-
1 εαγην
-
2 ἐάγην
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐάγην
-
3 ἄγνῦμι
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἄγνῦμι
-
4 ἌΓνυμι
ἌΓνυμι (FΑΓ, καυάξαις), zerbrechen, ἄγνυτον ὕλην Il. 12, 148, fut. ἄξω in compos., aor. ἦξα Il. 23, 392 vgl. Od. 19, 539 ohne Digamma, ἔαξα Theocr. 25, 256 (s. κατάγνυμι); Iliad. 16, 371 πολλοὶ ἵπποι ἄξαντ' ἐν πρώτῳ ῥυμῷ λίπον ἅρματα, nachdem sie zerbrochen hatten, dual. wegen des vor jeden Wagen gespannten Paares von Pferden, Lehrs Aristarch. p. 196 not.; vgl. Iliad. 6, 40; – perf. ἔαγα, ion. ἔηγα, in compos., zerbrochen sein; Pass. pr. ἀγνυμενάων Il. 16, 769. νηῶν Od. 10, 123; von dem sich brechenden Wiederhall ἄγνυτο ἠχώ Hes. Sc. 279. 348, vgl. κέλαδον ἀγνύμενον διὰ στομάτων Pind. frg. 238; vom Fluß, der sich krümmt, περὶ καμπὰς πολλὰς ἀγνύμενος Her. 1, 185; aor. II. ἐάγην, Hom. ἄγη ἔγχος Il. 16, 801; τοῦ δ' ἐξελκομένοιο πάλιν ἄγεν ὀξέες ὄγκοι (für ἐάγη-σαν), Il. 4, 214, wo πάλιν ohne Zweifel zu ἐξελκομένοιο gehört, sie brachen, als der Pfeil rückwärts herausgezogen wurde, s. Nicanor. in den Scholl.; – Il. 11, 559 ἐάγη [ᾱ] am Ende des Verses. – In Prosa gew. κατάγνυμι.
-
5 αγνυμι
(fut. ἄξω, aor. ἔαξα - эп. ἦξα; aor. 2 pass. ἐάγην с ᾱ и ᾰ - эп. тж. ἄγην) ломать, разбивать(ἀσπίδα, ἅρματα Hom.; ῥόπαλον Theocr.)
οἱ ἐν χείρεσσιν ἄγη ἔγχος Hom. — в руках у него сломалось копье;κόναβος νηῶν ἀγνυμενάων Hom. — треск разбиваемых кораблей;ἄγνυτο ἠχώ Hes. — прокатилось эхо;ποταμὸς ἀγνύμενος Her. — текущая извилинами река -
6 ἄγνυμι
Aἄγνῠτον Hom.
, v. infr.: [tense] fut. ἄξω ([etym.] κατ-) Il.8.403: [tense] aor.1ἔαξα Hom.
, ([etym.] κατ-) Ar.V. 1436, etc.,ἦξα Il.23.392
, ([etym.] κατ-) Hp.Epid.5.26; imper.ἆξον Il.6.306
; part.ἄξας 16.371
, E.Hel. 1598 (κατ-εάξαντες Lys.3.42
codd., perh. to distinguish it from [tense] aor. 1 of ἄγω); inf.ἆξαι Il.21.178
:—[voice] Pass., [tense] pres., v. infr.: [tense] aor. 2 ἐάγην ([pron. full] ᾰ, exc. ἐᾱγη II.11.559) Hom., etc.; [dialect] Ep. 3 sing.ἄγη Il.3.367
, [ per.] 3pl.ἄγεν 4.214
: [tense] pf. [voice] Act. (in pass. sense) , Q.S.1.204; [dialect] Ion. ἔηγα ([etym.] κατ-) Hdt.7.224, Hp.Fract.24: [tense] pf.[voice] Pass.κατ-έαγμαι Luc.Tim.10
: (ϝ, cf. καυάξαις; ᾰ by nature, ἆξον (Hdn.Gr.2.14), ἆξαι on analogy of [var] contr. forms of κατα-ϝάγνυμι):—break, shiver,εἴσω δ' ἀσπίδ' ἔαξε Il.7.270
;ἦξε θεὰ ζυγόν 23.392
; 371;νῆας.. ἔαξαν κύματα Od.3.298
; πρό τε κύματ' ἔαξεν broke the waves, 5.385; ἄγνυτον ὕλην crashed through it, of wild boars, Il.12.148;ἄγνυσι κεραυνόν APl.4.250
:—[voice] Pass., with [tense] pf. ἔᾱγα, to be broken, shivered,ἐν χείρεσσιν ἄγη ξίφος Il.3.367
. cf. 16.801;ἐν καυλῷ ἐάγη δολιχὸν δόρυ 13.162
; πάταγος.. ἀγνυμενάων (sc. of the trees) 16.769;νηῶν θ' ἅμα ἀγνυμενάων Od.10.123
;τοῦ [ὀϊστοῦ] δ' ἐξελκομένοιο πάλιν ἄγεν ὀξέες ὄγκοι Il.4.214
; ποταμὸς περὶ καμπὰς πολλὰς ἀγνύμενος with a broken, i.e. winding, course, Hdt.1.185: metaph., ἄγνυτο ἠχώ the sound spread around, Hes.Sc. 279, 348; κέλαδος ἀγνύμενος διὰ στομάτων, of the notes of song, Lyr.Adesp.93.—[voice] Act. never in Prose, [voice] Pass. once in Hdt., κατάγνυμι being in general use. -
7 ἔα
ἔᾱ, exclam. of surprise or displeasure,A ha! oho! esp. before a question, ἔα, τί χρῆμα; A.Pr. 300, E.Or. 1573; ἔα, τίς οὗτος .. ; Id.Hec. 501, cf. 733, al.; ἔα, τίς ἔσθ'; Ar.Pl. 824; sts. extra versum, E. Hec. 1116, Med. 1005, al.; sts. doubled,ἔ. ἔα, ἄπεχε A.Pr. 688
(lyr.);ἔα [ἔα], ἰδού S.OC 1477
(lyr.).—Rare in Prose,ἔα, ἔφη, σοφισταί τινες Pl.Prt. 314d
; ἔα, τί ἡμῖν καὶ σοί; Ev.Luc.4.34.------------------------------------ -
8 σβέννυμι
Grammatical information: v.Meaning: `quench, to extinguish, to be extinguished, extinct (IA.).Other forms: - ύω (Pi., Hp. a. o.), aor. σβέσ(σ)αι (Il.), pass. σβεσθῆναι (IA.), fut. σβέσω (A., E. a. o.); midd. σβέννυμαι (Hes.), aor. σβῆναι (Il.), fut. σβήσομαι (Pl. a. o.), perf. ἔσβηκα (A.), ἔσβεσμαι (Parm. a.o.).Compounds: Also w. prefix, esp. ἀπο- and κατα- (on the use in Hom. Graz Le feu dans l'Il. et l'Od.259ff.).Derivatives: σβέ-σις ( ἀπό-, κατά- σβέννυμι) f. `extinction, putting out' (Arist. etc.), σβεσ-τήρ, - τῆρος m. `extinguisher' (Plu.; not quite certain), - τήριος `useful for extinguishing' (Th. etc.), - τικός `id.' (Arist. etc.); ἄ-σβεσ-τος `unextinguishable' (Hom. a.o.; σβεστός Nonn.), f. (sc. τίτανος) `unslaked lime' (Dsc., Plu. a. o.) with ἀσβεστ-ήριοι and - ωσις H. as explanation of κονιαταί resp. κονίασις. -- Deviating the aor. κατα-σβῶσαι (Herod.). -- Besides some H.glossen: ζείναμεν (- υμεν?) σβέννυμεν, ἐζίνα (for - είν-) ἐπεσβέννυεν, ἀποζίννυται (cod. - ξ-; for - ζείν-) ἀποσβέννυται; ζόασον σβέσον; ζοάσ\< εις\> σ[ε]βέσεις.Etymology: The above formal system is as a whole built on the root σβεσ- in σβέσ-σαι and ἄ-σβεσ-τος. To the aorist σβέσ(σ)αι joined σβέννυμι from *σβέσ-νυ-μι (on the phonetics Schwyzer 697), σβέσω, σβεσθῆναι, ἔσβεσμαι. To this came as innovation ἔσβην, σβῆναι (after ἔστην, ἐκάην, ἐάγην etc.), to which came σβήσομαι, ἔσβηκα. On itself stands κατα-σβῶσαι, which may have an old lengthened grade (cf. below), but which can also with ζόασον, ζοάσεις (s. ab.) be understood as an iterativ (from *σβοῆσαι) of uncertain date. Cf. (with partly diff. view) Schwyzer 719 and 743 w. n. 1. From the byforms with ζ-, ζείναμεν etc., one can conclude for σβέσ(σ)αι, σβέννυμι to an IE * sgʷes-, which cannot be separated from other verbs for `extinguish': Lith. gęs-tù, gès-ti `extinguish, die out', caus. ges-aũ, -ýti `extinguish', Slav., e.g. OCS u-gašǫ, u-gasiti `extinguish' (IE * gʷōs-; also in - σβῶσαι?; s. ab.), Toch. AB käs- `extinguish'; prob. also Skt. jásate `is extinguished', jāsayati `exhaust'. Hitt. kišt-'be extinguished, perish' (e.g. 3. sg. kištari) is however incompatable with the labiovelar in σβέννυμι. If we posit a pure velar g, which is possible for all other languages, σβέννυμαι must be separated. -- Through the initial σ- Greek is distinguished from its cognates. Prob. it concerns a prefix (after Prellwitz s. v. a mutilated ἐξ-). Diff. Brugmann (e.g. Grundr.2 I 590) and Schwyzer 743 n. 1 (to be rejected). -- Further forms from the diff. languages with uncertain hypotheses and older lit. in Bq and WP. 1, 693f. (Pok. 479f.); s. also Fraenkel Wb. s. gèsti, Vasmer s. gasítь, W.-Hofmann s. sēgnis.Page in Frisk: 2,685-686Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σβέννυμι
См. также в других словарях:
οίγω — οἴγω και ὀείγω και οἴγνυμι (Α) (ποιητ. τ.) 1. ανοίγω («οἴξασα κληΐδα θύρας», Ομ. Ιλ.) 2. φρ. «οἴγω στόμα» ανοίγω το στόμα μου, αρχίζω να μιλώ (Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η μαρτυρία στα ομηρικά κείμενα τών τ. ἀνέῳγον και ὠίγνυντο… … Dictionary of Greek
σβέννυμι — και σβεννύω ΜΑ σβήνω (α. «ἐγώ σε ἐνταῡθα τῷ ἐσβεσμένῳ πυρὶ κατακαύσω», Αγαθ. Ιστ. β. «ἀμελήσαντες σβεννύναι τὸ καιόμενον», Ηρόδ.) αρχ. 1. (σχετικά με υγρό ή ρευστό) κάνω κάτι να ξεραθεί, να πήξει («ἡ Μηδικὴ πόα σβέννυσι τὸ γάλα», Αριστοτ.) 2.… … Dictionary of Greek
