-
1 εξελκομένοιο
-
2 ἐξελκομένοιο
-
3 ἌΓνυμι
ἌΓνυμι (FΑΓ, καυάξαις), zerbrechen, ἄγνυτον ὕλην Il. 12, 148, fut. ἄξω in compos., aor. ἦξα Il. 23, 392 vgl. Od. 19, 539 ohne Digamma, ἔαξα Theocr. 25, 256 (s. κατάγνυμι); Iliad. 16, 371 πολλοὶ ἵπποι ἄξαντ' ἐν πρώτῳ ῥυμῷ λίπον ἅρματα, nachdem sie zerbrochen hatten, dual. wegen des vor jeden Wagen gespannten Paares von Pferden, Lehrs Aristarch. p. 196 not.; vgl. Iliad. 6, 40; – perf. ἔαγα, ion. ἔηγα, in compos., zerbrochen sein; Pass. pr. ἀγνυμενάων Il. 16, 769. νηῶν Od. 10, 123; von dem sich brechenden Wiederhall ἄγνυτο ἠχώ Hes. Sc. 279. 348, vgl. κέλαδον ἀγνύμενον διὰ στομάτων Pind. frg. 238; vom Fluß, der sich krümmt, περὶ καμπὰς πολλὰς ἀγνύμενος Her. 1, 185; aor. II. ἐάγην, Hom. ἄγη ἔγχος Il. 16, 801; τοῦ δ' ἐξελκομένοιο πάλιν ἄγεν ὀξέες ὄγκοι (für ἐάγη-σαν), Il. 4, 214, wo πάλιν ohne Zweifel zu ἐξελκομένοιο gehört, sie brachen, als der Pfeil rückwärts herausgezogen wurde, s. Nicanor. in den Scholl.; – Il. 11, 559 ἐάγη [ᾱ] am Ende des Verses. – In Prosa gew. κατάγνυμι.
-
4 κοτυληδών
κοτυληδών, όνος, ἡ, wie κοτύλη, jede Vertiefung; – a) vom Becher, ἐκϑλίψαντα πορεῖν κυάϑου κοτυληδόνα πλήρη Nic. Al. 547. – b) die Pfanne des Hü sth eckens, νῦν γὰρ ἐν ἄρϑροις τοῖς ἡμετέροις στρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών Ar. Vesp. 1495; so erkl. Arist. H. A. 1, 13, τὸ δὲ ἐν ᾡ στρέφεται ὁ μηρός, κοτυληδών; vgl. 3, 7. – c) die Saugnäpfchen an den Fängen der πολύποδες, der Dintenfische, mit denen sie sich an Felsen anhängen u. ihren Raub fassen, πουλύποδος ϑαλάμης ἐξελκομένοιο πρὸς κοτυληδονόφιν πυκιναὶ λάϊγγες ἔχονται Od. 5, 432; vgl. Arist. H. A. 4, 1 u. Ath. XI, 479 b. – d) die Saugwarzen an der Mutter trächtiger, wiederkäuender Thiere, Galen. – e) eine Pflanze, umbilicus Veneris; Diosc.; Nic. Th. 681.
-
5 θαλάμη
θαλάμη, ἡ (vgl. ϑάλαμος), Lager, Aufenthalt, Schlupfwinkel, bes. der Fische u. Wasserthiere, πολύποδος ϑαλάμης ἐξελκομένοιο Od. 5, 432; vgl. Arist. H. A. 8, 3, 5 u. öfter; τὰς ἐμβυϑίους ϑαλάμας δύνειν εἰώϑασιν αἱ πίνναι Ath. III, 93 f. – Allgemeiner Eur. ὃς γᾶς ἐξέβα ϑαλαμῶν, Herc. Für. 807; ἐν ταῖς πολυδένδρεσσιν Ὀλύμπου ϑαλάμαις Bacch. 561; ϑαλάμαις σφαγέντα Phoen. 938; sp. D., wie Nic. Al. 8; Luc. Navig. 2. – Nach Poll. 2, 79 sind αἱ ϑαλάμαι die Nasenhöh. lungen.
-
6 θαλάμη
θᾰλᾰμ-η, ἡ,A lurkingplace, den, lair,πουλύποδος θαλάμης ἐξελκομένοιο Od.5.432
, cf.Arist.HA 599b15, Numen. ap. Ath.7.315b; of the σωλήν and polypus, Arist.HA 535a17, 549b32; of the nest of the fish φωλίς, ib. 621b9; of the Theban dragon's den, E.Ph. 931 (pl.); of the cave of Trophonius, Id. Ion 394 (pl.); of the grave, Id.Supp. 980 (anap., pl.); of the hive or nest of bees, in pl., AP6.239 (Apollonid.), 9.404 (Antiphil.); cj. in E.Ba. 561 (v.θάλαμος 11
).2 of cavities in the body, Hp. de Arte 10(pl.); ventricle of the heart, Arist.Somn.Vig. 458a17; of the pores of sponges, Id.HA 548a28; the nostrils, Poll.2.79; αὕτη τῶν κοιλιῶν ἡ οἷον θ. of the ([place name] Galenic ) optic thalamus, Gal.UP16.3; of recesses in the cranial bones, ib.11.3; of the eye- socket, Steph.in Hp.1.93D. -
7 ἄγνυμι
Aἄγνῠτον Hom.
, v. infr.: [tense] fut. ἄξω ([etym.] κατ-) Il.8.403: [tense] aor.1ἔαξα Hom.
, ([etym.] κατ-) Ar.V. 1436, etc.,ἦξα Il.23.392
, ([etym.] κατ-) Hp.Epid.5.26; imper.ἆξον Il.6.306
; part.ἄξας 16.371
, E.Hel. 1598 (κατ-εάξαντες Lys.3.42
codd., perh. to distinguish it from [tense] aor. 1 of ἄγω); inf.ἆξαι Il.21.178
:—[voice] Pass., [tense] pres., v. infr.: [tense] aor. 2 ἐάγην ([pron. full] ᾰ, exc. ἐᾱγη II.11.559) Hom., etc.; [dialect] Ep. 3 sing.ἄγη Il.3.367
, [ per.] 3pl.ἄγεν 4.214
: [tense] pf. [voice] Act. (in pass. sense) , Q.S.1.204; [dialect] Ion. ἔηγα ([etym.] κατ-) Hdt.7.224, Hp.Fract.24: [tense] pf.[voice] Pass.κατ-έαγμαι Luc.Tim.10
: (ϝ, cf. καυάξαις; ᾰ by nature, ἆξον (Hdn.Gr.2.14), ἆξαι on analogy of [var] contr. forms of κατα-ϝάγνυμι):—break, shiver,εἴσω δ' ἀσπίδ' ἔαξε Il.7.270
;ἦξε θεὰ ζυγόν 23.392
; 371;νῆας.. ἔαξαν κύματα Od.3.298
; πρό τε κύματ' ἔαξεν broke the waves, 5.385; ἄγνυτον ὕλην crashed through it, of wild boars, Il.12.148;ἄγνυσι κεραυνόν APl.4.250
:—[voice] Pass., with [tense] pf. ἔᾱγα, to be broken, shivered,ἐν χείρεσσιν ἄγη ξίφος Il.3.367
. cf. 16.801;ἐν καυλῷ ἐάγη δολιχὸν δόρυ 13.162
; πάταγος.. ἀγνυμενάων (sc. of the trees) 16.769;νηῶν θ' ἅμα ἀγνυμενάων Od.10.123
;τοῦ [ὀϊστοῦ] δ' ἐξελκομένοιο πάλιν ἄγεν ὀξέες ὄγκοι Il.4.214
; ποταμὸς περὶ καμπὰς πολλὰς ἀγνύμενος with a broken, i.e. winding, course, Hdt.1.185: metaph., ἄγνυτο ἠχώ the sound spread around, Hes.Sc. 279, 348; κέλαδος ἀγνύμενος διὰ στομάτων, of the notes of song, Lyr.Adesp.93.—[voice] Act. never in Prose, [voice] Pass. once in Hdt., κατάγνυμι being in general use.
См. также в других словарях:
ἐξελκομένοιο — ἐξέλκω draw pres part mp masc/neut gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Страдательный залог — (грамм.) залог (см.), обозначающий, что подлежащее является носителем выражаемого глаголом действия, исходная точка которого лежит вне подлежащего. В С. конструкции грамматический субъект является именем объекта действия, обозначаемого глаголом.… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
θαλάμη — η (AM θαλάμη) το θαλάμι, η τρύπα στην οποία ζουν υδρόβια ζώα («πουλύποδος θαλάμης έξελκομένοιο», Ομ. Οδ.) νεοελλ. κοίλωμα τών φορητών όπλων, καθώς και τών πυροβόλων, το οποίο χρησιμεύει για την υποδοχή τού βλήματος αρχ. 1. σπήλαιο, κοίλωμα τού… … Dictionary of Greek
