-
1 ἐλαιήεις
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐλαιήεις
-
2 ελαιήεντα
-
3 ἐλαιήεντα
-
4 ελαιήεντες
-
5 ἐλαιήεντες
-
6 ελαιήεντος
-
7 ἐλαιήεντος
-
8 ἐλαιάεις
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐλαιάεις
-
9 ἐλαία
Grammatical information: f.Compounds: Because of the economic value of the oil and the olivetree there are many compounds, esp. since hellen. times. As 1. member ἐλαιο- refers not only to ἔλαιον, but also to ἐλαία, e. g. ἐλαιό-φυτος `planted with olives' (A.). As 2. member in bahuvrihi, e. g. ἄν-ελαιος `without oil, olives' (Thphr., Str.); in determinatives, e. g. ἀγρι-έλαιος = ἄγριος ἔλαιος (Thpr. usw.), χαμ-ελαία `Daphne oleoides' (Nic.), cf. Risch IF 59, 257, Strömberg Pflanzennamen 110; γλυκ-έλαιον `sweet-oil', ὑδρ-έλαιον "wateroil", i. e. `oil mixed with water' (late).Derivatives: ἔλαιον n. `olive-oil, oil in general' (Il.); on the pair ἐλαία (- ος): ἔλαιον, for the tree resp. the product, s. Wackernagel Syntax 2, 17, Schwyzer-Debrunner 30. Substantiva: ἐλᾱΐς f., acc. pl. ἐλᾳ̃δας `olive-trees' (Att.; s. Chantr. Form. 344), diminut. ἐλᾳδιον (- ίδιον) `small olive-tree', also (from ἔλαιον) `a little oil' (Com., pap.); ἐλαιών, - ῶνος m. `thicket of olives' (LXX, pap.), `the olive mountain' (NT, J.), diminut. ἐλαιωνίδιον (pap.); ἐλαιεύς `id.' (Chalkis; s. Boßhardt Die Nom. auf - ευς 21f.). Adj. ἐλαίϊνος, ἐλά̄ϊνος `of olive -wood, belonging to the olive' (Il.), `of olive-oil' (Orph. L. 717); - ίνεος `of olive-wood' (ι 320 and 394; metrically easy contamination of - ινος and - εος, Risch Wortbildung 122, Schmid -εος und -ειος 38); ἐλαϊκός `of olive' (Aristeas, pap.); ἐλαιηρός `regarding oil' (Hp., Pl., pap. ; s. Chantraine 232); ἐλαιώδης `oily' (Hp., Arist.); ἐλαιήεις `belonging to the olive' (S.; on the formation Schwyzer 527). Denomin. verbs: ἐλαΐζω `cultivate olives' with ἐλαιστήρ, - τής `collector of olives' (Poll.) and ἐλαιστήριον `olive-press' (Mylasa); ἐλαιόομαι `be oiled' (Arist.) with ἐλαίωσις (Zos. Alch.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Lat. olīva, from Greek, proves a basic *ἐλαίϜᾱ, with *ἔλαιϜον to Lat. oleum. From Latin all European forms (s. W.-Hofmann 2, 205f.). On itself Arm. ewɫ `oil', which comes together with ἐλαία, ἔλαιον from a Mediterranaean source (Crete?, s. W.-Hofmann s. v.). See Bq. - The word is no doubt a Pre-Greek word.Page in Frisk: 1,480Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐλαία
См. также в других словарях:
ελαιήεις — ἐλαιήεις, εσσα, εν, αττ. τ. ἐλαιάεις (Α) 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο δέντρο ελιά 2. (για τόπο) αυτός που περιέχει πολλές ελιές, το λιόφυτο 3. ελαιώδης, λαδερός, λιπαρός 4. ο γεμάτος λάδι … Dictionary of Greek
ἐλαιήεντα — ἐλαιήεις of the olive tree neut nom/voc/acc pl ἐλαιήεις of the olive tree masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐλαιήεντες — ἐλαιήεις of the olive tree masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐλαιήεντος — ἐλαιήεις of the olive tree masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ελιά — Δέντρο της οικογένειας των ελαιιδών (δικοτυλήδονα). Είναι γνωστό από τους αρχαιότατους χρόνους και πιθανότατα κατάγεται από τον χώρο της ανατολικής Μεσογείου. Η παράδοση αναφέρει ως πατρίδα της ε. την Αθήνα, αφού η πρώτη ε., η Μορία Ελαία,… … Dictionary of Greek
