήδομαι — ἐπιμήδομαι (Α) σχεδιάζω κακό εναντίον κάποιου («δόλον ἐπεμήδετο πατρί», Ομ. Οδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + μήδομαι «στοχάζομαι»] … Dictionary of Greek