-
1 ενθουσιάν
ἐνθουσίαfem gen pl (doric aeolic)ἐνθουσιάωto be inspired: pres part act masc voc sg (doric aeolic)ἐνθουσιάωto be inspired: pres part act neut nom /voc /acc sg (doric aeolic)ἐνθουσιάωto be inspired: pres part act masc nom sg (doric aeolic)ἐνθουσιᾶ̱ν, ἐνθουσιάωto be inspired: pres inf act (epic doric)ἐνθουσιάωto be inspired: pres inf act (attic doric)ἐνθουσιάζωto be inspired: fut part act masc voc sg (doric aeolic)ἐνθουσιάζωto be inspired: fut part act neut nom /voc /acc sg (doric aeolic)ἐνθουσιάζωto be inspired: fut part act masc nom sg (doric aeolic)ἐνθουσιάζωto be inspired: fut inf actἐνθουσιάζωto be inspired: pres part act masc voc sg (doric aeolic)ἐνθουσιάζωto be inspired: pres part act neut nom /voc /acc sg (doric aeolic)ἐνθουσιάζωto be inspired: pres part act masc nom sg (doric aeolic)ἐνθουσιᾶ̱ν, ἐνθουσιάζωto be inspired: pres inf act (epic doric)ἐνθουσιάζωto be inspired: pres inf act (attic doric)——————ἐνθουσιάωto be inspired: pres inf actἐνθουσιάζωto be inspired: pres inf act -
2 ενθουσίαν
ἐνθουσίᾱν, ἐνθουσίαfem acc sg (attic doric aeolic)ἐνθουσίᾱν, ἐνθουσιάωto be inspired: imperf ind act 3rd pl (doric aeolic)ἐνθουσίᾱν, ἐνθουσιάωto be inspired: imperf ind act 1st sg (doric aeolic)ἐνθουσίᾱν, ἐνθουσιάζωto be inspired: imperf ind act 3rd pl (doric aeolic)ἐνθουσίᾱν, ἐνθουσιάζωto be inspired: imperf ind act 1st sg (doric aeolic) -
3 ἐνθουσίαν
ἐνθουσίᾱν, ἐνθουσίαfem acc sg (attic doric aeolic)ἐνθουσίᾱν, ἐνθουσιάωto be inspired: imperf ind act 3rd pl (doric aeolic)ἐνθουσίᾱν, ἐνθουσιάωto be inspired: imperf ind act 1st sg (doric aeolic)ἐνθουσίᾱν, ἐνθουσιάζωto be inspired: imperf ind act 3rd pl (doric aeolic)ἐνθουσίᾱν, ἐνθουσιάζωto be inspired: imperf ind act 1st sg (doric aeolic) -
4 ἐνθουσιᾶν
Βλ. λ. ενθουσιάν -
5 ἐνθουσιᾷν
Βλ. λ. ενθουσιάν -
6 ΘΎω
ΘΎω, vgl. ϑύνω u. ϑυνέω; ϑῦε, Od. 15, 222; ϑῡετε, Eur. I. A. 1348; aber ϑύοντα mit kurzem υ Od. 15, 260, vgl. Hippon. Ath. IX, 370 c, s. zu Ende; ϑύσω, dor. ϑῡσῶ, Theocr. 2, 33; perf. τέϑυκα, mit kurzem υ, Ar. Lys. 1062; aor. pass. ἐτύϑην, mit kurzem υ, Aesch. Ch. 240; sync. aor. med. ϑύμενος Pratin. bei Ath. XIV, 617 d; – 1) opfern; bei Hom. nur vom Verbrennen der ἀπαρχαί, bei den Att. auch vom Schlachten der Opferthiere, s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 82; ἄργματα ϑῦσε ϑεοῖς Od. 14, 446; ϑεοῖσι δὲ ϑῠσαι ἀνώγει Il. 9, 219, wo darauf folgt ὁ δ' ἐν πυρὶ βάλλε ϑυηλάς, Od. 9, 231 πῦρ κείαντες ἐϑύσαμεν, wo sie nur von dem Käse, den sie essen, den Göttern Etwas darbringen können, was Ath. V, 179 c ἀπαρχὰς τῶν βρωμάτων νέμειν τοῖς ϑεοῖς erkl.; Od. 15, 222 u. 260 ist von einer Libation auf dem Schiffe die Rede; – übh. opfern Pind. Ol. 11, 59. 13, 66; ἀποτρόποισι δαίμοσι ϑῦσαι πέλανον Aesch. Pers. 200; νυκτίσεμνα δεῖπν' ἐπ' ἐσχάρᾳ πυρὸς ἔϑυον Eum. 109; Ἀργείοισιν εὔχεσϑαι χρεών, ϑύειν τε λεί. βειν τε Suppl. 459; ἔϑυσεν αὑτοῦ παῖδα Ag. 1391; καὶ τῆς τυϑείσης νηλεῶς ὁμοσπόρου Ch. 240, wie τὴν σὴν ὅμαιμον ϑῦσαι ϑεοῖσιν Soph. El. 522; ξένους Eur. I. T. 278; übertr., schlachten, morden, ξίφει ϑύουσα ϑῆλυς ἄρσενας ib. 1332; ἀπαρχάς Ar. Ran. 1239; κριϑάς, πυρούς, μελιττούτας Av. 565 ff.; δεκάτην 922; χοῖρον Ach. 758; übh. schlachten, δελφάκιον Lys. 1062; τῷ ἡλίῳ ϑύουσι ἵππους Her. 1, 216; ἱερεῖα Thuc. 1, 126 u. Folgde oft; τὰ μέγιστα ϑύματα Plat. Polit. 290 e; ϑυσίας Rep. IV, 419 u. öfter; Euthyph. 14 c οὐκοῦν τὸ ϑύειν δωρεῖσϑαί ἐστι τοῖς ϑεοῖς. – Auch pass.; τεϑυμένα ἱερά Xen. Hell. 3, 4, 4 u. sonst. – Selten c. gen., λιβανωτοῦ D. C. 56, 31. – Man bemerke noch εὐαγγέλια ϑύειν ἑκατὸν βοῦς Ar. Equ. 654, hundert Stiere für die glückliche Nachricht opfern; βασιλέως γενέϑλια ἅπασα ϑύει καὶ ἑορτάζει ἡ Ἀσία, Asien feiert mit Opfern den Geburtstag des Königs, Plat. Alc. I, 121 c; γάμους ϑύειν Plut. Pomp. 55, διαβατήρια Lucull. 24, διαβατήρια ϑύεσϑαι Thuc. 5, 54, σωτήρια, Opfer für die Rettung, Xen. An. 3, 2, 9, εὐχαριστήρια, Dankopfer, Pol. 5, 14, 8. – Med. opfern lassen, ein Opfer veranstalten; Ἀϑηναίοις ϑυσαμένοις πρὸ τοῦ λοιμοῦ Plat. Conv. 201 d Rep. II, 378 a; bes. ein Opferthier schlachten lassen, um aus den Eingeweiden Kunde über den Ausgang einer Sache zu erhalten, ἐγένετο ϑυομένοισι τὰ σφάγια χρηστά Her. 9, 62, ἐϑύετο καὶ καλλιερέετο 7, 167; ϑυομένῳ ἐπὶ Κρότωνα, in Beziehung auf den Marsch gegen Kroton, 5, 44 (vgl. Xen. An. 7, 8, 21); ἐπὶ τῷ Πέρσῃ 9, 10; ἐπ' ἐξόδῳ ἐϑύετο Εενοφῶν, er opferte, um über den Ausfall eines Streifzuges Etwas zu erfahren, Xen. An. 6, 2, 9; ἐπὶ τούτοις ἐϑύσαντο 3, 5, 18, wo Krüger viele Beispiele der Art, auch von περί τινος, beibringt; ὑπὲρ τῆς μονῆς 5, 6, 27; c. inf., ἐμοὶ ϑυομένῳ ἰέναι ἐπὶ βασιλέα οὐκ ἐγίγνετο τὰ ἱερά 2, 2, 3, wenn man nicht besser den inf. zu ἐγίγνετο τὰ ἱερά bezieht; mit indirekter Frage, ἐϑυόμην, εἰ βέλτιον εἴη 5, 9, 31, vgl. 7, 2, 15, ich opferte, um zu erfahren, ob es besser sei. – 2) im praes. u. impf. von jeder heftigen, ungestümen Bewegung, daherstürmen, daherbrausen (vgl. ϑέω u. σεύω); vom brausenden Sturme, ἄνεμος λαίλαπι od. σὺν λαίλαπι ϑύων, Od. 12, 400. 408; ἀνέμων ϑύουσιν ἀῆται Hes. O. 619; Th. 875; von daherwogenden Fluthen u. Flüssen, ὁ δ' ἐπέσσυτο οἴδματι ϑύων Il. 21, 234; 23, 230; κῦμα δ' ὄπισϑεν μέγα ϑῦε ϑαλάσσης Od. 13, 84; πόντος ἀπείριτος οἴδματι ϑύων Hes. Th. 109; δάπεδον αἵματι ϑῦεν, der Boden wogte, schäumte od. dampfte von Blut, Od. 11, 420. 22, 309. 24, 184. Auch von Menschen, in leidenschaftlicher Bewegung sein, rasen, toben; ἔγχεϊ ϑῦεν, er wüthete mit dem Speer in der Schlacht, Il. 11, 180. 16, 699; ἦ γὰρ ὅ γ' ὀλοῇσι φρεσὶ ϑύει, οὐδέ τι οἶδε νοῆσαι 1, 342; vom Zorn, κασιγνήταν μένει ϑύοισαν Pind. P. 3, 33. Von der Schlange, Nic. Th. 128; im sync. aor., ϑύμενος ἀν' ὄρεα Pratin. Ath. XIV, 617 d. Nach Hesych. auch = ἐνϑουσιᾷν. – Der gemeinschaftliche Begriff beider Bdign scheint der des Auffahrens, Aufloderns zu sein. [In ϑύειν brauchen Eur. El. 1136 Cycl. 334 u. Ar. Ach. 758 das υ kurz, wie einige andere Komiker, Mein. Men. p. 254; Pind. scheint es in der ersten Bedeutung kurz, in der zweiten lang gebraucht zu haben; so ist auch in den abgeleiteten Wörtern, die den Begriff des Opferns ausdrücken, wie ϑυσία, ϑυηλή, das υ kurz; wo der Begriff der Bewegung vorherrscht, ϑυμός, ϑύνω ist es lang; in anderen schwankt die Quantität wie die Bdtg.]
-
7 θεοπομπεῖν
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θεοπομπεῖν
-
8 ἀποδαιμονίζει
ἀποδαιμονίζει· ἀποκαρτερεῖ ἐν τῷ ἐνθουσιᾶν, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποδαιμονίζει
-
9 θριαί
θριαί ( θρῖαι)Grammatical information: f. pl.Meaning: Nymphs on the Parnassos, who fed Apollon; also name of pebbles, that served as lots of an oracle (Philoch. 196, Call. Ap. 45; uncertain conj. h. Merc. 552). See the texts in P. Amandry, Mantique apollinienne à Delphes 27-29.Derivatives: θριάζειν ἐνθουσιᾶν, ἐνθουσιάζειν H. from S. (Fr. 466) and E. (Fr. 478) with θρίασις (Suid.); also θριᾶσθαι μαντεύεσθαι (AB 265).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Origin unknown. Acc. to v. Wilamowitz Glaube 1, 379ff. originally identical with θρῖα `leaves of the fig'(?). S. Amandry, l.c. 62 w. n. 1, 133, Fur. 191 (uncertain); I see little reason to connect θριαμβος.Page in Frisk: 1,682Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θριαί
-
10 θρῖαι
θριαί ( θρῖαι)Grammatical information: f. pl.Meaning: Nymphs on the Parnassos, who fed Apollon; also name of pebbles, that served as lots of an oracle (Philoch. 196, Call. Ap. 45; uncertain conj. h. Merc. 552). See the texts in P. Amandry, Mantique apollinienne à Delphes 27-29.Derivatives: θριάζειν ἐνθουσιᾶν, ἐνθουσιάζειν H. from S. (Fr. 466) and E. (Fr. 478) with θρίασις (Suid.); also θριᾶσθαι μαντεύεσθαι (AB 265).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Origin unknown. Acc. to v. Wilamowitz Glaube 1, 379ff. originally identical with θρῖα `leaves of the fig'(?). S. Amandry, l.c. 62 w. n. 1, 133, Fur. 191 (uncertain); I see little reason to connect θριαμβος.Page in Frisk: 1,682Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θρῖαι
-
11 Demon
subs.P. and V. δαίμων, ὁ, P. δαιμόνιον, τό.Evil spirit: P. and V. κακὸς δαίμων, ὁ.Be possessed by a demon, v.: P. and V. δαιμονᾶν (Xen.), ἐνθουσιᾶν, P. ἐνθουσιάζειν (Plat.).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Demon
-
12 Frantic
adj.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Frantic
-
13 Frenzied
adj.P. and V. ἀπόπληκτος, ἔμπληκτος, μανιώδης, Ar. and P. ἐμβρόντητος, παραπλήξ, μανικός, V. μαργός (Plat. also but rare P.), μαργῶν. λυσσώδης, ἐπιβρόντητος, ἐμμανής (Plat. also but rare P.); see Mad.Be frenzied, v.: P. and V. ἐξίστασθαι, λυσσᾶν (Plat. but rare P.), μαίνεσθαι, ἐνθουσιᾶν, βακχεύειν (Plat.), οἰστρᾶν (Plat.), ἐκβακχεύεσθαι (Plat.), Ar. and V. ἀλύειν, V. ἐκμαργοῦσθαι; see be mad, under Mad.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Frenzied
-
14 Inspire
v. trans.P. and V. ἐκβακχεύειν (Plat.), V. βακχεύειν.Inspire hopes: P. παριστάναι ἐλπίδας.Inspire fear: P. and V. φόβον παρέχειν.Engender: P. and V. ἐντίκτειν (τί τινι), ἐμβάλλειν (τί τινι), ἐντιθέναι (τί τινι), P. ἐμποιεῖν (τί τινι), ἐνεργάζεσθαι (τί τινι), V. ἐνιέναι (τι), ἐνορνύναι (τί τινι).Arouse, kindle: P. and V. ἐπαίρειν, ἐγείρειν, ἐξεγείρειν, κινεῖν, V. ἐξάγειν, ὀρνύναι, Ar. and V. ζωπυρεῖν.Be inspired: P. and V. ἐνθουσιᾶν, βακχεύειν (Plat.).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Inspire
-
15 Mad
adj.P. and V. μανιώδης, ἔμπληκτος, ἀπόπληκτος, Ar. and P. ἐμβρόντητος, παραπλήξ, μανικός, P. ἔκφρων, V. ἐμμανής (Plat. also but rare P.), μάργος (also Plat. but rare P.), μαργῶν, λυσσώδης, ἐπιβρόντητος, μανιάς, παράκοπος φρενῶν, οἰστροπλήξ, Ar. and V. παραπεπληγμένος. Also with fem. subs.; V. μαινάς, δρομάς; see also Foolish.Mad words: V. λόγοι... ἔξεδροι φρενῶν (Eur., Hipp. 935).Driven mad by the gods: V. θεομανής.Be mad for, v.: see long for.Be mad: P. and V. οὐ φρονεῖν, ἐξίστασθαι, παραφρονεῖν, παρανοεῖν, παραλλάσσειν, μαίνεσθαι, P. τετυφῶσθαι (perf. pass. of τυφοῦν).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Mad
-
16 Possess
v. trans.Be possessed ( by a god): P. and V. κατέχεσθαι, ἐνθουσιᾶν, βακχεύειν (Plat.), V. δαιμονᾶν (also Xen. but rare P.).She was possessed by Bacchus: V. ἐκ Βακχίου κατείχετο (Eur., Bacch. 1124).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Possess
-
17 Rave
v. intrans.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Rave
См. также в других словарях:
ἐνθουσιᾶν — ἐνθουσία fem gen pl (doric aeolic) ἐνθουσιάω to be inspired pres part act masc voc sg (doric aeolic) ἐνθουσιάω to be inspired pres part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) ἐνθουσιάω to be inspired pres part act masc nom sg (doric aeolic)… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐνθουσιᾷν — ἐνθουσιάω to be inspired pres inf act ἐνθουσιάζω to be inspired pres inf act … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐνθουσίαν — ἐνθουσίᾱν , ἐνθουσία fem acc sg (attic doric aeolic) ἐνθουσίᾱν , ἐνθουσιάω to be inspired imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) ἐνθουσίᾱν , ἐνθουσιάω to be inspired imperf ind act 1st sg (doric aeolic) ἐνθουσίᾱν , ἐνθουσιάζω to be inspired… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)