-
1 ἐπιβόητος
A cried out against, ill spoken of, περί τινος Th.6.16; , cf. Anacr.60. Adv. - τως notoriously, Poll.5.160.II. in good sense, famous, D.C.60.28, Themist.Ep.11.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιβόητος
-
2 ἐπιβοάω
A call upon or to, cry out to,ἐ. τινὶ ὅτι.. Th.5.65
; ἐ. τινί, c. inf., call on one to do.., Id.4.28, 7.70: c.acc., invoke,θεόν AP9.334
(Pers.): abs., of hounds, give tongue, X.Cyn.6.19; cry out, Arr.Epict.4.1.14; of calling upon the dead at funerals, BMus.Inscr.791, al. ([place name] Cnidus).2. utter or sing aloud over,τινί τι, μέλος χέρνιβι ἐπιβοᾶν Ar.Av. 898
; shriek out besides,στέρν' ἄρασσε κἀπιβόα τὸ Μύσιον A.Pers. 1054
codd. (lyr.);ἔγχει, κἀπιβόα τρίτον παιῶνα Pherecr.131.5
.3. [voice] Med., cry out against, Luc.DMeretr.12.1:—[voice] Pass., τὰ ἴδια ἐπιβοώμενος cried out against in regard to private matters, Th.6.16.4. applaud, acclaim, Arr.Epict.3.23.10, M.Ant.10.34.II. [voice] Med., invoke, call upon, θεοὺςἐπιβώσομαι Od.1.378
; σὲ γὰρ πρώτην.. ἐπιβωσόμεθ' (v.l. for ἐπιδωσόμεθ') Il.10.463;τὸν Ἀπόλλωνα ἐπιβώσασθαι Hdt.1.87
; ἐπιβοᾶται (lyr.); θεοὺς.. ἐπιβοώμενοι, πατέρων τάφους ἐ., Th. 3.59, 67;ὅρκους καὶ πίστεις D.H.11.49
; call to aid, τὴν ἄλλην στρατιὴνἐπεβώσαντο Hdt.9.23
, cf. 5.1: c.inf., ἐ. [τινὰ] μὴ ἀπολέσαι τὴνπατρίδα Th.8.92
.2. c.acc. rei, call out, Id.7.69.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιβοάω
-
3 ἐπιβοή
-
4 ἐπιβόημα
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιβόημα
-
5 ἐπιβόησις
2. shouting, Str.10.3.15.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιβόησις
-
6 σύ-στασις
σύ-στασις, ἡ, 1) das Zusantmenstellen, Zusammenbringen, Versammeln, Vereinigen. – 2) das Zusammensetzen, Verfertigen, Anordnen; ἡ τῶν ὡρῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ σύστασις, Plat. Conv. 188 a; πραγμάτων, im Gedicht, Arist. poet. 14; προςώπου, das Zurechtlegen des Gesichts, wenn man es in Falten legt, um ihm eine unveränderlich ernste Haltung zu geben, Plut. Pericl. 5; τῆς ἐπιβο υλῆς, der zur Nachstellung entworfene Plan, Pol. 6, 7, 8. – Auch das Zusammenführen mit einem Andern, Vorstellung, Empfehlung, Plut. Them. 27. – 3) das Zusammentreten, die Versammlung, Verbindung, sowohl durch Freundschaft, als in böser Absicht, Zusammenrottung, Aufstand, Dem. 45, 67; πρός τινα, Pol. 3, 78, 2 u. öfter. – Auch das Zusammentreffen im Kampfe, die Schlacht selbst, Her. 6, 117. 7, 167; ἡ ἐν ταῖς συμπλοκαῖς μάχη καὶ σύστασις, Plat. Legg. VIII, 833 a; auch γνώμης, Aufregung, Bangigkeit, Thuc. 7, 71, wie φρενῶν, Eur. Hipp. 983 (s. συνίστημι). – 4) das Bestehen, Beschaffenheit, Zustand, bes. dauernder, von Staaten, οὐδ' ἡ τοιαύτη ξύστασις ἅπαντα μενεῖ χρόνον, Plat. Rep. VIII, 546 a; τοῦ κόσμου, Tim. 32 e; πόλεων, Legg. VI, 782 a; τῆς πολιτείας, Verfassung, Pol. 6, 43, 5 u. oft; die nach einem Aufruhr wieder hergestellte Einigkeit der Bürger, Isocr. u. sonst; Pol. vrbdt εἰληφέναι τήν τε σύστασιν καὶ τὴν αὔξησιν, 6, 4, 13.
-
7 ἐπι-βου-κόλος
ἐπι-βου-κόλος, ὁ, = βουκόλος, der Rinderhirt, Homerisch das compos. so viel wie das simpl., vgl. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 109; bei Hom. sechsmal, in der Formel βοῶν ἐπιβο υκόλος ἀνήρ, Homerische Tautologie, Odyss. 3, 422. 20, 235. 21, 199. 22, 268. 285; βοῶν ἑλίκων ἐπιβουκόλος Odyss. 22, 292. – Theocr. 25, 1.
-
8 ἐπι-βολή
ἐπι-βολή, ἡ, 1) das Dazu-, Daraufwerfen, der Umwurf, die Bedeckung, ἱματίων ἐπιβολαί Thuc. 2, 49; πλίνϑων, die daraufgelegten Steine, Lagen, Schichten, 3, 20; vgl. D. Sic. 2, 10; χειρῶν σιδηρῶν Thuc. 7, 62, das Anlegen; σημείων Luc. Tim. 13; διανοίας Longin. 35, 3; ohne diesen Zusatz, Beobachtung, Bemerkung, Epicur. bei D. L. u. a. Sp. – 2) die auferlegte Strafe, bes. Geldstrafe, Ar. Vesp. 769; Lys. 9, 11; ἐπιβολὰς ἐπιβάλλειν 20, 14 u. öfter bei den Rednern; ἐπιβολὰς ὦφλον Andoc. 1, 73, wo die codd. wie öfter ἐπιβο υλάς haben, zur Strafe verurtheilt sein; – die Auflage, Abgabe, Plut. Cat. mai. 18 u. öfter. – 3) der Angriff, Pol. 6, 25, 7; Plut. Alex. 25 Caes. 44 n. a. Sp. Bei Thuc. 1, 93 v. l. für das bessere ἐπιβουλή; χειρῶν ἐπιβολαὶ ἐγένοντο, es kam zum Handgemenge, D. Hal. – Uebh. das Unternehmen, der Anschlag, τὴν ἐπιβολὴν ἐκφροντίζειν Thuc. 3, 45; oft bei Pol. u. Sp, wie Plut. βραδὺς ἐφάνη ταῖςἐπιβολαῖς, Mar. 33; ἡ τῶν ὅλων ἐπ., Anschlag auf das Ganze, Pol. 1, 3, 6; οἱ ἐξ ἐπιβολῆς ἀδικήσαντες, mit Vorbedacht, D. Sic. 13, 27. – In der Musik, Artemo bei Ath. XIV, 637 d. Vgl. ἐπιβάλλω. – Bei den Rhetoren theils die Anlage der Rede, eines Stückes, theils was hinzukommt, der Schmuck der Rede.
-
9 ἐπιβολή
ἐπι-βολή, ἡ, (1) das Dazu-, Daraufwerfen, der Umwurf, die Bedeckung; πλίνϑων, die daraufgelegten Steine, Lagen, Schichten; χειρῶν σιδηρῶν, das Anlegen. (2) die auferlegte Strafe, bes. Geldstrafe; ἐπιβο υλάς, zur Strafe verurteilt sein; die Auflage, Abgabe. (3) der Angriff; ἐπιβουλή; χειρῶν ἐπιβολαὶ ἐγένοντο, es kam zum Handgemenge. Übh. das Unternehmen, der Anschlag; ἡ τῶν ὅλων ἐπ., Anschlag auf das Ganze; οἱ ἐξ ἐπιβολῆς ἀδικήσαντες, mit Vorbedacht. In der Musik, vgl. ἐπιβάλλω. Bei den Rhetoren teils die Anlage der Rede, eines Stückes, teils was hinzukommt, der Schmuck der Rede -
10 σύστασις
σύ-στασις, ἡ, (1) das Zusammenstellen, Zusammenbringen, Versammeln, Vereinigen; (2) das Zusammensetzen, Verfertigen, Anordnen; πραγμάτων, im Gedicht; προςώπου, das Zurechtlegen des Gesichts, wenn man es in Falten legt, um ihm eine unveränderlich ernste Haltung zu geben; τῆς ἐπιβο υλῆς, der zur Nachstellung entworfene Plan. Auch das Zusammenführen mit einem anderen, Vorstellung, Empfehlung; (3) das Zusammentreten, die Versammlung, Verbindung, sowohl durch Freundschaft, als in böser Absicht, Zusammenrottung, Aufstand. Auch das Zusammentreffen im Kampfe, die Schlacht selbst; auch γνώμης, Aufregung, Bangigkeit; (4) das Bestehen, Beschaffenheit, Zustand, bes. dauernder, von Staaten; τῆς πολιτείας, Verfassung; die nach einem Aufruhr wieder hergestellte Einigkeit der Bürger
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий