-
1 εξαμαρτάνειν
-
2 ἐξαμαρτάνειν
-
3 'ξαμαρτάνειν
ἐξαμαρτάνειν, ἐξαμαρτάνωAcut. (Sp.)pres inf act (attic epic) -
4 Wrong
adj.Incorrect: P. and V. οὐκ ὀρθός.False: P. and V. ψευδής.Sinful: P. ἀλιτήριος, ἀλιτηριώδης.Act unlawfully: P. παρανομεῖν.Be impious: P. and V. ἀσεβεῖν, V. δυσσεβεῖν.Be wicked: P. and V. πανουργεῖν.Do wrong to: see wrong, v.Be wrong, make a mistake: P. and V. ἁμαρτάνειν, ἐξαμαρτάνειν, σφάλλεσθαι, ψεύδεσθαι, P. διαψεύδεσθαι, διαμαρτάνειν, πταίειν.Be wrong in one's views: P. γνώμης ἁμαρτάνειν (Thuc. 1, 33).Go wrong, of things: P. and V. κακῶς χωρεῖν, οὐ προχωρεῖν.Go wrong, miss one's way: see under Miss.——————subs.Evil: P. and V. κακόν, τό.Wickedness: P. and V. κάκη, ἡ, πανουργία, ἡ, τὸ κακοῦργον, πονηρία, ἡ, Ar. and P. κακία, ἡ; see Wickedness.——————v. trans.Join in wronging: P. συναδικεῖν (dat. or absol.).Be wronged at the same time: P. συναδικεῖσθαι.Wrong in return: P. ἀνταδικεῖν (acc.), ἀντικακουργεῖν (acc.); see Retaliate.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Wrong
-
5 πρό-χειρος
πρό-χειρος, vor oder bei der Hand, fertig, bereit; καὶ δὴ πρόχειρα ψάλια δέρκεσϑαι πάρα, Aesch. Prom. 54; οὐ πρόχειρος εἶ κτανεῖν, Soph. El. 1486; πρόχειρον εἴ τί σοι πάρα ξίφος χεροῖν, Phil. 737; übh. was gegenwärtig ist, ἤδη σαφὲς πρόχειρον ἄχϑος δέρκομαι, El. 1105; τῇ φυγῇ πρόχειρος ἦν, bereit zur Flucht, Eur. Herc. F. 161; πρόχειρον φάσγανον, ἔγχος, Hel. 1580 El. 696; u. in Prosa: ἔβαλλον λίϑοις καὶ ἀκοντίοις, ὡς ἕκαστός τι πρόχειρον εὶχε, wie ein Jeder es zur Hand hatte, Thuc. 4, 34; εὐϑὺς ἀντιλαβέσϑαι παντὶ πρόχειρον, Plat. Soph. 251 b; εἰ οὖν σοι πρόχειρον, εἰπέ, Min. 313 b; auch αἱ πρόχειροι ἡδοναί, Phil. 45 a (vgl. Pol. 32, 14, 3); οὓς προχείρους εἶχον μύϑους, Phaed. 61 b; auch adv., προχείρως ἀποκρίνασϑαι, Conv. 204 d, πρόχειρον ἔχειν τι, Xen. Cyr. 8, 5, 9; λόγος, Dem. Lpt. 117; ὃ μέγιστον ἔχω καὶ προχειρότατον πρὸς ὑμᾶς εἰπεῖν, 24, 1, vgl. 76; τοῠτ' ἂν εὕροιτε προχειρότατον, 163; Sp. : εὐφυὴς καὶ πρόχειρος πρός τι, Pol. 5, 86, 7, wie προχειρότατοι πρὸς τὸ κακουργεῖν Luc. Alex. 18; auch ἐν ταῖς ὁμιλίαις εὔχαρις ἦν καὶ πρόχειρος, Pol. 24, 5, 7; u. im eigtl. Sinne, πρόχειρον ἔχειν τὸ δελτάριον, 29, 11, 2; κατὰ μὲν τὸ πρόχειρον setzt S. Emp. pyrrh. 1, 234 dem κατὰ τὴν ἀλήϑειαν gegenüber. – Adv. προχείρως = leichtsinnig; ἐξαμαρτάνειν, Aesch. 1, 22; οὕτω προχείρως ἑαυτὸν δοῠναι, Pol. 5, 7, 2; πιστεύειν, 5, 72, 7; so auch im compar., προχειρότερον τοῠ δέοντος δέχεσϑαι τὴν ἐλπίδα, 1, 91, 5, leichter als recht war. Vgl. noch Arist. Meteor. 2, 9, τοῠτο παντάπασιν ἔοικεν εἰρῆσϑαι προχείρως.
-
6 ἐπ-αίρω
ἐπ-αίρω (vgl. ἐπαείρω), 1) erheben, emporheben, -richten; κρᾶτα Eur. Suppl. 301; ἐμέ, ϑύματα, Soph. Phil. 877 El. 624; σαυτόν, Eur. Ion 727 u. öfter; auch in Prosa, ἐπαρεῖς τὸν πατρῷον οἶκον, zu Ansehen bringen, Xen. Mem. 3, 6, 2; τὴν δεξιάν Eq. 12, 6; auch τὴν φωνήν Dem. 19, 336; τί πέρα τοῦ καιροῦ τοὺς ἑτέρους ἐπαίρουσιν; was erheben sie dieselben sin ihren Reden)? 16, 23. In anderen Vrbdgn, wie ἱστία, aufziehen, Ggstz ὑφίημι, Plut. Luc. 3; τὴν τράπεζαν, die Tafel aufheben, Com. Ath. XIV, 641 e 642 b. – 2) übertr., anregen, anreizen, verleiten sein geistiges Erheben, wie wir »überheben« sagen), τίς σ' ἐπῆρε δαιμόνων Soph. O. R. 1328, Schol. ἔπεισε; μ' ἐπάρας ἔργον ἐς ἀνοσιώτατον Eur. Or. 286; τινὰ ὥςτε Suppl. 581; τινὰ ϑερμότερον Antiph. 2 α 7; ἐπῆρε ἡμᾶς ἐξαμαρτάνειν Isocr. 4, 108; ἐπαρεῖ πολλοὺς ἁμαρτάνειν Aesch. 1, 192; oft pass. sich verleiten lassen, ἐπαρϑέντες κιβδήλοισι μαντηΐοισι Her. 5, 91; ἐπαιρόμενος πλούτῳ καὶ πλήϑει Plat. Rep. IV, 434 a; οὔτε τιμῇ ἐπαρϑεὶς οὔτε χρήμασι X, 608 b; τοῖς κακοῖς Andoc. 1, 37; ὑπὸ τῆς τύχης Lys. 2, 10; ἐλπίδι 9, 21; ὑπὸ μεγάλο υ μισϑοῦ Thuc. 7, 13; μισϑῷ Aesch. 1, 137; ἐπήρϑην γράφειν Isocr. 5, 10; Dem. vrbdt ἐπᾶραι καὶ ϑρασεῖς ποιῆσαι 18, 175; mit προάγεσϑαι 298; mit φυσᾶν 59, 38; übh. stolz werden, groß thun, Ar. Nub. 810; Thuc. 4, 18; ἐπηρμένος, hochmüthig, 8, 2 u. Folgde; νίκῃ, auf einen Sieg, Her. 9, 49; ἐπί τινι, Xen. Mem. 1, 2, 25; πρός τι, Thuc. 6, 11; ἔκ τινος, Pol. 1, 29, 4. – 3) Med. sich erheben, wie Her. auch das act. braucht, ἐπάρας ἀπεματάϊσε 2, 162; für sich erheben, στάσιν γλώσσης ἐπάρασϑε Soph. O. R. 635; λόγχην ἐπαίρομαι ξένοις, seine Lanze erheben, Eur. I. T. 1484; ὅπλα ϑεῷ Bacch. 788; πόλεμόν τινι, Krieg gegen Einen anfangen, Plut.; manche Vrbdgn wie im act., z. B. ἱστούς Pol. 1, 61, 7; λόγους Dem. 18, 222.
-
7 φρουρεω
1) нести охрану или гарнизонную службу(ἐν Ἐλεφαντίνῃ, τὸν πάντα χρόνον Her.; ἐν Ναυπάκτῳ и περὴ Ναύπακτον Thuc.)
οἱ φρουροῦντες Xen. — стража, гарнизон2) сторожить, охранять(τέν χώρην Her.; βρέτας τῆς Ἀθηνᾶς Aesch.)
τέν ἀτερπῆ πέτραν φ. Aesch. — (о Прометее) быть прикованным к ужасной скале;στόμα εὔφημον φ. Eur. — хранить благоговейное молчание (ср. лат. favere linguis)3) наблюдать, следитьφ. ὄμμα ἐπί τινι Soph. — внимательно следить за чем-л.;
σοὴ τὸ σὸν μελέσθω βάντι φρουρῆσαι χρέος Soph. — пусть будет твоей заботой пойти и исполнить свой долг;φ. τὸ ἦμαρ Eur. — выжидать день4) подстерегатьφρουρεῖσθαι ὑπὸ πολεμίων Plat. — быть отовсюду окруженным врагами;
ἐν παντὴ σκορπίος φρουρεῖ λίθῳ Soph. — под каждым камнем притаился скорпион, т.е. опасности подстерегают отовсюду5) тж. med. остерегаться, беречьсяφ. μηδὲν ἐξαμαρτάνειν Eur. — остерегаться недостойных поступков;
φρουρεῖσθαι βέλεμνά τινος Eur. — увертываться от чьих-л. стрел -
8 καξαμαρτάνειν
-
9 κἀξαμαρτάνειν
-
10 τουξαμαρτάνειν
-
11 τοὐξαμαρτάνειν
-
12 κακουργέω
A do evil, work wickedness, E.Or. 823 (lyr.), etc.;κ. τι Antipho 2.3.2
; μηδὲν κ. Pl.Prt. 326a;περί τινας Id.R. 416d
; ἵππος ἢν κακουργῇ be vicious, X.Oec.3.11; ἀδικεῖν καὶ κ. Ar.Nu. 1175;κ. καὶ ἐξαμαρτάνειν Pl.Hp.Mi. 375d
:—[voice] Pass., εὗρέν τι -ηθέν found that a fraud had been committed, POxy.1468.19 (iii A.D.).2 of discussion, κ. ἐν τοῖς λόγοις use captious or unfair arguments, Pl.Grg. 489b, cf. 483a, Arist.Rh. 1404b39.3 of things,ὁ.. ἱδρὼς κακουργεῖ X.Mem.1.4.6
.2 c. acc. rei, ravage a country,τὴν Εὔβοιαν Th.2.32
, cf. 3.1;κ. τὴν Χώραν καὶ τὰ κτήματα Pl.Lg. 760e
, etc.; κ. τὸν λόγον spoil the argument, Id.R. 338d.4 c. dat., κ. τοῖς προβάτοις, of dogs, Pl.R. 416a.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κακουργέω
-
13 φρουρέω
A : [tense] fut.- ήσω A.Pr.31
, etc.: [tense] aor.ἐφρούρησα Hdt.2.30
, etc.:—[voice] Med., [tense] fut. - ήσομαι in pass. sense, E. Ion 603:—[voice] Pass., [tense] aor. ἐφρουρήθην ib. 1390: [tense] pf.πεφρούρημαι Hp.Ep. 23
(Ps.-Democr.), ([etym.] δια-) A.Fr. 265: ([etym.] φρουρός):— keep watch or guard,ἐν Ἐλεφαντίνῃ Hdt.
l.c., cf. 9.106, IG12.99.21, OGI38.1 (iii B. C.), etc.; of ships, φ. περὶ Ναύπακτον or ἐν Ναυπάκτῳ, Th.2.80,83; φ. ἐπί τινι to keep watch over.., E.Alc.35 (anap.); οἱ φρουροῦντες the guardians, Pl.Lg. 763d; συνάπτειν.. φρουροῦντας.. φρουροῦσι ib. 758b; prov.,ἐν παντὶ.. σκορπίος φ. λίθῳ S.Fr.37
; generally, 'keep a sharp look-out', Id.Tr. 915.II trans., watch, guard,τὴν χώρην Hdt.3.90
;τὴν γέφυραν Id.4.133
;τὴν ἀτραπόν Id.7.217
; ;σὲ δαίμων.. φρουρήσας τύχοι S.OT 1479
; τὴν Ποτείδαιαν φ. garrison it, Th.3.[17], cf. X.Cyr.6.1.17, etc.; φυλακαῖσι φ. σῶμ' Ὀδυσσέως set a watch over.. E.Cyc. 690: metaph., φ. πέτραν keep watch over it, of Prometheus, A.Pr.31; στόμα εὔφημον φρουρεῖν ἀγαθόν keep silence, E. Ion98 (anap.);ἡ εἰρήνη τοῦ θεοῦ.. φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν Ep.Phil.4.7
:—[voice] Pass., to be watched or guarded, Hdt.7.203, A.Eu. 218, S.OC 1013, E.Hec. 995, etc.: of the watch kept by besiegers, .b hold in subjection, opp. παραφυλάττειν, Plb.18.4.6.c Astrol., occupy, in [voice] Pass., Vett.Val.106.18.2 watch for, observe,φρουρῶν τόδ' ἦμαρ E.Alc.27
;φ. ὄμμα ἐπὶ σῷ.. καιρῷ S.Ph. 151
(lyr.); φ. χρέος to be observant of one's duty, Id.El.74.III [voice] Med., to be on one's guard against, beware of, c. acc.,φρουρούμενος βέλεμνα E.Andr. 1135
:—[voice] Act. also in the same sense,ἐφρούρει μηδὲν ἐξαμαρτάνειν Id.Supp. 900
; φ. ὅπως or ὅπως ἂν .., with subj., S.El. 1402, E.Hel. 742; φ. μή .., with subj., Id.El. 1139.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φρουρέω
-
14 ἄγνοια
A want of perception, ignorance, ;ἀγνοίας ὕπο Supp. 499
; ἣν ὑπ' ἀγνοίας ὁρᾷς whom seeing you pretend not to know, S.Tr. 419;ἀγνοίᾳ ἐξαμαρτάνειν X.Cyr.3.1.38
, cf. Th.8.92, Ar.Av. 577, D.9.64, etc.; opp. ἐπιστήμη, Pl.Tht. 199d, Arist.APr. 66b26;ἄ. κενότης ἐστὶ τῆς περὶ ψυχὴν ἕξεως Pl.R. 585b
; δι' ἄγνοιαν πράττειν, opp. ἀγνοῶν, Arist.EN 1110b25: in Logic, ἡ τοῦ ἐλέγχου ἄ. ignoratio elenchi, ignorance of the conditions of a valid proof, Arist.SE 168a18, al. -
15 Blunder
v. intrans.——————subs.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Blunder
-
16 Err
v. intrans.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Err
-
17 Fail
v. trans.With non-personal subject: P. ἐκλείπειν, Ar. and P. ἐπιλείπειν.You fail your friends in time of trouble: V. ἀπαυδᾶς ἐν κακοῖς φίλοισι σοῖς (Eur., And. 87).When he saw his eyesight failing him: P. ἐπειδὴ ᾔσθετο... τὸν ὀφθαλμὸν αὐτὸν προδίδοντα (Dem. 1239).V. intrans. Of persons, meet with ill-success: P. and V. ἁμαρτάνειν, σφάλλεσθαι, ἐξαμαρτάνειν, πταίειν, P. ἀποτυγχάνειν, διαμαρτάνειν, V. ἀμπλακεῖν ( 2nd aor.), ἀπαμπλακεῖν ( 2nd aor.).Of things, not to succeed: P. and V. κακῶς χωρεῖν, οὐ προχωρεῖν.His plan will succeed and mine will fail: V. τὰ τοῦδε μὲν πεπραγμένʼ ἔσται τἀμὰ δʼ ἡμαρτημένα (Soph., O.R. 620).My limbs fail: V. λύεται δέ μου μέλη (Eur., Hec. 438).Bent spine and failing knee: V. διπλῆ ἄκανθα καὶ παλίρροπον γόνυ (Eur., El. 492) Fail ( to do a thing): P. and V. οὐ δύνασθαι (infin.), οὐκ ἔχειν (infin.).Fail in, not succeed in: P. διαμαρτάνειν (gen.), ἀποτυγχάνειν (gen.), P. and V. ἁμαρτάνειν (gen.). σφάλλεσθαι (gen.), ἀποσφάλλεσθαι (gen.), V. ἀμπλακεῖν (gen.) ( 2nd aor.).The gloom of night is dangerous to fail in: V. ἐνδυστυχῆσαι δεινὸν εὐφρόνης κνέφας (Eur., Phoen. 727).Be wanting in: P. and V. ἐλλείπειν (gen.), ἀπολείπεσθαι (gen.), V. λείπεσθαι (gen.).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Fail
-
18 Fault
subs.Mistake: P. and V. ἁμαρτία, ἡ, σφάλμα, τό, P. ἁμάρτημα, τό, διαμαρτία, ἡ, πλημμέλεια, ἡ, V. ἐξαμαρτία, ἡ, ἀμπλάκημα, τό.Sin: P. and V. ἁμαρτία, ἡ, ἀδικία, ἡ, ἀδίκημα, τό, P. ἁμάρτημα, τό, πλημμέλεια, ἡ, πλημμέλημα, τό, V. ἐξαμαρτία, ἡ, ἀμπλάκημα, τό.Defect, blemish: P. and V. ἁμαρτία, ἡ, P. ἁμάρτημα, τό, πλημμέλεια, ἡ.Short-comings: P. ἐλλείμματα, τά.Be at fault, v.: P. and V. ἁμαρτάνειν, ἐξαμαρτάνειν, σφάλλεσθαι, πλημμελεῖν, P. πταίειν, διαμαρτάνειν, V. ἀμπλακεῖν ( 2nd aor.).My eye is al fault: V. τὸ δʼ ὄμμα μου νοσεῖ (Eur., Hel. 575).Where Apollo is at fault who are wise? V. ὅπου δʼ Ἀπόλλων σκαιὸς ᾖ τίνες σοφοί; (Eur., El. 972).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Fault
-
19 Mistake
v. trans.Be wrong about things: P. and V. σφάλλεσθαι. (gen.), ψεύδεσθαι (gen.), ἁμαρτάνειν (gen.), P. διαμαρτάνειν (gen.).Not to recognise: P. and V. ἀγνοεῖν (acc.).Be mistaken: P. and V. ἁμαρτάνειν, ἐξαμαρτάνειν, ψεύδεσθαι, σφάλλεσθαι, P. διαμαρτάνειν, διαψεύδεσθαι, πταίειν; see Err.——————subs.Join in a mistake: P. συνεξαμαρτάνειν (absol. or dat. of person).Make a mistake: see Err.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Mistake
-
20 Offend
v. trans.Come into conflict with: P. προσκρούειν (dat.).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Offend
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ἐξαμαρτάνειν — ἐξαμαρτάνω Acut. (Sp.) pres inf act (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
'ξαμαρτάνειν — ἐξαμαρτάνειν , ἐξαμαρτάνω Acut. (Sp.) pres inf act (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κἀξαμαρτάνειν — ἐξαμαρτάνειν , ἐξαμαρτάνω Acut. (Sp.) pres inf act (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τοὐξαμαρτάνειν — ἐξαμαρτάνειν , ἐξαμαρτάνω Acut. (Sp.) pres inf act (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Geflügelte Worte (Antike) — Alpha und Omega, Anfang und Ende, kombiniert zu einem Buchstaben Diese Liste ist eine Sammlung alt und neugriechischer Phrasen, Sprichwörter und Redewendungen. Sie beschreibt ihren Gebrauch und gibt, wo möglich, die Quellen an. Graeca non… … Deutsch Wikipedia
Liste lateinischer Phrasen/B — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
εξαμαρτάνω — (AM ἐξαμαρτάνω) [αμαρτάνω] αμαρτάνω, αποτυγχάνω, διαπράττω σφάλμα («σοφῷ γὰρ αἰσχρὸν ἐξαμαρτάνειν, Αισχύλ.) αρχ. 1. δεν πετυχαίνω τον στόχο («μἡ τι παίοντες ἐξαμαρτῶμεν», Ξεν.) 2. (για αρρώστια) θεραπεύομαι ελλειπώς 3. (για πολίτευμα) έχω σοβαρές … Dictionary of Greek
