-
61 ελευθερίαν
-
62 ἐλευθερίαν
-
63 ελευθερίη
ἐλευθερίαfreedom: fem nom /voc sg (epic ionic)——————ἐλευθερίαfreedom: fem dat sg (epic ionic) -
64 liberty
['libəti]1) (freedom from captivity or from slavery: He ordered that all prisoners should be given their liberty.) ελευθερία2) (freedom to do as one pleases: Children have a lot more liberty now than they used to.) ελευθερία3) ((especially with take) too great freedom of speech or action: I think it was (taking) a liberty to ask her such a question!) υπερβολικό θάρρος•- take the liberty of -
65 σύν
1 prep. c. dat. (with second only of two nouns, P. 4.10, P. 8.99, N. 10.38, N. 10.53, N. 10.84, Πα. 6. 4: following noun c. adj., O. 2.18, P. 4.187, P. 8.7, P. 8.54; c. dependent gen., O. 13.58)a along with, accompanied byI of people, thingsἀντιθέοισιν νίσεται σὺν παισὶ Λήδας O. 3.35
κεῖνος σὺν βαρυγδούπῳ πατρὶ O. 6.81
σὺν Διαγόρᾳ κατέβαν O. 7.13
ναίοντας Ἀργείᾳ σὺν αἰχμᾷ O. 7.19
ἀλλὰ Κρόνου σὺν παιδὶ νεῦσαι O. 7.67
κωμάζοντι φίλοις Ἐφαρμόστῳ σὺν ἑταίροις O. 9.4
ἔστα σὺν Ἀχιλλεῖ μόνος O. 9.71
ταὶ Διωνύσου πόθεν ἐξέφανεν σὺν βοηλάτᾳ χάριτες διθυράμβῳ; O. 13.19Πτοιοδώρῳ σὺν πατρὶ O. 13.41
τοὶ μὲν γένει φίλῳ σὺν Ἀτρέος Ἑλέναν κομίζοντες O. 13.58
κοῦραι παρ' ἐμὸν πρόθυρον σὺν Πανὶ μέλπονται θαμὰ P. 3.78
κωμάζοντι σὺν Ἀρκεσίλᾳ P. 4.2
“ ἐναλίαν βᾶμεν σὺν ἅλμᾳ” P. 4.39σὺν κείνοισι P. 4.134
ἅλιξιν σὺν ἄλλοις P. 4.187
σὺν Ἑλένᾳ γὰρ μόλον P. 5.83
“ ἀφίξεται λαῷ σὺν ἀβλαβεῖ” P. 8.54Αἴγινα φίλα μᾶτερ, ἐλευθέρῳ στόλῳ πόλιν τάνδε κόμιζε Δὶ καὶ κρέοντι σὺν Αἰακῷ Πηλεῖ τε κἀγαθῷ Τελαμῶνι σύν τ' Ἀχιλλεῖ P. 8.99
—100.Πυθιονίκαν σὺν βαθυζώνοισιν ἀγγέλλων Τελεσικράτη Χαρίτεσσι γεγωνεῖν P. 9.2
ἴτε σὺν Ἡρακλέος ἀριστογόνῳ ματρὶ P. 11.3
Κασσάνδραν πολιῷ χαλκῷ σὺν Ἀγαμεμνονίᾳ ψυχᾷ πόρεὐ Ἀχέροντος ἀκτὰν παρ' εὔσκιον νηλὴς γυνά P. 11.20
διδύμῳ σὺν κασιγνήτῳ μόλεν N. 1.36
ἐγὼ τόδε τοι πέμπω μεμιγμένον μέλι λευκῷ σὺν γάλακτι N. 3.78
( Ἡρακλέης)σὺν ᾧ ποτε Τροίαν πόρθησε N. 4.25
Ἑρμᾷ καὶ σὺν Ἡρακλεῖ N. 10.53
“καὶ ἐμοὶ θάνατον σὺν τῷδ' ἐπίτειλον, ἄναξ” N. 10.77 “θέλεις λτ;ναίειν ἐμοὶγτ; σύν τ' Ἀθαναίᾳ κελαινεγχεῖ τ Ἄρει” N. 10.84Ἀμύκλαθεν γὰρ ἔβα σὺν Ὀρέστᾳ N. 11.34
τὸν ἀκερσεκόμαν Φοῖβον χορεύων ἐν Κέῳ ἀμφιρύτᾳ σὺν ποντίοις ἀνδράσιν I. 1.8
σὺν Ὀρσέᾳ δέ νιν κωμάξομαι I. 4.72
σὺν Χάρισιν δ' ἔμολον I. 5.21
ἑσπόμενοι Ἡρακλῆι πρότερον, καὶ σὺν Ἀτρείδαις I. 5.38
ἆγε σὺν Τιρυνθίοισιν πρόφρονα σύμμαχον I. 6.28
πέφνεν δὲ σὺν κείνῳ Μερόπων ἔθνεα I. 6.31
πολίων δ' ἑκατὸν πεδέχειν μέρος ἕβδομον Πασιφάας λτ;σὺνγτ; υἱ[οῖ]σι (add. Housman metr. gr.: <ἓξ> Wil.: om. Π.)Πα.. 3. χρυσέα κλυτόμαντι Πυθοῖ, λίσσομαι Χαρίτεσσίν τε καὶ σὺν Ἀφροδίτᾳ με δέξαι Pae. 6.4
κελαινεφεῖ σὺν πατρὶ Μναμοσύνᾳ τε τοῦτον ἔσχετ[ε τεθ]μόν Pae. 6.55
ὄφρα σὺν Χειμάρῳ μεθύων Ἀγαθωνίδᾳ βάλω κότταβον fr. 128. 2. πρῶτον μὲν Ἀλκμήνας σὺν υἱῷ ἦλθεν fr. 172. 4.II =ἔχων. ταχὺ δὲ Καδμείων ἀγοὶ χαλκέοις σὺν ὅπλοις ἔδραμον ἀθρόοι N. 1.51
σπεῦδεν ὅμιλος ἱκέσθαι χαλκέοις ὅπλοισιν ἱππείοις τε σὺν ἔντεσιν N. 9.22
“μολόντα βαιοῖς σὺν ἔντεσιν ποτὶ πολὺν στρατόν Pae. 2.74
I esp. of godsσὺν θεοῖς O. 8.14
σὺν Κυπρογενεῖ O. 10.105
σὺν δὲ κείνῳ O. 13.87
σὺν γὰρ ὑμῖν O. 14.5
σύν τοι τίν κεν ἁγητὴρ ἀνήρ τράποι P. 1.69
πρὶν τελέσσαι ματροπόλῳ σὺν Ἐλειθυίᾳ P. 3.9
“ σὺν Δαναοῖς” P. 4.48κλέψεν τε Μήδειαν σὺν αὐτᾷ P. 4.250
ἀλλὰ χρονίῳ σὺν Ἄρει πέφνεν τε ματέρα P. 11.36
φέρε στεφανώματα σὺν ξανθαῖς Χάρισσιν N. 5.54
σὺν δὲ τὶν καὶ παῖς ὁ Θεαρίωνος ἀρετᾷ κριθεὶς εὔδοξος ἀείδεται N. 7.6
σὺν θεῷ γάρ τοι φυτευθεὶς ὄλβος ἀνθρώποισι παρμονώτερος N. 8.17
εὔχομαι ταύταν ἀρετὰν κελαδῆσαι σὺν Χαρίτεσσιν N. 9.54
Χαρίτεσσί τε καὶσὺν Τυνδαρίδαις N. 10.38
σὺν θεοῖς I. 1.6
σὺν θεῷ I. 4.5
II of things, by means of, throughσὺν ἅρματι θοῷ κλείζειν O. 1.110
λάθα δὲ πότμῳ σὺν εὐδαίμονι γένοιτ' ἄν O. 2.18
Ἐρινὺς ἔπεφνέ οἱ σὺν ἀλλαλοφονίᾳ γένος O. 2.42
σὺν δὲ φιλοφροσύναις εὐηράτοις Ἁγησία δέξαιτο κῶμον O. 6.98
σύν τινι μοιριδίῳ παλάμᾳ ἐξαίρετον Χαρίτων νέμομαι κᾶπον O. 9.26
θεοῦ σὺν παλάμᾳ O. 10.21
εἰ δὲ σὺν πόνῳ τις εὖ πράσσοι O. 11.4
τὸ πλουτεῖν δὲ σὺν τύχᾳ πότμου σοφίας ἄριστον P. 2.56
“ σὺν τιμᾷ θεῶν” P. 4.51σὺν Νότου δ' αὔραις ἐπ Ἀξείνου στόμα πεμπόμενοι P. 4.203
σὺν δ' ἐλαίῳ φαρμακώσαισ ἀντίτομα P. 4.221
ὔμμι Λατοίδας ἔπορεν Λιβύας πεδίον σὺν θεῶν τιμαῖς ὀφέλλειν P. 4.260
σὺν ὀρθαῖς κιόνεσσιν δεσποσύναισιν ἐρειδομένα P. 4.267
σὺν δ' ἀέθλοις ἐκέλευσεν διακρῖναι ποδῶν P. 9.115
τὸν Ἱπποκλέαν ἔτι καὶ μᾶλλον σὺν ἀοιδαῖς ἕκατι στεφάνων θαητὸν ἐν ἅλιξι θησέμεν P. 10.57
Ὀλυμπίᾳ τ' ἀγώνων πολυφάτων ἔσχον θοὰν ἀκτῖνα σὺν ἵπποις P. 11.48
ὄφρα τὸν Εὐρυάλας ἐκ καρπαλιμᾶν γενύων χριμφθέντα σὺν ἔντεσι μιμήσαιτ' ἐρικλάγκταν γόον P. 12.21
ἀρχαὶ δὲ (sc. τοῦ ὕμνου)βέβληνται θεῶν κείνου σὺν ἀνδρὸς δαιμονίαις ἀρεταῖς N. 1.9
σὺν Χαρίτων τύχᾳ N. 4.7
Μενάνδρου σὺν τύχᾳ μόχθων ἀμοιβὰν ἐπαύρεο N. 5.48
σὺν θεοῦ δὲ τύχᾳ N. 6.24
ἔργοις δὲ καλοῖς ἔσοπτρον ἴσαμεν ἑνὶ σὺν τρόπῳ, εἰ N. 7.14
νεοθαλὴς δ' αὔξεται μαλθακᾷ νικαφορία σὺν ἀοιδᾷ N. 9.49
Σικυωνόθε δ' ἀργυρωθέντες σὺν οἰνηραῖς φιάλαις ἀπέβαν N. 10.43
σὺν ποδῶν χειρῶν τε νικᾶσαι σθένει N. 10.48
εὐτυχήσαις ἢ σὺν εὐδόξοις ἀέθλοις ἢ σθένει πλούτου I. 3.1
εὐανθεῖ σὺν ὄλβῳ εἴ τις εὖ πάσχων λόγον ἐσλὸν ἀκούῃ I. 5.12
τοὶ καὶ σὺν μάχαις δὶς πόλιν Τρώων ἔπραθον I. 5.35
κώμαζ' ἔπειτεν ἁδυμελεῖ σὺν ὕμνῳ καὶ Στρεψιάδᾳ I. 7.20
ἰατὰ δ' ἐστὶ βροτοῖς σύν γ ἐλευθερίᾳ καὶ τά I. 8.15
σὺν θεῶν δέ νιν αἴσᾳ ἐκτίσσατο I. 9.1
τοὶ σὺν πολέμῳ κτησάμενοιχθόνα πολύδωρον Pae. 2.59
νέων δὲ μέριμναι σὺν πόνοις εἱλισσόμεναι δόξαν εὑρίσκοντι fr. 227. 1.cI of accompanying circumstances, along withἁμέραν ὁπότε ἀτειρεῖ σὺν ἀγαθῷ τελευτάσομεν O. 2.33
θεόρτῳ σὺν ὄλβῳ ἐπί τι καὶ πῆμ' ἄγει O. 2.36
Ἐρατιδᾶν τοι σὺν χαρίτεσσιν ἔχει θαλίας καὶ πόλις O. 7.93
ἔστασεν ἑορτὰν σὺν Ὀλυμπιάδι πρώτᾳ νικαφορίαισί τε O. 10.58
πέτρας φοίνισσα κυλινδομένα φλὸξ ἐς βαθεῖαν φέρει πόντου πλάκα σὺν πατάγῳ P. 1.24
καὶ σὺν εὐφώνοις θαλίαις ὀνυμαστάν P. 1.38
πόλιν κείναν θεοδμάτῳ σὺν ἐλευθερίᾳ ἔκτισσε P. 1.61
“ οὐκέτι τλάσομαι ψυχᾷ γένος ἁμὸν ὀλέσσαι ματρὸς βαρείᾳ σὺν πάθᾳ” P. 3.42νιν σὺν εὐδοξίᾳ μετανίσεαι P. 5.8
ἁρπαλέαν δόσιν πενταεθλίου σὺν ἑορταῖς ὑμαῖς ἐπάγαγες P. 8.66
εἰ γάρ τις ἐσλὰ πέπαται μὴ σὺν μακρῷ πόνῳ P. 8.73
κεῖνος αἰνεῖν καὶ τὸν ἐχθρὸν παντὶ θυμῷ σύν τε δίκᾳ καλὰ ῥέζοντ' ἔννεπεν (δικαίως Σ.) P. 9.96ἵλαος ἀθανάτων ἀνδρῶν τε σὺν εὐμενίᾳ δέξαι στεφάνωμα τόδ P. 12.4
θρῆνον λειβόμενον δυσπενθέι σὺν καμάτῳ P. 12.10
καί τινα σὺν πλαγίῳ ἀνδρῶν κόρῳ στείχοντα N. 1.64
ἔνθα μιν εὔφρονες ἶλαι σὺν καλάμοιο βοᾷ θεὸν δέκονται N. 5.38
ἐκ πόνων δ, οἳ σὺν νεότατι γένωνται σύν τε δίκᾳ N. 9.44
ἀλλὰ σὺν δόξᾳ τέλος δωδεκάμηνον περᾶσαί νιν ἀτρώτῳ κραδίᾳ (Dissen: περᾶσαι σὺν codd.) N. 11.9ἐπεί νιν Ἀλκαθόου τ' ἀγὼν σὺν τύχᾳ ἐν Ἐπιδαύρῳ τε νεότας δέκετο πρίν I. 8.67
Λατόος ἔνθα με παῖδες εὐμενεῖ δέξασθε νόῳ θεράποντα ὑμέτερον κελαδεννᾷ σὺν μελιγάρυι παιᾶνος ἀγακλέος ὀμφᾷ Pae. 5.47
μανίαι τ' ἀλαλαί τ ὀρίνεται ῥιψαύχενι σὺν κλόνῳ Δ. 2. 13. Διόθεν τέ με σὺν ἀγλαίᾳ ἴδετε πορευθέντ ἀοιδᾶν δεύτερον fr. 75. 7. ἀχεῖ τ' ὀμφαὶ μελέων σὺν αὐλοῖς fr. 75. 18.II with, at the time of “καὶ τὸ Μηδείας ἔπος ἀγκομίσαι ἑβδόμᾳ καὶ σὺν δεκάτᾳ γενεᾷ Θήραιον P. 4.10
τὺ γὰρ τὸ μαλθακὸν ἔρξαι τε καὶ παθεῖν ὁμῶς ἐπίστασαι καιρῷ σὺν ἀτρεκεῖ P. 8.7
ὄφραΘέμιν ἱερὰν κελαδήσετ' ἄκρᾳ σὺν ἑσπέρᾳ P. 11.10
τὸν κωμάξατε Τιμοδήμῳ σὺν εὐκλέι νόστῳ N. 2.24
ἐκ πόνων δ, οἳ σὺν νεότατι γένωνται σύν τε δίκᾳ N. 9.44
χρῆν μὲν κατὰ καιρὸν ἐρώτων δρέπεσθαι, θυμέ, σὺν ἁλικίᾳ fr. 123. 1.III with, under the influence ofσὺν δ' ἀνάγκᾳ μιν φίλον καί τις ἐὼν μεγαλάνωρ ἔσανεν P. 1.51
σὺν δ' ἀνάγκᾳ πὰν καλόν fr. 122. 9.d in of musical termsἐξύφαινε, γλυκεῖα, καὶ τόδ' αὐτίκα, φόρμιγξ, Λυδίᾳ σὺν ἁρμονίᾳ μέλος N. 4.45
e fragg.σὺν ἀπιομ[ήδ]ει φιλ[ Pae. 7.7
παρθένῳ σὺν πομ[ Πα. 7C. a. 4. σὺν παντ[ Πα. 13. a. 7. ]σὺν κτύπῳ[ Πα. 13. a. 15. πορφυρέᾳ σὺν κρόκ[ᾳ Πα. 13. a. 19. σὺν Χαρίτ[εσσι P. Oxy. 841, fr. 112.2 adv.a at the same time εἰ γάρ τις ἀνθρώπων πράσσει θεοδμάτους ἀρετὰς σύν τέ οἱ δαίμων φυτεύει δόξαν (tmesin vidit Boeckh) I. 6.12 -
66 вольность
-и θ.1. παλ. ελευθερία, ανεξαρτησία. || μτφ. άδεια•поэтическая вольность ποιητική άδεια, ελευθερία.
2. οικειότητα, στενός σύνδεσμος.3. παλ. προνόμιο. -
67 произвольность
-и θ.1. ελευθερία•произвольность движений ελευθερία κινήσεων.
2. το αυθαίρετο•произвольность вывода το αυθαίρετο του συμπεράσματος.
-
68 Freedom
subs.P. ἐλευθερία, ἡ, V. τοὐλεύθερον.Political freedom: P. αὐτονομία, ἡ, ἐλευθερία, ἡ, V. τοὐλεύθερον.Deliverance: P. and V. λύσις, ἡ, ἀπαλλαγή, ἡ, V. ἔκλυσις, ἡ, P. ἀπόλυσις, ἡ, ἐλευθέρωσις, ἡ; see Deliverance.Freedom of speech: P. and V. παρρησία, ἡ.Licence, permission: P. and V. ἐξουσία, ἡ.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Freedom
-
69 καλέω
καλέω impf. ἐκάλουν; fut. καλέσω (LXX; JosAs 17:5; 20:6; Jos., Ant. 11, 266.—W-S. §13, 5; B-D-F §74, 1; Mlt-H. 242); 1 aor. ἐκάλεσα; pf. κέκληκα. Mid.: fut. 3 sg. καλέσεται (Just., D. 43, 5). Pass. 1 fut. κληθῆσομαι (W-S. §15); 2 fut. 3 sg. κεκλήσεται Lev 13:45; Hos 12:1; 1 aor. ἐκλήθην; pf. κέκλημαι (Hom.+).① to identify by name or attribute, call, call by name, nameⓐ call (to someone) abs., with naming implied (opp. ὑπακούειν; cp. PHamb 29, 3 [89 A.D.] κληθέντων τινῶν καὶ μὴ ὑπακουσάντων; Just., D. 136, 2 οὔτε καλοῦντος αὐτοῦ ἀνέχεσθε οὔτε λαλοῦντος ἀκούετε) of God ἐκάλουν καὶ οὐχ ὑπηκούσατε 1 Cl 57:4 (Pr 1:24); w. obj. τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατʼ ὄνομα J 10:3 v.l.ⓑ call, address as, designate as w. double acc. (Just., D. 3, 5 θεὸν σὺ τί καλεῖς; Hippol., Ref. 6, 20, 1) αὐτὸν καλῶμεν κύριον 2 Cl 4:1; cp. Mt 22:43, 45; 23:9 (here the sense supplies the second acc.: you are to call no one your father); Lk 20:44; Ac 14:12; Ro 9:25; Hb 2:11; 1 Pt 1:17 P72; 3:6. A voc. can take the place of the second acc. τί με καλεῖτε κύριε, κύριε; Lk 6:46. Pass. καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ῥαββί Mt 23:7. ὑμεῖς μὴ κληθῆτε ῥαββί you are not to have people call you ‘rabbi’ vs. 8; vs. 10. Cp. Lk 22:25; Js 2:23. ὁ οἶκός μου οἶκος προσευχῆς κληθήσεται Mt 21:13; Mk 11:17 (both Is 56:7). κληθήσονται υἱοὶ θεοῦ Ro 9:26 (Hos 2:1).ⓒ name, provide with a name w. double acc. (Iren. 1, 1, 1 [Harv. I 8, 3]) ἐκάλουν αὐτὸ … Ζαχαρίαν they were for naming him Z. Lk 1:59 (on ἐπὶ τῷ ὀνόματι τ. πατρός after his father[’s name] cp. 1 Esdr 5:38; Sir 36:11 and s. Hs 9, 17, 4).—Pass. be given a name, be named (Jos., Ant. 1, 34) κληθήσεται Ἰωάννης his name is to be John Lk 1:60; cp. vs. 62. σὺ κληθήσῃ Κηφᾶς J 1:42. Also of localities Mt 27:8; Ac 1:19; ApcPt Rainer (s. Ἀχερουσία).—Have as a name, be called (Lucian, Jud. Voc. 7 Λυσίμαχος ἐκαλεῖτο; Just., D. 1, 3 Τρύφων…καλοῦμαι; 63, 5 Χριστιανοὶ … καλούμεθα) ὸ̔ς καλεῖται τ. ὀνόματι τούτῳ who bears this name Lk 1:61. Also of localities (Appian, Bell. Civ. 3, 70 §289; 3, 91 §374; SIG 599, 5 τὸ φρούριον ὸ̔ καλεῖται Κάριον; Just., A I, 59, 6 τὸ καλούμενον Ἔρεβος) πόλις Δαυὶδ ἥτις καλεῖται Βηθλέεμ Lk 2:4. Cp. Ac 28:1; Rv 11:8.—Lk, Ac, Rv, GPt add to a pers. or thing the name or surname which he, she, or it bears, by means of the pres. pass. ptc. (cp. SIG 685, 39 νῆσον τὴν καλουμένην Λεύκην; 826e 22; 1063, 5; PPetr II, 45 II, 20; BGU 1000, 6; PCairGoodsp 9, 4; O. Wilck II, 1210, 4). The name: ἀδελφὴ καλουμένη Μαριάμ a sister named Mary Lk 10:39 (PCairMasp 23, 16 τ. ἀδελφὴν καλουμένην Πρόκλαν; TestJob 48:1 ἡ καλουμένη Ἡμέρα). Cp. 19:2; Ac 7:58; Rv 19:11, also 12:9. πόλις καλουμένη Ν. Lk 7:11; cp. 9:10; 19:29; 21:37; 23:33; Ac 1:12; 3:11; 8:10; 9:11; 10:1; 27:8, 14, 16; Rv 1:9; 16:16; GPt 6:24. The surname (2 Macc 10:12 Πτολεμαῖος ὁ καλούμενος Μάκρων; 1 Macc 3:1; Jos., Ant. 13, 367; TestJob 1:1 Ιωβ τοῦ καλουμένου Ιωβαβ): Σίμων ὁ κ. ζηλωτής Simon the Zealot Lk 6:15. Cp. 1:36; 8:2; 22:3 (s. ἐπικαλέω 2); Ac 1:23; 13:1; 15:22 (s. ἐπικαλέω), 37.—The example of the OT (Gen 17:19; 1 Km 1:20; Hos 1:9; 1 Macc 6:17) has influenced the expr. καλεῖν τὸ ὄνομά τινος, w. the name added in the acc. καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν Mt 1:21; GJs 11:3; 14:2. Cp. Mt 1:23 (Is 7:14), 25; Lk 1:13, 31. Pass. Lk 2:21; Rv 19:13.ⓓ Very oft. the emphasis is to be placed less on the fact that names are such and such, than on the fact that the bearers of the name actually are what the name says about them. The pass. be named thus approaches closely the mng. to be, and it must be left to the sensitivity of the interpreter whether this transl. is to be attempted in any individual case (Quint. Smyrn. 14, 434 οὔτʼ ἔτι σεῖο κεκλήσομαι=I do not wish any longer to be yours, i.e. your daughter). Among such pass. are these: Ναζωραῖος κληθήσεται he is to be a Nazarene Mt 2:23. υἱοὶ θεοῦ κληθήσονται 5:9; cp. vs. 19ab. υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται (in parallelism w. ἔσται μέγας) Lk 1:32; so GJs 11:3, but without the ref. to greatness; cp. Lk 1:35, 76; 2:23. οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου 15:19, 21. οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόστολος 1 Cor 15:9. ἵνα τέκνα θεοῦ κληθῶμεν, καί ἐσμέν that we should be called children of God; and so we really are 1J 3:1 (sim. Eur., Ion 309 τ. θεοῦ καλοῦμαι δοῦλος εἰμί τε; cp. Just., D. 123, 9; καλεῖσθαι beside εἶναι as Plut., Demetr. 900 [25, 6]). οἱ κεκλημένοι ἐν ὀνόματι κυρίου those who are identified by the Lord’s name i.e. as Christians Hs 8, 1, 1. ἄχρις οὗ τὸ σήμερον καλεῖται as long as it is called ‘today’, as long as ‘today’ lasts Hb 3:13 (WLorimer, NTS 12, ’66, 390f, quoting Pla., Phd. 107c).—Here we may also class ἐν Ἰσαὰκ κληθήσεταί σοι σπέρμα in (through) Isaac you are to have your descendants Ro 9:7 and Hb 11:18 (Gen 21:12).② to request the presence of someone at a social gathering, invite (Hom. et al.; pap; 2 Km 13:23; Esth 5:12; ISardRobert 1, ’64, p. 9, lines 1–4) τινά someone εἰς (τοὺς) γάμους to the wedding (Diod S 4, 70, 3; POxy 1487, 1 καλεῖ σε Θέων εἰς τοὺς γάμους) Mt 22:9; Lk 14:8, cp. vs. 10 (Syn. ἐρωτάω; s. three texts, invitations to the κλινή of Sarapis [ZPE 1, ’67, 121–26], two w. ἐ. and one w. καλέω New Docs 1, 5–9; on Luke’s compositional use of the meal context, s. XdeMeeûs, ETL 37, ’61, 847–70; cp. J 2:2; Rv 19:9. Abs. invite τινά someone 1 Cor 10:27 (Diog. L. 7, 184 of Chrysippus: ἐπὶ θυσίαν [sacrificial meal] ὑπὸ τῶν μαθητῶν κληθῆναι); priests to a child’s birthday GJs 6:2. Cp. Lk 7:39; 14:9, 12f, 16. οἱ κεκλημένοι the invited guests (Damox. Com. [IV/III B.C.] Fgm. 2, 26 K. in Athen. 3, 59, 102c τ. κεκλημένον; Jos., Ant. 6, 48; 52); Mt 22:3b (οἱ κεκλημένοι εἰς τ. γάμους as Diphilus Com. [IV/III B.C.] Fgm. 17, 1), 4, 8; Lk 14:7, 17; cp. vs. 24. ὁ κεκληκώς, the host 14:10 (s. above).—If αὐτοῦ Mk 2:15 refers to Jesus’ home, κ. in vs. 17 registers the double sense of an invitation to dinner and receipt of Messianic benefits, w. Jesus as host (s. AMcNeile, Mt ’57, 118); difft. Lk 5:27–32, s. 4 below. Of a follow-up invitation to guests upon completion of banquet preparations Mt 22:3a (cp. 3b below).③ to use authority to have a person or group appear, summonⓐ call together τινάς people: Workers to be paid Mt 20:8. Slaves to receive orders 25:14; Lk 19:13. Shepherds GJs 4:3. τὰς θυγατέρας τῶν Ἑβραίων for Mary’s diversion 6:1; 7:2. τὰς παρθένους Ox 404 recto, 21 (Hs 113, 5); GJs 10:1. Guests Mt 22:3a (s. 2 end).ⓑ summon τινά someone (Appian, Bell. Civ. 4, 82 §347; 4, 86 §362; 1 Macc 1:6) ἀπέστειλαν πρὸς αὐτὸν καλοῦντες αὐτόν they sent to him to summon him Mk 3:31. Cp. Mt 2:7; 22:3a. Of Joseph ἐκάλεσεν αὐτήν GJs 13:2 (for the context cp. Mt 1:18f). Of God: the Israelites fr. Egypt (as a type of Christ) Mt 2:15.— Call upon (Himerius, Or. 48 [=Or. 14], 10; 4 Macc 3:19) Hb 11:8.ⓒ a legal t.t. call in, summon before a court (oft. pap) τινά someone (Jos., Ant. 14, 169) Ac 4:18; 24:2.—The transition to mng. 4 is well illustrated by Mt 4:21; Mk 1:20; Papias (8), where the summons is also a call to discipleship.④ From the mngs. ‘summon’ and ‘invite’ there develops the extended sense choose for receipt of a special benefit or experience, call (Paus. 10, 32, 13 οὓς ἂν ἡ ῏Ισις καλέσῃ διʼ ἐνυπνίων; Ael. Aristid. 30, 9 K.=10 p. 116 D.: ὑπὸ τοῦ θεοῦ κληθείς) καλούμενος ὑπὸ τοῦ θεοῦ Hb 5:4. τινὰ εἴς τι someone to someth., in the usage of the NT, as well as that of the LXX, of the choice of pers. for salvation: God (much more rarely Christ) calls εἰς τὴν ἑαυτοῦ βασιλείαν καὶ δόξαν 1 Th 2:12; εἰς τὴν αἰώνιον αὐτοῦ δόξαν 1 Pt 5:10. εἰς ζωὴν αἰώνιον 1 Ti 6:12. εἰς κοινωνίαν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ to fellowship with his son 1 Cor 1:9. ἐκ σκότους εἰς τὸ αὐτοῦ φῶς from darkness to his light 1 Pt 2:9. ἀπὸ σκότους εἰς φῶς 1 Cl 59:2. διὰ τ. χάριτος αὐτοῦ Gal 1:15. for this God called you through our proclamation, namely to obtain the glory 2 Th 2:14; cp. 1 Th 2:12. καλέσαντι … εἰς τὴν μερίδα τοῦ κλήρους τῶν ἁγίων Col 1:12 v.l. (for ἱκανώσαντι). Without further modification Ro 8:30; 9:24; 1 Cor 7:17f, 20–22, 24; Eph 1:11 v.l.; 2 Cl 9:5; 10:1.—κ. κλήσει ἁγίᾳ call with a holy calling 2 Ti 1:9. ἀξίως τῆς κλήσεως ἧς (attraction, instead of ἣν) ἐκλήθητε worthily of the calling by which you were called Eph 4:1 (on the constr. s. W-S. §24, 4b; Rob. 478). Of God: ὁ καλῶν τινά Gal 5:8; 1 Th 5:24. Abs. ὁ καλῶν Ro 9:12. ὁ καλέσας τινά Gal 1:6; 1 Pt 1:15; 2 Pt 1:3. Likew. of Christ ὁ καλέσας τινά 2 Cl 5:1 (Just., A I, 15, 7). Pass. οἱ κεκλημένοι those who are called Hb 9:15. κεκλημένοι ὑπὸ τοῦ θεοῦ διʼ αὐτοῦ (=Ἰ. Χρ.) 1 Cl 65:2. οἱ κεκλημένοι ὑπʼ αὐτοῦ (=υἱοῦ τ. θεοῦ) Hs 9, 14, 5. οἱ κληθέντες Hm 4, 3, 4. S. also 1d.—More closely defined: ἐν δικαιοσύνῃ B 14:7 (Is 42:6). ἐπʼ ἐλευθερίᾳ (s. ἐλευθερία) Gal 5:13. οὐκ ἐπὶ ἀκαθαρσίᾳ ἀλλʼ ἐν ἁγιασμῷ not for impurity, but in consecration 1 Th 4:7. ἐν εἰρήνῃ in peace 1 Cor 7:15. ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν you were called in the one hope that you share in your call Eph 4:4. ἡμεῖς διὰ θελήματος αὐτου (=θεοῦ) ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ κληθέντες 1 Cl 32:4. εἰς εἰρήνην τοῦ Χριστοῦ ἐν ἐνὶ σώματι Col 3:15. ἐν τῇ σαρκί 2 Cl 9:4. ἐν Ἰσαάκ Hb 11:18 (=Ro 9:7). πόθεν ἐκλήθημεν καὶ ὑπὸ τίνος καὶ εἰς ὸ̔ν τόπον 2 Cl 1:2. εἰς τοῦτο ἵνα for this reason, that 1 Pt 3:9; cp. 2:21. Of Christ: οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλούς (+ εἰς μετάνοιαν v.l.) Mt 9:13; Mk 2:17 (on a prob. double sense in this pass. s. 2); 2 Cl 2:4; cp. vs. 7 (cp. Just., A I, 40, 7 εἰς μετάνοιαν καλεῖ πάντας ὁ θεός); Lk 5:32 (ἐλήλυθα … εἰς μετάνοιαν). Of God: ἐκάλεσεν ἡμᾶς οὐκ ὄντας he called us when we did not exist 2 Cl 1:8. ὁ καλῶν τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα the one who calls into being what does not exist Ro 4:17 (Philo, Spec. Leg. 4, 187 τὰ μὴ ὄντα ἐκάλεσεν εἰς τὸ εἶναι; cp. Is 41:4; 48:13).—Of the call to an office by God Hb 5:4.—JHempel, Berufung u. Bekehrung (also GBeer Festschr.) ’35; HWildberger, Jahwes Eigentumsvolk ’60.—B. 1276. DELG. EDNT. M-M. TW. -
70 eleutheria [1]
1. eleutheria, ae, f. (ελευθερία), die Freiheit, Plaut. Stich. 422.
-
71 προς-ηγορία
προς-ηγορία, ἡ, die Anrede, das Grüßen, Poll. 5, 137; bes. die Tröstung, Sp. – Die Benennung, der Name, οὐχ ὁρᾶτε Φίλιππον ἀλλοτριωτάτας ταύτῃ (τῇ ἐλευϑερίᾳ) καὶ τὰς προςηγορίας ἔχοντα; nämlich βασιλεύς, τύραννος, Dem. 6, 25, u. öfter. – Bei den Grammatikern nomen appellativum im Ggstz des proprium, D. L. 7, 58.
-
72 παν-τελής
παν-τελής, ές, 1) ganz vollendet, geendigt, vollkommen; παντελῆ σάγην ἔχων, Aesch. Ch. 553; ψηφίσματα, Suppl. 596; δάμαρ, die hochgeehrte, d. i. die rechtmäßige und deshalb die vollen Rechte genießende Gattinn, Soph. O. R. 930; μοναρχία, Ant. 1148; aber παντελεῖς ἐσχάραι, 1003, sind nur alle, = πᾶσαι; in Prosa, ἐλευϑερία, Plat. Legg. III, 698 a; εἰρήνη, Menex. 244 b, öfter, u. Folgde; νίκη, vollständiger Sieg, Plut. Cat. min. 44; – so auch adv., κεἰ χρή με παντελῶς ϑανεῖν, durchaus sterben, Soph. O. R. 669; vgl. Aesch. Prom. 913; u. in Prosa, παντελῶς διαπεπεράνϑαι, Plat. Rep. III, 398 b; Her. παντελέως, 7, 37. 8, 54; so auch ἐς τὸ παντελές, Sp. – Auch als bejahende Antwort, sa, gewiß, wie παντάπασιν, mit γε, Plat. Rep. II, 379 b u. öfter; παντελῶς μὲν οὖν, Parm. 155 c u. öfter. – 2) akt. Alles vollendend, Ζεῦ πάτερ παντελές Aesch. Spt. 111, χρόνος Ch. 959.
-
73 συν-εφ-έπομαι
συν-εφ-έπομαι (s. ἕπομαι), = συνεπακολουϑέω, mit od. zugleich folgen, begleiten; Her. 5, 47. 9, 102; ξυνεφέσπετο δὲ ἐλευϑερία, Plat. Legg. III, 701 a; auch ξυνεπισπώμεϑα τῷ λόγῳ, Soph. 254 c; τούτῳ τῷ μύϑῳ ὁ ξυνεπισπόμενος εὖ εἴσεται, Ep. VII, 344 d; Xen. Cyr. 6, 4, 10 u. öfter, u. Folgde.
-
74 σχολή
σχολή, ἡ, Muße, Ruhe, müßige, unbeschäftigte Zeit, Freiheit von Arbeiten, bes. Staatsgeschäften; zuerst bei Pind. N. 10, 46; sehr häufig bei den Att.; absol., Aesch. Prom. 820 Ag. 1025; μὴ σχολὴν τίϑει, säume nicht, Ag. 1029; Soph. Ai. 193. 803; σχο-λὴν ἄγειν, Eur. Med. 1238; οὐκ ἄφϑονον σχολὴν ἔχω, Andr. 733; ἡνίκ' ἂν σχολἡν λάβω, I. T. 1432; Ar. u. in Prosa: οὐ σχολὴ αὐτῷ, er hat keine Zeit, Plat. Prot. 314 d; σχολὴν ἄγειν, Theaet. 154 e; mit dem gen., σχολὴ πόνων, Eur., wie τῶν ἄλλων ἐπιτηδευμάτων σχολὴν ἄγειν, Plat. Tim. 18 b; ἀπό τινος, Plat. Phaed. 66 d; vgl. τοὺς λόγους ἐν εἰρήνῃ ἐπὶ σχολῆς ποιοῠνται, Theaet. 172 d; ἐν ἐλευϑερίᾳ καὶ σχολῇ τεϑραμμένος, 175 d; σχολὴν ἄγειν ἀπό τινος, = σχολάζειν ἀπό τινος, Xen. Cyr. 8, 3, 47, vgl. Mem. 3, 9, 9. – Bes. die nöthige Muße, die erforderliche Zeit wozu, Thuc. 5, 29; ἐπὶ σχολῆς, zu gelegener Zeit; c. int., εἴ σοι σχολὴ προϊόντι ἀκούειν, wenn du grade Zeit hast zu hören, Plat. Phaedr. 227 b; πρός τι, ib. 229 e; σχολὴν ποιήσομαι ἀκροάσασϑαί σου, Ion 530 e; Sp., μηκέτι σχολὴν ἄγειν τῇ ἐξετάσει τῆς ἀληϑείας, Luc. Calumn. 15; κατὰ σχολήν, in Muße, Plat. Phaedr. 221 a u. öfter; ἐπὶ σχολῆς, Luc. de merc. cond. 3. – Bes. die den Wissenschaften gewidmete, gelehrte Muße, otium; auch der Ort, wo der Lehrer wissenschaftliche Vorträge hält, u. diese Vorträge selbst; Plat. Legg. VII, 820 c; Arist. u. Folgde, z. B. σχολὴν περὶ πολιτείας ἐν Λυκείῳ γραψάμενος, Plut. an seni ger. resp. 12, der sich ein Collegienhest mitgeschrieben; σχολὰς ἐπὶ βιβλίοις περαίνοντες, nach einem Buche Vorlesungen halten, ib. 27; Sp. Auch die Schule, Arist. pol. 5, 11, Plut. Alex. 7. – Langsamkeit, Saumseligkeit; dah. σχολῇ nicht bloß = mit Muße, gemächlich, langsam, Thuc. 1, 142 Xen. Cyr. 4, 2, 6 u. öfter, sondern auch = mit Mühe, kaum, was oft so Viel wie »gar nicht« ist, Soph. O. R. 434 Ant. 386 Plat. Prot. 330 e Andoc. 1, 90; vgl. Schaef. D. Hal. C. V. p. 153. – Nach εἰ δὲ μή ist σχολῇ γε noch αἰσϑήσεων μὴ ἀκριβεῖς εἰσι, σχολῇ αἵ γε ἄλλαι, Plat. Phaed. 65 b.
-
75 κατα-καλέω
κατα-καλέω (s. καλέω), herunter-, herbeirufen; ἐκ τῆς μητροπόλεως κατακληϑείς Thuc. 1, 24; δούλους ἐπ' ἐλευϑερίᾳ κατακεκλημένους Strab. XIV, 646; – zurückrufen, τοὺς φεύγοντας Pol. 26, 5, 1 u. Sp.; – anrufen, τοὺς ϑεούς Plut. Them. 13, im med.; App. Pun. 81.
-
76 εἰρήνη
εἰρήνη, ἡ (εἴρω), dor. εἰράνα, böot. ἰράνα, der Friede, die Friedenszeit, Hom. u. Folgde überall; ἐπ' εἰρήνης Il. 2, 797; εἰρήνην ποιεῖν Ἀρμενίοις καὶ Χαλδαίοις, Frieden stiften zwischen den Armeniern u. Chaldäern, Xen. Cyr. 3, 2, 12; εἰρήνην ποιεῖσϑαι, (für sich) Frieden machen, Aesch. 2, 77; εἰρήνης γενομένης, als Friede geworden, Plat. u. A.; auch πράττειν, κατεργάζεσϑαι, zu Stande bringen, Dem.; διαπράττεσϑαι, Xen. Hell. 2, 2, 13; εἰρήνην ἄγειν, Frieden halten, πρὸς ἀλλήλους Plat. Polit. 307 e; Rep. V, 465 b; τινί, Ar. Av. 386; εἰρήνην ἔχειν, Xen. An. 2, 6, 6; von σπονδαί unterschieden, Andoc. 3, 11; πολλὴ εἰρήνη, tiefer Frieden, Xen. Uebertr., Ruhe, τῶν τοιούτων ἐν γήρᾳ πολλὴ εἰρήνη γίγνεται καὶ ἐλευϑερία Plat. Rep. I, 329 c; ἐν εἰρήνῃ λέγειν, ruhig sagen, Conv. 189 b. – Personificirt, die Friedensgöttinn, Tochter des Zeus u. der Themis, Hes. Th. 902. S. nom. propr.
-
77 μελέτημα
μελέτημα, τό, Uebung; αἰσχρῶν ἔργων, Eur. fr. inc. 101; τὰ πρὸς πόλεμον μ., Xen. re equ. 11, 13; τὰ ἐλευϑέρια μ., Studien, Cyr. 8, 1, 43; Plat. Phaed. 67 d.
-
78 δεσπότης
δεσπότης, ὁ, acc. δεσπότεα Her. 1, 11. 91, plur. δεσπότεας 1, 111 als v. l., voc. δέσποτα oft comic.; 1) der Gebieter, Hausherr, im Ggstz des Gesindes, der Sclaven, δόμων Aesch. Eum. 60; οἰκίας Plat. Legg. XII, 954 b; = οἰκονόμος Polit. 259 b; Ggstz δοῠλος Parm. 133 d u. öfter; ἐξ οἰκέτου δεσπότης προϊών Luc. Nigr. 20; die Sclaven reden den Herrn an ὦ δέσποτ' ἄναξ, ὦναξ δέσποτα, Ar. Vesp. 875 u. öfter; Ath. XI, 485 a. – 2) Besitzer, Eigenthümer, Herr einer Sache, ἵππου Pind. Ol. 1, 22; μαντευμάτων Aesch. Spt. 27; Ἡρακλείων ὅπλων Soph. Phil. 262; τῆς δυνάμεως Ar. Plut. 201; Xen. Mem. 2, 7, 13 u. Sp. – 3) unumschränkter Herrscher, von den Perserkönigen, Her. 3, 89. Die Griechen nennen nur die Götter so, Eur. Hipp. 88; Xen. An. 3, 2, 8; Οὐλύμπου Pind. N. 1, 13; vgl. Plat. Euthyde 302 Phaed. 65 b; ἔρως Phaedr. 265 c; ἐλευϑερία u. τὸ μηδένα ἔχειν δεσπότην gleich, Dem. 18, 296; das Gesetz ist δεσπότης, Her. 7, 104; ὁ δῆμος δεσπότης καὶ κύριος ἁπάντων Dem. 13, 31. Uebertr., ὕπνος Xen. Ages. 5, 2; ἡδοναί Mem. 4, 5, 4.
-
79 ἀπο-τολμάω
ἀπο-τολμάω, kühn wagen, Thuc. 7, 67; c. inf., Lys. 7, 28; τὰ ἀποτετολμημένα Plat. Rep. VI, 503 b; ἐλευϑερία λίαν αποτετολμημένη, sehr kühn, frech, Legg. III, 701 b.
-
80 ἄντι-κρυς
ἄντι-κρυς, grade durch; über den Unterschied von ἀντικρύ s. d, Vor.; ἄντικρυς wird gebr.: a) örtlich, geradeswegs, Thuc. 2, 4; χωρεῖν ἄντικρυς Ar. Lys. 1069; ἰών Plat. Euthyd. 273 b; vgl. Conv. 223 b; Plut. Caes. 4 Pomp. 60. – b) übertr., geradezu, ausdrücklich, offenbar, τάδ' αἰνέσω Aesch. Ch. 190; ἄγειν ὡς ἀποκτενῶν Lys. 13, 78; αὐτὰ τοίνυν ἄντικρυς ἐμοὶ πέπονϑας, da geht es dir gerad' ebenso wie mir, Ar. Eccl. 362; καὶ διαῤῥήδην Dem. 19, 36; γράφειν 24, 46; καταλιπεῖν ἀργύριον 52, 24; ἀπαγορεύειν Luc. Nigr. 13; Dio Chrys. 2, 88; auch bei subst., ἡ ἄντικρυς ἐλευϑερία Thuc. 8, 64; vgl. 1, 122. – c) auf die Zeit geht es Axioch. 367 a, sofort. – Sp. brauchen es wie ἀντικρύ, gegenüber, τινός, Plut. Lucull. 9; App. Pun. 8, 103.
См. также в других словарях:
ἐλευθερία — ἐλευθερίᾱ , ἐλευθερία freedom fem nom/voc/acc dual ἐλευθερίᾱ , ἐλευθερία freedom fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ελευθερία — ελευθερία, η και λευτεριά, η 1. η ανεξαρτησία, η έλλειψη κάθε καταναγκασμού. 2. η κατάσταση λαού ή ανθρώπου που δεν καταπιέζεται από τυραννικό καθεστώς ή από ξένη κατοχή: Απ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά και σαν πρώτ αντρειωμένη, χαίρε,… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Ἐλευθερία — Ἐλευθερίᾱ , Ἐλευθέριος fem nom/voc/acc dual Ἐλευθερίᾱ , Ἐλευθέριος fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἐλευθερίᾳ — Ἐλευθερίᾱͅ , Ἐλευθέριος fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐλευθέρια — festival of Liberty neut nom/voc/acc pl ἐλευθέριος speaking neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ελευθερία — Όρος που, υπό ευρεία έννοια, υποδηλώνει οποιαδήποτε συμπεριφορά εκδηλώνεται χωρίς την παρουσία εμποδίων, εξαναγκασμών ή εξωτερικών υπαγορεύσεων· δηλαδή, ελεύθερο είναι καθετί που ακολουθεί τη φύση του και συμμορφώνεται στους δικούς του νόμους.… … Dictionary of Greek
ελευθέρια — Όρος που, υπό ευρεία έννοια, υποδηλώνει οποιαδήποτε συμπεριφορά εκδηλώνεται χωρίς την παρουσία εμποδίων, εξαναγκασμών ή εξωτερικών υπαγορεύσεων· δηλαδή, ελεύθερο είναι καθετί που ακολουθεί τη φύση του και συμμορφώνεται στους δικούς του νόμους.… … Dictionary of Greek
ἐλευθερίᾳ — ἐλευθερίαι , ἐλευθερία freedom fem nom/voc pl ἐλευθερίᾱͅ , ἐλευθερία freedom fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἐλευθέρια — Ἐλευθέριος neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ακαδημαϊκή ελευθερία — Η ελευθερία των πανεπιστημιακών δασκάλων και σπουδαστών στην επιστημονική έρευνα. Βλ. λ. διοίκηση (δημόσια διοίκηση) … Dictionary of Greek
ἐλευθερίας — ἐλευθερίᾱς , ἐλευθερία freedom fem acc pl ἐλευθερίᾱς , ἐλευθερία freedom fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
