Перевод: с греческого на русский

с русского на греческий

ἐπι-δύω

  • 1 επιδυω

        (inf. aor. ἐπιδῦναι)
        

    ( о солнце) заходить (μέ πρὴν ἐπ΄ ἠέλιον δῦναι … Hom.; ὅ ἥλιος μέ ἐπιδύει ἐπί τινι NT.)

    Древнегреческо-русский словарь > επιδυω

  • 2 τεινω

         τείνω
        (fut. τενῶ, aor. ἔτεινα, pf. τέτᾰκα; pass.: aor. ἐτάθην - эп. τάθην, pf. τέτᾰμαι)
        1) натягивать
        

    (ἡνία Hom.; τόξον ἐπί τινι Aesch.)

        ἱστία τέτατο Hom. — паруса вздулись;
        τῇ δύω τελαμῶνε τετάσθην Hom. (грудь), где были натянуты две перевязи;
        φάσγανον ὑπὸ λαπάρην τέτατό οἱ Hom. — сбоку висел у него меч;
        μέ τ. ἄγαν Soph. — не слишком сопротивляться, быть уступчивым

        2) напрягать, повышать, усиливать
        τέτατο κρατερέ ὑσμίνη Hom. — жестокая битва (все) разгоралась;
        ἵπποισι τάθη δρόμος Hom.бег коней ускорился

        3) растягивать, (рас)простирать
        

    (λαίλαπα Hom.; δίκτυα Xen.)

        νὺξ τέταται βροτοῖσιν Hom. — ночь простерлась над смертными;
        ταθεὴς ἐπὴ γαίῃ Hom. — распростертый на земле;
        ἐτάθη πάταγος Soph. — раздался шум;
        διὰ παντὸς τοῦ οὐρανοῦ τεταμένον φῶς Plat. — протянувшееся через все небо сияние;
        αὐχέν τεταμένος Arst. — вытянутая (длинная) шея;
        τὼ χέρε τεινόμενος Theocr.вытягивая свои руки

        4) устремлять, направлять
        τ. λόγον εἴς τινα и εἴς τι Plat.направлять рассуждение на кого(что)-л.;
        τ. φόνον εἴς τινα Eur.замышлять чьё-л. убийство (ср. 5);
        ἶσον τ. πολέμου τέλος Hom. — направлять бой к равному (для обеих сторон) концу, т.е. никому не давать перевеса;
        ἐπὴ ἶσα μάχη τέτατο Hom. — сражение шло с равным успехом, т.е. без чьей-л. победы;
        ἥ ἄμιλλα αὐτῷ τέταται πρὸς τοῦτο πᾶσα Plat. — все его усилия направлены на это;
        τινὰ ἐπὴ σφαγάν τ. Eur.предавать кого-л. закланию

        5) длить, удлинять, продолжать, затягивать
        

    (φόνον Eur. - ср. 4)

        τὸν μακρὸν τ. βίον Aesch. — вести долгую жизнь;
        μακροὺς τ. λόγους Eur. или συχνοὺς τ. τῶν λόγων Plat. — пространно говорить;
        μακρὰν τ. Aesch., Soph. — долго тянуть, затягивать дело

        6) тянуться, простираться
        

    (πρὸς Λιβύην, παρὰ τέν λίμνην Her.)

        πέπλων στολίδες ὑπὸ σφυροῖσι τείνουσιν Eur.складки платья доходят до пят

        7) длиться, продолжаться
        

    τείνοντα χρόνον Aesch. — в течение всего времени, все время

        8) устремляться, направляться
        

    (πρός, εἴς τι Plat., Eur. и ἐπί τι Soph.)

        αὐτὸ δηλοῖ τοὔργον οἷ (v. l. ᾗ) τ. χρεών Eur. — само дело покажет, куда следует держать путь;
        ἐναντία τινὴ τ. Plat.оказывать сопротивление кому-л.;
        ἥ συμβουλίη ἔς τινα τείνουσα Her.обращенный к кому-л. совет

        9) относиться, иметь отношение, принадлежать, касаться
        

    (εἴς τινα Her., Eur.)

        ποῖ τείνει καὴ εἰς τί ; Plat. — куда и к чему это относится?;
        εἰς σὲ τείνει τῶνδε διάλυσις κακῶν Eur.тебе надлежит положить конец этим несчастьям

        10) быть сходным, походить
        

    πρός τινα τ. Plat.походить на кого-л.;

        ἐγγὺς τ. τινός Plat.быть очень похожим на что-л.

    Древнегреческо-русский словарь > τεινω

  • 3 επιμενω

        1) оставаться (еще), медлить, выжидать
        

    (εἰ δ΄ ἐθέλεις, ἐπίμεινον Hom.; νεῶν ποίησιν τελεσθῆναι Thuc.)

        ἐπίμεινον, Ἀρήϊα τεύχεα δύω Hom. — подожди, надену Ареевы доспехи

        2) ожидать, быть участью, предстоять
        

    (τίς ἄρα πότμος ἐπιμένει τὸν ἄλκιμον ἄνακτα; Eur.)

        3) оставаться, пребывать
        

    (ἐς αὔριον Hom.; ἐπὴ τῇ στρατιᾷ Xen.; ἡμέρας τινάς NT.)

        4) оставаться без изменений, сохраняться
        

    ἐ. ἐπιεικῶς συχνὸν χρόνον Plat.сохраняться в течение довольно долгого времени

        5) оставаться (при чем-л., твердо держаться чего-л.), упорствовать
        

    (ἐπὴ τοῦ κακουργήματος Dem.; τῇ ἁμαρτίᾳ NT.)

        ἐπέμενε ἐπὴ τῶν ἵππων ὀρθὸς ἑστηκώς Plat. — он твердо и прямо держался на колеснице;
        ἐ. ἐπὴ τῇ ζητήσει Plat. — упорно продолжать исследование;
        ἐ. ταῖς σπονδαῖς Xen. — соблюдать перемирие;
        ἐ. τῷ μέ ἀδικεῖν Xen. (строго) воздерживаться от несправедливостей;
        ἐπιμένοντος τοῦ πνεύματος Luc.так как ветер не утихал

        6) оставаться на поверхности
        

    (τὰ μὲν ἐπιμένει, τὰ δὲ φέρεται κάτω Arst.)

    Древнегреческо-русский словарь > επιμενω

  • 4 ιημι

         ἵημι
        (у Hom. преимущ. ῐ, атт. преимущ. ῑ)
        

    (impf. ἵην и ἵειν, conjct. ἱῶ, opt. ἱείην, fut. ἥσω, aor. ἧκα, aor. conjct. ὧ, aor. opt. εἵην, pf. εἷκα, ppf. εἵκειν, inf. praes. ἱέναι, inf. aor. 2 εἷναι, imper. praes. ἵει, imper. aor. 2 ἕς, part. praes. ἱείς, part. aor. 2 εἵς; med.: praes. ἵεμαι, impf. ἱέμην, aor. 2 εἵμην, praes. conjct. ἱῶμαι, aor. 2 conjct. ὧμαι, praes. opt. ἱείμην, aor. 2 opt. εἵμην, pf. med.-pass. εἷμαι, ppf. med.-pass. εἵμην, part. praes. ἱέμενος, part. aor. 2 ἕμενος, imper. praes. ἵεσο, imper. aor. 2 οὗ, inf. praes. ἵεσθαι, inf. aor. ἕσθαι; pass.: aor. 1 εἵθην - эп. ἕθην, fut. 1 ἑθήσομαι, adj. verb. ἑτός)

        1) слать, посылать, отправлять
        

    (ἴκμενον οὖρόν τινι, τινὴ ἄγγελόν τινα Hom.)

        δεξιὸν ἐρωδιὸν εἷναί τινι Hom.послать кому-л. цаплю с правой стороны, т.е. благоприятное знамение

        2) двигать, направлять
        

    ἱ. φυγῇ ἵππων πόδα Eur.погнать лошадей вскачь

        3) погонять, т.е. ехать
        

    (ἐπὴ Κυκλώπων θυμέλας = εἰς Μυκήνας Eur.)

        4) (тж. ἵ. φέρεσθαι Hom.) бросать, сбрасывать, низвергать, сталкивать
        

    (τινὰ εἰς Τάρταρον Aesch.; τινὰ ἀπ΄ ἄκρας πλακός Soph.; πέτρας ἄπο Eur.)

        τὸν Ἀχιλεὺς ποταμόνδε ἧκε φέρεσθαι Hom. — его (убитого Полидора) Ахилл столкнул в реку;
        ἧκα ἐγὼ πόδας καὴ χεῖρε φέρεσθαι Hom. — я бросился (вниз), раскинув руки и ноги;
        οἱ πολέμιοι ἧκαν ἑαυτοὺς κατὰ τῆς χιόνος εἰς τέν νάπην Xen.противники бросились (вниз) по снегу в долину

        5) пускать, метать, кидать
        

    (λᾶαν, ὀϊστόν Hom.; βέλεα ἐπί τινι Hes.; δόρυ Eur.; κομήτην ἰόν Soph.)

        ἱ. τῇ ἀξίνῃ Xen.пускать топором (в кого-л.);
        συνάραξε νήϊα δοῦρα τόσσον γὰρ ἵησιν Hom. (Киклоп) разбил бы доски (нашего) корабля:
        — настолько далеко он бросает (камни)

        6) метать копья, пускать стрелы, стрелять
        

    (ἐπὴ σκοπόν, v. l. ἐπὴ στόχον Xen.)

        ἥσω καὴ ἐγώ Hom. — метну копье и я;
        ἱ. τινός Soph.стрелять в кого-л.

        7) med. (тж. ἵεσθαι θυμῷ Hom.) стремиться, жаждать
        ἱέμενος πόλιος Hom. — рвущийся в город;
        ἱέμενος νίκης Hom. — жаждущий победы;
        ἱέμενος νόστοιο Hom.жаждущий возвращения домой

        8) med. устремляться, спешить
        

    (οἴκαδε Hom.; εἰς ὄρεα Eur.; ἐπὴ τὸν βαλόντα Arst.)

        9) спускать, т.е. привешивать
        

    ἱ. κόμας Hom.зачесывать вниз или распускать волосы;

        ἐθείρας ἱ. ἀμφὴ λόφον Hom. — окружить гребень шлема спускающейся гривой, т.е. приделать к шлему ниспадающий султан;
        ἔκ τινος ἄκμονας δύω ἱ. Hom.привязать к чему-л. две наковальни

        10) привязывать, впрягать
        11) издавать, испускать
        

    (ὄπα κάλλιμον Hom.; φωνήν Aesch., Plut.; διαπρύσιον κέλαδον Eur.; ἄλλα μέλη, sc. τῶν χοροῶν Plat.)

        12) произносить
        

    (ἔπεα Hom.; ἔπος δυσθρήνητον Soph.)

        13) говорить
        

    Ἑλλάδα γλῶσσαν ἱ. Her. — говорить на греческом языке;

        πᾶσαν γλῶσσαν ἱ. Soph. — кричать во все горло;
        τὸ τᾶς εὐφήμου στόμα φροντίδος ἱ. Soph. — говорить устами благоговейной мысли, т.е. безмолвно молиться

        14) лить, изливать:

    (Ἀξιός)

    , ὃι; ὕδωρ ἐπὴ γαῖαν ἵησιν Hom. ( река) Аксий, который несет свои воды по (фракийской) земле
        15) изливаться, струиться, течь
        

    Ἐνιπεύς, ὃς πολὺ κάλλιστος ποταμῶν ἐπὴ γαῖαν ἵησιν Hom. — Энипей, прекраснейшая из рек, текущих на земле;

        ἵει νᾶμα πυρός Eur.течет огненный поток

        16) испускать, выбрасывать, изрыгать, извергать
        17) лить, проливать, ронять
        18) выпускать (из рук), ронять

    Древнегреческо-русский словарь > ιημι

См. также в других словарях:

  • ἐπιδύσεις — ἐπιδύ̱σεις , ἐπί δύω 1 aor subj act 2nd sg (epic) ἐπιδύ̱σεις , ἐπί δύω 1 fut ind act 2nd sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἐπέδυσεν — ἐπέδῡσεν , ἐπί δύω 1 aor ind act 3rd sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • POLYPHEMUS — inter Cyclopas omnes, qui centum fuisse memorantur, viribus corporis formaeque magnitudine praestantissimus fuit; quibus vero parentibus ortus fuerit, nondum constat. Apollonius, Argon. l. 1. illum Neptunô et Europâ Tityi filiâ natum fuisse… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • καθίζω — (AM καθίζω, Α ιων. τ. κατίζω) (μτβ.) 1. βάζω κάποιον να καθίσει, δίνω θέση, τοποθετώ (α. «μέ κάθισε δίπλα του» β. «πρίν γ ὅτε δή σ ἐπ ἐμοῑσιν ἐγὼ γούνεσσι καθίσσας», Ομ. Ιλ.) 2. (αμτβ.) κάθομαι, παίρνω στάση καθημένου, παίρνω θέση (α. «κάθισε… …   Dictionary of Greek

  • κούρος — Μαρμάρινο αναθηματικό ή επιτύμβιο άγαλμα της μνημειακής ελληνικής αρχαϊκής πλαστικής, που απεικονίζει νέους σε όρθιο γυμνό. Ο εικαστικός τύπος του κ., εμπνευσμένος από αιγυπτιακά πρότυπα, εμφανίζεται όρθιος, μετωπικός, με φαρδείς ώμους, λεπτή… …   Dictionary of Greek

  • Перревос, Христофор — Христофор Перревос греч. Χριστόφορος Περραιβός …   Википедия

  • επικαταδύνω — ἐπικαταδύνω (Α) 1. καταδύομαι, βυθίζομαι κατόπιν 2. (για αστέρια) δύω κατόπιν («ἐπικαταδύω τῷ ἡλίω», Πρόκλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κατα δύνω (ή καταδύω) «βυθίζομαι»] …   Dictionary of Greek

  • κατακλίνω — (AM κατακλίνω) 1. βάζω κάτι σε πλαγιαστή θέση («δόρυ κατακλίνας ἐπὶ γαίῃ», Ομ. Οδ.) 2. βάζω κάποιον να πλαγιάσει για να κοιμηθεί («ἡ δὲ παιδίον κατέκλινε», Αριστοφ.) 3. μέσ. κατακλίνομαι ξαπλώνω στο κρεβάτι, πλαγιάζω μσν. μτφ. παίρνω τον κατήφορο …   Dictionary of Greek

  • τρίποδος — η, ο / τρίπους, ουν, ΝΜΑ, και λόγιος τ. τρίπους Ν, και ποιητ. τ. τρίπος Α 1. αυτός που έχει τρία πόδια 2. (σχετικά με πρόσ. και ιδίως γέροντα που στηρίζεται σε ραβδί) αυτός που βαδίζει με τρία πόδια («τρίποδι βροτῷ», Ησίοδ.) 3. (σχετικά με έπιπλα …   Dictionary of Greek

  • χωρίζω — ΝΜΑ 1. θέτω χωριστά, απομακρύνω κάποιον ή κάτι από άλλους ή άλλα (α. «χώρισα τα παιδιά για να μην τσακώνονται» β. «χωρίζουσι δ ἀλλήλων λόγους», Ευρ.) 2. διασπώ κάτι το ενιαίο, διαιρώ (α. «δεν μπορείς να χωρίσεις το σώμα από την ψυχή» β. «χώρισε… …   Dictionary of Greek

  • βασιλεύω — εψα, βασιλεμένος 1. είμαι βασιλιάς ή διοικώ ως τέτοιος: Ο τωρινός βασιλιάς βασιλεύει επί μισό αιώνα. 2. ακμάζω, κυριαρχώ: Στην εποχή μας βασιλεύουν οι επιτήδειοι. 3. δύω: Ο ήλιος βασιλεύει στη δύση …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»